Arena

Re: Arena — Nie Gru 18, 2022 7:39 pm

Niedocenianie przeciwników nie leżało w jego naturze. Przybył tutaj z myślą, że będzie jednym z najsłabszych, o ile w ogóle nie najsłabszy, najwolniejszy, najgłupszy. Miał tyle do zrobienia! Dlatego kiedy wyplątał się z pnączy zapamiętał styl walki swojej przeciwniczki, wiedział że trzymając w ręce bicz popełniła błąd, który on wykorzystał i przysiągł sobie nigdy nie powtarzać takiej głupoty. Tym razem oparzenie przyniosło efekty i ruda demonica wyglądała na chwilowo... zdezorientowaną?
Akujin miał zamiar ją złapać i pchnąć w kierunku innych walczących (najbliżej czyli Żółta i Pomarańczowa kropka).
- Teraz już znamy swoje możliwości, więc możemy zacząć współpracować. Pomożesz mi ich pokonać, a ja... pomogę ci z tym samym. Co ty na to? - zapytał ja szeptem, mimo wszystko cały czas mając silny uścisk, aby przypadkiem nie zrobiła mu już nic więcej. Obserwował otoczenie w obawie przed kolejnymi pnączami.
- Będziemy udać przepychanki, aż się zbliżymy, a potem jednego z nich przyciągniesz pnączami, a ja go oślepię i dźgnę. Co ty na to, ryża? - zapytał w emocjach, sapiąc przy każdym ruchu, który wykonywał z myślą o rezerwie sił na właściwy atak. Dotychczas przepychanki dobrze im szły, więc czas znaleźc sobie kolejnych przeciwników na tej Arenie.
Może ktoś z Trybun, najlepiej jakiś Kizuki zwróci na Onikiego swoją uwagę. Na jego chytrą walkę przy użyciu... swojego ciała!

Re: Arena — Pon Gru 19, 2022 10:52 am

Wyleczyłem ciężko ranę, która wcześniej otrzymałem i teraz mogłem przejść do realizacji planu. Przeciwnik jednak zawahał się podejść bliżej i tylko obserwował mnie z kilku metrów. Widać, był tylko mocny w gębie i zaraz przekonamy się, na co będzie go stać, zmierzyłem go jeszcze raz wzrokiem i spojrzałem szyderczo. Nie lubiłem tchórzy, którzy szukali łatwych okazji, a gdy trzeba było się pomęczyć, to miękły im kolana, on na pewno nie zasługuje na nagrodę, zwykłe ścierwo.
- Co zabrakło Ci odwagi, aby podejście do mnie, gdy nie jestem już ranny?... W takim razie to ja podejdę do Ciebie i załatwimy to od razu. Chyba że jednak wolisz iść zmienić przeciwnika. - Mój głos był pozbawiony emocji, tak jakbym był pozbawiony życia i emocji, chłodny, wyrachowany i kąśliwy. Podszedłem spokojnym krokiem w kierunku przeciwnika, który był przede mną i dokładnie przyglądałem się jego zachowaniu na wypadek, gdyby musiał się ratować unikiem czy blokiem.
Wiedziałem, że przestraszone zwierzęta potrafiły w amoku i przyparte do muru kąsać w nadziei, że ujdą z życiem. Miecz trzymałem w niskiej pozycji oburącz przy lewym biodrze, jak tylko byłem dwa metry od przeciwnika, pochyliłem ciało do przodu i ugiąłem nogi w kolanach, aby szybkim susem zbliżyć się do niego i wyprowadzić cięcie poprzeczne na jego tors z dołu do góry, ale na tym nie poprzestałem, bo wraz z ostrzem podążającym do góry oderwałem nogi od podłoża i skręciłem tułowie, dołożyłem drugiej cięcie tym razem poprzeczne na wysokości klatki piersiowej. Jeżeli zobaczę, jakąś kontrę staram się zbić, zablokować ją tym atakiem.
Nie wiedziałem, co za bardzo się dzieje dookoła, dlatego musiałem jak najszybciej pozbyć się tej wszy i rzucić okiem na resztę przecinków. Jedno było pewne, skoro ja dostałem takim mieczem to i pewnie inni przeciwnicy też dostali jakieś prezenty od demonów z trybun.

Re: Arena — Pon Gru 19, 2022 9:21 pm

Olbrzym powoli chylił się ku ziemi a walka z nim przechodziła do żmudnej fazy wykończenia przeciwnika by nie mógł już wrócić do walki. Odepchnęła się od niego i wylądowała na ziemi w nadziei, że ułatwi tym upadek demona. Pazurami chciała jeszcze trochę pochlasta go po nogach, ale większą wiarę pokładała w tej chwili w Ichitaro uzbrojonego w swoją włócznię i jej węże. Jej kruki rozlały się już wcześniej, wypływając z ran razem z krwią demona. Uderzyła go jeszcze kilka razy po czym odskoczyła i rozejrzała się po arenie. Skupiła się na walce i przez to przegapiła poczynania pozostałych demonów.
Te zaś pogoniły na środek areny a nawet bliżej jej ścian i zdawały się walczyć nieco bardziej biernie, niż trio tutaj. Dwóch nawet uzbroiło się w takie same czarne miecze. Co oni, rodzeństwo? Albo po prostu współpracowali jak ona z Ichim... Drugi duet zdawał się bardziej narwany do walki, wręcz nie było między nimi wolnej przestrzeni. No i był ten demon ni to walczący, ni to patrzący na "czarnych szermierzy". Za to Ginkatsu nakryły ludzkie szczątki. Skąd się wzięły na arenie? Demony z trybun udzielały tak konkretnego wsparcia? I co się stało z jej wrogiem? Ona go tak urządziła? W Kazumi odezwała się pewna duma - w końcu nie tak dawno sama sprała jej tyłek, a teraz proszę, radzi sobie! Nie była to matczyna duma, co to to nie. Aż chciała podejść, pogratulować i przyszpilić ją włócznią do ziemi by dziewczynce nie strzeliło do głowy wierzyć, że ma tu jakieś szanse.
— To co, obserwujemy, wkraczamy czy lejemy dzieciaka? — zagadnęła podnosząc z areny kamień i ważąc go w ręku.

Re: Arena — Pon Gru 19, 2022 11:53 pm

Już miała się cieszyć, w końcu dobyła broni i dość skutecznie zaszarżowała na swojego oponenta, ba! Udało jej się go przeciąć! Jakiś mały sukces, krok do przodu, by sięgnąć po to drobne zwycięstwo. Oczywiście, mężczyzna nie zostawił tego bez odpowiedzi, bo wymierzył kolejny cios swoimi potężnymi łapskami... Tylko to co stało się później. Kto to do cholery wymyślił, żeby to akurat na nią spadło ludzkie cielsko?! Jeśli tylko przeżyje, to się bardzo serdecznie odwdzięczy tej osobie za tą jakże zbędną pomoc. Teraz leżała przygnieciona przez to ścierwo, a co gorsza jej noga była w opłakanym stanie. Aż przez jej głowę przebiegło wspomnienie rozmowy z Panią Żuraw... Niech ją też drzwi ścisną w te cholerne piórka. Mogłaby się udławić czy coś.
Tyle dobrze, że Ginkatsu miała przynajmniej minimalną wiedzę o tym, że może się dość skutecznie zregenerować, co też zrobiła. Korzystając z tego, że miała ludzkie mięso na wyciągnięcie zębów, zaczęła konsumować człowieka, stopniowo wydostając się spod jego ciężaru. Nie odda jedzenia, zwłaszcza że musiała zregenerować jeszcze więcej ran, a miała przed sobą prawdopodobnie kolejne walki.
Jeśli tylko będzie w stanie, to z radością zbliży się do swojego oponenta, aby wymierzyć mu kilka ciosów o ile wciąż leży... A jeśli stoi, to i tak skorzysta z okazji, że powinien być osłabiony, żeby zakończyć ten pojedynek poprzez odcięcie rąk od tułowia, żeby ten gnojek już nie używał swoich strasznych łap.

Re: Arena — Wto Gru 20, 2022 12:35 am

Śmiali się z niego, rzucali go kamieniami. Nie jego była to wina, że ma olej w głowie i zamierzał wygrać zamiast zabawiać widownie. Wszyscy się bili, wylewali z siebie krew oraz swoje moce. Mógł przynajmniej liczyć na spokojną realizację swego planu - nikt nie zamierzał zabrać mu katany, a będąc w centrum areny mniej kamieni i innych niebezpieczeństw mogłoby sięgnąć. Chyba. Kątem oka widział jak rzucono... człowiekiem? Albo demonem? Na pewno coś sporych gabarytów spadło daleko od niego. On aczkolwiek miał w głowie co innego. Żyłka na czole pulsowała gdy siłował się z bronią solidnie wbitą w grunt. Nigdy nie sądził, że miecz może wbić się w podłoże niczym kij i tak wielką trudność w wyciągnięciu sprawiać. No, sam też nie był wybitnie silny, ale to już była chyba przesada! Słyszał jak śmiech przewija się po trybunach, pewnie znowu z jego powodu - durnego kawałku stali wyciągnąć nie może. W końcu jednak udało się i najgorsze miał za sobą. Bądź co bądź, ale były to chwile w których mógł znienacka oberwać.
Mając oręż machnął nim kilka razy dla ocenienie jego sprawności, wagi oraz zasięgu. Z ostrością i zabójczością przejdzie się bezpośrednio do testu na żywych celach, a te daleko się nie znajdowały. Demon którego przebiło drugie ostrze już zebrał się do kupy, lecz najwidoczniej nie zauważył obecności Otosuke na swoich plecach. Najwyraźniej obrał sobie za cel względnie nieuzbrojonego przeciwnika, co dawało mu z kolei okazję do zadania zabójczego ciosu w plecy. Jak to się mówi "tam gdzie się dwóch bije, trzeci korzysta". Co prawda nie mógł zaatakować znienacka z aktualnej pozycji, tak też postanowił zakraść się. Obserwując stopy Yuty, starał się stawiać krok w krok z nim by jak najbliżej zakraść się. Nie chciał nadwyrężać swego szczęścia, pomijając kamień wszystko do tej pory szło mu z płatka, i próbować dekapitacji na dzień dobry. Zamiast tego, mając już go w zasięgu katany, bez żadnych ceregieli dźgnąłby prosto w serce. Może nie będzie to coś zabójczego, w końcu wszyscy są demonami, to na pewno utrudni mu dalszą walkę a kto wie - może nawet go wyeliminuje z niej?

Re: Arena — Pią Gru 23, 2022 4:41 pm

PadaDemonami

Ginkatsu zamierzała wykorzystać w pełni sytuację w jakiej się znalazła. Regenerowała swoje rany jednocześnie gryz po gryzie i kęs po kęsie wyszarpywała fragmenty umierającego mężczyzny by zwiększyć swoje siły. Kość zrosła się, a ostry ból rozlewający się od nogi na resztę ciała osłabł i zniknął. Podniosła się w momencie, gdy jej rywal odrywał sobie pierwsze części JEJ ofiary dla siebie. Straszna nieznajomość etykiety zasługiwała na karę - w ruch poszedł miecz którym dziewczynka, niczym siekierą, odcięła mu rękę. Póki co jedną, bo przeciwnik okazał się całkiem twardy pomimo stanu w którym się znalazł. Nie stanowił zagrożenia, ale sprawę trzeba było definitywnie zakończyć za nim przyjdzie jej mierzyć się z kolejnymi demonami. Tylko kto w takim razie przepołowił go za nią?
Akujin nie chciał wygrać pojedynku. Chciał wygrać turniej, a wzajemne wyniszczenie się z pierwszym przeciwnikiem, choć kuszące i bardzo w stylu demonów - nie leżało w jego planie. Propozycja tymczasowego sojuszu zaskoczyła Rudą, ale szybko przemyślała swoją obecną sytuację i pokiwała twierdząco głową. Z ust wydobył się tylko bolesny skrzek, także na więcej zapewnień o zawieszeniu broni nie mógł liczyć. Markując wymianę ciosów zbliżali się powoli do trio bliżej centrum areny.
Yuta ruszył na przeciwnika skoro ten nie miał zamiaru ruszyć w jego stronę. Czarne ostrze zaśpiewało tango i pomknęło w stronę demona. Czyżby strach przed Yutą miał zaważyć o wyniku tego starcia? Miecz nieubłaganie zbliżał się do boku przeciwnika by przeorać go po skosie. Demon jednak bez trudu zszedł z toru ostrza odbijając w bok i skręcając ciałem. Jednocześnie jego ostrza pomknęły do przodu, celując w bok i bark Yuty. Czarna katana zawróciła po pierwszym cięciu, poziomym lotem zbijając jeden z ataków i tnąc po ręce. Drugiego ostrze już miało sięgnąć celu, gdy ciśnięty skądś kamień trafił demona w rękę, zmieniając trajektorię ostrza. Atak ledwie zranił Yutę w ramię, rozcinając ledwo skórę. Po wymianie tych drobnych uprzejmości walka mogła trwać dalej. Zamiast tego przeciwnik wpatrywał się ze zdziwieniem w czarną, splamioną krwią katanę. Jej ostrze wystawało z Yuty mniej więcej w połowie długości, na wysokości serca. Otosuke stojący tuż za Yutą mógł uśmiechnąć się triumfalnie. Może jeszcze nie wygrał turnieju, ale był na całkiem dobrej drodze. Czy zdobycie drugiego ostrza to zapewnienie sobie zwycięstwa? Albo ściągnięcie na siebie pozostałych demonów.
Kazumi i Ichitaro wspólnymi siłami dalej atakowali giganta, który tak naprawdę nie stawiał już większego oporu. Krew popłynęła z płytkich ran na nogach, a pchnięcie włócznią w wykonaniu Ichitaro przebiło twarz demona. Użycie węży po raz kolejny zdawać się mogło zbędnym ruchem, ale kto tam wie, czy przeciwnik nie chował jeszcze jakiejś sztuczki na ostatnią chwilę. Jednak w tym stanie nie mógł kontynuować walki, nawet jeśli bardzo, bardzo tego chciał. Kamień ciśnięty przez Kazumi trafił w jednego z demonów, ale nie zrobił mu większej krzywdy. Jakie będą kolejne kroki duetu?
Sachi poobijany wylądowałeś na arenie. Demonom na trybunach chyba nie przeszkadzało, że do walczących dołączył kolejny zawodnik, choć może zależało to od jego dalszych działań? Mógł przecież wspiąć się na trybuny i próbować szczęścia w innym miejscu. Tylko czy chciał tam wracać? Z drugiej strony jakie będą konsekwencje jeśli zacznie mącić na arenie?

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 26.12.2022). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć, ale są jeszcze trybuny.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Mapa

Spoiler:

Ginkatsu - rana 1 stopnia po pierwszym uderzeniu.
Akujin - rana 1 stopnia na ręku; NPC rana 2 stopnia - oparzenie, rana 2 stopnia po cięciu
Otosuke - lalki gotowe, rana 1 stopnia, miecz Seiyushi w ręku, Yuta przed tobą
Kazumi -
Ichi -
Yuta - rana 4 poziomu, katana tkwi w ranie, po wyciągnięciu będzie intensywnie krwawić; od tej tury możesz używać DBA
Sachi/Suna - rana 1 poziomu - poobijanie; jedna akcja zejdzie na ogarnięcie się jeśli chcesz walczyć.

Re: Arena — Pią Gru 23, 2022 5:37 pm

Walka właśnie miała się rozpocząć w najlepsze, przeciwnik o dziwo przestał czuć strach i wyszedł z własną inicjatywą, Miecze rozpoczęły tango i oczywiście ktoś musiał wmieszać się do nie swojej walki, nie mogła to być zwykła walka. Mój przeciwnik dostał kamieniem i nie mógł porządnie wyprowadzić swojego ataku, przez co mi się upiekło, ale nie na długo. Poczułem, jak po raz kolejny moja pierś została przebita na wylot, poczułem wzbierającą złość, chyba nigdy jeszcze nie czułem takiej agresji.
Miałem serdecznie dość, że szczur atakowały mnie tylko wtedy kiedy byłem odsłonięty, przeklęte gnidy, krew coraz mocniej pulsowała w żyłach, a wzrok był jeszcze bardziej morderczy. Na arenie były tyle demonów, ale praktycznie tylko ja byłem celem wszystkich niecnych zagrywek. Mieliśmy udowodnić, ile jesteśmy warci przed najwyższym, a oni wszyscy zachowywali się jak ludzkie ścierwa. Knuli, szukali okazji, zamiast samemu wywalczyć sobie zaszczyt. Złapałem wolną ręką na miecz tak mocno, że jego ostrze zatopiło się w kości, aby miał on problem z wyciągnięciem go ze mnie.

- Gin ścierwo. - Zwróciłem głowę na moment w kierunku Otosuke i spojrzałem na niego z pogardą i życzeniem śmierci w oczach, mógł odnieść wrażenie, że wzrok patrzy przez niego. Jego uśmiech doprowadził mnie do jeszcze większego gniewu i chęci zemsty, dosłownie moja krew wrzała, a całe ciało drżało. To był czas, aby uwolnić bestię z otchłani i zetrzeć mu z ryja uśmiech.
W tym samym momencie uwolniłem swoją demoniczną sztukę krwi i mój cień skierował się pod Otosuke i od razu wystrzeliły cienisty długie kolce z zadziorami, które miały go przebić i unieruchomić. Jak tylko jego uścisk na rękojeści miecza zelżał, obróciłem się wokół własnej osi i mocnym horyzontalnym cięciem zamierzałem go skrócić o głowę. Skoro tak bardzo chciał się mieszać w niej swojej sprawy i do tego przebył całą arenę, aby tylko mnie zaatakować, to jego czas musiał dobiec końca.

Re: Arena — Pią Gru 23, 2022 8:22 pm

Odskoczył lekko w tył gdy ciało pierwszego ich przeciwnika upadło na ziemie, jeden z głowy. Spojrzał na pole walki by zorientować się w sytuacji na arenie. Większość ich przeciwników zgromadziła się w jednym miejscu i teraz walczyła ze sobą. Kazumi próbowała zainterweniować nawet w tą walkę rzutem kamieniem, co rozproszyło jednego z walczących tam w oddali demonów przez co pokiwał głową z aprobatą. Na jego twarzy pojawił się nawet uśmiech gdy ujrzał jak Otosuke przebił czarnym ostrzem innego demona. Nie znał się dobrze z tym szaleńcem ale kibicował mu teraz, niech tnie ich tam ile może. Ułatwi to następne starcia, następnie jego wzrok spoczął na wspomnianym dziecku, które to zjadało ludzkie truchło. Mimo swej postury to całkiem nieźle poszatkowała swego wroga. Może jej wzrost był jedynie zasłoną dymną? Kto wie mogła być najgroźniejszym przeciwnikiem dla nich. Przynajmniej tak myślał do czasu aż znów coś spadło na arenę, tym razem był to demon. To go nieco bardziej zaniepokoiło, w końcu na cholerę ktoś rzuca tu więcej demonów? Jeśli tak dalej pójdzie to strasznie im się starcie przeciągnie, a to oznaczało więcej wysiłku, tego wolał uniknąć.
- Nie ma co czekać, idziemy pozbyć się dzieciaka. Tamci niech się rozszarpią na strzępy, nie przeszkadzajmy im w tym. - Odpowiedział rzucając do Kazumi jej włócznie by oddać jej broń. - Zresztą nie podoba mi się ten dzieciak, coś jest z nią nie tak. - Odparł Ichitarō raz jeszcze spoglądając w stronę Ginkatsu i jej ofiary.
Słowo się rzekło, teraz trzeba było działać. Wpierw posłał w stronę dziecka swe węże by te ukąsiły ją, obserwował jak gady o białych łuskach pełzną w stronę Ginkatsu by zatruć tego małego szkodnika. Sam zaś by dołączyć do grupy miotaczy kamieni chwycił za kamień leżący na ziemie i miotnął nim w stronę Ginkatsu, dopiero wtedy skieruje się do niej nie śpiesząc się przy tym zbytnio.

Re: Arena — Pią Gru 23, 2022 9:03 pm

Uszczęśliwiła go szybka decyzja Rudej dziewczyny. Pojedynczo wykończyliby się w męczarniach, ale w teamie mieli jakąś szansą kogoś zaskoczyć. Sojusz był tylko tymczasowy choć Akujin chętnie przeniósłby tą nową znajomość poza walkę. Może się polubią? Zobaczymy. Najpierw musiał skupić się na walce.
Pokazał dziewczynie jednego z przeciwników - Yute, który wyglądał na bardziej poszkodowanego w dotychczasowej walce. Oniki nie był honorowym wojownikiem, tylko wojownikiem skutecznym (hopefully xD), więc to właśnie jego wskazał.
- Możesz mu podciąć nogi swoimi biczami? - zapytał i zaproponował ten ruch dziewczynie, która powinna w tym momencie biec obok niego. Powinien się chyba martwić też drugim demonem, ale po kolei... najpierw ten z białymi włosami. Poza tym i tak był bliżej, o tą odrobinkę dzięki której może zdążą dotrzeć tam na czas, zanim faceci się miedzy sobą pozabijają.
Jeśli dziewczyna wykonała jego pomysł, albo chociaż spróbowała, Akujin miał zamiar zaatakować Yute od tyłu. Najpierw ciąć mieczem na wysokości jego nóg (tył kolan), tak żeby nawet jeśli demon pozostanie w pionie móc mu coś zrobić. I jeżeli ten atak się powiedzie, chciał użyć swojej demonicznej sztuki krwi, aby oślepić nie tylko białowłosego, ale także drugiego mężczyznę z którym ten się mierzył.
Może Otosuke wykorzysta tą nagłą napaść i im odpuści? A jeżeli nie, to będą mieli tu fajny czworokącik.

Re: Arena — Sob Gru 24, 2022 2:10 am

Oh! Ah! Jak wspaniale! Czuł opór jego skóry, jego mięśni i to jak katana płynnie to cięła. Ostrze świetnie przenosiło drgania na jego rękę, będąc wspaniałą rozkoszą. Zgadywał, że podobną euforię muszą czuć ich pogromcy gdy swoje nichiri zatapiają w demonicznych ciałach. Nim obejrzał się, pół miecza wyszło już na wylot. Tak jak zostało spisane, uśmiechnął się. Przypadkiem dźgnął go za mocno. No nic, swój cel zrealizował - z taką raną szybko się nie pozbiera. Ich wzrok na moment się skrzyżował. Yuty, pełen gniewu i ognia, oraz Otosuke, pływający w euforii oraz szaleństwie. Zaczynało powoli rodzić się pytanie co wygra: wykalkulowane chłodne szaleństwo czy berserk który zamierzał zaraz wybuchnąć?
Mimo poważnej rany miał on jeszcze siły by chwycić zdobytą przez Otosukę katanę i nie pozwolić mu jej wyjąć. To jest... sprytny plan. Sam też by tak uczynił. Pewnie z marnym skutkiem, ale tutaj rozchodziło się o zagrywki psychologiczne. Mimo bólu, mimo ran, dalej ma determinację by walczyć i tym samym podnosić siebie na duchu. Jednak w tym wszystkim nie był on tutaj jedynym który podejmuje jakieś akcje. Otosuke w momencie gdy zorientował się co jego przeciwnik kombinuje, postanowił katanę wykręcić zadając większe obrażenia wewnętrzne, a następnie opierając ją tępą stroną na swoim ciele, zamaszystym dwuręcznym cięciem opartym o dźwignię, wyrwać. Z jego siłą nie ma co myśleć o przecięciu kręgosłupa, ale wzdłuż żeber przez gąbczaste płuco powinno pójść płytko...

Niezależnie od wyniku, katany nie zamierzał puszczać. Tyle się natrudził z jej zdobyciem i nie zamierzał jej po chwili oddać komuś kto postanowił przyzwać siły determinacji pod wpływem gniewu. Jeśli starczyłoby mu po wszystkim czasu, albo poszło po prostu z płatka, szybko jedną laleczkę zamoczyłby w krwi jaką miał na ostrzu.

Re: Arena — Sob Gru 24, 2022 3:09 pm

Nie miała czasu, zdecydowanie była w tyle. Powinna już dawno poradzić sobie z tym olbrzymem, jeszcze na dodatek wyciągał łapy po nie swoje jedzenie... Wściekła się, oj naprawdę wściekła. Ostrze świsnęło, odrąbując jego rękę, a to był dopiero początek. Jakby krew, która prysnęła coś w niej obudziła. Zaciśnięte zęby, które szczerzyły się w paskudny sposób. Gdyby tylko jej broń była wykonana z nichirin, wtedy mężczyzna mógłby naprawdę bać się o swoje życie. Zaszarżowała, podskakując przed nim, żeby w locie ściąć jego łeb. Wiedziała, że z ziemi mogłaby mieć problem, żeby go sięgnąć i choć wystawiała się na potencjalny atak drugiej ręki, wolała już go wykończyć niż się bawić w zwycięstwa bez pobrudzenia sobie małych, słodkich rączek.
Niestety, los nie był dla niej łaskawy i nie miała chwili, by poszukać wzrokiem kogoś, komu właściwie zawdzięczała poprzedni atak na demona. Niemniej poczucie długu z pewnością będzie ją gryzło, ale kto był jej wybawcą i czy jeszcze raz spojrzy na nią łaskawym okiem? Bo patrząc na to co nadchodziło, była prawie pewna, że przyda jej się pomoc. Wiedziała też, że na inne demony nie ma co liczyć, a słowa Pani Żuraw dalej boleśnie brzmiały w jej głowie... Doprawdy, żeby teraz ta dwójka była nią zainteresowana... Co gorsza, jeden z nich nie dość, że puścił na nią te obrzydliwe i obślizgłe gady, to jeszcze w jej kierunku miał lecieć kamień. Nie za dużo tego wszystkiego?!
Musiała najpierw poradzić sobie z tymi małymi maszkarami, pomagając sobie niewielkim wzrostem powinna mieć lepszą pozycję do wycinania ich za pomocą swojego ostrza. Trudno też było to robić, stojąc w miejscu, więc co chwilę odskakiwała, to przemieszczała się, by przywrócić sobie bezpieczny dystans względem ich kłów. Cholera wie jaką teściową już ugryzły. Możliwe, że zaraz usłyszy buczenie zza pleców, ale musiała także umknąć przez nadciągającym kamieniem, o którym prawie by zapomniała, bo te wstrętne gady były chyba wszędzie, odskoczyła więc w tył, niebezpiecznie zbliżając się do granicy areny.

Re: Arena — Nie Gru 25, 2022 11:49 am

⠀⠀⠀⠀I trafił w końcu na arenę. Od początku powinien się tutaj znaleźć, a skoro przed losem nie sposób uciec, nie był nawet zaskoczony. Zaskakujący był jednak sposób w jaki spełniły się wszelkie obawy Sachiego. To nie Niwa pchnęła go ku walne, a jakiś obcy, nic nieznaczący demon. Oh, Suna nigdy mu tego nie zapomni, kiedy się dowie jak to jego braciszek dał się tak potraktować.
⠀⠀⠀⠀Upadł po locie krótszym niż się tego spodziewał. To była chwila, jedno mrugnięcie i znalazł się na ziemi, z obitym tyłkiem i zranioną dumą. Teraz pewnie wszyscy mu się przyglądali, oceniali jego wartość, kpili i przyjmowali zakłady - przeciwko niemu. Sama ta myśl przyciskał go do ziemi, sprawiała, że wcale nie miał ochoty się podnosić.
⠀⠀⠀⠀— Nie możesz umrzeć Sachi... nie przynoś bratu wstydu — zganił się szeptem, przywołując z odmętów pamięci podobne słowa, które słyszał już wielokrotnie. Teraz nie walczył tylko w swoim imieniu, ale reprezentował też bliźniaka. Kto wie, może informacja o marnym losie złotookiego trafi w końcu do jego lepszej wersji i ten w końcu raczy się zjawić?
⠀⠀⠀⠀Pociągnął głośno nosem. To przez ten kurz towarzyszący upadkowi. Wcale nie przejmował się jego opinią.
⠀⠀⠀⠀— Będę walczył — wypowiedział na głos, kruchym jak lód na kałuży głosem. Pewnie nikt go nawet nie usłyszał, ale mówił przede wszystkim do siebie, do swojego wnętrza gdzie kryła się podobno jakaś demoniczna siła. Najpierw musiał zorientować się w sytuacji, rozejrzeć, przygotować jakiś plan. — Nie ośmieszę nas.
⠀⠀⠀⠀Wstał, otrzepał brud z pośladków i wyszczerzył zęby w charakterystycznym dla Suny, lecz dla niego zupełnie obcym, pewnym siebie uśmiechu. Ah, jeszcze słowy, musiał je przecież związać. Nerwowymi ruchami ściągnął z nadgarstka kawałek sznurka, którym złapał w końcu ogon czarne kosmyki. Nie mógł biec w bój nieprzygotowany. Co takiego jeszcze robił Suna, zanim wbijał się w tłum wrzeszcząc dziko?
⠀⠀⠀⠀Zrobił mały krok w przód, nachylił się na miękkich nogach i wyciągnął przed siebie zwinięte pięści. Nie, nie! Suna nie walczył z ich pomocą. Przecież musiał mieć przy sobie szpikulec należący do brata. W skórzanym pokrowcu przy pasku, bo tam go zawsze nosił ten drugi.
⠀⠀⠀⠀Tylko skąd to ja go mam?

Re: Arena — Pon Gru 26, 2022 7:47 pm

Walki na arenie się rozkręcały - zbiegowisko w środku świetnie się bawiło a czarnym ostrzom obojętne było, czyją krew przelewają. Kazumi cieszyła się z tego - nie ważne kto z tamtej walki finalnie wyjdzie zwycięską ręką - ułatwi sprawę jej i Ichitaro. A póki co mogli się w spokoju skupić na walce z Ginkatsu. Kapłanka chciała mieć to po prostu za sobą, bo pokonanie dziewczynki nie przynosiło jej większej radości. Nie żeby nie traktowała jej jako wyzwanie, w końcu mogła chować jakieś sztuczki w rękawie. Może sama powinna zmienić aparycję by budzić w przeciwnikach litość? Przegada to po walce.
Przytaknęła Ichitaro i posłała w stronę Ginkatsu chmarę kruków by nie miała za łatwo w walce z wężami. Jednoczesny atak z dwóch stron powinien utrudnić jej poradzenie sobie z chowańcami. Wątpiła, by wygrały za nich starcie, ale przynajmniej zmęczą ją przed właściwą konfrontacją. Następnie rozejrzała się uważniej po arenie, czy aby na pewno pozostali są tak zajęci sobą jak byli jeszcze chwilę wcześniej i ruszyła skrócić dystans z Ginkatsu. Chowańce chowańcami, ale od czegoś miała włócznię!

Spoiler:

Re: Arena — Czw Gru 29, 2022 12:01 am

FUKŌ

Nagromadzenie demonów w jednym miejscu areny obiecywało dwie rzeczy - widowisko dla trybun i potencjalne ciężkie rany dla wszystkich w pobliżu. Yuta niesiony wściekłością złapał za tkwiąca w nim katanę z całej siły, blokując ostrze w miejscu kosztem rozciętej dłoni. Otosuke spróbował przekręcić broń w ranie czyniąc przeciwnikowi jeszcze większą szkodę, ale bezskutecznie. Białowłosy był po prostu silniejszy. A jakby tego było mało, z cienia między nimi wystrzeliły kolce przebijające ręce Oto w kilku miejscach. Chwyt na rękojeści zelżał nieco i Yuta zrywał się już do obrotu i cięcia, ale wtedy do akcji włączył się Akujin i jego tymczasowa sojuszniczka. Jej bicz oplótł nogi Yuty, ciągnąc go w bok, a sam Oniki niemal błyskawicznie (dla percepcji Yuty) znalazł się obok niego i ciął ostrzem we wrażliwe ścięgna i więzadła kolan. Akujin nie poprzestał na tym, bo po raz kolejny rozświetlił arenę - oślepiając i parząc tym samym Otosuke i Yutę. Sam jednak nie mógł się już poderwać - ani do kolejnego ataku ani ucieczki, bo Ruda znowu unieruchomiła go pnączami. Otosuke też mógł poczuć, jak coś wiąże go w miejscu. Tymczasem demon, który pierwszy skrzyżował z Yutą ostrza odskoczył do tyłu, chcąc rozeznać się w sytuacji. Nie spodziewał się chyba, że jego pojedynek przyciągnie aż tylu chętnych do zmierzenia się z Yutą. Wypuścił broń, złożył dłonie przy ustach i krzyknął prosto w zgromadzone przed nim demony. Dźwięk wbijał się w uszy jak gwoździe, raniąc wszystkich przed nim. Po nim zapanowała głucha cisza.
Ginkatsu cierpliwie masakrowała swojego oponenta. Może i był od niej większy i silniejszy, ale w tej chwili niewiele z niego pozostało, a głowa w końcu oddzieliła się od ciała. Niestety uporanie się z jednym zagrożeniem nie oznaczało końca walki, bo w jej stronę nadciągały nowe kłopoty. Ichitaro posłał w jej stronę węże i kamień, sam też nie bał się zmniejszyć dystansu. Podobnie uczyniła Kazumi wysyłając w powietrze kolejne kruki. Obie grupy demonicznych zwierzaków dopadły do Ginkatsu i zaczęły ją nękać. Dziewczyna nie traciła rezonu i z pomocą ostrza trzymała węże na bezpieczny dystans. Niestety, stworzeń pełzających pod jej nogami i latających nad jej głową było zbyt wiele. Pierwsze, drobne rany pojawiały się na jej ciele. Na szczęście dla siebie uniknęła kamienia odskokiem w tył, kupując sobie chwilę na przemyślenie obecnej sytuacji.
Sachi zaś ledwo zdążył rozejrzeć się po arenie i przybrać pozycje do ataku, gdy wszystko wokół pochłonęła ciemność, porywając go ze sobą.

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 31.12.2022). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Mapa

Spoiler:

Ginkatsu - rana 1 stopnia po pierwszym uderzeniu, rana 1 stopnia po dziabnięciach kruków, większy nacisk na węże przed którymi obroniłaś się kompletnie.
Akujin - rana 1 stopnia na ręku; rana 1 stopnia przez krzyk demona. Problemy ze słuchem na czas następnej tury.
NPC rana 2 stopnia - oparzenie, rana 2 stopnia po cięciu, rana 1 stopnia od DBA NPC. Problemy ze słuchem na czas następnej tury.
Otosuke - lalki gotowe, rana 1 stopnia od kamienia, rana 3 stopnia od cienistych kolców Yuty, rana 1 stopnia od DBA NPC, rana 1 stopnia od oparzenia (Akujin). Wypuściłeś miecz. Problemy ze słuchem i wzrokiem na czas następnej tury. Pnącza trzymają cię w miejscu.
Kazumi - kruki lecą na Ginkatsu, dwa rozcięte się regenerują
Ichi - węże się regenerują, jeden sprawny mknie w stronę Ginkatsu
Yuta - rana 4 poziomu, katana tkwi w ranie, po wyciągnięciu będzie intensywnie krwawić, rana 1 stopnia od oparzenia (Akujin)., rana 2 stopnia od Akujina (cięcie po nogach), rana 1 stopnia od DBA demona NPC. Problemy ze słuchem i wzrokiem na czas następnej tury.
Sachi/Suna - tu cię już nie ma.

Re: Arena — Pią Gru 30, 2022 12:22 am

Kazumi uśmiechnęła się pod nosem obserwując jak Ginkatsu męczy się walką z wężami i krukami. Wyglądało na to, ze nie miała żadnej broni dystansowej ani mocy zdolnej razić większy obszar. Dlatego też Kapłanka chciała jeszcze przez moment trzymać się z daleka od dzierżonego przez dziewczynkę miecza. W końcu z jego pomocą powaliła już jednego demona i parę węży, lepiej nie poczuć na własnej skórze co potrafi nim zrobić. Z ich dwójki to Ichitaro lepiej sobie radził w bezpośredniej walce, więc narażenie jego czterech liter wydawało się jej znacznie bardziej naturalne. Tylko ten, warto go jakoś zachęcić do nadstawienia karku. No nic, zapłaci ile trzeba z nadzieją, że ich sojusz jeszcze przetrwa.
— Ja ją zatrzymam, ty bij. — krzyknęła do rogacza i złożyła dłoń w charakterystycznym geście. Kruki krążące nad Ginkatsu nagle nadęły się strasznie i pękły z trzaskiem rozrywanej skóry i mięśni. Utkane z wnętrzności i krwi łańcuchy wystrzeliły przed siebie, mając splątać i unieruchomić dziewczynę, wystawiając ją na węże i ciosy Ichitaro.
Pośród okrzyków z trybun zdawał się dobiegać znajomy głos Sachiko. Jej wiara w Kazumi była ogromna, a mroczne serduszko - pełne nadziei w zdolności kapłanki. Nie mogła jej zawieść. Dlatego też sięgnęła do kieszeni i jednym haustem połknęła małą mięsną kulkę. Potrzebowała więcej krwi do dalszych działań.
Gotowa do dalszych działań ruszyła przed siebie, chcąc jeszcze bardziej skrócić dystans i cisnąć włócznią w (miejmy nadzieję) unieruchomioną i pokąsaną już Ginkatsu. Na bardziej widowiskowe manewry przyjdzie jeszcze czas. Oczywiście w razie niespodziewanego ataku który by do niej cudownym trafem dotarł - przerywa plan i unika tego, co przyniesie jej los.

Spoiler:

Re: Arena — Pią Gru 30, 2022 1:19 am

Ichitarō bacznie obserwował dziecko, które to całkiem dobrze poradziło sobie z atakującymi ją przywołańcami. Patrzył jak gady o białych łuskach zostają zmasakrowane przez nieznaną jej dziewczynkę. Zregenerują się zaraz ale i tak to dziecko w jego mniemaniu przedłużało nieuniknione. Kruki Kazumi zrobiły więcej niż jego węże stąd skinął z uznaniem głową i spojrzał na kapłankę.
Ja ją zatrzymam, ty bij.
Westchnął słysząc te słowa, prosty plan. Zapewne też rozsądny ale wymagał od niego więcej wysiłku, w normalnych warunkach pewnie by na to pomarudził. Ale teraz gdy Kizuki patrzyli, ba sam Stwórca na niego patrzył, trzeba było się wykazać. — Niech będzie, tylko uważaj na resztę — Odpowiedział upominając Kazumi by uważała na działania reszty oponentów. Widząc broń swojej przeciwniczki nie chciał walczyć z nią bez odpowiedniego zabezpieczenia. Skupił się więc i przekształcił skórę na swym prawym przedramieniu w czarne łuski.
Gdy zapewnił sobie choć trochę ochrony, pobiegł w stronę Ginkatsu. Jego wąż korzystając z techniki Kazumi miał ukąsić swą ofiarę gdy to jego pan skracał dystans. Gdy znalazł się w zasięgu był gotowy do potencjalnego bloku prawym przedramieniem, jeśli jednakże nie było potrzeby się bronić to chciał z pełną siłą kopnąć biedną dziewczynkę w bok głowy.

Kick The Baby:

Re: Arena — Sob Gru 31, 2022 10:39 am

Chwyciłem miecz i powstrzymałem demona, przed wyciągnięciem go z mojej klatki piersiowej. Czułem, że jestem od niego silniejszy, widocznie był to tak słaby śmieć, że jedyne co mógł zrobić to atak z zaskoczenia. Jego chwyt na ostrzu zelżał po ataku cienistymi kolcami, już miałem przystąpić do kolejnego etapu planu i szykować się do dekapitacji, ale niestety kolejne demony przyłączył się do walki, poczułem, jak coś szarpnęło mnie i odciągnęło w bok za kostki, a później jeden z przeciwników bardzo szybko znalazł się obok mnie i zaatakował moje nogi i na końcu jeszcze buchnął płomieniem, który mnie oparzył i oślepił przy okazji.
Wszystko było zamazane, a na domiar złego zaczęło mi tak nieznoszenie piszczeć w uszach, że ledwo utrzymałem się na uszkodzony nogach. Naprawdę te demony były godne pożałowania, jeżeli chciały pokazać się od jak najlepsze strony, to raczej pokazały stwórcy swoje najgorsze oblicze, łączył się w pary, albo atakowały w plecy walczących przeciwników, ponieważ był zbyt słabe, żeby wygrać z kimkolwiek. Chciałem je wszystkie ukarać, żeby poczuły niewyobrażalny ból, który zostanie z nimi na zawsze, ale praktycznie oba moje zmysły zostały mi odebrane i taka walka na oślep była bardzo głupim pomysłem, zwłaszcza że miałem już całkiem sporo ran na sobie i zero sposobności, żeby w jakiś sposób je zaleczyć.
Musiałem się bezpiecznie wycofać i poczekać, aż sytuacja nieco się rozjaśnij, dlatego od razu zacząłem zwiększać od nich dystans, wycofując się w kierunku ściany jak najdalej od tej grupy. Starałem się pomimo rozmazanej wizji obserwować przeciwników i w razie, gdyby któryś z nich spróbował mi przeszkodzić w moim odwrocie, do obrony użyć swojej cienistej sztuki krwi i siłą odwieść go od takiego planu. Potrzebowałem chwili, żeby to wszystko sobie poukładać i wybrać najlepszą opcję, byłem mocno obity, ale dalej mogłem walczyć, siły woli mi nie brakowało, ale musiałem znaleźć sposób, żeby obrócić szale na swoją korzyść.

Re: Arena — Sob Gru 31, 2022 12:49 pm

Współpraca z rudą nie wyszła mu na dobre, bo dziewczyna na samym końcu złapała w pnącza także jego. Chciał właśnie jęknąć, ale coś go ogłuszyło. Bezwiednie przytknął palce do uszu spodziewając się krwi, ale był to raczej efekt nagłego dźwięku, a nie uszkodzenie narządu słuchu. Zrobił to chyba jeszcze jeden demon, którego Akujin w pierwszej chwili nie zauważył, ale przypadkiem zignorował. Chociaż udało mu się wykonać to co chciał, teraz sam miał problemy.
Najpierw wycelował swój sztylet w pnącza, żeby po raz kolejny się z nich oswobodzić. Rzucił rudej zniesmaczone spojrzenie wraz z obietnicą "policzymy się jeszcze za to, mała" wypisaną w wyrazie twarzy. Jeżeli się to udało, miał zamiar dopaść Yute, ponieważ podczas całej tej walki to on póki co najbardziej krwawił (albo był widocznie najbardziej ranny). Dobrze było likwidować przeciwników jeden za drugim. Wcześniej Akujin przekonał się, że jest szybszy od tego demona, dlatego jeszcze raz liczył na swoje tempo. Ogłoszenie nie pozwalało mu w takim samym stopniu rozeznać się w otoczeniu, ale do puszczenia się biegiem za Yutą wystarczyły mu oczy. Po cichu liczył, że Ruda dziewczyna, Otosuke i ostatni NPC zajmą się sobą. Chyba że wszyscy wpadną na ten sam plan.
Wszystko to oczywiście, jeżeli uda mu się wyrwać z pnączy. Jeśli nie, to poświęcił cały swój ruch na oswobodzenie, zanim ktoś wykorzysta jego marne położenie i chwilowe ogłuszenie. Nie słyszał co dzieje się na reszcie areny, musiał zaryzykować.

Re: Arena — Sob Gru 31, 2022 5:08 pm

Podłe, wstrętne ptaszyska! Srajpiórka nieznośne! Nie dość, że te dwa demony musiały połączyć siły, żeby z nią walczyć, to na dodatek wysługiwali się jakimiś irytującymi zwierzętami... Dlaczego do cholery każdy potrafił tworzyć coś fajnego, tylko nie ona?! Zazgrzytała zębami, czując jak była dziobana przez te małe frędzle. Nie ważne jak się skończy ta walka, wiedziała że po tym wszystkim ta psia kapłanka będzie czuła do końca życia jej oddech. Żeby przywoływać ptactwo?!
P T A C T W O ? !
Zabije ją, rozszarpie... Nie dzisiaj, to kiedy indziej, w końcu demony są nieśmiertelne. Teraz jednak zdawało się, że będzie miała zupełnie inny problem. Czyżby te ptaki, poza dziobaniem mogły zrobić coś jeszcze bardziej interesującego? Tylko dlaczego do cholery musiało się to jej przytrafić? Puchnięcie tych dziobatych diabłów nie zwiastowało niczego dobrego, dlatego Ginkatsu próbowała się rzucić susem w przód, byleby uniknąć niespodzianki przygotowanej przez dziewczynę.
O ile była w stanie, kontynuowała unikanie (skracając dystans do tej kundlicy) lub jakiekolwiek bronienie się przed paskudnymi wężami, które zapewne chętnie się na nią rzucą jeśli tylko stanie w miejscu i będzie jakoś unieruchomiona... Albo przynajmniej spróbuje wydostać się z tej nieciekawej sytuacji.
Nadchodzący mężczyzna wydawał się dużo poważniejszym zagrożeniem, tym bardziej że odpowiadał za przywoływanie węży... Oby tylko jego kły nie były trujące, ale widząc nadchodzące kopnięcie - jeśli mogła to uniknęła go, jeśli dalej była uziemiona, to wykorzystała rany na skroni po ptactwie, a z sączącej się delikatnie krwi utworzyła nową broń - wielkie i szerokie ostrze, mniej więcej takie jak wysokość jej głowy, byleby jak najdotkliwiej poranić agresora, jeśli nie mogła już nic lepszego zrobić.

Ha tfu!:

Re: Arena — Nie Sty 01, 2023 1:07 am

No tak. Moment w którym jego szczęście miało się skończyć, właśnie nadszedł. Chyba. Może też po prostu z niego nie skorzystał w tej chwili i przegrał przeciąganie katany najzwyczajniej w świecie. Nie był to aczkolwiek koniec jego kłopotów. Zbliżały się inne i na nadchodzącą ilość przeciwników chciał powiedzieć tylko jedno - o kurwa..!
Wszystko zaczynało się sypać. Stracił broń, zaatakował go cienie, prawdopodobnie należący do Yuty albo była to kolejna ingerencja trybun, został unieruchomiony przez jakieś korzonki. Wszystko leciało mu na łeb, krzyk innego demona wbijał mu w uszy igły i jeszcze ktoś postanowił rozjaśnić okolicę. Był cierpliwy, ale to już zaczynało go powoli wkurzać... Schował lalkę, nie było jej sensu trzymać skoro stracił miecz, i postanowił skupić się na zaleczeniu swoich ran. Pomniejsze rany nie stanowiły problemu, same się zaleczą, większa wymagała dorzucenia swoich trzech groszy. Jednak aby był jakikolwiek sens zajmowania się nią, musiał wpierw uwolnić swoje nogi. Bez większych ceregieli zaczął szponami rozrywać oplatającą go roślinność.

Re: Arena — Wto Sty 03, 2023 12:58 am

FUKŌ

Yuta po ataku z wielu stron próbował wyrwać się z tej matni. Oślepiony i ogłuszony poderwał się na nogi uciekając w kierunku ściany trybun. Niestety jego obecny stan - zwłaszcza rany na nogach utrudniały mu skuteczne poruszani się. Z faktu tego skorzystał Akujin który uwolnił się z pnączy i rzucił w pogoń za Yutą, jednym susem zwalając go z nóg. Rzucona z trybun ręka upadła obok nich. Dwa demony szarpały się tak przez chwilę - w tym czasie miecz tkwiący w ciele białowłosego zniknął, a krew z której był ukuty zasklepiła z obu stron otwory po przebiciu. Nie chroniło to jednak przed krwotokiem w środku. Yuta poczuł jak w jego wnętrzu rozlewa się nieprzyjemne zimno i słabość, jak w płucach brakuje mu tchu a członki drętwieją. Poczuł coś znajomego, ukrytego za woalem niepamięci. Czy tak czuł się podczas przemiany? Zdążył jeszcze poharatać Akujina kolcami i ostrzami utkanymi z cienia, ale ostatnim co pamiętał z areny była ciemność. Akujin ze zdziwieniem odnotował, jak przeciwnik pod nim nagle znika w objęciach cienia, zostawiając go samemu sobie na ziemi.
Otosuke skupił się na usunięciu pnączy i leczeniu najgorszych obrażeń - poszlachtowane ręce zagoiły się, dając szanse na dłuższą walkę. Wtedy też raz jeszcze dopadł go przeraźliwy krzyk demona, ale urwany szybciej, niż za pierwszym razem - Ruda oplotła bicz wokół szyi krzykacza, a drugim strzeliła go przez twarz, definitywnie kończąc jego arię. Kto zwycięsko wyjdzie z tego trójkąta?
Ginkatsu po przecięciu węży poczuła przybywającą siłę. Niestety, jej przeciwnicy nie zamierzali odpuścić. Przeklęte kruki latające nad nią zamieniły się nagle w łańcuchy których część udało się jej uniknąć. Inne wbiły się w jej ciało tnąc skórę i utrudniając jej ruchy. Ichitaro posłał do ataku ostatniego węża który niestety poległ od miecza dziewczyny, choć tym samym wystawił ją na połączony atak włóczni i kopniaka. Szczęście dalej sprzyjało Gin, bo włócznia nawet jej nie drasnęła - wylądowała w ziemi obok nich. Mniej szczęścia miała w kwestii kopnięcia - choć wystające z głowy ostrze było dobrym pomysłem, to nie zdążyła go w pełni uformować. Kopniak obrócił jej głową a przed oczami wybuchły gwiazdki. Coś nieprzyjemnie trzasnęło w jej szczęce. Noga Ichitaro nie wyglądało za to dużo lepiej, bo ostrze choć krótkie to pod wpływem ataku rozorało ją dość mocno. Poza bólem poczuł, jak ucieka z niego niewielka część sił. Kazumi po skróceniu dystansu mogła podziwiać swoje spektakularne pudło i działać dalej.

Informacje:

Czas na odpis - 72h (umownie do końca 6.01.2023). Jak odpiszecie szybciej to i ja postaram się szybciej ruszyć.
Do trzech akcji w poście, najlepiej zaznaczyć je czytelnie pod postem w spoilerze albo hide.
W spoilerze proszę też podawać aktualne wartości PK jeśli będziecie używać DBA, regeneracji etc.
Za niezdolnego do walki uznajemy demona który otrzymał łącznie 10 poziomów ran (nie liczę ran zregenerowanych).
Regeneracja ran do 4 poziomu włącznie zajmuje jedną akcję.
W razie pytań i wątpliwości - discord/pw Kirei.

Mapa

Spoiler:

Ginkatsu - rana 1 stopnia po pierwszym uderzeniu, rana 1 stopnia po dziabnięciach kruków, rana 1 stopnia po łańcuchach, rana 3 stopnia od kopnięcia - lekkie oszołomienie w następnej turze (+/- jedna akcja, duże problemy z mówieniem przez wybitą żuchwę, wybite kilka zębów)
Akujin - rana 1 stopnia na ręku; rana 1 stopnia przez krzyk demona, przygniotłeś Yutę który nagle zniknął z areny, rana 2 stopnia na tułowiu - sporo cięć i płytkich ran
NPC rana 2 stopnia - oparzenie, rana 2 stopnia po cięciu, rana 1 stopnia przez krzyk demona x2
Otosuke - lalki gotowe, rana 1 stopnia przez krzyk demona x2, rana 1 stopnia od oparzenia (Akujin).
NPC 2- rana 2 stopnia po ataku biczami Rudej
Kazumi - 6 z 10 kruków dało radę
Ichi - węże się regenerują, rana 3 stopnia na nodze, utrudnione poruszanie się i atakowanie tą kończyną
Yuta - rana 4 poziomu, katana tkwi w ranie, po wyciągnięciu będzie intensywnie krwawić, rana 1 stopnia od oparzenia (Akujin), rana 2 stopnia od Akujina (cięcie po nogach), rana 1 stopnia przez krzyk demona, krwotok wewnętrzny po usunięciu miecza - rana 3 poziomu. Cienie zabrały cię z areny.

Re: Arena — Wto Sty 03, 2023 2:29 am

Jego kopnięcie trafiło w cel, co powinno go ucieszyć. Nie stało się tak jednak gdyż poczuł ból w swej dolnej kończynie, spojrzał na nią zdziwiony przyglądając się swym ranom. Szybko skierował swój wzrok na głowę dziewczyny dostrzegając tam krótkie ostrze, powoli zaczynał rozumieć dlaczego to niepozorne dziecko tak długo wytrwało na arenie. Przez krótką chwile w jego głowie pojawiła się obawa iż mogła być jeszcze groźniejsza niż zakładał wcześniej. A to oznaczało iż musiał jeszcze bardziej przyłożyć się do walki.
Zamknął na moment oczy by móc skupić się na regeneracji swych ran i odwołaniu swych węży, gady o białych łuskach i chłodnych błękitnych ślepiach znieruchomiały, ich łuski zaczęły odlatywać od ciała i rozpadać się w proch by po krótkiej chwili zniknąć całkowicie. Został po nich jedynie pył, który to zaraz porwał wiatr. Ichitarō otworzył swe oczy i rozejrzał się szybko oceniając sytuację.
Dostrzegł leżącą obok włócznie Kazumi, widocznie kapłanka znów ją zgubiła i ponownie będzie musiał za nią chwycić by wykończyć przeciwnika. Układ ten mu pasował, choć musiał zapamiętać by zganić za to młodszą demonice. Broni nie należało od tak porzucać, zwłaszcza w miejscu gdzie każdy mógł po nią sięgnąć. Próbował rzucić się po tą broń by chwycić za nią, zyskać przewagę w tej walce. Nie zapomniał jednakże przy tym o tej niebezpiecznej bestii z którą się mierzył, przygotowany był do zablokowania potencjalnego ataku przy użyciu łusek na prawym przedramieniu.
Jeśli udało mu się chwycić za broń, to poprawił swój chwyt na włóczni, cofnął nieco ręce w tył i wziął głęboki wdech. By następnie wykonać wypad do przodu, zadać jeden cios, jedno pchnięcie w głowę swej przeciwniczki. Czas na zabawy się skończył, zwycięzca mógł być tylko jeden.

Re: Arena — Czw Sty 05, 2023 2:28 pm

Ich połączone wysiłki nie zapewniły im jeszcze zwycięstwa. Na szczęście póki co nadal mieli przewagę, a pozostałe demony były zajęte sobą. Kazumi chciała zadbać, by jeszcze przez chwilę nie zwracali na nich uwagi, dlatego też wyciągnęła talizman i nasączony swoją krwią i cisnęła nim w powietrze, nad głowy zebranych demonów. Przedmiot eksplodował rozbryzgując krople krwi, które zamieniły się w kruki i z głośnym krakaniem zanurkowały na demony.
Widząc, że reszta przeciwników ma dodatkowe zajęcie, skupiła się na walce z Ginkatsu. Podbiegła do nich od boku, starając się zajść Gin od tyłu, utrudniając dalszą obronę, o atakach nie mówiąc. Żeby samemu nie nadziać się na łańcuchy z kruków dezaktywowała je, resztki krwi opadły na arenę. Przekształciła też paznokcie na dłoniach w pazury, chcąc poharatać nogi Gin. Celem było utrudnienie poruszania się i upuszczenie jej krwi. Dziewczynka i tak ją zadziwiała - ostrze wysunięte z głowy było bolesną niespodzianką. Nie chciała nadziać się na podobne kolce. A widząc rannego Ichitaro straciła resztki skrupułów przed skopaniem dziewczynce czterech liter. Choć z drugiej strony...

Spoiler:

Re: Arena — Pią Sty 06, 2023 12:17 pm

Nie spodziewał się wygrać, ale z jakiegoś powodu przeciwnik na którego się rzucił z pięściami zniknął. Najwyraźniej był już tak cholernie ranny, że ktoś uznał zabranie go stąd jako okazanie łaski. Nagle pojawiły się na jego ciele jakieś rany. Tylko skąd? Nie widział, żeby przeciwnik zaatakował, albo żeby ktoś z pozostawionym w tyle demonów ruszył w jego stronę.
Ale ważniejsze, że obok upadła ludzka ręka. Oniki korzystając z tego, że chyba nikt nie ruszył za nim skoczył do ręki, żeby ją zjeść. Ale tylko jeżeli ręka faktycznie należała do człowieka i nie była uwalona krwią, albo czymś co mogłoby mu zagrozić. Tylko w takim wypadku zjadł tyle ile dał radę, aby zregenerować swoje rany i wzmocnić się przed ponownym użyciem DBA.
Po zniknięciu demona Yuta nie było wokół chyba nikogo, kogo mógłby zaatakować od razu, dlatego Akujin ruszył na nowych przeciwników, nie na Otosuke, który chyba też uznał że się wycofa. Ruszył w kierunku Kazumi, Ichitaro i Ginkatsu korzystając z tego, że są oni zajęci walką i może nie zwrócą na niego uwagi. Chciał się zakraść. Dzieliła ich duża odległość, więc cały ostatni ruch zużył właśnie na zmniejszenie odległości tak, żeby nie dostrzegli, że on skrada się od tyłu.

Re: Arena — Pią Sty 06, 2023 10:34 pm

Czy to pazury czy to jego siła, z pnączy zdołał się wyrwać. Był dłuższą czy tam krótszą chwilę przykuty do miejsca, jednak wychodziło na to, że nikt tego przeciw niemu nie wykorzystał - a był taki bezbronny... Teraz, uzbrojony w swoje pazury oraz laleczki, był gotów do przyjęcia przeciwnika na klatę. O tak! No tak... tylko z kim by tu się bić? Rozejrzał się. Drugi raz nie zmierzał stać z boku i przyglądać się. Jeszcze kolejnym kamieniem dostanie, a tego na dzisiaj jak nie całe życie, wystarczy.
Dużo nie myślał. Rany względnie zaleczone, a przynajmniej te mogące sprawiać problem, ubrudzone pazury wytarte. Pod nosem miał dwójkę demonów, obydwu odpowiedzialnych za zadanie mu jakiś ran, lecz wyglądało na to, że we dwójkę dobrze się bawią. Jego interwencja mogłaby pewnie im ją zepsuć. Cóż, w sumie czemu nie. Stali w trójkę w miarę blisko siebie, więc uznał że wyczeka najbliższego momentu i zaatakuje wtedy demonice - jej pnącza mogłyby okazać się w najbliższej przyszłości bardzo problematyczne. Krzyki drugiego demona były z kolei jeszcze znośne, choć jego uszy wołały po pomsę do nieba, był pewien swego że rozwali go późnej solo. Nie przeciągając, odpowiednio się ustawiając zawczasu, uznał iż kobiecie, podobnie jak Yucie, spróbuje od tyłu przebić płuca. Albo cokolwiek na klatce piersiowej. Brak oddechu i tętna nie są raczej śmiertelne dal demonów, ale wyciągając pewne wnioski - po takich rana może demonica zniknie z areny niczym Yuta. A jak nie, to już wiedział jak sprawić że będzie miał szansę wygrać. Pomogą mu w tym chociażby oczekujące na krew laleczki...