Polana Takashiego.

Re: Polana Takashiego. - Trening — Pon Mar 14, 2022 11:26 am

Ocena treningu

Matsumoto Takashi - 10.03

Twój trening nie spełnia wymaganego minimum słów i w celu ponownej weryfikacji powinien zostać poprawiony. Przypominam, że w cyklu tygodniowym minimum to 450 słów.

ROAD TO HASHIRA

Re: Polana Takashiego. - Trening — Wto Mar 22, 2022 10:02 am

Ocena treningu

Matsumoto Takashi - 16.03

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 25 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.

ROAD TO HASHIRA

Re: Polana Takashiego. - Trening — Pią Mar 25, 2022 5:32 pm

480 słów

Rany+info:

Re: Polana Takashiego. - Trening — Sob Mar 26, 2022 10:25 am

Ocena treningu

Matsumoto Takashi - 25.03

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 20 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.

ROAD TO HASHIRA

Re: Polana Takashiego. - Trening — Nie Lut 12, 2023 5:32 pm

935 Słów

Gdy już mógł poruszać się o własnych siłach, nie mógł doczekać się, żeby przejść się samodzielnie po Yonezawie - choć i tak musiał wspierać się za pomocą solidnej laski, aby nie stracić równowagi z ciągłego bólu, który nadal przechodził przez zrastające się mięśnie, musiał skupiać się na każdym swoim kroku i ruchu by nie skończyć z twarzą w ziemi. Kroki więc były malutkie, a przejścia z punktu A do B trwały niezwykle długo, jednak gdy docierał tam gdzie chciał, mimo tych wszystkich trudów był z siebie zadowolony, choć był cieniem swojej dawnej szybkości to satysfakcja, że nadal mógł się jakkolwiek poruszać była ogromna. Mimo tego, gdy przechodził przez te wszystkie uliczki coś go gryzło, patrzył na mieszkańców ich siedziby, atmosfera po śmierci Mistrza była ciężka wydawało mu się, że wszyscy stali się dla siebie w pewien sposób obcy, wielu, którzy nosili nadzieje w sercu i wiarę w ich misje również. Ciężko było zachować optymizm będąc otoczony taką chmarą emocji, jednak nie mógł go stracić - Tsuna z pewnością by tak nie zrobił, musiał być przykładem dla Sakury, która będzie musiała się podjąć drogi swojego ojca, musiał być silny by spełnić swój obowiązek.. Choć samemu był bardzo zagubiony i nie do końca wiedział jak to wszystko zrobić.

Zwłaszcza gdy teraz potrzebował największej siły to nie miał jej ani grama.

Udał się do domu medyka, przybytek stał się dla niego niczym drugi dom albo najlepszy przybytek z jedzeniem, odwiedzany codziennie z znajomymi, jako, że jego obrażenia były zgoła odmienne wymagały większej uwagi, zwłaszcza gdy jego serce, jak potem się okazało po całej sytuacji zaczęło szwankować - Raz na jakiś czas, czuł gwałtowne ukłucie w klatce piersiowej, czasami tak mocno, że upadał nie mogąc złapać oddechu. Także było to coś czego nie mógł bagatelizować.

Każda wizyta zaczynała się od ćwiczeń oddechowych, gdzie spokojnie i miarowo nabierał tlen do płuc, tak aby uspokoić ciało i powoli przyzwyczajać organizm do ponownego używania oddechu wraz z całkowitą koncentracją - Tak ważną dla każdego zabójcy. Wdechy i wydechu sprawiały mu drobny ból, połamanej klatce piersiowej udało się zrosnąć jednak obite płuca oraz inne organy nie zdołały się jeszcze w pełni zregenerować. Posiwiała kobieta przerwała mu na chwile, podając Takashiemu kolejny zestaw wszelakich ziół i maści.
— Musisz mi powiedzieć, co sobie zrobiłeś.. — Powiedziała mrużąc podejrzliwie oczy, jej surowa twarz była w pewien sposób.. Bardzo przekonująca. — Twoje serce nie bije miarowo, zdrowo. — Kontynuowała dalej, wskazując na swoje ucho dając mu do zrozumienia, jakim zmysłem dysponuje. Ciężko było przed nią ukryć działanie techniki, zwłaszcza, że przez niemal miesiąc doglądała jego stanu wraz z innymi Ne, oczywiście nie mógł zdradzić wszystkiego, jednak uświadomienie jej, że ma skłonności do rażenia się błyskawicami raz na jakiś czas mogło być przydatne. Gdy jej to powiedział, wytrzeszczyła oczy i kilkukrotnie pacnęła go zwojem.
— Głupi, głupi, głupi — Mówiła przy każdym uderzeniu. — Czego was ten Daisuke uczy! Masz zakaz używania tego czegoś, dopóki twoje biedne serducho się nie zregeneruje. Ogólnie masz zakaz doprowadzania się do takiego stanu, myślisz, że sprawia nam przyjemność składania was niczym dziecięcej układanki? — Kontynuowała swoje zrzędzenia przez resztę wizyty zabójcy, jednak miała na swój sposób racje, musiał nauczyć sie jak korzystać z techniki Tsuny, szczątkowe instrukcje jakie otrzymał mogły mu nie pozwalać wykorzystać pełen potencjał samej formy, jak i oszczędzenia przy okazji dodatkowych nieprzyjemności.

***

Edo, 1651/1652 25.12-15.01

W czasie swojej rekonwalescencji był odsunięty na bok jeśli chodzi o wykonywanie swoich bezpośrednich obowiązków, pokroju misji czy patroli jakie w zwyczaju robił, choć kiedyś z pewnością by go frustrowało to jednak pierwszy raz od dawna cieszył się posiadając trochę wolnego czasu, nawet jeśli bolące ciało stanowczo utrudniało cieszenie się z czegokolwiek. Wyprawił się w długą podróż do swoich rodzinnych stron w postaci Edo, a zwłaszcza szczególnej jego części, bramy Kaminarimon, która w ostatnich miesiącach uległa zniszczeniu przez starciu Kizukich.

Jego cel wizyty był prosty - Pomóc, poniekąd nadal czuł się w pewien sposób winny, że nie zdołał uratować więcej osób. Po za tym, była to świetna okazja aby połączyć przyjemne z pożytecznym, zaczynał od przenoszenie drobnego gruzu w wiadrach, zmuszając zaspane mięsnie do spięcia i umysł do wykrzesania z siebie jakiejkolwiek koordynacji. Choć chciałby robić to całe dnie, to jednak nadal stan mu na to nie pozwalał, mimo wszystko poświęcał czas na podobne czynności parę godzin dziennie, zwiększając swoją utraconą tężyznę oraz elastyczność. Po spędzonym tygodniu z drobnego gruzu, mógł przenieść się już na całe belki z pomocą mnichów, a wkrótce nawet obyć się bez ich dodatkowej siły. Z tygodnia na tydzień cały plac obiektu stawał się coraz mniej zagruzowany, coraz więcej ciał udawało się odzyskać spod zrujnowanych budynków ale również ocalałych świątynnych pamiątek, które zdołały się uchować przed pożogą.

Uczęszczał również na modlitwy, medytacje zarówno w postaci osoby uczestniczącej jak i osoby czuwającej nad ich bezpieczeństwem podczas nocy, choć nadal nie był całkowicie sprawny, to nadal nosił broń i nadal mógł sprawiać poczucie jakiegokolwiek bezpieczeństwa wśród grupki ocalałych mnichów. Przy okazji, wracał powoli do rutyny patroli, obserwowania terenu co miałoby mu ułatwić wrócenie na ponowną służbę.

Gdy jego wizyta miała się ku końcowi, podziękował im za ich gościnne - W ciasnym baraku ale nadal gościne. Ostatnie chwile spędził w towarzystwie dwóch uratowanych mnichów, aby porozmawiać z nimi o całej sytuacji, podnieść na duchu i dać im iskrę nadziei, którą liczył, że poniosą dalej do innych swoich towarzyszy. Ostatnio utwierdził się w przekonaniu, że musi się skupić na tych ludziach, którzy jeszcze żyją, a nie mścić się cały czas za tych, których życia już nie odzyska.

Z ciężkim sercem ponownie opuszczał Edo, kierując się do siedziby zabójców demonów, jednak tym razem sprawniejszy i silniejszy oraz z przede wszystkim czystszym umysłem na przyszłość.

Informacje:

Re: Polana Takashiego. - Trening — Nie Lut 19, 2023 10:07 pm

Ocena treningu

MATSUMOTO TAKASHI - 12.02
70/300

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 25 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.

Ponadto powyższy trening skutkuje następującymi efektami:
`Ukończenie 1 fabuły w której istnieje ryzyko zawału serca w wypadku użycia ezoterycznej techniki.
`Ukończenie 2 fabuł wymaganych do wyleczenia postaci.
`Obniżenie poziomu ran adekwatne do reszty rozegranych fabuł rekonwalescencyjnych.

ROAD TO HASHIRA

Re: Polana Takashiego. - Trening — Wto Mar 28, 2023 10:04 pm

923 słowa

Promienie słońca przebijały się przez gałęzie drzew, zwiastując rozpoczęcie kolejnego dnia. Takashi mrużył oczy, wlepiając swój wzrok w przesypującą się klepsydrę przed sobą "Czternaście cykli i nadal jej nie ma." Takie spóźnienie było iście nieprofesjonalne, każdy zabójca powinien do perfekcji opanować sztukę, jakim jest wyczuciem czasu, każda chwila zwłoki przecież mogłaby być tragiczna w skutkach, często o życiu decydowały minuty, jak nie sekundy jak boleśnie dowiedział się podczas walk w Yonezawie. Oczywiście jego Filar, Daiuske zdawał się zwolennikiem innej idei, chociaż nadal była szansa, że posługuje się własną miarą czasową, którą zaciekle strzegł.
Tak czy inaczej, nic nie zapowiadało tego, żeby cokolwiek uchroniło jego uczenice przed reprymendą, choć nie mógł nie zauważyć, że z tygodnia na tydzień było coraz lepiej. Jednak tak samo, jak ona zgłębiała tajemnice oddechu pioruna i poprawiała swoją tężyznę fizyczną, tak Takashi uczył się, jak nauczać i przekazywać wiedzę dalej, nocami sporządzał notatki zapisując wszystkie najważniejsze rzeczy, rozkładając wszystko na czynniki pierwsze, aby wszystko sformować materiał prosty do przyswojenia, co by nie mówiąc, Sakura nadal była dzieckiem, zdołał wygrzebać też stare raporty, gdzie mógł zapoznać ją z umiejętnościami demonów oraz sztuczkami, które stosowały od czasu do czasu.

Dalsze myśli przerwało mu głośne dyszenie i głośne kroki dobiegające z oddali, wkrótce zza zakrętu wybiegła dziewczyna, ubrana w złociste kimono, jakim kiedyś Tsuna się obnosił, taką samą barwę również ubiór Takashiego, chociaż tylko na połowie, symbolizując połączenie się z jego dziedzictwem. Pędziła z pełnym inwentarzem prawdziwego zabójcy demonów, kataną, wakizashi oraz plecakiem wypełnionym wyposażaniem, szczególnie ważną elementem był zestaw do parzenia herbaty.
— O dwa cykle za późno — Zaczął, mierząc ją surowym wzorkiem. — Myślisz, że demony łaskawie na ciebie poczekają? Gdyby gotowały swoje ofiary, zdążyłyby w tym czasie ją pokroić, doprawić i jeszcze przynieść sobie sake z okolicznej karczmy — Kontynuował dalej, przyglądając się jej.. Ledwo łapała oddech, nie mogąc wydusić z siebie słowa, czyżby był za surowy? Zbyt wymagający? Musiał być, jak inaczej miałaby przetrwać w ich świecie, świecie zabójców demonów?
— Zrównaj oddech, wdychaj powietrze nosem i wydychaj powoli ustami. Nie możesz tracić nad nim kontroli. — Przypomniał jej, dając jej jeden przesyp klepsydry przerwy, aby dalej z nią ruszyć w góre. Ćwiczył z nią, choć musiał być obok więc nie mógł tak po prostu biec ze swoją pełną prędkością, także poruszał się w jej tempie, jednak zwiększał swoją częstotliwość kroków, choć byli koło siebie to Takashi w tym czasie pokonywał znacznie większy dystans. Wkładał całą swoją uwagę w prace nóg, śródstopie jak tylko musnęło ziemi, wystrzeliwało w górę i natychmiast schodziło na dół przy tym rozchlapywał mnóstwo błota oraz ziemistego pyłu, który teraz unosił się w powietrzu. Sakura biegnąca obok patrzyła na niego z małym przerażeniem.

Podobny bieg kontynuowali jeszcze przez dobrą godzinę, ciężkie górskie powietrze sprawiało, że sam trening był jeszcze cięższy i bardziej intensywny, sam zabójca pioruna utrudnił sobie sprawę, skoro jego uczennica dźwigała ekwipunek to aby było sprawiedliwie, wygrzebał skądś ciężki głaz i teraz biegł z nim w górze. Ramiona po dłuższym czasie zaczęły mu drętwieć, a zmęczenie powoli przesiąkać również jego wyćwiczony organizm, kontynuowali tak do wieczora z przerwami, korygował przy tym błędy i motywował ją do dalszego wysiłku.

Trening się zakończył, gdy Sakura podczas krótkiej przerwy zasnęła, a okolice Yonezawy ogarnął już mrok. Młoda miała determinacje, pomścić rodziców, kontynuować ścieżkę ojca. Jeśli będzie miała szanse, przewyższy każdego zabójce pioruna jakiego znał, wliczając to Daisuke.. Jednak przed nią ciężka droga, w której miał zamiar jej pomóc. Poza tym nie był potworem bez serca, ostrożnie ją podniósł i ruszył w powrotną drogę do siedziby.

***

Trening siłowy był solidną podstawą, ćwiczyła zresztą intensywnie od niecałych dwóch miesięcy, bardzo intensywnie, a on razem z nią. Teraz przyszła część na dalszą treningu, a raczej skupienie się na niej, znała już podstawy jednak przyszła pora na ich utrwalenie.
— Nasza pierwsza technika jest niezwykle kluczowa. Ona jest podstawą do opanowania każdej z pozostałych form. — Powiedział jej, chwytając za katanę, wysuwając jedną nogę do przodu a drugą do tyłu, rozkładając ciężar na śródstopiu, tak aby z łatwością odbić się od podłoża, aby nadać dodatkowego pędu, samą sylwetkę przechylił do przodu, aby jego masa nadała mu dodatkowego pędu. Po czym błyskawicznie wykonał cięcie, wychodzące z sayi, prezentacje dostosował do możliwości postrzegania Sakury.
— Nabieranie oddechu powinno być powolne niczym zbierająca się burza, a wypuszczenie gwałtowne jak uderzająca błyskawica. — Kontynuował, utrwalając podstawy wbrew pozorom warto było się wracać do początków.
— Ichi no kata: Hekireki Issen! — Wykrzyknął i wraz z akompaniamentem błyskawic zniknął z oczu uczennicy, czując, jak frontalny wypad traci na energii, wyhamował lekko prędkość ślizgając się po gruncie i nim się zatrzymał wrócił tą samą formą przed nią.
— Nie traćmy czasu — Powiedział, gdy ta jeszcze wychodziła z osłupienia szybkością, po czym energicznie pokiwała głową, zalewając go gradem pytań.

Ćwiczyli przez resztę dnia, ona poprawny sposób używania pierwszej formy oraz technikę oddychania, którą musiała utrzymywać mimo zmęczenia, a on ją poprawiał, czasami rzucała zirytowane spojrzenia, jednak jej zaciekła determinacje nie pozwalała odpuścić wyzwania. Gdy zgłębiała podstawy, trenował razem z nią, choć znacznie intensywniej, szlifując mu znaną dobrze formę, wykorzystując przy tym całkowitą koncentrację, aby raz na jakiś czas zastosować połączenie z innymi formami, aby po jednym ataku nastąpił błyskawicznie drugi. Na koniec dnia odprawił ją, upewniając się, że otrzyma syty posiłek, zostawiając ją z instrukcjami na kolejne dni. Zabójca Pioruna nie wiedział, że uczenie się, nauczania było tak ciężkie - Jedno zdobyć wiedze, drugą ciężą kwestią było ją przekazanie, gdzie miał stawiać limity? Jak ciężki miał być? Czy w ogóle można stwierdzić, że "coś jest za trudne"? Musiał być wymagający, on tego zależało jej życie.

Re: Polana Takashiego. - Trening — Pią Mar 31, 2023 7:13 pm

Ocena treningu

Matsumoto Takashi - 28.03

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 46 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.

ROAD TO HASHIRA