Arena

Re: Arena — Pią Sty 06, 2023 11:26 pm

Czy jej sytuacja była opłakana? Zdecydowanie tak! Nie dość, że te agresywne ptaszory ją obwiązały, to jeszcze musiała przyjąć na twarz kopniaka od tego łuskowatego gnojka. W dwóch przeciwko niej. Przeciwko takiej młodej demonicy... Czy to oznaczało, że się jej bali, czy może potrzebowali duetu, żeby sobie poradzić? Raczej przemawiała przez nich pragmatyka, w końcu mogli wykończyć w ten sposób inne demony, przyjmując dużo mniej obrażeń. Udało się jej zranić tego paszkwila, choć nie do końca tak jak oczekiwała, a co gorsza... On zmasakrował jej twarz. Można powiedzieć, że na moment odpłynęła, choć bardzo nie chciała.
Czuła w środku, że skoro nie może sobie poradzić z tymi dwoma demonami, to co dopiero walka z Suiren. Jej kwiaty choć mogły zmienić wszystko, to nie było dane Ginkatsu, żeby skorzystać z tego podarku. Miała zbyt duży problem tutaj, żeby jakkolwiek stąd zwiać. Nawet jeśli czuła, że musiałby stać się cud, żeby wygrać, to nie mogła uciekać. Rozkaz w głowie był bardzo wyraźny, wręcz agresywnie zmuszający do tego by przeć naprzód. Czy będzie mieć następną szansę? Raczej nie. "Zacisnęła zęby", co wyglądało niezwykle groteskowo biorąc pod uwagę stan jej twarzy. Trzask nastawianej żuchwy był dla niej aż za głośny, choć pewnie z zewnątrz wcale nie brzmiało to tak wyraźnie.
Mimo, że wciąż była spętana, chciała ten ostatni raz odgryźć się tym niehonorowym demonom. Gdyby te przeklęte łańcuchy jej nie ograniczały! Nie dość, że przywołują jakieś irytujące zwierzęta, to jeszcze zachowanie podłe z ich strony! Wiązać prawie bezbronną Ginkatsu! Tak się nie godzi!
Najlepiej byłoby, gdyby kupiła sobie odrobinę czasu... Wywołała zamieszanie... Cokolwiek... Choć jej demoniczna sztuka krwi nie oferowała takich funkcji, musiała spróbować tym co miała pod ręką, a właściwie w ręce. Miecz wbił się w ziemię i zatoczył umiarkowany półokrąg, a może i więcej, mając za zadanie wzniecić jak największy tabun kurzu i piasku. Musiała wykorzystać swój największy atut, a mianowicie bycie najmniejszą popierdółką na arenie! Musiała się jakoś obronić, ale czy wiedziała skąd nadejdzie atak? Miecz na głowie do najgroźniejszych nie należał, więc jak tylko mogła, zgięła nieco mocniej kolana, "zmniejszając" obszar do potencjalnego ataku. Pochyliła tułów, chociaż te sznurki były iście irytujące.
Gdyby tylko nie została ogłuszona, zdjęłaby pewnie te nieszczęsne łańcuchy i spróbowała zrobić coś więcej.

sayonauraaaa:

Re: Arena — Pon Sty 09, 2023 3:20 am

Kruki i kwiaty

Akujin po zniknięciu swojego przeciwnika postanowił posilić się ręką, którą jakaś dobra dusza rzuciła mu z trybun. Już miał wbić w nią zęby, gdy znajomy cień spróbował wyrwać mu jedzenie z rąk. Demon jednak nie tracił animuszu i mocniej złapał za rękę, wyrywając ją cieniowi. Tym samym Yuta na trybunach posilił się innym fragmentem ludziny, a Akujin po zregenerowaniu ran mógł ruszyć w stronę trio z którym nie miał jeszcze okazji wymienić ciosów. Na szczęście dla niego obie walczące grupy były zajęte sobą. Gdzieś za jego plecami ciężko upadła ludzka kończyna na której ktoś napisał krwią kilka słów, o ile tylko Akujin zechce ją podnieść i przeczytać. Co ciekawe, wokół miejsca gdzie toczyła się jego przepychanka z Yutą wyrosły kwiaty.
Otosuke rzucił się na Rudą, która zajęta była duszeniem krzyczącego demona. Dogodny moment by doskoczyć i z pomocą pazurów zmasakrować boki kobiety. Ale znowu siła Otosuke dała o sobie znać i pazury ledwo rozcięły skórę i mięśnie, drapiąc po żebrach, a na dokładne wbicie ich w słabe punkty nie pozwoliła demonica, odrzucając Oto kopniakiem od siebie. Na jej nieszczęście, miał na rękach jej krew, którą szybko przelał na jedną z lalek. Krzykacz w tym czasie wyzwolił się pod bicza, po raz kolejny używając swojej krwi by głośnym wrzaskiem odsunąć od siebie przeciwników. I matnia w tym miejscu trwać mogła dalej w najlepsze, gdyby nie to, że w całym tym zamieszaniu z nieba spadła na nich chmara kruków, drących się w niebogłosy, ostrymi szponami i pazurami atakująca każdy odsłonięty kawałek ciała. To przeważyło szalę - Ruda demonica zniknęła z areny w objęciach cienia. Kilka z nich spadło na ziemię od krzyku, ale już zaczynały podnosić się do dalszego lotu i atakowania każdego z nich. Lecąca z trybun kończyna z zapisaną wiadomością zdawała się być ostatnią rzeczą na liście Otosuke, ale i tak upadła obok niego.
Ichitaro po ataku skupił się na regeneracji uszkodzonej kończyny, a następnie sięgnął po leżącą nieopodal włócznię by za jej pomocą zadać dziewczynce ostateczny cios. Może i była w opłakanym stanie, ale odpłaciła mu pięknym za nadobne i regenerująca się noga była tego dowodem. Ginkatsu zaś po otrząśnięciu się doszła do tego samego wniosku - najpierw regeneracja, potem ratowanie skóry. Żuchwa z trzaskiem wskoczyła na miejsce, a łańcuchy blokujące jej ruchy zniknęły, pozwalając tym samym zatoczyć jej mieczem krąg, wzbijając między nią a dwa podłe współpracujące demony pył i piasek, nieco utrudniający widoczność. Może gdyby nie pierwsze chwile gdy jej świadomość dopiero wypływała na powierzchnię po ciosie w głowę, miałaby wystarczająco czasu na pełne uformowanie zasłony. Ledwo jednak zaczęła kreślić mieczem, gdy włócznia trafiła ją z jednej, a szpony Kazumi z drugiej strony. Ataki, choć pełne gniewu i bólu, nie zdołały zakończyć pojedynku. Dziewczynka stała dalej. Zmasakrowana, bo pchnięcie dosłownie trafiło w bok i przeszło na wylot, dosłownie niszcząc jej twarz. Dlaczego te dwa demony nie mogły jej po prostu wykończyć raz a porządnie? Odnajdywały w tym jakąś dziwną radość, czy może były równie nieporadne, co ona?

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 11.01.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Mapa

Spoiler:

Ginkatsu - rana 1 stopnia po pierwszym uderzeniu, rana 1 stopnia po dziabnięciach kruków, rana 4 stopnia od włóczni (połamane kości policzkowe, praktycznie brak nosa, ust, górnej partii zębów, uszkodzony wzrok), rana 2 stopnia na boku od szponów.
Akujin - czysto
Otosuke - lalki gotowe, rana 1 stopnia przez krzyk demona x3, rana 1 stopnia od oparzenia (Akujin), rana 1 stopnia od kruków
NPC 2- rana 2 stopnia po ataku biczami Rudej, rana 1 stopnia od kolców z bicza, rana 1 stopnia od kruków
Kazumi - amulet 3/3
Ichi - czysto, włócznia przeszła na wylot

Re: Arena — Pon Sty 09, 2023 1:58 pm

Demonom ciężko było cokolwiek zrobić bez odpowiednich narzędzi, Ichitarō doskonale zdawał sobie z tego sprawę, ale mimo tego nie spodziewał się iż ta przeklęta dziewczynka będzie tak wytrzymała jak demon z którym walczyli na początku. Z głowy dziecka niewiele już została, a mimo to dzielnie trzymała się na nogach. Nie chcąc tak łatwo odpuścić. Gdyby był na trybunach, może i by pochwalił taką postawę ale obecnie wola walki dziecka go irytowała, do tego stopnia iż był gotów atakować tak długo swoją przeciwniczkę aż nie zostanie z niej krwawa plama.
Bardzo przeszkadzało mu to iż dziecko jeszcze stało na nogach, walka z ludźmi była o wiele bardziej przyjemna, po takich ranach mógłby ich już zjeść ale teraz? Teraz przyszła pora na zakończenie tej walki. Cofnął się krok w tył, by następnie wziąć zamach włócznią i uderzyć w kolana Ginkatsu licząc iż obali tym dziewczynkę z mieczem, musiał postawić na atak gdyż łuski, które wytworzył do obrony rozpadły się. Defensywa przestała wchodzić w grę. Nastała pora na brutalne i pozbawione finezji ataki.
Niezależnie od tego czy obalił demonice czy też nie miał zamiar pchnąć znów włócznią, tym razem celował w jej klatkę piersiową, w miejsce gdzie powinno być jej serce. Niektórzy mówili iż to właśnie serce dawało siłę do walki, dlatego też chciał pozbawić swej rywalki tego uciążliwego organu. Była ich dwójka, a ta przeklęta dziewczynka tak długo z nimi walczyła, przecież z takimi ranami tylko męczyła się, cierpiała. Czemu nie mogła się po prostu poddać. — Po prostu przepadnij i oszczędź mi roboty przeklęty dzieciaku — Wyrzucił z siebie zirytowany białowłosy demon w masce.
Po tym ataku nie ważne czy udało mu się trafić czy nie spojrzy na Kazumi i głową wskaże na środek areny. — Wykończ ich Kazumi, za długo to już trwa — Rzucił zdenerwowany tym iż tak długo zeszło im się na walce z dzieckiem. Jeśli dziewczynka jeszcze stała to miał zamiar dobić ją kolejnym pchnięciem w głowę, jeśli to był koniec przepychanek z tą przeciwniczką to rozejrzał się po polu walki szukając kolejnego przeciwnika.

Włócznik:

Re: Arena — Sro Sty 11, 2023 2:03 pm

Ich wysiłki powoli przynosiły efekty, co z jednej strony budziło w Kazumi radość - bo jakieś efekty były, a z drugiej narastający gniew - bo działo się to zbyt wolno. I może była to jej wina, że nie przykładała się do rośnięcia w siłę jak na demona przystało, ale nie zamierzała absolutnie przyznawać tego przed kimkolwiek, nawet samą sobą. Za to świadomość, że świeższa od niej w demonim świecie Ginkatsu potrafiła jeszcze stać na nogach tylko napędzała ją do większego wysiłku. Chciała ciąć i drapać, rozrywać skórę i mięśnie pod szponami. Tak jak rzuciła włócznią pudłując, tak postanowiła pozbyć się przeklętej broni z której nic dobrego jej tu nie przyszło. Znacznie lepiej czuła się z pazurami. Były częścią niej, nie to co jakaś drewniana dzida. Teraz używał jej Ichitaro i to z lepszym skutkiem.
— Dlaczego? Dlaczego tak po prostu nie zdechniesz? DLACZEGO?! — jej warkot przerodził się w pełen wściekłości krzyk gdy cięła Ginkatsu pazurami. Kontynuowała atak w plecy z nadzieją, że w końcu przebije się głębiej i obrażenia w końcu wykluczą Gin z dalszej walki. Po kilku szybkich i napędzanych gniewem ciosach odskakuje do tyłu, by ponad walczącą dwójką spojrzeć na arenę, sprawdzić jak się mają kruki i demony którymi jej twory miały się zająć. Ubyło tam demonów i to zadziwiająco jak na tłumek który się tam wcześniej uformował. Z drugiej strony, była przecież bardzo silnym demonem i nic dziwnego że jej moce pokonały już prawie wszystkich tam zebranych. Co innego walka z tym przeklętym dzieckiem. Spojrzała jeszcze na boki czy aby na pewno tylu z nich już odpadło. Jeśli dostrzeże Akujina, to ostrzega przed nim Ichitaro.
— Ichi, za tobą! — krzyczy i zależnie od sytuacji, rzuca mu jakieś resztki z nieszczęśnika, który spadł na trybuny, lub dalej atakuje Ginkatsu. Choć miała wielką nadzieję, że nie będzie musiała tego robić i z dziewczynką porozmawia już w mniej napiętych okolicznościach. Może wtedy na spokojnie wyjaśni jej, że już na wstępie powinna była się poddać i nie przeszkadzać?

Spoiler:

Re: Arena — Sro Sty 11, 2023 2:39 pm

Póki co jego skradanie się przynosiło efekty. Wygląda na to, że walcząca ze sobą trójka była zajęta... no właśnie, sobą nawzajem. Dwa demony zgrupowały się przeciwko jednemu dziecku, prawie jakby pokonanie dziesięciolatki czy coś w tym stylu dwóch na jednego mogło im przynieść jakąś chwałę. Ale Akujin się nie zaśmiał (choć kusiło), bo jego plan polegał na podejściu ich bez zostania zauważonym. Chyba liczył na to, że żadne z nich ani razu nie podniesie głowy... ale jeżeli podniesie...

W tym momencie zamierzał użyć swojej sztuki krwi, aby nawet tych co go dostrzegą w porę oślepić nagłym, szerokim strumieniem palącego światła, łącznie z ich mocami, jeżeli byłyby na linii "strzału". Nie przyglądał się ich walce więc nie wiedział czego używają, ale dostrzegł że dziecko jest związane i uznał to też za jakiś rodzaj mocy. Może spali spali w ten sposób liny? A jeśli nawet, to uratuje jej tyłek przypadkiem.

W tym samym czasie co użycie mocy, Oniki rzucił się do przodu, korzystając być może z chwilowego oślepienia nowego przeciwnika. Jego zamiarem było cięcie z pomocą sztyletu w plecy przeciwnika, żeby zadać jak największą, najbardziej krwawiącą ranę. Pionową, od karku w dół, obok kręgosłupa. Trzecim ruchem na sam koniec było kopnięcie go (o ile nadal był tyłem) u nasady pleców, żeby zachwiał się po ataku i poleciał na twarz. A jeżeli zdąży stanąć przodem to cóż... demony chyba też zaboli kopniak w krocze.

- Za dobrze wam idzie! - krzyknął jeśli ataki się powiodły.

Re: Arena — Sro Sty 11, 2023 10:24 pm

Coraz bardziej przeklinał swój rozwój jednocześnie błogosławiąc to jak cała bitwa potoczyła się. Nie zdawał sobie sprawy, że jest aż tak słaby aby mieć problem ze zranieniem innych SŁABYCH demonów. Z drugiej strony, pewnie dzięki temu był lekceważony przez znaczy czas walki - w końcu co mógłby zrobić? Warto byłoby taką "płotkę" eliminować na końcu? Znacznie lepiej jest po prostu pozbyć się w pierwszej kolejności mocniejszych przeciwników i tak też pewnie się działo. Ostatecznie z tego wszystkiego wyszło, że na marne stworzył jedną lalkę. Zresztą czy do tej pory przyszło mu zrealizować jakieś długotrwałe plany w tej walce? Miecz zniknął dosyć szybko, zadał nim ledwo jeden cios nim go utracił, demonica do której przyporządkował lalkę również -w chmarze kruków. Miał mieszane uczucia co do nich. Raniły wszystkich więc nie były tylko przeciwko niemu, tylko czy jak nawrócą to czy zdoła je przetrzymać w porównaniu do innych? I faktycznie, ostatnią jaką rzeczą jakiej się tutaj spodziewał był podarunek rączki. Z wiadomością. Prędzej spodziewałby się kolejnego kamienia, ale hej! Zawsze to małe wsparcie dla jego sprawy!
Mając chwiłe tchu od kruków i krzykacza, poniósł ją pozybwając się lalki demonicy - już jej nie potrzebował skoro odpadła z walki. Oczywiście zanim zabrał się za pałaszowanie wiadomości, wpierw ją przeczytał. Kto wie od kogo ona jest i co chce mu przekazać? Dalej plan był prosty, a wymyślany na panewce, cóż, może się sprawdzi w ferworze walki:
- Uratowałem ci dupę już drugi raz i nie wyglądasz na kogoś specjalnie silnego. Ale masz olej w głowie. - skierował swe słowa do, no chyba wiadomo, jedynego demona w okolicy. Cóż, słowa nie były jedyną rzeczą; już nadgryziona przez Otosuke kończyna również. - Nie proponuję honorowej walki ani na równych zasadach. Proponuję zwiększenie szans na wygraną jednego z nas i pozycie się w pierwszej kolejności tamtych oponentów. Widać, że część z nich jest w zmowie i będą współdziałać dopóki nie zostaną jedynymi na arenie. - i na tym skończył. No, prawie. Zrobił krótką przerwę na gryza by kontynuować z pełnymi utstami:
- Jak odmówisz to trudno, jednak zwycięzca naszego starcia raczej nie wygra całej bitwy na arenie. -

Re: Arena — Sro Sty 11, 2023 11:36 pm

Wszyscy w trzech byli zwyczajnie żałośni. Ich dwóch dlatego, że potrzebowali tyle czasu, by doprowadzić 8-letnią dziewczynę do agonii, ona że nie znalazła rozwiązania tej sytuacji. Możliwe, że go nigdy nie było, ale przecież gdyby walczyła z zabójcami, nie mogłaby liczyć na regenerację, a jedynie na bolesną śmierć. Pole bitwy jej nie wybaczy. Niemniej od teraz, ta dwójka będzie dla niej zawsze symbolem słabych demonów, które nie umieją samodzielnie, własnymi rękami zdobyć tego co powinny.
Przez myśl przemknęło jej wspomnienie rozmowy z Suiren. Najwidoczniej nie wszyscy są tacy jak mówiła... A może zbyt naiwnie odebrała jej słowa. Zacisnęła piąstkę na ostrzu, wiedząc że jest już w opłakanym stanie i nie wygra tej walki. Nie wiadomo jaki cud musiałby się stać, ale w to już nie wierzyła, a jej własna siła nie pozwalała na to by pokonać tą dwójkę parchów. Doprawdy, żałosne.
Uśmiechnęła się niczym rozbawiony szaleniec na sekundę przed skokiem w przepaść, na tyle na ile mogła zrobić to z połową głowy. Była cała w swojej krwi, tym bardziej że z odciętej twarzy uszła spora ilość cieczy. Nie wspominając o tych nieszczęsnych ptaszorach, które wryły się jej w pamięci.
Czując ból spowodowany zmasowanymi atakami, musiała spróbować - z jej ciała zaczęły wystrzeliwać bronie... Różne, dziwne, wypaczone. Z jej lewego barku w tył wyrósł przerośnięty berdysz. Z prawej łopatki szerokie, dwustronne ostrze, a z kości ogonowej kolczasta pika.
Włócznia podobną do tej, od której straciła głowę, wyrosła z mostka mknąc w kierunku skąd słyszała Ichitaro. Ostatkiem sił przywoływała kolejne dwa ostrza, mające za zadanie zranić zamaskowanego na tyle na ile to było możliwe biorąc pod uwagę, że mogła opierać się jedynie na słuchu.
Stała się jeżem i choć była pozbawiona wzroku oraz jakichkolwiek szans na wygraną, niech te gnojki nie myślą, że będą mieli tak łatwo! O ile jeszcze będzie w stanie, pchnie mieczem na oślep w tył, by trafić atakującą Kazumi... Jeśli nie, to no cóż. Możni z trybun ją ocenią.
Czy po tym wszystkim spotka ją kara? Z pewnością zawiodła Panią Żuraw, ale także kogoś jeszcze, kogoś kto jej sprzyjał. Czy okaże się, ze ma dług wobec tego demona? I tak teraz pewnie będzie kupką "gruzu", która nie ma na nic wpływu... I czemu tamta dwójka tak żałośnie wrzeszczała. Czy tak bardzo bolała ich własna słabość? Zabawni.

GL HF:

Re: Arena — Nie Sty 15, 2023 2:28 pm

Kruki i błyski

Otosuke postanowił zignorować krążące wokół niego kruki i krzykacza by jakby nigdy nic podnieść rzuconą obok kończynę. Wcześniej anulował jeszcze nasączoną krwią lalkę, która w tej chwili była zupełnie nieprzydatna. Wiadomość na nodze brzmiała "Gdzie ciemność przegranych pochłania, tam cienista zemsta boskich przegranych nadciąga." Tu i ówdzie napis był nieco zamazany od upadku, ale dało się go odczytać, cokolwiek miał znaczyć. Po lekturze nastąpił czas konsumpcji i rozmowy z drugim demonem, ten jednak, początkowo chętny do dalszej walki stanął w miejscu sparaliżowany strachem. Nie odpowiedział nic na propozycję Otosuke, a usta drżały lekko, jakby mimo wszystko próbował coś z siebie wydusić. Kruki tymczasem wesoło dziobały i drapały obu, kracząc głośno.
Ichitaro i Kazumi raz jeszcze zaatakowali Ginkatsu z dwóch stron. Włócznia cięła dziewczynę po nogach, a pazury sięgnęły raz jeszcze pleców. Wysunięte z ciała dziewczynki bronie odgoniły od niej Kazumi, która nie chciała się na nich pokaleczyć. Ostrza skierowane w Ichitaro nie zdołały go jednak dosięgnąć - może zabrakło zasięgu ramion, a może celności przez ograniczony wzrok. W każdym razie po tym ataku Ginkatsu padła na ziemię z której znowu wyskoczył cień, zabierając ją z areny. Kazumi potoczyła wzrokiem po krukach latających nad dwoma demonami, a potem spojrzenie padło na zbliżającego się Oniki. Z jego klatki błysnęło jasne światło, oślepiające Kazumi i rażące plecy Ichitaro. Kapłanka krzyknęła z bólu i zaskoczenia, ale Akujin nie skończył na tym ataku, dopadając do odwracającego się w tej chwili Ichitaro. Sztylet pomknął po plecach zamaskowanego, nacinając skórę ale odwrotowi i być może wytrzymałości zawdzięczał to, że na płytkim cięciu się skończyło.

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 17.01.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Mapa

Spoiler:

Akujin - czysto, jedna akcja zeszła na skrócenie dystansu
Otosuke - lalki gotowe, rana 1 stopnia przez krzyk demona x3, rana 1 stopnia od oparzenia (Akujin), rana 1 stopnia od kruków, rana 2 stopnia od kruków - po zjedzeniu kończyny masz 1PK więcej albo możesz zregenerować 1 ranę 1 poziomu
NPC 2- rana 2 stopnia po ataku biczami Rudej, rana 1 stopnia od kolców z bicza, rana 1 stopnia od kruków x2, rana 2 stopnia od kruków
Kazumi - amulet 2/3, oślepienie (wzrok dostępny na koniec następnej tury, rana 1 stopnia), rana 1 stopnia od Ginkatsu
Ichi - rana 1 stopnia - oparzenie, rana 1 stopnia cięcie na plecach, stoisz twarzą do Akujina, masz włócznię w dłoniach

Re: Arena — Pon Sty 16, 2023 1:10 am

Przeklęty dzieciak w końcu padł pochłonięty przez dziwną ciemność, widocznie w ten sposób demony odpadały z areny by walki nie trwały do końca świata. Dziewczynka dzielnie walczyła i w innych okolicznościach może i by ją pochwalił, ale obecnie był zirytowany jej uporem. Gdyby wiedziała kiedy odpuścić wyszłaby na tym lepiej i mniej by ją bolało. Westchnął z ulgą wiedząc iż pozbyli się kolejnego rywala. Wszystko na razie szło po ich myśli, teraz tylko wykończyć resztę i będzie mógł sięgnąć po nagrodę. Oczywiście o ile wyperswaduje Kazumi iż ich starcie nie skończy się dla niej dobrze, pomimo sympatii jaką ją darzył.
Radość z pokonania małej demonicy nie trwała zbyt długo, czuł jak nagły przypływ ciepła przypala jego plecy, usłyszał krzyk Kazumi stąd szybko połączył kropki i odwrócił się by dostrzec co ich atakuje. W trakcie obrotu został cięty sztyletem, rana była co prawda płytka ale i tak syknął z bólu i spojrzał gniewnie na napastnika. Zganił się w myślach za to iż dał się tak łatwo podejść w takim miejscu po czym skupił się na rzeczach ważniejszych, a takim było stworzenie dystansu by mógł w spokoju atakować włócznią. Chwycił pewniej za drzewiec swej broni i spróbował wykonać nią zamaszyste ciecie z boku. Celował w bok Akujina licząc się z tym iż albo go trafi albo przynajmniej zmusi do odskoku.
Nieważne czy jego plan się powiódł czy też nie, miał zamiar następnie cofnąć się kilka kroków w tył by móc złapać włócznie w prawą dłoń i szponami lewej ręki naciąć swoje ramie. Krew demona w masce wypłynęła z rany by przemienić się w szóstkę węży o białych łuskach i błękitnych gadzich oczach. Sześciometrowe gady podniosły swe łby i zasyczały wpatrując się w demona uzbrojonego w sztylet. — Przynajmniej za tobą nie muszę już ganiać, uwielbiam jak ofiary same wpadają mi w szpony — Rzucił w stronę przeciwnika w ramach zaczepki.
Jeśli nic mu nie przeszkodziło w przyzwaniu węży to podjął próbę ataku wraz z nimi, włócznią wykonał pchnięcie w głowę Akujina, zaś wężom nakazał kąsanie go z każdej strony. Nie wiedział co dokładnie potrafił jego przeciwnik stąd wolał załatwić go jak najszybciej, nim wyrządzi więcej szkód mu lub Kazumi.

Angry Snake Noises:

Re: Arena — Wto Sty 17, 2023 9:51 pm

- To najlepszy czas na zaniechanie sojuszy - odezwał się do Kazumi.

I tak mógł bić się tylko z jednym przeciwnikiem i wybrał stojącego najbliżej - Ichitaro. Dziecko omotane krukami zniknęło, odpadło z areny więc nie mógł dłużej liczyć na demoniczne dwa na dwa. Musiał skupić się na jednym wrogu. Postanowił, że jeżeli jasnowłosy go zaatakuje (włócznią), to złapie ją, nawet jeśli ta wbije się w jego ciało. Złapie ją, unieruchomi i wykorzysta krótki dystans do Ichitaro, żeby sieknąć go w oczy swoim sztyletem. Celował w najbardziej wrażliwe miejsca, żeby zadać jak najwięcej bolesnych ran i może oślepić na chwile innego demona.

Liczył, że w ten sposób uniemożliwi przeciwnikowi celowanie, czy walkę w ogóle. Miał nadzieje, że oślepiona Kazumi chwilowo im nie przeszkodzi. Miał z resztą zamiar zakończyć swój atak pchnięciem Ichitaro w kierunku kobiety.

Re: Arena — Wto Sty 17, 2023 11:26 pm

Jeden przeciwnik zniknął, a kolejny pojawił się by podzielić los poprzednika. Taką miała nadzieję, wiarę i niemalże pewność. Niemalże, bo obecnie nie widziała zbyt wiele. Musiała za to działać i to możliwie jak najszybciej, by nie zostawiać Ichitaro w niezręcznym położeniu jako tarczę między sobą, a trzecim demonem.
Pierwsze co zrobiła, to odskoczyła do tyłu. Potrzebowała chwili, potrzebowała dystansu i pewności, że gdy Rogacz zacznie kręcić włócznią, to nie trafi też przypadkiem jej samej. Odskakując uniosła dłonie przed siebie, korzystając z ran zadanych jej przez Ginkatsu by wypuścić przed siebie utkane z krwi kruki. Ich ilość była pokaźna. Ptaki wystrzeliły w lewą i prawą, chcąc wesprzeć Ichitaro (a przynajmniej miejsce, gdzie widziała go przed chwilą) i wypuścić... Zaraz zaraz. Swoje oczy i tak miała już zamknięte, czemu by więc z tego nie skorzystać? Przestawienie się na wizję z oczu ptaków zawsze było dziwnym doświadczeniem.
— Nie tym razem piękny! — chciała odkrzyknąć, ale słowa zamiast z jej ust, wyrwały się z kruczych dziobów, drąc się nad głową Akujina. Główny ciężar walki spoczywał na Ichitaro, ale on lepiej sprawdzał się w praniu po pyskach. Gdyby jednak walczący zbliżyli się do niej to przerywa kruczą wizję, skacze w bok i atakuje demona od flanki, celując w kolana. Miała nadzieję, że ich duet poradzi sobie i z tym przeciwnikiem. Potem jeszcze tylko ta dwójka nadal nękana przez kruki w centrum i... No właśnie, co wtedy?

Spoiler:

Re: Arena — Sro Sty 18, 2023 12:34 am

Wszystko powoli zaczynało chylić się ku zenitu, końcu oraz zapomnieniu. Stał do całego wydarzenia co prawda plecami, ale właśnie grono gladiatorów uszczupliło się o kolejną personę. Nie wiedział więc nie wnikał - nawet nie było to jego walka. Miał własną, a może raczej konwersację zamiast niej, choć jego rozmówcy coś słów w ustach zabrakło. Chciałoby się, że i w tą kwestię wnikać nie zamierzał, ale nie. Normalnie milczenie oznaczałoby zgodę, ale chyba nie w przypadku demona. Zmrużył gniewnie oczy mając teraz w głowie jedno słowo które w całej wiadomości wyryło mu się najbardziej: zemsta. Tyle mu krwi napsuł jego oponent, że nawet jak teraz proponował tymczasowym pokój milczy, on postanowił się nie wahać. Nabrał rozpędu i zaczął biec w jego kierunku mając przypływ sił od zjedzonego posiłku. Nie było to wiele, ale pomniejsze rany zaczęły się goić.
Wykorzystując moment w którym sparaliżował go strach, postanowił z rozpędu powalić go a następnie wgryźć w szyję. Na logikę - z uszkodzoną krtanią nie będzie mógł mówić a tym bardziej krzyczeć. Pozbawiony zostanie więc swojej głównej broni... genialny plan! Na całe 30% możliwości Otosuke!

Re: Arena — Czw Sty 19, 2023 11:22 am

Pierwsza trójka

Otosuke rzucił się w kierunku swojego przeciwnika ale nie celem uderzenia ręką czy nogą. Oj nie, chciał go po prostu zagryźć, wgryźć się w przeklętą krtań i pozbawić go broni. Ruszył więc, dalej atakowany przez kruki, na sparaliżowanego strachem przeciwnika. Dopadł do niego i wgryzł się w szyję, a krzykacz, ku zaskoczeniu wszystkich, zemdlał i padł bez życia na ziemię. Cień pochłonął ciało zanim dotknęło piasków areny. W tym samym czasie Otosuke dalej odnosił drobne, ale liczne rany od kruków, które finalnie przeważyły szalę. Jego również cień przetransportował na trybuny zostawiając w miejscu samotne kruki, które po chwili rozpadły się i z mokrym plaśnięciem upadły na ziemię.

Ichitaro zamachnął się włócznią celując w bok Akujina. Oniki czekał na atak, śledząc trajektorię ciosu i pochwycił włócznię w momencie zanim zdążyła rozorać mu bok, zostawiając tylko płytką ranę. Oślepiona Kazumi w tym czasie odskoczyła w tył i wypuściła swoje kruki i obserwowała walkę ich oczami. Akujin złapał mocniej za broń, chcąc szybko ciąć Ichitaro po wrażliwych oczach. Tyle, że rogacz odskoczył, puszczając swoją broń, a wypad Onikiego trafił w próżnię. W tym czasie dopadły do niego kruki, kracząc i dziobiąc po rękach i głowie. Ichi utworzył z krwi węże i wraz z nimi ruszył do ataku. Kazumi - niezadowolona z tego, że oba demony zbliżył się w jej stronę szykowała się do uskoku w bok.

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 22.01.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Mapa

Spoiler:

Akujin - rana 1 stopnia x3 - drobne i płytkie rany na ręku dzierżącym sztylet, na twarzy od kruków i na boku od włóczni. W ręku trzymasz włócznię puszczoną przez Ichiego który atakuje cię teraz wręcz ze wsparciem węży, bezpośrednio za nim stoi Kazumi, kruki latają wokół ciebie, kilka odrzuciłeś, reszta nadal atakuje.

Kazumi - amulet skończony, rana 1 stopnia od Ginkatsu, rana 1 stopnia - poparzenie, -4PK

Ichi - rana 1 stopnia - oparzenie, rana 1 stopnia cięcie na plecach, stworzyłeś węże, nie masz włóczni, -2PK

Re: Arena — Pią Sty 20, 2023 3:10 pm

Na twarzy demona pojawił się szeroki uśmiech skryty pod maską, ich przeciwnik mimo iż był sam na nich i ich przywołanie bestie nie poddawał się. Wręcz przeciwnie planował walczyć do końca jak tygrys, a teraz miał i włócznie i sztylet. Jedno z tych musiał mu odebrać jeśli chciał wygrać te batalie. Białowłosy wyciągnął dłonie po włócznie chcąc wyszarpać ją z dłoni Onikiego, jeśli by ją zabrał to miał teraz czym walczyć ale jeśli Akujin próbował go powstrzymać to przynajmniej uniemożliwił mu na moment atak. Był to idealny moment by wykorzystać swój dar do ataku.
Białe gady zaczęły pełznąć tak szybko jak mogły by otoczyć rywala, zajęły pozycje i zaatakowały, cztery z nich ukąsić miały kończyny Onikiego zaś dwa miały uderzyć w twarz przeciwnika, jeśli mogły to ich kły miały dosięgnąć oczy wrogiego demona.
Po ataku węży przyszedł czas na atak ze strony zamaskowanego demona, nie było co się bronić w momencie gdy mieli taką przewagę liczebną. Jeśli odzyskał włócznie to wykonał nią pchnięcie w stronę gardła czarnowłosego rogacza. Jeśli nie miał w rękach broni to chciał zaatakować szczękę Akujina prawym sierpowym. Musiał osłabić jak najbardziej Onikiego by zachęcić Kazumi do dołączenia do starcia w sposób bardziej bezpośredni by w końcu przestała się kryć za jego plecami. Wolał mieć swą "sojuszniczkę" przed sobą by mógł ją obserwować, byli wszak demonami. Był pewien iż z pewnością przynajmniej raz pomyślała o tym co się stanie gdy zostaną już tylko oni. On znał odpowiedź na to pytanie, dojdzie do starcia. Zwycięzca mógł być tylko jeden.

Snake:

Re: Arena — Nie Sty 22, 2023 11:31 am

Oniki nie miał skilla w posługiwaniu się włócznią, a poza tym długi kij w ręce raczej mu wadził niż pomagał, dlatego kiedy tylko wyrwał go z rąk Ichitaro, cisnął przedmiot z rozpędem za plecy, jak najdalej od wszystkich walczących. Wszystko działo się szybko i z rozpędu, dlatego nie zatrzymywał się pomimo tego, że zarówno Ichitaro i Kazumi odskoczyli. Za nimi była już blisko niecka w ścianie, a to oznaczało ograniczenie ruchów i brak możliwości ucieczki. Zamierzał więc przyprzeć ich do "muru" cały czas napierając od przodu.

W tym celu wykorzystując rozpoczęty już w poprzedniej kolejce rozpęd i to, że Ichitaro odskoczył przed jego cięciem, wykonał jeszcze jeden, długi krok w przód, tym razem licząc że demon nie będzie znowu tchórzliwie uciekał. Odepchnął się z całych sił od ziemi i skoczył w górę, chcąc w ten sposób uniknąć nadchodzącego ataku węży, które raczej nie potrafiły latać.

W odróżnieniu od kruków, ale co miał zrobić z krukami? Nie zacznie się przecież odganiać odsłaniając tym samym na ruchy dwóch przeciwników na raz. Miał zamiar wykorzystać zamieszanie, które robiły ptaki, żeby użyć jeszcze jeden raz swojej demonicznej sztuki krwi. Promień oślepiającego blasku wyłaniający się zza ptaków miał być zaskakującym ruchem.

Zakładając, że oślepienie i poparzenie się udały, ostatnim ruchem w tej sekwencji było spadnięcie na Ichitaro po wyskoku, ze sztyletem trzymanym w obu dłoniach. Tak, aby pozbawiony wzroku demon nie mógł spodziewać się nagłego cięcia od góry. Ciężar ciała Akujina, który wyskoczył po to, aby spaść na przeciwnika nagle miał go pchnąć do tyłu, na kryjącą się w jego cieniu dziewczynę.

- WALCZYCIE RAZEM, WIĘC PÓJDZIECIE NA DNO RAZEM!! - ryknął, śmiejąc się przy tym chaotycznie.

Re: Arena — Nie Sty 22, 2023 11:52 pm

Kazumi prawdę mówiąc była już powoli zmęczona walką. Nie chodziło nawet o ubytek w krwi, tej miała jeszcze pod dostatkiem. Po prostu cel tej walki jakoś zgubił się w tym wszystkim. Jeden przeciwnik, drugi, teraz trzeci... Może skończył się jej zapał, może straciła z oczu cel. Przez głowę przeszło jej nawet, by zdradzić w tej chwili Ichitaro i dźgnąć go w plecy póki był zajęty walką od frontu. Ale kim by wtedy była? Dała mu swoje słowo i nie zamierzała go łamać. Niemniej, krótki przebłysk chaosu zdawał się w tej chwili niezwykle interesujący. Czy kogoś na trybunach w ogóle interesowała ta walka?
Skoczyła w bok, zostawiając kruki samym sobie. Nie zamierzała dać się zapędzić w kozi róg. Skacząc zamknęła też jedno oko - tak na wszelki wypadek, by nie dać się znowu oślepić i zdekoncentrować. Gdyby Akujin użył swojej mocy, zamierzała po prostu otworzyć drugie oko i kontynuować atak. Będąc już na boku wydłużyła pazury by zaatakować Onikiego od flanki, celując prosto w twarz demona. Chciała poharatać mu tą piękną buźkę i uciszyć - jego śmiech działał jej na nerwy. Gdyby jednak jej atak został dostrzeżony i co gorsza - Akujin skupił na niej swoją uwagę - gotowa była do odskoku. Nawet jeśli tylko go zdekoncentruje, to kupi cenny czas na ruch wspólnika.

Spoiler:

Re: Arena — Pią Sty 27, 2023 11:04 pm

Krew

Oniki cisnął włócznię wroga za plecy, by nie stanowiła zagrożenia. Ichitarou przeszedł do ataku z pomocą węży i gołych pięści - nie miał jak odzyskać broni. Kazumi rzuciła się w bok, chcąc zaatakować od flanki. Akujin wyskoczył w powietrze unikając w ten sposób węży, a kruki wzniosły się w górę za nim. Błysnęło, huknęło i promień światła przebił się przez demoniczne ptaki, rażąc światłem Ichitaro, ale główną siłę ciosu przyjęły kruki. Kazumi też oberwała, ale w mniejszym stopniu, a zamknięte drugie oko pozwoliło jej nie stracić całkowicie wzroku.
Rogacz instynktownie zasłonił się przed atakiem z góry, przyjmując cięcie w przedramię. Kazumi doskoczyła do Onikiego i przejechała pazurami po jego twarzy. I wtedy wszystkie demony złapała ciemność, rozdzielając je od siebie. Wymuszając chwilę przerwy. Jej macki zostawiły po sobie ślad na ich ubraniach i skórze. Mokre, czerwone plamy o zniewalającym zapachu. Żadne z nich nie mogło się oprzeć tej intensywnej, pysznej woni. W zapomnienie odeszły umowy i sojusze.
Najwidoczniej Tadao miał dość cichej współpracy pewnego duetu.

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 30.01.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć. Za obsuwę przepraszam.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Wasze ustawienie to trójkąt, każdy do każdego ma 5 metrów. Nie ma znaczenia kto jest kim - chcecie tylko rozszarpać pozostałą dwójkę.

Akujin - rana 1 stopnia x5 - drobne i płytkie rany na ręku dzierżącym sztylet, na twarzy od kruków i pazurów Kazumi, a na boku od włóczni. Kruki latające dookoła padły od światła, ale już wstają. -1PK

Kazumi - rana 1 stopnia od Ginkatsu, rana 1 stopnia - poparzenie, -3PK

Ichi - rana 1 stopnia - oparzenie, rana 1 stopnia cięcie na plecach, rana 2 stopnia - cięcie na przedramieniu, 3 węże obok ciebie, 3 obok innego demona, oślepienie do 3 akcji następnej tury, czujesz gdzie są oba wrogie demony -2PK

Re: Arena — Nie Sty 29, 2023 7:27 pm

Ichitarō coraz bardziej nie podobała się sytuacja na arenie, czuł iż traci kontrolę nad przebiegiem walki o czym świadczyła choćby uciążliwa rana na przedramieniu, a co było najgorsze stracił wzrok. Trwało to zdecydowanie za długo i czuł jak powoli traci siły, spojrzał kontrolnie na swe węże wiedząc iż już niedługo będzie musiał zrezygnować z ich pomocy by wziąć cały ciężar walki na siebie. To co go pocieszało to to iż nie walczył na ten moment samemu i miał pomoc Kazumi i jej kruków, które to powoli wykańczały rogatego oponenta. Musiał jak najszybciej samemu zacząć działać by wyrządzić jak największe szkody Akujinowi, póki ma przy sobie swoje cudowne gady.
I wtedy wszystko musiało się schrzanić, poczuł jak coś go porywa ale nie wiedział co, wprawiło go w zakłopotanie, czyżby bowiem przegrał? Tylko dlaczego czuł ten słodki zapach krwi, dlaczego ta woń pozbawiała go jakichkolwiek oporów przed zdradzeniem swojej sojuszniczki. Skończyły się jakiekolwiek wahania, teraz zależało mu jedynie na szybkim zwycięstwie.
Sytuacja była dla niego trudna, nic nie widział, a to oznaczało iż do czasu aż nie odzyska wzroku musiał polegać na swej demonicznej sztuce krwi. Dodatkowym problemem było to iż nie wiedział teraz w jakim stanie są jego rywale i czy tylko on odczuwał tą chęć mordu. Był tylko jeden sposób by się o tym przekonać. Zamaskowany demon nakazał swym trzem wężom atak na demona przy którym się znajdywały, dwa węże przy nim miały go bronić zaś trzeci miał podać mu swój ogon by Ichitarō mógł go chwycić i zacząć nim kręcić jak biczem. Liczył iż trafi tym atakiem kogolwiek, a jeśli to przynajmniej kupi sobie co nieco czasu. Gdy już odzyskał wzrok otworzył ostrożnie jedno oko by się rozejrzeć po polu walki.

Snake Time:

Re: Arena — Pon Sty 30, 2023 8:51 pm

W chaosie, który spowodowało pojawienie się macek Akujin postanowił podleczyć swoje rany i włożyć sztylet w pochwę. Później może nie być na to czasu. Egzystencja krwi zmuszającej ich do walki właściwie wykluczał dalsze kombinacje, teraz wszystko skończy się prawdziwą walką. Szkoda tylko, że to on był najmocniej z nich wszystkich ranny, bo biegał od demona do demona próbując uczynić cokolwiek. I nikt mu nie pomagał.

Potem nie było już sensu marnować czasu. Nie wiedział jak szybki jest w porównaniu do reszty zawodników, dlatego musiał wykorzystać refleks i zaskoczenie, a więc gdy tylko macki go wypuściły, rzucił się na Kazumi. Kopnięciem najpierw spróbował wzbić w górę fontannę piasku, ale jeżeli nie było tam nic poza kamieniem, próbował jej podciąć nogi. W tym samym czasie zamachnął się ręką i wykorzystując manipulacje ciała do wydłużenia pazurów chciał ją zaskoczyć prostym atakiem z pomocą pazurów, zza chmury kurzu. Te same długie szpony miały mu służyć w rozmachu jako odganiacze kruków.

Re: Arena — Wto Sty 31, 2023 12:21 am

Walczyli i już prawie mieli w garści tego całego Akujina co się tak naprawdę zwał Oniki, a tu bum bęc łubudubu i wszystkich odepchnęła ciemność. A na dodatek ubrudziła każdego z nich krwią. Słodką, rozkoszną krwią. Nigdy w swoim życiu nie czuła jeszcze czegoś takiego. Ożywiała jej zmysły, elektryzowała, zachęcała do zrobienia wszystkiego, by skosztować jej więcej. Absolutnie nie przeszkadzało jej takie zagranie. Sojusz w końcu musiał zniknąć, szkoda tylko, że nie sami wybrali na to momentu.
Odwołała swoje kruki. Nie potrzebowała ich w tej chwili. Nie miała za kim się schować ani dokąd uskoczyć. Ciągnęło ją do demonów. Pobić je, tu i teraz, dostać więcej tego cudownego nektaru. Do tego ostatniego starcia chciała ruszyć jak najbardziej gotowa. Zregenerowała swoje obrażenia, uważając by nikt jej w tym nie przeszkodził.
Drugim krokiem było złożenie dłoni i wypuszczenie przed siebie gigantycznego kruka, który poleciał w najbliżej znajdującego się demona, zwłaszcza gdy ten chciał ją zaatakować. Ale nie poleciał sam - Kazumi wskoczyła na jego grzbiet, szykując się do własnego ataku. Wielki i ostry dziób miał rozpruć brzuch demona, a sama Kazumi chciała przeskoczyć nad przeciwnikiem i zaatakować od tyłu w głowę. Na ostatniego demona jeszcze przyjdzie czas.

Spoiler:

Re: Arena — Sro Lut 01, 2023 8:17 pm

Krew

   Oślepiony Ichitaro zagrał pasywnie, wysyłając do walki swoje węże, chroniąc się nimi a jednego używając na kształt bicza. Wymierzone na oślep ataki nie były zbyt skuteczne, ale przynajmniej przeciwnicy woleli walczyć ze sobą nawzajem, zamiast atakować rogacza.
   Oniki i Kazumi przed dalszą walką zregenerowali swoje rany, a dziewczyna dodatkowo wycofała swoje kruki. Akujin chciał oślepić rywalkę, ale ta wypuściła przed sobą olbrzymiego kruka i posłała go na demona. Oniki uniknął przebicia długim i ostrym dziobem, ale oberwał w bok. Jego szpony równocześnie wbiły się w kruka, raniąc go znacznie. Kazumi odbiła się od swojego chowańca, przeskakując nad Akujinem, gotowa zaatakować jego tyły. W międzyczasie oboje poczuli delikatne ukłucie, gdy niepilnowane przez nich węże podpełzły i zatopiły w nich swoje kły.
   Dopiero teraz każdy z nich zauważył, że poza naznaczeniem ich krwią ciemność Tadao zadała każdemu z nich małą, swędzącą ranę na plecach. Czyżby występ gladiatorów już go nużył?

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 04.02.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć. Za obsuwę przepraszam.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Akujin - rana 1 stopnia x2 - drobne i płytkie rany na ręku dzierżącym sztylet, na boku od włóczni, rana 1 stopnia od ciemności, rana 3 stopnia od kruczego dzioba - poharatane prawe ramię i bok, rana 1 stopnia od węża. Kazumi jest za twoimi plecami.

Kazumi - rana 1 stopnia od ciemności, rana 1 stopnia od węża, kruk też oberwał (wężowe lasso i szpony Onikiego), -3PK

Ichi - rana 1 stopnia - oparzenie, rana 1 stopnia cięcie na plecach, rana 2 stopnia - cięcie na przedramieniu, rana 1 stopnia od ciemności. || Węże zaatakowały Onikiego i Kazumi, 2 dalej cię pilnują, wężowym biczem trafiłeś w wielkiego kruka ale niewiele ponad to + przez jego skrzydła niewiele widzisz co się dzieje

Re: Arena — Czw Lut 02, 2023 8:43 pm

Ichitarō w końcu odzyskał wzrok, co oznaczało iż mógł tym razem wziąć się za walkę na poważnie. Zwłaszcza iż jego białe gady właśnie rozpadały się na jego oczach. Nie mógł już dłużej ich utrzymywać bez dalszych uszczerbków na swoim zdrowiu, a na te obecnie nie mógł też sobie pozwolić. Spojrzał raz jeszcze na ranę na swym przedramieniu, musiał odpłacić demonowi z sztyletem za to. Najlepiej odcinając mu całą rękę. Ale wszystko po kolei, białowłosy zamknął na moment oczy i skupił się na choć częściowym zasklepieniu rany jaką zadał mu sztylet drugiego rogacza. Musiał choć trochę zmniejszyć swoje obrażenia nim przejdzie do walki w zwarciu z resztą przeciwników. Zwłaszcza iż wciąż nie był pewien czy Oniki nie chował czegoś w rękawie. Nieprzewidywalny przeciwnik był tym najgroźniejszym.
Po regeneracji nadszedł czas na to by uzbroić się, znaleźć broń która da mu przewagę jakiej teraz potrzebował nad swymi oponentami. Pięści to było za mało by mógł sięgnąć po zwycięstwo. Obawiał się jednak iż nie ma czasu szukać oręża gdzieś na ziemi, to przeklęte ptaszysko zasłaniało mu widok i nie wiedział w jakim stanie są jego rywale. Spojrzał na swój prawy nadgarstek, a na jego twarzy pojawił się uśmiech skryty pod maską, w zasadzie to miał broń, sam nią był. Po raz kolejny musiał się skupić, tym razem by wytworzyć kościany kolec wystający z nadgarstka. Zadowolony ze swego dzieła znów zwrócił się w stronę walczących.
Czuł iż obserwujący ich Kizuki byli już znużeni całą tą walką o czym świadczyła choćby rana na plecach jaką otrzymał gdy przeniosła ich ciemność, kto wie może zbyt dużo ich czasu zmarnowali. Dlatego też mając zamiar być posłusznym ich woli, zdecydował się postawić wszystko na przemoc. Skończył się czas gierek, pora było wziąć się za to co jego pobratymcy zawsze chwalili. Rzeź. Z tą właśnie myślą zaszarżował na kruka chcąc przebić go i wyrzucić na bok by choć na chwile pozbyć się go z pola walki.

Peace was never an option:

Re: Arena — Sob Lut 04, 2023 11:30 pm

Kazuma uniknęła jego ataku wskakując na wielkiego kruka, który pojawił się błyskawicznie zanim pokonał dzielącą ich odległość, ale Akujin nadal biegł w wybranych kierunku, nie chciał marnować rozpędu. Ale mimo wszystko dogonił go wąż, który wgryzł się gdzieś w jego ciało. Jeżeli miał możliwość, to stanął mu przeciwną nogą na łeb, chcąc oderwać stworzenie od ciała zanim to go spowolni lub narobi większych szkód. Najchętniej by zgniótł jego mały, trapezowaty łepek, wycisnął te denerwujące oczka na zewnątrz. Nie lubił tych pancernych dżdżownic.

Miał nadzieję, że wielki ptak nie jest zbyt zręczny i będzie potrzebował trochę czasu na wykonanie ostrego zakrętu, a przynajmniej nieco więcej niż normalnych rozmiarów demon. On zamierzał zaryć w ziemi i zakręcić, żeby znaleźć się za plecami Ichitaro. Chciał zrobić to z zaskoczenia, wykorzystując wcześniejsze oślepienie i być może także jego dezorientacje.

Najpierw machnął sztyletem w kierunku węża, którego Ichitaro używał jak bicza, chcąc mu obciąć łeb (wężowi xD), a jeżeli mu się to udało, to w następnej kolejności wykonał drugie, opadające cięcie w kierunku przeciwnika - jeszcze raz, żeby zadać mu głębokie cięcie w okolicach kręgosłupa, zakładając że z sukcesem zaszedł go od tyłu.

Re: Arena — Sob Lut 04, 2023 11:33 pm

Udało jej się. No, przynajmniej częściowo. Akujin nadział się na kruka, Ichi nie mieszał się jeszcze w walkę. Ugryzienie jednego węża nawet nie odczuła w trwającym zamieszaniu i cudownym zapachu cennej krwi unoszącym się wokół. Nie podobało jej się, że Oniki jeszcze stał o własnych siłach. Był silny, może silniejszy od niej. Za to jej przewagą był stworzony kruk, który dalej gniewnie stał na własnych nogach, gotów wypełniać jej kolejne rozkazy.
Tyle, że nie miało to dla niej znaczenia. W tym miejscu nie mógł pokazać swojego pełnego potencjału. Zrobił co do niego należało i mogła go odesłać bez poczucia zawodu. Ale po kolei.
Wykorzystując swoje położenie rzuciła się do ataku, chcąc rozorać ranny już bok Akujina. Liczyła się z tym, że może się do niej odwrócić albo kopnąć jak niesforny ogier, ale mimo wszystko pokładała wiarę, że kruczystko kupi jej jeszcze ułamki sekund potrzebne, by poszerzyć już utworzoną ranę. Zrobiła to pazurami jednej ręki, drugą trzymając blisko tułowia z dwóch powodów. Raz - by osłonić się przed ewentualnym rozbłyskiem. Dwa - potrzebowała jej do czegoś innego.
Złożyła pieczęć a stojący przed nią kruk na krótką chwilę napęczniał - być może od ciosów innych demonów - i pękł, wystrzeliwując w stronę gdzie stał Ichitaro grad pocisków. Shurikeny w ogromnej liczbie pomknęły przed siebie, mając utrudnić rogaczowi dołączenie do pojedynku. Skutki tego pomysłu odczuła natychmiast - na jej przedramionach i nodze wykwitły długie rany. Dlatego jej ostatnim ruchem było odskok przed ewentualną kontrą Onikiego i gotowość do zregenerowania choćby jednej rany, by nie odpaść z walki w tej chwili. Odskakuje oczywiście jak najdalej od Akujina i Ichitaro, nie chcąc znaleźć się między nimi.

Spoiler:

Re: Arena — Nie Lut 05, 2023 6:37 pm

Finał

   Walka toczyła się szybko. Kazumi rzuciła się w kierunku Akujina ale nie zdołała go trafić. Raz, że ten był szybszy od niej, a dwa, że jad z węży Ichitaro powoli zaczynał działać, spowalniając jej ruchy. To samo tyczyło się Onikiego, tyle że w mniejszym stopniu. Wyrwał się więc od kapłanki i jej kruka, atakując tym razem Ichitaro. Rogacz skorzystał z chwili spokoju regenerując jedną ranę i szykując broń do kolejnego ataku w formie kolca wyrastającego z dłoni.
   Akujin sztyletem odbił atak, raniąc rogacza lekko w dłoń i próbując zajść go od boku by uderzyć raz jeszcze. W tym momencie kruk Kazumi napęczniał i eksplodował, wypuszczając na oba demony grad shurikenów. Gwiazdki wbiły się w ciała zajętych sobą demonów, a Ichi odwrócił się wraz z Akujinem i sparował kolejny atak sztyletem. Trucizna krążąca w ciele Onikiego skutecznie odbierała mu niewielką przewagę w szybkości. Za to Kazumi znajdowała się w gorszej sytuacji - w jej przypadku dalsze ruchy zostały zatrzymane i choć zregenerowała swoje rany, to tkwiła w miejscu.
   Zdawać by się mogło, że walka wyczerpanych i poobijanych demonów trwać będzie jeszcze w najlepsze ku uciesze tłumów, ale ciemność raz jeszcze wtargnęła na arenę, rozdzielając gladiatorów. - Wystarczy. - Wyszeptał cichy głos w ich głowach.
      — Gratuluję, wytrwaliście najdłużej... — ton głosu Stwórcy sugerował jednak, że nie były to gratulacje szczere, może nawet nie zasłużone. — Nie tak to powinno wyglądać. — dodała telepatycznie Yama gniewnym tonem do Kazumi i Ichitaro. — Remis! Kto by się tego spodziewał?! — Tadao wykrzyknął w ich stronę ze swojego miejsca — A teraz, wasz nagroda! — dodał jeszcze i ciemność przed nimi wypluła z siebie zmęczone i ranne ciało. Człowiek ten żył jeszcze, ale niemal natychmiast ciemność przecięła go na trzy części, wręczając każdemu demonowi osobny fragment i otaczając na czas konsumpcji. — Udowodnijcie w Nagoi że nie znaleźliście się tu przypadkiem... — dodał jeszcze Muzan i umilkł. — Powodzenia. — szepnęła Yama do współpracującej dwójki.
      Trybuny wyły - może przez zapach krwi marechi, może z zawodu, że widowisko się już skończyło. Na wyższej partii trybun buzowała za to inna atmosfera - pełna rosnącego napięcia i porozumiewawczych spojrzeń rzucanych do siebie pomiędzy Księżycami. Coś odciągnęło ich uwagę od areny. Coś ważniejszego niż święto organizowane z polecenia Muzana.

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 08.02.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć.
Cała trójka dostaje po 1/3 marechi do zjedzenia na arenie.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.