Banzai

Re: Banzai — Pon Sty 22, 2024 12:35 pm

Trafiła mu się "Bohaterka", no mógł się tego w sumie domyślić skoro nie zależało jej niby na nagrodzie. Gardził takimi osobami bo byli głupcami, bohaterstwo wpędzało jedynie do grobu. Jeśli zaś już ryzykowało się życiem to po to by coś zyskać. Sporą część życia żył tą zasadą i to ona sprawiła, że mało kiedy narzekał na rany. Bo zawsze mu się one opłacały, każda blizna jaką zdobył oznaczała jego zwycięstwo. Przynajmniej tak było do czasu aż nie spotkał tamtej rogatej szmaty. Po walce z nią jedyne co wyciągnął to spotkanie z Yukino i motywację by jeszcze bardziej urosnąć w siłę. W końcu na jego liście osób do pożarcia pojawiło się kolejne imię.
— Wiesz, że Ci nawet za to nie podziękują prawda? A nawet jeśli to zapomną o Tobie następnego dnia. Tak kończą tacy jak Ty, zapomnieni lub wzgardzeni przez tych których chronili — Rzucił do niej zgodnie z swymi odczuciami dotyczących ich gatunku. Jeśli chciało się mieć szacunek innych to trzeba było posłużyć się strachem, nie bez powodu w końcu bohaterowie istnieli tylko w bajkach.
Ich walka trwała dalej i przeszła do etapu gdzie ciężko było określić kto miał przewagę, trafiła mu się trudna przeciwniczka przez co niepewność wdarła się do jego umysłu i nie pozwoliła mu na "trzeźwe" działanie. Niezwykle irytowały go uniki nieznajomej przez co jeszcze ciężej było mu skoordynować swoje ataki. Na całe szczęście instynkt zachlanego zabijaki działał i gdy tylko zobaczył próbę podcięcia to zataczając się cofnął się w tył unikając tego ciosu choć było naprawdę blisko, za blisko nawet jak na jego gust.

— Może zabiłem parę osób za dużo, a może zjadłem kogoś kogo nie powinienem. Powodów jest pewnie sporo — Rzucił Kiyoshi po czym by zaskoczyć swą oponentkę wyskoczył nagle do przodu chcąc uderzyć prawym sierpowym w jej twarz. Może zagadując ją zyska przewagę poprzez odpowiednie jej zdekoncentrowanie.

Re: Banzai — Sob Sty 27, 2024 12:27 pm

Mori przeklęła cicho w reakcji na unik wykonany przez przeciwnika. Zaczynała zastanawiać się, czy sprowadzenie go do parteru nie zakończyłoby ich walki na dobre; w gruncie rzeczy mogłaby go wtedy tam po prostu przytrzymać i bez większych obaw o kontratak poobijać jeszcze bardziej. Niestety, na ten moment nieznajomy nie wydawał się chcieć jej pomóc, dlatego wciąż wykorzystując pęd poprzedniej ofensywy, podniosła się z ziemi i cofnęła o parę kroków.
— Nie muszą dziękować. Mi wystarczy, że ciebie oduczę zaczepiać niewłaściwe osoby — fuknęła, nieco łatwowiernie wierząc, że tą jedną bijatyką pod barem sprawi, że nieznajomy przestanie siać spustoszenie w miejscach publicznych.

Uniosła lekko brwi w reakcji na kolejne "wyznanie" mężczyzny.
— Jesteś demonem? — spytała pospiesznie, nie potrafiąc powstrzymać zaskoczenia w swoim głosie. Cofnęła się o jeszcze jeden krok, równając tym samym ze swoim odłożonym na bok nichirin; musiała upewnić się, że jeżeli miała do czynienia z nieśmiertelnym, to będzie w stanie pozbawić go głowy zanim ucieknie. Jednocześnie poczuła nieprzyjemny przewrót w żołądku - nie chodziło o potencjalną niekonwencjonalność diety rozmówcy, a fakt, że był poszukiwanym przez policję zbirem, bonusowo demonem lub kanibalem. O ile dla większości Zabójców byłaby to jeszcze większa zachęta do pokonania wroga, o tyle dla niej rozmówca zaczynał być nieprzyzwoicie intrygującym.
Uderzenia z jego ręki uniknęła jedynie cudem, "trzeźwiejąc" w ostatniej chwili i odginając się lekko do tyłu. Korzystając z tej bliskości, kiedy jego ramię zawisło na chwilę prostopadle do jej twarzy, Mori wykonała spod niego uderzenie w brodę mężczyzny od dołu. Korzystając z momentum oraz jego chwili otępienia, przeniosła ciężar ciała na prawą nogę, następnie próbując wyprowadzić kopnięcie z lewej strony.

Re: Banzai — Pią Lut 02, 2024 11:57 am

Przewrócił okiem słysząc słowa o oduczeniu go czegoś, ostatnio słyszał wiele podobnych wypowiedzi. Kiyoshi nie jesteś zły, mogę Cię naprawić? Oduczę Cię tych złych manier. Kiedy ludzie wokół niego zrozumieją, że nie można naprawić kogoś kto przestał już dawno wierzyć w dobro. Tacy jak On musieli stracić naprawdę wiele by zauważyć iż powinni się zmienić, lecz z drugiej strony tacy jak On nie chcieli do tego dopuszczać. Oznaczało to bowiem słabość, a przecież wspólnym mianownikiem "silnych" była chęć utrzymania tej pozycji. Dla samurai czy "szlachetnych" wojowników oznaczało to "szlifowanie umiejętności". Dla Kiyoshiego było to jednak za mało, jemu pokrewni by się wyżej wspiąć musieli pozbyć się "rywala" wykorzystując jego słabości i to niekoniecznie fizyczne.

Splunął na bok słysząc jakoby miał być demonem po czym spojrzał na kobietę.
— Niektórzy ludzie tak mnie nazywają, ale ja nie jestem tak ograniczony jak te żałosne pomioty — Odparł Kiyoshi czując iż to jego okazja na zyskanie przewagi, przynajmniej psychologicznej. W końcu im straszniejszy wydawał się przeciwnik tym bardziej zmysły oszukiwały tych wrażliwych na strach. Kiedyś to sam przerabiał, gdy ktoś się czegoś bał to przypisywał mu nieludzkie cechy by nie wyjść na takiego tchórza. Kto wie, może teraz po jego deklaracji widzi go jako ogromnego potwora o dużych zębiskach — Ja zjadam ludzi i demony dla smaku, nie z potrzeby — Oznajmił chcąc zaznaczyć swoją wyższość nad demonami czy też innymi ludźmi.
Myślał, że miał już ją w garści i się przeliczył. Uderzenie w szczękę sprawiło iż na moment zrobiło się wszędzie ciemno, ciemnowłosa nie poddawała się a wręcz przeciwnie jakby bardziej się nakręcała. Do tego nie był na tyle tępym i wypełnionym dumą idiotą by nie zauważyć iż była od niego o wiele silniejsza. Na jego korzyść zadziałało jedynie to że to nie pierwszy raz walczył na pięści i parę mocnych ciosów w swej "karierze" już przyjął. Dlatego też zdołał ocknąć się nim trafienie go trafiło i zablokował jej kopnięcie za pomocą przedramienia. Kopnięcie dalej było bolesne i zostanie po tym ślad, tego był pewien ale było to do przeżycia.
— Nie możesz po prostu już paść Huh? Może Cię nawet nie wpierdole — Rzucił Kiyoshi chcąc zaatakować prawym hakiem w bok kobiety celując w jej żebra.

Re: Banzai — Wto Lut 06, 2024 11:13 pm

Zmarszczyła brwi, nie rozumiejąc początkowo, do czego nieznajomy dążył ze swoją wypowiedzią. Ta druga natomiast wszystko jej rozjaśniła. Niestety. Chociaż nie mogła ujrzeć swojej twarzy, to natychmiastowo poczuła, że zzieleniała na myśl o konsumpcji innych ludzi. Jednak, w pewnym sensie bardziej niepokojąca powinna być informacja o tym, że spożywał demony.
— Demony? Żartujesz sobie ze mnie? — warknęła, podnosząc głos. Mężczyzna mógł odnieść wrażenie, że tak naprawdę to dopiero teraz ją zirytował. Tym "kłamstwem", jak do tego podchodziła Nishiōji. — Że niby ty je jesz, a one ciebie jeszcze nie opierdoliły? Postaraj się bardziej, kretynie. — Prawie uderzyła się w czoło otwartą dłonią, jakby chciała zasugerować, że tylko odpowiednie uderzenie w głowę może mu pomóc.

Głośno wypuściła powietrze ustami, kiedy z zaskoczenia została uderzona w żebra. Nie zdążyła nawet spróbować się osłonić; od początku była źle ustawiona i aż zapraszała nieznajomego, żeby po prostu w to miejsce uderzył. Zatoczyła się i odeszła kilka kroków, trzymając za bolące miejsce - cóż, przynajmniej nie był to demon (albo chociaż tak mówił), więc może i ją poobija ale przynajmniej nie zeżre. A przynajmniej nie po to wydawał się chcieć z nią walczyć, biorąc pod uwagę jego sugestię.
— Twoje niedoczekanie — sapnęła, prostując się wreszcie. Ból, chociaż początkowo paraliżujący, rozchodził się po jej ciele dość dynamicznie. Ku jej zaskoczeniu.
Ostrożnie strząsnęła ramiona, chcąc sprawdzić, jak jej korpus na ten ruch zareaguje. Ponieważ nie odniosła wrażenia, jakoby jakakolwiek z jej kości była złamana, ponownie zacisnęła dłonie w pięści i uniosła w pozycji obronnej.
— Za to jeżeli ty się poddasz i wyrazisz skruchę, to może nawet nie oddam cię policji — fuknęła. Gdzieś w głębi siebie poczuła przyjemne ciepło związane z odległymi już wspomnieniami - kiedy wokół policji w zasadzie toczyło się jej życie. Teraz, w pewnym sensie, ona musiała przybrać tę rolę.
Podeszła bliżej mężczyzny nieco pewniejszym krokiem - jednak nie dlatego, że przestała się go obawiać, albo odrzuciła od siebie myśli wskazujące na nagły przypływ empatii wobec niego. Jej pewność siebie wynikała tylko i wyłącznie z tego, że nawet te trafione, bolesne uderzenia nie robiły jej większej krzywdy i wciąż była w stanie walczyć.
Kiedy znów stanęli twarzą w twarz, na wyciągnięcie ręki, Mori znienacka spróbowała kopnąć przeciwnika tam, gdzie prawdopodobnie najbardziej nie chciał być kopnięty: w krocze.

Re: Banzai — Czw Lut 15, 2024 6:46 pm

Zaśmiał się głośno słysząc słowa niedowierzania, choć tak naprawdę wkurwiał go ten brak wiary jego umiejętności do pożerania. Cholerni ludzie zawsze zakładali, że kłamie bo jak przecież ktoś mógł jeść innych ludzi. Jak ktoś mógł jeść demony skoro to one były z tych co pożerają ludzi. Wpieniało go to bo przymuszało go zwiększenia swej rozpoznawalności i czynienia jeszcze bardziej szalonych ruchów. Najważniejsze to zawsze być na szczycie, nawet jeśli był to szczyt obłędu. Szczyt bowiem może i był samotny ale przy tym bezpieczny.
— Nie żartuje na temat jedzenia — Powiedział śmiertelnie poważnym tonem Kiyoshi po czym spojrzał w górę — Pożeraj lub zostań pożartym, słyszałaś kiedyś te słowa? — Zapytał jednooki opuszczając wzrok na kobietę i oblizując swe zęby. W tym momencie nawet zastanawiał się czy nie powinien ich nieco podpiłować by nadać im ostrzejszy wygląd. Tak by wyglądały jak paszcza drapieżnika, choćby wilka.

Z każdą minutą tej walki był coraz bardziej wkurwiony, nieznajoma dostawała wpierdol. Przynajmniej tak to widział lecz jakimś cudem jego ciosy nie wyrządzały jej większej szkody. Jaki trening musiała przejść by wzmocnić tak bardzo swe ciało? I czy jeśli zje ją na obiad to sam stanie się tak wytrzymały? Te dwa pytania nie dawały mu teraz spokoju i sprawiały iż coraz bardziej nastawiał się jednak nie na sam wpierdol ale i pożarcie kobiety. To zaś wymagało od niego osiągniecia zwycięstwa, co mogło być nieco bardziej problematyczne.
— Ja? Poddać się? — Spytał po czym bezczelnie zaśmiał się, opuszczając nieco gardę — Prędzej zdechnę niż się poddam — Odparł Kiyoshi pozwalając kobiecie na skrócenie dystansu między nimi, czuł się lepiej w walce na pieści więc było mu to na rękę. Spodziewał się, że ta też użyje rąk więc gdy tylko dostrzegł jej ruch nogą to nieco się przestraszył i odskoczył w bok by w razie trafiła jego nogę, a nie klejnoty. Co by nie mówić czasem z nich korzystał więc byłoby głupio teraz je stracić.
— Nikt Ci nie mówił, że w takie miejsca się nie atakuje? — Rzucił Kiyoshi gdy to uśmiech z jego twarzy znikł — Ale czego mogłem się spodziewać bo takiej beznadziejnej lali jak Ty — Dodał blondyn by sprowokować kobietę i rozproszyć ją nieco. Wtedy też wyprowadził swój atak, nieskomplikowany prawy prosty w twarz kobiety.

Re: Banzai — Sob Lut 17, 2024 6:43 pm

Pożeraj lub zostań pożartym.
— Wymyśliłeś je w tym momencie, prawda? — spytała niepewnie, mimo wszystkich swoich wątpliwości czując potrzebę rzucenia kąśliwego komentarza.
"Prędzej zdechnę niż się poddam" - to był dosłownie słowa, których obawiała się usłyszeć. Nie powinna była go zabijać, ale sama także nie chciała stracić życia ani, co gorsza, pozostawić klientów lokalu z zagrożeniem wciąż czającym się w okolicy. Przez krótką chwilę kalkulowała moment, w którym ewentualnie powinna była sięgnąć po topór lub łuk, żeby zakończyć to starcie, jednak - jak nietrudno było się domyślić - mając za sobą wszystkie nieprzyjemne doświadczenia związane z uniesieniem broni na niewłaściwą osobę, a przed sobą nie najgorzej wyglądającego kryminalistę, trudno było jej się zdobyć na taki ruch.
Wypuściła powietrze w krótkim okrzyku, kiedy pięść wystrzeliła w jej kierunku. Uchyliła się w bok. Korzystając z sytuacji, w której się znaleźli, chwyciła go za wyprostowane ramię. Nie czekając, nieco instynktownie, zbliżyła się do niego przyklejając biodrem, swoją dłoń przenosząc na plecy kryminalisty, podczas, kiedy jego rękę, trzymaną za łokieć, przytrzymała bliżej swojego boku. Trzymając go w ten sposób, zrobiła krok po skosie - sprawiając, że stopa przeciwnika znalazła się między jej własnymi.
Po tym pochyliła się energicznie do przodu, przerzucając mężczyznę przez swoje plecy. Może była to kwestia udanego ruchu, może adrenaliny, a może interesującego przeciwnika, ale chyba zaczynało jej się to podobać.
— Tylko nie "lali", dupku — fuknęła, przyglądając mu się krótką chwilę. Wtem, olśniło ją. — Skoro jesz demony, to jak unikasz ich umiejętności, a nie potrafisz moich? — prychnęła drwiąco, biorąc rozmach do kopnięcia go, póki ten był na ziemi.

Re: Banzai — Pią Lut 23, 2024 12:33 pm

Mimowolnie na jego twarzy zagościł szeroki uśmiech gdy ta wyraziła swoją niepewność w stosunku do prawdziwości jego słów, bardzo często to słyszał i nikt jeszcze nie zdołał go przeprosić za to. Cóż może dlatego iż większość takich osób kończyła pożarta. Powinien to chyba w sobie zmienić, najpierw zmusić kogoś do przeproszenia i dopiero potem go zjeść. Ta kolejność miała o wiele więcej sensu.
— Zabawne, wielokrotnie już to słyszałem od swych ofiar — Rzucił Kiyoshi przyglądając się twarzy Mori — Jestem ciekaw jaki wyraz będzie miała twoja morda gdy zacznę Cię pożerać żywcem — Powiedział po chwili oblizując swoje zęby, w jego oku nie było przed nim innej istoty ludzkiej. Widział przed sobą posiłek, o który musiał zawalczyć. Takie ponoć były najlepsze bo dawały największą satysfakcję. Przynajmniej tak twierdził każdy myśliwy i z perspektywy czasu chyba musiał przyznać im rację. Było coś satysfakcjonującego w pożarciu ofiary, która zmusiła Cię do dania z siebie więcej niż norma. Taką właśnie ofiarę miał przed sobą.
Jego umysł nawet nie zdołał zareagować gdy ta jakąś dziwną sztuczką powaliła go na ziemie, to były te znane sztuki walki? Czymś co gardził uznając wyższość instynktu nad jakimiś naukami? Cóż, przejechał się teraz na tym, a upadek dodatkowo sprawił iż czuł się jakby ktoś uderzał w dzwon w jego łbie. To prawdopodobnie sprawiło iż nawet nie zorientował się, że to nie koniec. Ciemnowłosa posłała w jego żebra potężne kopnięcie. Usłyszał i poczuł jak jedno lub dwa jego żebra pękają z powodu siły tego uderzenia. To jednak obudziło go i sprawiło, że odturlał się i zaczął powoli wstawać. Choć wciąż znajdował się na czterech kończynach.
— Może dlatego, że używam miecza? Jeszcze nie miałem okazji by załatwić, któregoś pięścią — Rzekł Jednooki po czym splunął na bok i z wyraźnymi problemami wstał. Jedną rękę podniósł w górę w ramach utrzymania gardy, drugą złapał za rany bok — Niezła jesteś, jak na babę. Jak Cię zwą? — Zapytał chcąc poznać imię swojej przyszłej ofiary.

Re: Banzai — Pon Lut 26, 2024 1:52 pm

Skrzywiła się, całkowicie obrzydzona wstępną wizją bycia zjedzoną przez innego człowieka; już myśl o tym, że miałby ją zeżreć demon napawał ją lękiem i obrzydzeniem, jednak nie spodziewała się tego samego ze strony innego przedstawiciela jej własnej rasy. Miała świadomość, że po świecie chodzili różni zwyrodnialcy, ale to już było przesadą. Widząc, jak ten oblizał zęby, wzdrygnęła się w niekontrolowanym przypływie wyobrażeń o braku możliwości ucieczki podczas, gdy ten by odkrajał kolejne kawałki jej ciała. Albo gorzej - jakby je żywcem obgryzał. Czy mógłby ją chociaż wcześniej dobić?
Przyłożyła sobie dłoń do serca, które nagle osiągnęło przytłaczającą prędkość uderzeń. Prędkość siebie przychodziła i odchodziła wraz z postępem ich rozmowy przeplatanej z jej miejscowymi sukcesami w skutecznym uderzeniu mężczyzny.
Takim, jak to, które nastąpiło moment później; jak przerzuciła nim przez swoje plecy, a nierozważnie wymierzone kopnięcie wiedzione wciąż utrzymującym się lękiem uszkodziło jego kości. Kiedy on się odturlał, Mori cofnęła się o trzy kroki.
— Jaki wyraz będzie miała moja morda, tak? — nawiązała do wcześniejszych słów bandyty, teraz ponownie natchniona swoją skutecznością. — Obawiam się, że w tym tempie zostanie to w sferze twojej wyobraźni. — Już miała podejść bliżej, aby wymierzyć mu kolejny cios, kiedy ten wspomniał o mieczu, za pomocą którego zabijał demony. Uniosła wysoko brwi i ponownie cofnęła się prędko, jak poparzona. — Komu go ukradłeś? — spytała, podnosząc nieco zmartwiony głos. Nigdy w życiu nie dopuściłaby do siebie myśli, że mogła mieć właśnie do czynienia z innym przedstawicielem Korpusu. Czy w takim razie mogło to oznaczać, że rzeczywiście zjadł jednego z nich? Czy tym samym mógł przejąć część jego siły i umiejętności?
Niezła jesteś, jak na babę.
Wypuściła głośno powietrze ustami, wzgardzając tym "komplementem".
— Taiyō — rzuciła bez większego zastanowienia imieniem, z którym dawno temu się utożsamiała. Jedyną myślą, która przeszła przez jej głowę było to, że nie chciała, aby ktoś taki znał jej prawdziwą godność. Nie byli nawet w Osace, a i tak obawiałaby się, że jeżeli go tej nocy nie zabije, to on znajdzie sposób, aby zemścić się na jej rodzinie. Z drugiej strony, nie, żeby w paru przypadkach nie było jej to na rękę. — Ty? — Nie, żeby pytała z grzeczności czy jakiejś szczególnej ciekawości, ale skoro już mieli podejść do siebie tak "oficjalnie", to przynajmniej jak kiedyś usłyszy o jego ścięciu, będzie mogła przypomnieć sobie ten wieczór.

Re: Banzai — Czw Lut 29, 2024 12:41 am

Zbytnia pewność siebie znów go zgubiła, myślał że spotkał kogoś kto po prostu wykorzystał jego stan mocnego upojenia. Myślał, że czeka go łatwa walka i potem postraszy nieco kobietę by kruk nie mógł donieść o jego powrocie do diety z ludzi. Zamiast tego czuł się jak po starciu z co najmniej dziesiątką przeciwników. Z każdym kolejnym oddechem utwierdzał się w przekonaniu iż ciemnowłosa połamała mu parę kości. Był pewien, że to nic. Zrosną się i będzie po krzyku. O ile opuści tą uliczkę żywy. W końcu dał kobiecie trochę powodów do tego by urżnęła mu łeb. Ba, był nawet pewien że dostałaby za to nagrodę.
Nie zdążył jej nawet odpowiedzieć, zajęty próbą pokonania bólu poprzez przeniesienie go w inne miejsce. W tym celu pogryzł swój policzek, w końcu czego się nie robiło by nie wrócić do walki. Metoda ta co prawda w tym wypadku nie zadziałała ale przynajmniej próbował. To co go nieco powstrzymało o myśleniu o swych ranach to jej pytanie. Było w końcu trafne, jakby nie patrzeć gdyby stanął przed nim ktoś mu podobny to tez by założył kradzież miecza.
— Wyjątkowo go nie ukradłem, a dostałem go w nagrodę — Odpowie Kiyoshi z uśmiechem spoglądając na swoje ostrze — Tak długo jak tne i pożeram demony, tak długo mogę mieć ten miecz — Uzupełnił swą wypowiedź jednooki celowo nie potwierdzając swej przynależności w korpusie. Nie dlatego, że nie mógł się ujawnić. Po prostu chciał się jeszcze podroczyć z potencjalną zabójczynią lub demonicą. Bo jego oponentka musiała być którąś z nich skoro skopała mu dupę.
— Tai-yō — Przeliterował to sobie Kiyoshi po czym przeciągnął dłonią po włosach poprawiając je — Może je zapamiętam, mnie nazywają Kiyoshi — Przedstawił się mężczyzna wykonując parodię ukłonu jakimi to obdarowali się szlachetnie urodzeni — Możemy tak się bić jeszcze parę godzin i zwycięzca weźmie wszystko — Rzucił Kiyoshi kłamiąc, nie był już bowiem zbytnio zdatny do dalszej walki. Dlatego chwycił się brzytwy i postanowił językiem zapewnić sobie bezpieczeństwo — Albo możemy wypić sake i rozejść się, w końcu sama powiedziałaś że nie jesteś tutaj po nagrodę za głowę ludożercy — Zaproponował Kiyoshi wykonując parę kroków w stronę swojej broni. Tak na wszelki wypadek gdyby rozmowa poszła nie tak jak chciał.

Re: Banzai — Nie Mar 03, 2024 2:48 pm

Uniosła jedną brew, kiedy usłyszała o nagrodzie, a jej wyraz twarzy wcale się nie zmienił, gdy zaraz po tym mężczyzna wspomniał o "pożyczce" ostrza za cenę zabijania, oraz konsumpcji demonów. Powolnym krokiem zaczęła obchodzić kryminalistę; zmotywowana skutkami swojej siły oraz jego wewnętrznymi ranami uwierzyła nieco bardziej w swoje możliwości. Zastanawiała się przy tym nad zasadami układu, w którym jej rozmówca się znalazł. Przecież jako zwykły człowiek nie byłby wystarczająco szybki i silny, żeby móc samemu zabijać demony. Trudno było więc uwierzyć w scenariusz, w którym jakiś leniwy członek Korpusu przekazał swoją broń jasnowłosemu tylko po to, żeby samemu nie musieć się narażać.
Jeżeli sam nie chciał podzielić się z nią swoją historią, to pozostawało jej sprawdzenie tej własnoręcznie.
Zmierzała w kierunku - jak się w międzyczasie okazało - Kiyoshiego powoli i niby bez żadnych gorszych zamiarów. Wpuściła nawet na twarz lekki, pokrzepiający uśmiech.
— Bo nie jestem — zgodziła się z jego słowami. — Ale pierwsza opcja chyba bardziej do mnie przemawia.
Ledwo skończyła wypowiadać to zdanie, a jednooki najpierw został uderzony z jej głowy we własną, a potem jeszcze z pięści w brzuch i ponownie w twarz, aż w końcu znalazł się na ziemi. Po tych słowach Nishiōji czym prędzej podeszła do jego porzuconego wcześniej miecza i jednym, płynnym ruchem wyciągnęła z sayi. Mimo, że kolor zaczął zanikać, zdążyła zauważyć charakterystyczną zieleń. Syknęła cicho, następnie przeklęła i wróciła do (o, zgrozo!) Zabójcy. Nastąpiła jego klatkę nogą, a w twarz wycelowała mu czubek jego własnej broni.
— Jesteś z Korpusu — stwierdziła chłodno, przyglądając mu się uważnie. — To jakiś żart? Od kiedy przyjmują takich pojebów, Kiyoshi?
Chociaż starała się zachować zimną krew, mógł zauważyć, że czubek katany delikatnie drży, tak samo, jak ręka osoby ją trzymającej. Chciała ocalić klientów lokalu od agresywnego człowieka, a zamiast tego ponownie pobiła swojego. Miała jedynie nadzieję, że zaraz nie okaże się, że sama rzuciła mu się do gardła, tylko jej własna wyobraźnia przedstawiła wszystko w odwrotny sposób.

Re: Banzai — Sob Cze 01, 2024 10:19 pm

Trafiła mu się pewna siebie sztuka, co w normalnych sytuacjach dawało mu poczucie przewagi. W końcu gdyby udało się mu ją zaskoczył to pozbyłby się tego uśmiechu z jej twarzy i załatwił ją korzystając z szoku w jaki pewnie by wpadła. Tak by było gdyby walczył z normalnym człowiekiem będącym łowcą nagród. W obecnej sytuacji jednakże nawet nie musiał być mędrcem by wiedzieć, że nie miał szans. Nie zaczął walki z zwykłym człowiekiem, tylko kimś z jego "świata", kobietą która była wyżej w miejscu gdzie finalnie liczy się tylko siła.
— Norm... — Tyle tylko zdołał z siebie wykrzesać Kiyoshi gdy to dostał kolejną serią uderzeń. Ciosy w głowę oszołomiły go na tyle iż przestał kontaktować z rzeczywistością.
Świadomość odzyskał dopiero gdy poczuł kolejną dawkę bólu gdy to coś zgniatało jego klatkę piersiową. Złapał instynktownie za kostkę kobietę choć szybko odpuścił gdy jego własna broń zbliżała się do jego gardła.
— Cóż od kiedy próbowałem pożreć Yoshiro — Odparł z dumą jednooki — Przyda się każdy kto może walczyć i zgodzi się przestrzegać reguł i tak dalej i tak dalej — Uzupełnił swą wypowiedź były bandyta dostrzegając wahanie kobiety, musiał to wykorzystać — Wiesz, jestem bardzo oddany naszym sprawom. Nawet teraz polowałem na demona, szkoda że zamiast niego zwabiłem Ciebie — Powiedział blondyn zawiedzionym tonem chcąc sprawdzić jak na to zareaguje Taiyō.

Re: Banzai — Czw Cze 06, 2024 9:37 pm

Przyglądała się mężczyźnie z uniesionymi brwiami, widocznie nie wierząc w ani jedno jego słowo i po prostu przyglądając się temu, jak ten bardziej i bardziej się pogrążał. Jedyne, w co była w stanie uwierzyć to to, że rzeczywiście był członkiem Korpusu, chociaż nie napawało jej to specjalnym optymizmem.
— Pożreć Yoshiro — powtórzyła z przekąsem, pochylając się nieco do przodu, tym samym naciskając mocniej na Kiyoshiego. — Mam nadzieję, że jest tego świadom i po prostu urwie ci łeb zanim znowu spróbujesz — kontynuowała, czubkiem katany unosząc brodę bandyty do góry. Chociaż wciąż przepełniał ją strach wynikający z niepewności sytuacji, odczuwała szczególny typ satysfakcji przez swoje aktualne położenie; dalsze losy bandyty zależały wyłącznie od tego, czy jej dłoń się nie omsknie. Mogła zakończyć jego istnienie tu i teraz. Szkoda tylko, że jednocześnie w głębi siebie musiała w końcu przyznać, że nawet ją intrygował. Zmarszczyła brwi, powoli dostrzegając w nim znajome rysy. Pochyliła się bardziej, bezczelnie wpatrując w jego twarz. Ledwie udało jej się powstrzymać od pokusy przesunięcia kciukiem po jego ustach. Od zawsze, siłą rzeczy wynikającą z jej zmysłu, zwracała uwagę na detale, a kształt jego warg jak na złość zbliżony był do tych, które dawno temu zapamiętała doskonale. Przypominał jej... — Yorinobu.
Zaledwie ułamek sekundy zajęło jej zorientowanie się, że wypowiedziała to imię na głos, a jej twarz przybrała czerwonawy kolor - bynajmniej nie ze wstydu. Zacisnęła mocniej szczękę i zamachnęła się kataną, lecz ostatecznie Kiyoshiemu nie stało się nic, bo ta po prostu z brzdękiem wylądowała na ziemi. Mori wyprostowała się chwytając za twarz ale zanim odsunęła się od bandyty, kopnęła go jeszcze raz w żebra, jakby chciała sobie w ten sposób odbić ujawnienie swojej słabości.
— Jeszcze raz zobaczę cię wygrażającego ludziom, to sama przegryzę ci tętnicę — sarknęła ostro i nie marnując ani chwili dłużej zebrała swoje rzeczy, aby jak najprędzej ulotnić się z okolic Edo.

z/t x2