Noma Keyaki

Na jej twarzy od razu pojawił się uśmiech, kiedy tylko zobaczyła zbliżającego się znajomego. Uniosła dłoń w geście przywitania i zerkając w kierunku zachodzącego słońca, odczekała aż mężczyzna się do niej zbliży.
— Nie aż tak. Przybyło mi zaledwie parę zmarszczek w międzyczasie — zażartowała, podrzucając w dłoni kulę od swojej broni. — Wszystko w porządku? Chwilę się nie widzieliśmy, jakieś istotne zmiany u ciebie?
Chociaż daleko jej było do bycia mistrzem w jakiejkolwiek dziedzinie interesującej Zabójców, w pewien sposób czuła się odpowiedzialna za młodszego kolegę, a co za tym szło, mimowolnie przypisywała sobie więcej niż powinna. Widocznie żartobliwe nazywanie go synem weszło jej w krew do tego stopnia, że dokładnie w ten sposób zaczęła go traktować.
— Potrzebujesz chwili, czy chcesz zaczynać zaraz? — spytała, kręcąc meteorytem po swojej prawej stronie, aż w końcu cisnęła nim do wyznaczonego celu. Ostatnio dużo czasu starała się poświęcać celności, która miała jej się przydawać zarówno przy użytkowaniu tej broni, jak i równie preferowanego przez siebie łuku. — Chyba pierwszy raz będę miała okazję trenować z kimś o oddechu wiatru. Mam nadzieję, że nie planujesz mnie jakoś bardzo pogrążyć — dodała po chwili, cofając broń do siebie, lecz spoglądając w kierunku rozmówcy.

Zbliżając się do Mori Takuya również odpowiedział lekkim uniesieniem ręki. Nie spodziewał się, że tak miło będzie znów ją zobaczyć i jakoś tak będzie mu po prostu lepiej i lżej na duszy. Pora również na trening była dość ciekawa, bo późne popołudnie, zaraz przestanie ich wspierać słońce. We dwójkę jednak czuł się dużo pewniej. Nawet jeśli w okolicy pojawiłby się demon to miał przeczucie, że we dwójkę raczej poradziliby sobie bez większego problemu. Parsknął lekko, a na jego twarzy na chwilę zagościł uśmiech gdy usłyszał pstryczek od czarnowłosej.
-Nooo, jak tak teraz patrzę to rzeczywiście, przybyło ci ich trochę.- zmrużył lekko oczy udając, że na prawdę ich szuka na twarzy kobiety.-Z bliska to nawet widzę więcej niż na początku mi się wydawało.- dodał brnąc dalej w jej żart. -Nic o czym warto wspominać, jakoś żyję. A u Ciebie? Jak mąż i rodzina?- od razu zagadnął, aby nie ciągnąć swojego tematu. Oczywiście nawet gdyby chciał to nie mógł jej się zwierzyć z tego co działo się pomiędzy ich spotkaniami. Bo przecież nie było nic, o czym warto wspominać, prawda? Zawiązanie bliższej znajomości z Kitsune to przecież nic takiego. W dodatku każdy miał jakieś swoje sekrety, nieprawdaż?
-Jeśli przychodzisz z kolejną ciekawą opowieścią to chętne jej wysłucham, ale możemy też pogadać po treningu. Bez różnicy.- odparł i wykonał kilka zdecydowanych i mocnych cięć bokkenem, który zdążył dobyć. Oprócz tego przekręcił głowę na lewo, potem na prawdo do granic możliwości i na sam koniec wykonał parę kolistych ruchów ramionami. -Jestem gotów w każdym momencie. W końcu taka praca.- oznajmił spokojnym tonem obserwując w międzyczasie jak Mori posługuje się swoją bronią. Będzie to zapewne kluczowe zrozumieć jak ona w ogóle działa i co jest w stanie nią robić. Wszystkie swoje treningi traktował bardzo poważnie. Zawsze chciał wygrać, lubił wygrywać. Do tego bardzo lubił walczyć, szczególnie jeśli wiedział, że jego życiu nic nie zagraża.
-A mi pierwszy raz przyjdzie się zmierzyć z kimś kto posługuje się czymś takim.- wskazał głową na jej broń. Dalej zastanawiało go, czy jeśli zbliży się odpowiednio to czy Mori nie będzie miała problemu z wyprowadzaniem ataków. -Nie zamierzam Cię lekceważyć. Przeżywając dowiodłaś, że jesteś silna. Dajmy z siebie wszystko.- oznajmił i w skupieniu zakręcił parę młynków swoich bokkenem, aby odpowiednio rozruszać nadgarstki.

— Ej, kurwa! — zaczęła, bezpośrednio wskazując na chłopaka palcem. — Nie pozwalaj sobie! — Zaśmiała się i delikatnie uderzyła go z pięści w ramię. — Nie masz dziewczyny, prawda? Bo jakbyś tak jej odpowiedział, to pewnie długo byś jej nie miał.
Skrzyżowała ręce na klatce piersiowej, a na jej twarzy wykwitł uśmiech wyższości. Widać jej traktowanie chłopaka jak podopiecznego nie ograniczało się jedynie do chęci wspierania go, ale i nauczenia księgi poprawnych odpowiedzi podczas rozmów z kobietami.
— Wszystko w porządku, dziękuję — odpowiedziała na pytanie, wykonując przy tym delikatny ukłon. — Na ten moment bogowie mają nas w opiece na tyle, że nikomu jeszcze nic bezpośrednio nie zagrażało. Mam nadzieję, że tak zostanie.
Przez chwilę widocznie się zamyśliła, kiedy dotarło do niej kolejne pytanie chłopaka.
— Wyglądam ci na taką, co to zawsze ma ciekawe opowieści w zanadrzu? — spytała, ewidentnie rozbawiona. — Wróciłam do Yonezawy, potem znowu do Osaki, pokłóciłam się z mężem... klasyka dla kobiety w moim wieku. — Po tych słowach z dziwnym zadowoleniem przerzuciła włosy przez ramię, na plecy.
Pokiwała głową, gdy jej rozmówca uznał, że jest gotowy. Odsunęła się kilka kroków, obracając przy tym meteoryt po swojej prawej stronie, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. W końcu bez uprzedzenia, chcąc wykorzystać efekt zaskoczenia, wypuściła go frontalnie w mężczyznę, celując przy tym w jego klatkę piersiową.

[ 9 ]

Takuya wypowiadając swoje słowa doskonale wiedział co robi. Liczył się z tym co zaraz powinno nastąpić i reakcja, którą otrzymał do Mori była właśnie tą oczekiwaną. Na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech widząc odniesiony sukces - podburzenie kobiety. Na szczęście wydawało się, że załapała jego żart, więc obyło się bez zbędnego tłumaczenia, ba, nawet starała się to obrócić i odbić w jego stronę.
-Żonie z dobrego samurajskiego rodu chyba nie przystało tak przeklinać, nieprawdaż?- odparł od razu przyjmując bez większego trudu cios na ramię. -Nie mam, ale dzięki. Zapamiętam na przyszłość, może się kiedyś przydać.- odparł, choć w głębi duszy w ogóle nie brał tego scenariusza za jakkolwiek możliwy, a przynajmniej w najbliższej przyszłości. Raczej dobrze mu było z tym, że nie musiał aż tak martwić się dodatkowo o kogoś bliskiego, szczególnie, że teraz znajdował się w takiej, a nie innej sytuacji. Nie musiał obawiać się, że druga osoba go nie zrozumie, lepiej było tak jak jest.
-Dobrze słyszeć, że wszyscy zdrowi. Też mam nadzieję, że tak pozostanie.- oznajmił spokojnym tonem i skinął głową. -No wiesz... To nie ja mam tak pokaźną rodzinę i na dodatek tyle doświadczeń związanych z byciem zabójcą demonów.- odparł zaraz po pytaniu, które równie dobrze mogło być retoryczne, a potem wsłuchał się w dalszą odpowiedź. Oczywiście jej starania sprawowania "protektoratu" zostały przez niego bardzo szybko dostrzeżone. Z jakiegoś powodu obserwacja ludzi i ich zachowań przychodziła mu z dużą łatwością. Być może przez to, że tak rzadko z nimi obcował i jakoś musiał nadrabiać swoje braki?-Nie zazdroszczę, ale pewnie nie pierwsza i nie ostatnia. Dacie radę.- oznajmił jak gdyby nigdy nic. Mimo tego dało mu to trochę do myślenia. Zdołała wydzielić trochę więcej czasu właśnie ze względu na tę kłótnię? Był jedynie odskocznią, która pozwalała jej odetchnąć trochę od swej rodziny? Nigdy nie cenił swojego towarzystwa bardzo wysoko, więc taki tok myślenia był dla niej jak najbardziej naturalny.
Nie miał jednak zbyt długiej chwili, aby nad tym rozmyślać, ponieważ z rozmyślań wybiła go postawa Mori i to specyficzne mrowienie. Tak jak powiedział - był gotów. W momencie gdy kobieta zaczęła się odsuwać pozwolił jej jeszcze to zrobić, ale gdy zobaczył, że wprowadziła w ruch swoją broń momentalnie spiął się pochylając jednocześnie ciało w jej kierunku i wybił się do przodu obserwując kolisty ruch jej broni.
-Za wolno.- powiedział i w ostatnim momencie zszedł z drogi meteorytowi lecącemu w jego stronę trzymając się prawej strony. Nawet pomimo ataku z zaskoczenia wyrobił się bez większego problemu. Powstrzymywała się? A może po prostu miał farta? Wykorzystując fakt, iż broń jego "oponentki" była naprężona i gnała w siną dal, on parł jak najszybciej do przodu, aby skrócić dzielący ich dystans i gdy to zrobił wyprowadził cięcie z prawej strony po ukosie lewej strony z góry na dół celując w lewą rękę Mori.

[17]

— Morda tam — odparła z cwaniackim uśmiechem, jakby chcąc przypomnieć rozmówcy, że nie przejmowała się takimi konwenansami. Już nawet jej mąż znał ją od tej strony, tak naprawdę zostawiając w niewiedzy jedynie jej ojca. — Żonie z dobrego samurajskiego rodu chyba w ogóle nie wypada wielu z tych rzeczy, które robię. Na przykład spędzać wieczory poza domem z obcym mężczyzną. — Wskazała dłonią na niego z udawanym wyrzutem, jakby jego winą było, że łamała tyle z "przykazań przyzwoitej żony". — Z resztą... bycie zabójcą demonów też raczej nie wpisuje się w te ramy.
Następnie zachichotała i posłała buziaczka towarzyszowi, niby chcąc podkreślić swoje obeznanie z tematem. — Polecam się — dopowiedziała tylko, nieco arogancko poruszając ramionami.
Wzruszyła obojętnie, kiedy Takuya wspomniał o jej kłótniach z małżonkiem. Na tym etapie ciężko jej było się nimi przejmować poza momentem samego starcia, w końcu to głównie ona była prowodyrem i tą osobą, która rzeczywiście dawała się w takich momentach ponieść emocjom.
Zacisnęła zęby, widząc, jak jej towarzysz z łatwością unika ataku. Podczas, gdy kula musiała do niej wrócić, Mori spróbowała zablokować miecz za pomocą swojego wachlarza i w ten sposób odepchnąć go od siebie przynajmniej o krok.
Niezależnie od wyniku, sama również zrobiła krok do tyłu, jednocześnie wykonując obrót kulą nad sobą i ciskając ją w lewy bok chłopaka.

[ 11, 11 ]

Doskonale wiedział, że Mori nie należała do typu człowieka, który przejmował by się tym, że nie wpasowuje się w jakiś przypisany wizerunek, którego tak na prawdę nie chciała. Pytanie, czy rzeczywiście słowa miały w tym zupełne pokrycie. Nie zawsze wszystko było przecież czarno-białe. Na jej wytknięcie i próbę "zrzucenia" winy na Takuyę jedynie parsknął lekko śmiechem Przerzucanie winy na innych nigdy nikomu nie wyszło na dobre. Mimo tego dalej wydawało mu się, że pozostawali przy żartach, więc nie mógł jej mieć tego za złe. Poza tym rzeczywiście zawód Zabójcy Demonów raczej nie był pracą, którą wykonywałaby idealna i przykładna żona z tych czasów.
Nie znał za dobrze jej sytuacji w domu, ale ta nie wydawała się tak "idealna" nawet pomimo tego, że miała gdzie wracać. Czasem relacje potrafiły być naprawdę skomplikowane, a ta wydawała się być jedną z nich. Nie był to jednak za bardzo jego interes, więc nie zamierzał naciskać tam gdzie mogło zaboleć, jeśli Mori będzie chciała porozmawiać o tym więcej to pewnie jeszcze znajdą się ku temu inne okazje.
W każdym razie gdy już zaczął się sparing nie było czasu na dłuższe pogawędki. Kurokaze skupił się głównie na swojej oponentce. Bacznie obserwował jej ruchy starając się dogłębnie przeanalizować styl jej walki i wykorzystywać każdą natrafioną po drodze słabość. Tak oto sprawił, że jako pierwszy otworzył to starcie. Po zejściu z drogi meteorytu w jego stronę dostrzegł lukę w obronie kobiety i wykorzystał ją bez wahania. Nawet nadlatujący wachlarz był zbyt wolny, aby zasłonić ją przed ciosem. Trafił ją w rękę przez co zmienił trajektorię wachlarza uniemożliwiając jej obronę. Był tym razem po prostu szybszy, nie spodziewał się, że to on jako pierwszy zaskoczy czarnowłosą skoro to ona pierwsza zaatakowała. Być może różnica między nimi nie była aż tak duża?
Kątem oka dostrzegł wykonującą obrót kulę. Takuya chciał pokusić się o dość ciekawy manewr. Był w pełni sił, więc chciał to w pełni wykorzystać. Zamiast zwiększać dystans, do czego ciągle dążyła czarnowłosa on chciał cały czas go skracać. Tym razem zdecydował wybić się w powietrze i przelecieć nad kulą, która leciała od lewej. W powietrzu skręcił szybko ciało wykonując obrót i zaraz po wylądowaniu wybił się w przód z kolejną frontalną szarżą, tym razem celem był przeciwny do poprzedniego celu bark Mori(załóżmy, że wtedy była to prawa ręka, a teraz lewy bark). Był ciekaw, czy poprzedni cios, w który włożył całą swoją siłę zaskoczył kobietę, a może po prostu dawała mu fory?

[18 | 9]

Jęknęła cicho, kiedy otrzymała uderzenie. Nie sądziła wcześniej, że Takuya aż tak wziął do siebie swoje wcześniejsze słowa, to znaczy "dajmy z siebie wszystko". Nie mogła zaprzeczyć, że nie zabolało — w tym momencie szczególnie cieszyła się, że mieli możliwość trenowania bronią treningową.
Pomimo znośnego bólu w ręce, udało jej się wyprowadzić kolejny atak. Znowu niecelny, bo oto młodzieniec zwinnie przeskoczył nad jej bronią. Po jej minie zabójca mógł szybko wywnioskować, że zaskoczył ją swoim sposobem działania: to starcie już teraz wyglądało zupełnie inaczej niż to, które wcześniej przeprowadziła ze swoim bratem w Yonezawie. Nie przypominała sobie, żeby Ayumu wykonał podobny manewr.
Szczęśliwie kolejna próba wyprowadzenia ciosu przez jej towarzysza zakończyła się fiaskiem. Mori uniknęła spotkania z bokkenem, wykorzystując otrzymany czas do ponownego oddalenia się od chłopaka.
— Podobało mi się to — przyznała w międzyczasie, a propos jego poprzedniego uniku.
Gdy już zawróciła kulę do siebie, zakręciła nią i cisnęła w prawe udo chłopaka, chcąc chociaż na chwilę go spowolnić lub utrudnić mu przyszłe "manewry lotnicze".

[ 18 ]

Takuya nie wziął do siebie tych słów, on po prostu nie rzucił ich od tak na wiatr. Słynął raczej z tego, że był słowny, a co za tym idzie - czasem można by odnieść wrażenie, że jest dość bezwzględny. Dopóki jednak widział, że Mori po otrzymaniu ciosu nie straciła werwy do atakowania parł dalej. Obserwował, uczył się stylu jej walki. Szukał powiązań i luk, które mógł wykorzystać. Traktował to tak jak poważny pojedynek z taką różnicą, że nie atakował metalową bronią, więc nie było sensu uderzać w takie miejsca jak szyja czy głowa. Poza tym nie chciał jej przecież sponiewierać, nieprawdaż?
Manewr przeskoczenia nad nadlatującą kulą przebiegł zupełnie po jego myśli. Nie spodziewał się, że tak łatwo mu to wyjdzie. Być może przez to, że Mori również nie miała pojęcia, że to zrobi wyszedł z tego bez szwanku. Lądowanie było dość stabilne, ale zachwiał się. Konsekwencje były takie, że czarnowłosa zyskała czas na unik co w pełni wykorzystała. Takuya chybił, a ta zyskała parę cennych sekund na odwrót. Niedoczekanie jednak, ponieważ zaraz po jego ciosie pochylił ciało w jej stronę zostawiając katanę z tyłu zaczynając kolejną szarżę.
-Dopiero się rozgrzewam.- odparł lakonicznie bez większych emocji. Cały czas pozostawał w ciągłym skupieniu. Tym bardziej, że nadchodził kolejny atak, przed którym zamierzał uskoczyć w lewą stronę lekko odbijając po ukosie, aby zakończyć swój "slalom" cięciem po ukosie od dołu z lewej strony atakując lewą nogę bądź rękę Mori. Cały czas kontrolował swój oddech, na ten moment kobieta nie zdołała go jeszcze trafić. Nie podpalał się. Miał nadzieję, że dalej tak pozostanie. Wystarczy przecież cały czas skracać dystans i powinno być w porządku, prawda?

[4 | 17]

Re: Noma Keyaki — Sro 02 Mar 2022, 22:05

Nie można powiedzieć, że nie ucieszyło jej, kiedy wreszcie trafiła swojego sparingowego partnera. To nie był jej pierwszy trening z drugą osobą, ale często z tyłu głowy miała obawę, że co, jeśli nie uda jej się wyprowadzić ani jednego celnego ataku? Szanse na to z reguły były niewielkie, ale Mori potrafiła się nakręcić i w tym złym kierunku.
Na słowa o rozgrzewaniu się, Mori zaśmiała się prawie bezgłośnie i pochyliła lekko do przodu, przygotowując broń do kolejnego ataku. W miarowym tempie kręciła nią tym razem po swojej lewej stronie. Widząc, jak Takuya przypuścił kolejny atak, złapała mocno za łańcuch i naprężyła go, próbując za jego pomocą zablokować cios przeciwnika.
Niezależnie od skutku, następnym razem zrobi krok w tył, aby po tym zmienić strategię na bardziej ofensywną: zacznie robić kręgi meteorytem na zmianę raz po prawej, raz po lewej stronie, zbliżając się w ten sposób do drugiego zabójcy, aż w końcu ciśnie bronią w kierunku jego prawej kostki, aby spróbować obwiązać łańcuch wokół niej i w ten sposób go podciąć.

[ 5, 13, 16 ]

Re: Noma Keyaki — Czw 03 Mar 2022, 14:29

Choć był to dopiero początek ich potyczki to Takuya powoli zaczynał łapać rytm, stety lub niestety wydawało się, że Mori zaczynała robić to samo. Choć w otwarciu zdecydowanie lepiej mu poszło, to czarnowłosa nie zamierzała tak łatwo dać za wygraną. Po to też tutaj się znaleźli, aby wzajemnie polepszyć swoje umiejętności we walce. Gdyby tylko Kurokaze ciągle napierał i miał nie wiadomo jak wielką przewagę, to zapewne ich wspólny trening zakończyłby się dużo szybciej i jedna strona mogła by się za dużo nie nauczyć. W końcu jednak trafiła i to całkiem mocno! Na pewno poczuł jej uderzenie na swoim prawym udzie.
Nie takie rzeczy przyjmował jednak "na klatę", dlatego chwilowe zachwianie nie przeszkodziło mu w wykonaniu następnego ataku, który miał zostać zablokowany na łańcuchu użytkowniczki oddechu kamienia. W ostatnim momencie widząc, że cios może być najprawdopodobniej może zostać zablokowany zatrzymał i kompletnie zmienił trajektorię swojego ciosu wykonując go z góry na dół również odwdzięczając się ciosem po jej lewym udzie.
Nishioji po raz kolejny zwiększała dystans, co już wcale go nie zdziwiło. Doskonale zdawał sobie sprawę już z tego jaką taktykę obrała, więc nie postanawiał zwalniać. Widząc kulę ciśniętą w jego kierunku chciał ponownie odskoczyć na bok, nie do końca jednak spodziewał się ataku w to samo miejsce, więc w zależności od tego co się wydarzy - na pewno w jakiś sposób skróci dystans. Jeśli uda mu się uniknąć pierwszego ataku nie będzie mowy o podcince, więc po prostu gdy do niej dobiegnie wykona krok w bok, a konkretnie w lewą stronę wykonując horyzontalne cięcie celując w jej lewy bok. Przenosząc na chwilę ciężar ciała na lewą stronę zwiększał drogę, którą miała do przebycia jego katana, a co za tym idzie dał nieco więcej czas na reakcję, ale cios był za to dużo mocniejszy. W przypadku gdyby jednak zaliczył glebę też nie zamierzał próżnować. Zabójcy musieli walczyć w każdych warunkach, nieprawdaż? Nawet w tych bardzo niesprzyjających, zatem gdy znalazł się na ziemi po prostu odepchnął się od niej rękoma jednocześnie skręcając odpowiednio ciało i podczas wykonywania "fikołka" posłał horyzontalne cięcie po kostkach.

[20 | 14 | 15]

Re: Noma Keyaki — Czw 03 Mar 2022, 17:45

Syknęła głośno, kiedy została uderzona w nogę, odruchowo aż zerkając na nią, aby ocenić stan zarówno kończyny, jak i odzieży. Szczęśliwie ich potyczka na "podrabianą" broń nie miała wyrządzić większych szkód, ale nie wątpiła, że od tego uderzenia na jej udzie wkrótce pojawi się spory siniak.
Nie można zaprzeczyć, że spodziewała się lepszego efektu swojego ataku, który o ile poszedł po jej myśli, o tyle chłopakowi też udało się tego uniknąć, wskutek czego nie mogła wprowadzić w życie swojej dalszej strategii. Przeklęła sfrustrowana, przyglądając się jednocześnie dalszym posunięciom Takuyi. W tym samym miejscu, w którym stała, wyciągnęła dłoń z wachlarzem, próbując się osłonić. W międzyczasie jednak stanęła w lekkim rozkroku i bez względu na to, czy oberwie czy nie (najwyżej później będzie stękanie z bólu), dynamicznie przeniesie ciężar ciała na tę "odstawioną" nogę, robiąc na niej obrót o 360 stopni razem ze swoim młotem, aby rozpędzoną okrążeniem kulą spróbować uderzyć chłopaka nadstawione ramię.

[ 13, 7 ]

Re: Noma Keyaki — Pią 04 Mar 2022, 02:34

Kolejny trafiony atak sprawiał, że Takuya nabierał pewności siebie. Z jakiegoś powodu wydawało mu się, że powoli budował sobie przewagę nad swoją starszą koleżanką po fachu. Nie należał on jednak do ludzi, którzy łatwo się podpalali. Wręcz przeciwnie. Jeśli zyskiwał przewagę, to mocno ją wykorzystywał. Dociskał tak bardzo jak się dało, bo przecież tego ich uczyli, nieprawdaż? Gdy w grę wchodziła walka o życie nie było czegoś takiego jak powstrzymywanie się albo fory.
Rzeczywiście dobrze, że walka rozgrywała się na drewnianą broń, ponieważ jeśli byłaby to prawdziwa walka, szybka zdobyta przewaga przez Kurokaze zapewne zapewniłaby mu jeszcze szybsze zwycięstwo, a tak, mogli wojować jeszcze dość długo. Wydawało mu się, że jeśli tak dalej pójdzie to może rzeczywiście będzie musiał trochę przystopować?
Na ten moment nie zamierzał jednak zwalniać i dalej analizując ruchy swojego oponenta kontynuował natarcie. Mori trochę go zaskoczyła tym, że po krótkim wycofaniu zaczęła posuwać się do przodu i przy okazji wyprowadziła kolejny atak w miejsce, w które wcześniej trafiła. Cóż. Tym razem nie wyszło, ponieważ przesunięcie ciężaru ciała na lewą stronę poskutkowało tym, że chybiła i on mógł wyprowadzić swoje, jak się okazało, celne cięcie w jej bok. Widział jak chciała zasłonić się swoim wachlarzem jednak była w tym momencie po prostu za wolna. Przyjęła jednak cios bez większego problemu kontynuując swoje natarcie. Niestety tym razem również Takuyi udało się zabrać rękę, a także całego siebie kucając odpowiednio nisko i jednocześnie obracając się o 360 stopni oraz wystawiając przed siebie nogę na samym końcu zamierzał podciąć swoją przeciwniczkę. Nie był to manewr, który zastosowałby normalnie walcząc z demonem, ale... Skoro trenował tym razem z innym zabójcą to dlaczego by się nie rozerwać? W końcu nie wiadomo z kim przyjdzie mu walczyć jutro.

[5]

Re: Noma Keyaki — Pią 04 Mar 2022, 10:55

Była psychicznie przygotowana na to, że jej obrona za pomocą wachlarza znów nie pójdzie po jej myśli. I tak też się stało, bo oto, kiedy już chciała wyprowadzić swój atak, została uderzona w bok. Co za tym szło, a na co nie była przygotowana, uderzenie to było silniejsze niż na początku się spodziewała, wskutek czego jej ambitna akcja znów zakończyła się fiaskiem, bo chłopak zaburzył jej równowagę jeszcze bardziej. Do tego sam uniknął pocisku, szczęśliwie dla Mori jednak nie wyprowadził swojego kolejnego uderzenia wystarczająco niespodziewanie, wskutek czego wystarczył jeden krok w odpowiednim kierunku, aby uniknąć podcięcia. Zaśmiała się przy tym cicho: Takuya wydawał się brać ten trening na wyjątkowo poważny sposób, podczas, gdy o ile jej zależało na wygranej równie bardzo, to jednak postrzegała to także jako dobrą zabawę.
Bez większego wysiłku więc uniknęła jego nogi. Korzystając natomiast z tego, że był w zniżonej pozycji, cisnęła kulą w podłoże, aby po jej niewielkim odbiciu kopnąć w nią podeszwą buta, dzięki czemu przy nieco zmienionej trajektorii została posłana w kierunku tułowia chłopaka. Docelowo miał się dzięki temu przewrócić.

[ 9 ]

Re: Noma Keyaki — Pią 04 Mar 2022, 12:53

To nie było tak, że Takuya dobrze się nie bawił. Wręcz przeciwnie - bawił się wyśmienicie. Uwielbiał walczyć. Szczególnie gdy jego życiu nic nie zagrażało i mógł potestować różne manewry, na które nie zdobyłby się w normalnej walce. Przez to mógł cały czas się rozwijać i przeć na przód testując swoje granice i ciągle je przepychać dalej.
Jak na razie wszystko układało się głównie po jego myśli, po drodze zdarzyło mu się jak na razie jedynie jedno potknięcie. Wydawało mu się, że jak na razie przebieg tego sparingu miał pod dość sporą kontrolą. Brał pod uwagę, że wszystko mogło się jednak bardzo szybko zmienić. Tak jak i teraz gdy zdecydował się na nieco bardziej niestandardową rzecz, która niestety tym razem chybiła. Mori jak gdyby nigdy nic po prostu odskoczyła do tyłu zostawiając go w dość słabym położeniu. Na szczęście dziwny manewr, na który zdecydowała się Mori dał mu czas na to, aby uniknąć nadciągającej kuli, która ówcześnie została przez nią kopnięta. Ciekawe, czy normalnie też tak posługuje się swoją bronią? Szczerze w to akurat wątpił. Z racji na to, że jej broń ważyła zdecydowanie więcej nigdy nie zdobył się na to, aby parować jej ciosy, teraz było dokładnie tak samo. Zamiast to zrobić po prostu wybił się nieznacznie w lewą stronę tym samym unikając jej ataku i jednocześnie skracając jednocześnie dystans. Gdy był już był pewien, że nie zostanie trafiony po prostu zrobił pół kroku w prawą stronę, w stronę Mori i ciął po ukosie celując w jej odsłonięte, lewe ramię. W końcu ona również atakowała głównie tam gdzie wcześniej trafiła, więc dlaczego Takuya miał być jej w tym dłużny?

[4]

Re: Noma Keyaki — Sob 05 Mar 2022, 00:35

Jak niczego innego do tej pory, akurat była pewna, że ten manewr jej się powiedzie. Jakież więc było jej zażenowanie, kiedy zobaczyła, że Takuya uniknął nawet tego ataku! Nie mogła odmówić mu zwinności, ale zastanawiało ją, kiedy wreszcie podwinie mu się noga. Jak na ten moment bowiem dla ewentualnego obserwatora prawdopodobnie wyglądaliby bardziej jak dzieci, dla których szczytem rozrywki jest przeskakiwanie nad kawałkiem sznurka operowanego przez drugiego — z reguły starszego, co tutaj też się zgadzało — uczestnika.
Początkowo zmrużyła oczy, gdy zobaczyła, jak chłopak ponownie zmierza w jej kierunku. Kiedy jednak się zamachnął, wyciągnęła w jego kierunku rękę ze złożonym wachlarzem, a miecz przejechał po nim, ześlizgując się. Na koniec użyła trochę siły, aby odepchnąć od siebie rękę przeciwnika, po czym... odbiegła kawałek, ale tylko po to, aby w odpowiednim miejscu podskoczyć i wykonać obrót w powietrzu, jednocześnie posyłając kulę w brzuch Takuyi. Postanowiła bowiem rozeznać się trochę w nowych możliwościach, póki miała na to czas.

[ 9 ]

Re: Noma Keyaki — Pon 07 Mar 2022, 01:11

Trening nabrał już całkiem niezłego tempa i płynności. W pewnym momencie udało się zyskać Takuyi przewagę nad swoją przeciwniczką. Dalej zastanawiał się czy dawała mu fory, czy po prostu nie była aż tak dobrze przygotowana na to co nadeszło. W każdym razie czuł, że zbliża się już powoli do półmetka swojej wytrzymałości. Z drugiej stroni Mori też wyglądała na coraz bardziej zmęczoną. Najwidoczniej przyszedł moment, w którym ani jedno, ani drugie nie mogło zrobić progresu. Ostatnie ich ciosy wzajemnie poblokowali albo po prostu ich uniknęli. Przez moment być może wyglądało to na swego rodzaju taniec albo jak gdyby żadne z nich nie chciało zranić drugiego. Czy to była już pora na to, aby kończyć?
Oczywiście, że nie. Treningu nigdy nie za mało i po to przecież to robili, aby testować swoje możliwości. Nie można było się przecież tak łatwo poddawać, aby przeżyć, musieli się rozwijać. Wziął głębszy oddech czując jak tlen rozchodzi się po całym jego ciele. Kolejne cięcie, kolejne pudło. Tym razem jego bokken został zatrzymany przez wachlarz Mori. Choć cały czas wydawało mu się, że jest spokojny to przez tą stagnację i brak progresu coś się w nim ruszyło. Dostrzegł to po chwili. Być może ta frustracja sprawiała, że jego oddech się rozregulował i nie trafiał? Musiał się uspokoić. Zatrzymał się dosłownie na ułamek sekundy biorąc głębszy wdech. Obserwował jak Mori odbiega i wyskakuje w powietrze starając się zaatakować go kulą z obrotu.
To uspokojenie dało mu jednak chwilę do namysłu co zamierzał od razu wykorzystać. Wiedząc, że czarnowłosa jest w powietrzu doskonale wiedział, że kiedyś będzie musiała spaść, a co za tym idzie, będzie wtedy wrażliwa. Po raz kolejny ruszył do przodu i zrobił to na tyle szybko, że kula nie zdążyła go dosięgnąć. Minął się z nią zaledwie o parę centymetrów. Poczuł na swych plecach lekki podmuch wytworzony przez jej broń. On zaś sam ruszył prędko do przodu, aby w odpowiednim momencie wyprowadzić cięcie tym razem z prawej strony. Trzymając ostrze lekko za sobą do ostatniego momentu.

[3]

Re: Noma Keyaki — Pon 07 Mar 2022, 20:39

Jak wiele razy z rzędu można było nie trafić? Sytuacja ta zaczynała ją już naprawdę frustrować, a w odróżnieniu od jej przeciwnika ona emocje okazywała bardzo bezpośrednio. W tym kolejnymi hasłami składającymi się z wulgaryzmów, szczęśliwie w ciąż w miarę cicho, aby przypadkiem nie zwabić do nich niepożądanego towarzystwa.
Z bólem obserwowała więc, jak Takuya bez większego wysiłku unika jej ataku. Czy ta passa miała się kiedykolwiek skończyć? Nie odrywała jednak spojrzenia od chłopaka, przyglądając się temu, w jaki sposób szarżuje w jej kierunku. Dzięki temu próbowała oszacować, z której strony będzie próbował wykonać swoje kolejne cięcie. Aby przed tym się uchronić, kiedy ten brał zamach, trzymając za łańcuch cisnęła wachlarzem w kierunku miecza, aby zaburzyć trajektorię jego uderzenia. I to jej się udało, a ona, po upadku na ziemię wykonała przewrót w tył.
Kiedy natomiast znów stanęła na nogach, jak najszybciej spróbowała wykonać atak na wzór czwartej techniki oddechu kamienia.

[ 20 ]

Re: Noma Keyaki — Wto 08 Mar 2022, 01:40

Czarnowłosy dostrzegł swoją szansę. Był praktycznie pewny, że to właśnie jemu uda się utrzymać przewagę. Niestety był to początek "końca" jego przewagi, ponieważ jego upatrzona szansa została dość szybko udaremniona. Po raz kolejne jego bokken został zbity przez wachlarz Mori. Syknął lekko odprowadzając wzrokiem swoją katanę, po czym spojrzał w kierunku Mori, która po wykonaniu akrobacji znów zwiększyła nieco dystans. Tym razem jednak zdecydowała się na ruch, który wydawał mu się zupełnie inny niż wszystkie. Manewr, który musiał być przez nią bardzo dobrze wyćwiczony, a na dodatek wydawał się bardzo trudny do wykonania. Z jakiegoś powodu presja, którą zaczęła nakładać zaczynała bardzo mocno rosnąć. Tak, że nawet się nie obejrzał kiedy w jego stronę pomknęła jej kula. Nie spodziewał się zupełnie tak mocnego kontrataku przez co zmuszony był jedynie na obronie. Nie potrafił dostrzec luki w jej ataku co sprawiło, że w środku dość mocno się w nim zagotowało. Bawiła się z nim wcześniej? Nie widząc innej opcji postanowił wycofać się do tyłu odskakując od nadlatującej broni i tym samym dając sobie nieco więcej przestrzeni. Nie mógł wykonać kolejnego natarcia i skrócić dystansu, ależ to było denerwujące. Nie spodziewał się, że coś takiego tak łatwo wytrąci go z równowagi. Z drugiej strony postawa kobiety była na prawdę imponująca.

[7]

Re: Noma Keyaki — Czw 10 Mar 2022, 20:59

Wyglądało na to, że nawet technika oddechu wykonana "na surowo", bez manifestacji żywiołu, potrafiła wiele zdziałać w sparingu. Z zadowoleniem ukrytym wewnątrz siebie obserwowała, jak chłopak się wycofuje, ale ostatecznie nie daje rady uniknąć jej ataku. Cieszył ją efekt tego manewru, chociaż bardzo dobrze pamiętała, że to starcie jeszcze się nie zakończyło, a ta chwilowa wygrana w ciągu kilku sekund mogła obrócić się w jej ostateczną porażkę.
Początkowo zawahała się przed następną próbą uderzenia, co Takuya mógł łatwo zauważyć po jej mimice. Przez tę krótką chwilę upewniała się, że nic poważnego mu się nie stało, pomimo tego, że walczyli na broń treningową, także niekoniecznie nawet miało jak się stać. Widocznie nawet po jego słowach dotyczących starania się przy tym treningu, instynkt macierzyński Mori dawał się we znaki.
W końcu po tej błyskawicznej analizie, Nishiōji ruszyła w kierunku Zabójcy. Rozpędziła się, z początku kręcąc młotem po swojej prawej stronie, ale będąc jeszcze parę metrów od przeciwnika ślizgnęła się po ziemi, jednocześnie kucając i ciskając kulą ruchem podobnym do tych używanych przy współczesnych kręglach - z zamachem. Ta z kolei wycelowana była w jego łydkę, nieco poniżej kolana, co w teorii mogłoby trochę podburzyć równowagę przeciwnika.

[ 6 ]

Re: Noma Keyaki — Nie 13 Mar 2022, 19:41

Oddychaj. Ostatni trafiony atak Mori trafił go bardzo mocno co doprowadziło do tego, że wyprowadziła go z równowagi i nie pozwoliła, aby ten się do niej zbliżył. Na szczęście uderzenie choć dość dotkliwe, to nie sprawiło, że został już całkowicie wyłączony z walki, ale jeszcze jedno takie... I być może nie będzie w stanie kontynuować treningu. Wydawało mu się, że nie lekceważył swojego przeciwnika, ale być może opuścił gardę gdy wszystko szło mu tak gładko? Nie spodziewał się jednak, że w pewnym momencie na jej twarzy zagości zwątpienie. Widząc to ewidentnie zmarszczył brwi.
-Nie rozpraszaj się, jeszcze nie skończyliśmy.- powiedział z lekkim wyrzutem w głosie. On również wtedy wziął chwilę oddechu, aby "wyrównać" ich obecną sytuację. Tym razem postanowił nie wykorzystać jej chwilowej słabości. Mimo wszystko trwało to dosłownie wszystko, ale również było możliwe do dostrzeżenia przez czarnowłosą.
Nie trzeba było jednak czekać na kolejny atak, gdy ta upewniła się, że wszystko jest w porządku. Ruszyła po raz kolejny wykorzystując mimo wszystko jego chwilową niedyspozycję starając się zaatakować po raz kolejny jego nogi. Takuya jednak w tym czasie również wystartował do przodu i po prostu przeskoczył nad kulą lecąc do przodu. Podwinął kolana i uniósł wysoko miecz do góry, aby nadać mu mocnego impetu gdy będzie opadać. W ostatnim momencie wykonał cięcie z góry po ukosie, z lewej do prawej. Celując nie w głowę, a ramię kobiety. Miał ją teraz jak na talerzu, pytanie czy tym razem uda się w końcu ją trafić.

[12]

Re: Noma Keyaki — Sob 19 Mar 2022, 21:16

Zacisnęła usta w wąską kreskę, jednocześnie z godnością unosząc brodę, gdy Takuya skomentował jej "dezorientację". Wielki samiec alfa się znalazł, głupi gówniarz niedoceniający czyjejś opieki. Westchnęła wtedy bezgłośnie i znów pochyliła się lekko do przodu, delikatnie przy tym marszcząc brwi. Po tym wykonała wspomniany atak.
Widząc, jak jej oponent podskoczył i próbował wykonać atak z powietrza, w ramach obrony podjęła się próby szybkiego przeturlania w bok. W jej wyobraźni, nawet, jeżeli miał ją trafić, to może chociaż w takie miejsce, że nie zablokuje jej dalszych działań. Bez względu jednak na to, gdzie została trafiona (i o ile), jeszcze będąc w kuckach zakręciła młotem kolejny raz. Tym razem jednak chciała spróbować uderzyć Takuyę w klatkę piersiową, ale po łuku od dołu, poprzez uwolnienie nieco więcej łańcucha w odpowiednim momencie wymachu. W tym samym czasie podnosiła się do stanięcia na równe nogi, aby przy kolejnej konieczności defensywy móc sprawniej się poruszyć lub zablokować jego manewr.

[ 3, 13 ]

Re: Noma Keyaki — Pon 21 Mar 2022, 03:04

-No. O to chodziło.- skomentował lakonicznie jej uniesienie. Dostrzegł tę nagła zmianę z zaniepokojoną na pyszną Mori. Nie zamierzał wygrywać z kimś kto dawał mu wygrać. Jeśli miał to zrobić to tylko podczas czystej walki. Szczególnie, że nie walczyli tutaj o nie wiadomo co. Nie chodziło też o to, że nie doceniał opieki. On po prostu od bardzo długiego czasu jej nie zaznał i już zupełnie się od niej odzwyczaił. Poza tym Nishioji powinna się raczej martwić o siebie - w końcu to ona więcej oberwała podczas tego treningu, a teraz - nadchodził kolejny atak, którego nie zamierzał nie donieść do celu.
Tak też się stało i podczas próby przeturlania się w bok z całym impetem "zatopił" ostrze w nie zabranej dostatecznie szybko nodze kobiety. Udało mu się trafić w okolicach uda, więc uderzenie nie powinno być aż tak dotkliwe. Widząc, że czarnowłosa zmieniła nastawienie i nie zaczęła próżnować na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech. Znów zadziałało. Widząc lecący młot starał się zrobić unik nieco zginając nogi w kolanach i odchylając się w przeciwną stronę, od której nadchodził atak. Starał się zrobić to tak, aby ten lecąc od dołu po prostu nad nim przeleciał a on wykorzystując swoją postawę wybił się do przodu skracając dystans i wyprowadzając horyzontalne cięcie.

[15 | 8 ]

Re: Noma Keyaki — Sro 23 Mar 2022, 13:10

Prychnęła w taki sposób, że Takuya z łatwością mógł się domyślić, że gdyby nie byli w środku treningu i nie spodziewała się za chwilę jakiegoś ataku z jego strony, to przewróciłaby oczami. Powoli zaczynała rosnąć w niej frustracja, ale nie była pewna, czy to jego podejście ją denerwowało czy też fakt, że ten trening wyjątkowo jej nie szedł.
Jej pomysł na unik okazał się być jednym z tych gorszych. Dość konkretnie zabolało, ale powstrzymała się od wydania z siebie jakiegokolwiek dźwięku. Efekt swoich działań jej przeciwnik mógł zobaczyć natomiast kiedy zakończyła swój manewr, bo zachwiała się, gdy znów znalazła się w pozycji kucającej. Kiedy wstawała podczas swojego ataku, również przeniosła ciężar ciała na tę nogę, w którą chwilę temu nie oberwała. Być może to, a może zmęczenie sprawiły, że jej kolejny manewr znów zakończył się fiaskiem, a Takuya z łatwością uniknął jej młota. Za to ponownie udało jej się zasłonić wachlarzem i w ten sposób skontrować jego podejście.
Cofnęła się o kilka kroków i ponownie wypuściła kulę, tym razem... jak najdalej za chłopaka, ale też pod takim kątem, aby nagłe złapanie i pociągnięcie za łańcuch docelowo miało doprowadzić do uderzenia go w ramię lub plecy.

[ 9 ]

Re: Noma Keyaki — Czw 24 Mar 2022, 16:26

Frustracja oznaczała parę rzeczy. Na pewno większą motywację, ale też i to, że przeciwnik najpewniej będzie robił więcej błędów niż zwyczajnie. Oboje byli jednak już coraz bardziej zmęczeni. Takuya również odczuwał coraz bardziej skutki ich sparingu. Pomimo tego cały czas kontrolował oddech zgodnie z tym co zawsze wpajał mu Yoshiro. Dzięki temu mógł walczyć o wiele dłużej tak i teraz mógł trenować znacznie więcej. Zastanawiało go, czy Mori przeszła równie ciężki i morderczy trening co on, a być może jej mistrz był jeszcze gorszy? Szczerze w to wątpił, ale kto wie w jaki sposób są trenowani inni zabójcy o innych oddechach? Nigdy wcześniej nie zastanawiał się nad tym, ale nie miał też za bardzo okazji zapytać jak to u nich wyglądało.
W każdym razie po raz kolejny udało mu się trafić. W końcu. Zaraz po tym z sukcesem udało się uniknąć kontrataku. Było w miarę blisko, ale zdecydowanie to było za mało, aby go zranić. Niestety przez konieczność przeskoczenia nad atakiem wytracił trochę swojej prędkości przez co Mori zdążyła zasłonić się swoim wachlarzem, a oprócz tego cofnęła się wypuszczając dziwnie swoją kulę. Tym razem za niego. Nie wierzył w to, że była zbyt zmęczona i po prostu tak spudłowała. Niestety dla niej przejrzał jej atak, więc kiedy w końcu nadszedł ten mocno obniżył swoją postawę i w momencie ataku praktycznie ukucnął mijając się z kulą, a następnie wybił się do przodu prowadząc atak od dołu po ukosie, tym razem z prawej do lewej.

[9]

Re: Noma Keyaki — Sob 26 Mar 2022, 00:00

Zgodnie ze swoim planem, pociągnęła za łańcuch, a młot zaczął zawracać w jej kierunku. Problem w tym, że i tym razem Takuya zręcznie uniknął jej ataku. Bez wątpienia poczuła się staro, zrzucając to wyrównane starcie na różnicę wieku między nimi. Teraz rozumiała, czemu ciąża zamiast szkolenia nie była najlepszym pomysłem.
I znów, chłopak ruszył w jej kierunku. Jako jednak, że musiała przynajmniej spróbować go uniknąć, jak i nie pozwolić, by jej własna broń teraz w nią uderzyła, zwinnie zrobiła krok w bok. Znajdując się tam złapała przeciwnika za ramię, a drugą ręką otarła pot z czoła i w międzyczasie uspokoiła trochę oddech.
— Może dokończymy to kiedy indziej? Chyba przydałoby nam się więcej odpoczynku po Edo — stwierdziła z rozbawieniem, świadoma ilości błędów, jakie zdążyli tego wieczora popełnić. — Wiem, że jesteś maszyną do zabijania i potomkiem samego Susanoo. Wystarczająco pokazałeś — dodała, puszczając jego rękę i obie dłonie układając na swoich kolanach, podpierając się w ten sposób. Odetchnęła głęboko kilka razy, aby ciszej dodać: — Pieprzone dzieciaki — i usiąść na trawie, jednocześnie podnosząc ręką swoje włosy w celu schłodzenia karku.