Takashi urodził się podczas Daikan, stając się czwartym synem rodziny klasy samurajskiej, który miał w przyszłości zgodnie z tradycją podjąć się szlachetnej drogi miecza. Wyprawiono z tej okazji odpowiednią uroczystość, mającą uświęcić dzień narodzin - Nie była ona zbyt wielka, jednak wystarczająco duża, aby podkreślić splendor i bogactwo rodziny, która dysponowała dość pokaźną ilością środków, by uhonorować również i czwartego potomka.

Nauki podjęto się niemal od razu, gdy tylko podrósł. Uczono go niezbędnych podstaw takich jak czytanie i pisanie, urozmaicając to wieloma tekstami Haiku oraz Waki, by wzbogacić jego "dusze" Przynajmniej w mniemaniu rodziny, a w zasadzie jej głowy - Ojca, który miał największy wkład w wychowanie kolejnego z potomków.

Wkrótce i władaniem mieczem dołączyło do codziennych nauk Takashi, nie był zapewne urodzonym szermierzem jednak odpowiednim wysiłkiem, upartością i przede wszystkim pokorą nadrabiał początkowy brak "talentu" w tej dziedzinie. Stając się przyzwoitym wojownikiem w przyszłych latach.

A wszystkiemu dyktował czas, zaczynając od cichego Tik Tak zegara, przesypującej się klepsydry czy pluskania napełniającego się naczynia.

Musiał być wszędzie o odpowiedniej porze, poświęcając odpowiednią ilość czasu na dane czynności, nie będąc nigdzie za wcześnie, ani za późno - Będąc idealnie o czasie. Ucząc się tej specyficznej ścieżki dyscypliny, nagrabił się wiele sińców i urazów, by móc wreszcie spełnić wygórowane wymagania.

~***~

Wiele lat później, monotonna codzienność została przerwana przez wkroczenie zakrwawionego Ojca do posiadłość wraz z nieznajomym. Początkowa wrzawa, szybko się uspokoiła, gdy tylko się okazało, że jedyną stratą w tym przypadku były bogate szaty rodziciela i złamana katana. Ostatnimi słowami, jakimi od niego usłyszał było...
- To twój nowy nauczyciel -
By usunąć się w cień, nie odpowiadając na żadne z wielu zadanych pytań.

Nigdy również nie dowiedział się co naprawdę się stało. Nie licząc tego, że sprawcą  był Demon, który przeżył, a osobistą hańbę w postaci ucieczki miał zmazać właśnie czwarty syn, dołączając do szemranej (Przynajmniej z początku) Organizacji w postaci Zabójców Demonów.

Nieznajomy mężczyzna okazał się ponadprzeciętnym wojownikiem, który specyficznie definiował "nauke" pod jego skrzydłami.

Pierwszymi lekcjami okazało się zwykłe.. Odzwyczajenie od dobrodziejstw bogatego miasta Edo, brak służby oraz kosztowności powodował, że większość rzeczy musiał robić sam. Więc na co dzień rąbał horrendalną ilość drewna na opał, gotował i nosił ładunki zdecydowanie przewyższające jego możliwości udźwigu - A wszystko również w ramach treningu.

Mijały kolejne lata, w których Mistrz, nakładał kolejne treningi wykraczające poza zrozumianą dla ucznia skalę, które z wyuczoną dyscypliną dzielnie znosił do momentu aż tłumione emocji od dzieciństwa nie wzięły górę i nie rozwalił kilku elementów okolicy w drobny mak.
Nauczyciel pokiwał tylko z zadowoleniem głową.
- Wreszcie uwolniłeś swoje emocje, korzystaj z tej energii mądrze. Następnym razem do czegoś dobrego zamiast do niszczenia niczego winnych skrzyń i krzeseł. -
Skwitował wszystko, wszak prawdziwe uczucia były tym co odróżniało ich od swych największych przeciwników.. Po tym zajściu pozwolił przejściu mu do kolejnego etapu.

Ostateczny egzamin udało mu się przejść bez większych problemów, choć również bez większych osiągnięć. Wartym wyróżnienia jest moment, gdy uratował nieznanego mu Zabójcę, który wpadł w pułapkę zastawioną przez demony.

Jego ostrze Nichirin przybrało łagodną złotą barwę przypominające delikatne promienie słoneczne.

~***~

Gdy trwała masakra w Edo, nie było go tam, to jeden z pierwszych momentów w życiu, gdy naprawdę się spóźnił. Jednak demony miały zapłacić za każdego zamordowanego mieszkańca, zgodnie z prostą zasadą.

Życie za życie.
Czas za czas.