Wioska w górach

Re: Wioska w górach — Nie Mar 13, 2022 7:13 pm

Szedł za swoimi towarzyszami w zarośla. Nie był pewny co ich za nimi czeka, jednak z każdym krokiem czuł coraz gorszy smród. Kiedy udało im się już przedrzeć przez krzaki dostrzegli trupa leżącego w rzece. Biały pofałdowany naskórek który był najpewniej efektem dłuższego przebywania tego człowieka w wodzie dodatkowo utrudniał ustalenie tego, z jakim przeciwnikiem może przyjść im się zmierzyć. Z zamyślenia wyrwał go głos Satoshiego. "Może spotkamy kogoś w jakiejś wiosce".
- Nie ma czasu do stracenia. Wyślijmy kruka do siedziby. Niech wyślą oddział NE. Możliwe że zajmie im to więcej czasu, jednak przynajmniej będziemy mieli pewność że pomoc będzie w drodze. Nie powinniśmy wierzyć w szczęśliwy traf, że akurat spotkamy gdzieś lekarza - Mówiąc to spojrzał poważnie na towarzysza.
Możliwe że nie był najmilszą osobą w ich grupie, jednak nie chciał pozwolić umrzeć całej wiosce. Szczególnie że mieli szansę ich uratować. Nie czekając więc na potwierdzenie swojego planu, zawołał swojego zwierzaka i powierzył mu wiadomość. Słuchając dalej tego co mówi Satoshi przytakiwał mu tylko. Skoro nie ma z nimi żadnego tropiciela mogli bez namysłu wpaść w pułapkę.
- To prawda. Możliwe też że zielarka potrzebuje naszej pomocy. Martwemu człowiekowi już nie pomożemy. Wioska także jest bezpieczna do całkowitego zachodu słońca, także pośpieszmy się - Mówiąc to również odwrócił się w stronę widzianej wcześniej chaty.

Re: Wioska w górach — Pon Mar 14, 2022 10:23 am

Wszystko to co działo się wokół mnie przez ostatnią chwilę wprawiało mnie w jakąś konsternacje której nie do końca rozumiałem. Robiłem wszystko automatycznie przy ciele nieżyjącego nieszczęśnika, jednakże myślałem o czymś innym. Wracałem pamięcią do ostatniego wspomnienia które pamiętam. W zimny, chłodny wieczór. Opadający śnieg, zniszczony dom, krew... I ta blizna, który pojawił się u mnie po tym wydarzeniu. Sam nie wiedziałem do końca co o tym myśleć. Później jeszcze te słowa demona... Nie rozumiałem co chciał mi przekazać. Na moje szczęście z rozmyślań wyciągnęły mnie słowa towarzyszy. Otrząsnąłem się, wybiłem z głowy moje dotychczasowe zadumy i wróciłem na ziemię. Cieszyłem się, że źródło wody dla tych ludzi będzie o wiele bardziej wydajniejsze, a na dodatek zdrowsze. Liczę na to, że niedługo znajdziemy powód śmierci tego mężczyzny. Gdy już zabrałem ostatni element układanki jakim była noga ów poszkodowanego, zdałem sobie sprawę, że jednak coś mi nie pasuje. Gdy sprawdzałem ciało, ofiara miała parę nóg... Czyli ta nie należała do niego. Odłożyłem ją zatem na miejsce obok zwłok, a następnie dodałem: - Chodźmy do chaty, którą widzieliśmy po drodze. To dobry punkt orientacyjny więc zawsze będziemy mogli tu wrócić, gdybyśmy tam nic nie znaleźli. - Na wieść o krukach i wezwaniu pomocy zabójców było dobrym pomysłem. Skinąłem głową na znak, że popieram słowa mojego towarzysza.

Re: Wioska w górach — Sro Mar 16, 2022 1:32 am

INGERENCJA MG

Ryosen mógł mieć rację; znalezienie medyka w pobliskiej wiosce nie było czymś pewnym, więc wysłanie kruka z prośbą o pomoc NE, wydawało się najsensowniejszym pomysłem w tej sytuacji. Zwierzę pojawiło się szybko i równie prędko poderwało się ponownie do lotu, zaraz po tym jak przyjęło wiadomość od swojego właściciela.
Satoshi próbował przyjrzeć się śladom na ciele zmarłego, jednak nie był profesjonalistą. Widział ślady na rozerwanej skórze, jednak nie był w stanie sprecyzować, do czego właściwie mogły należeć ślady pazurów. Mogły to być zarówno ślady demona, jak i dzikiego zwierzęcia, biorąc pod uwagę że te pierwsze potrafiły przekształcać swoje ciała.
Trójka zabójców natomiast postanowiła udać się ponownie w kierunku chatki. Wbrew wcześniejszym obawom, do ścieżki wijącej się przez las trafili jak po sznurku, a stamtąd prowadziła już prosta droga w górę wzniesienia, gdzie majaczył cień chaty. Musieli się tylko trochę powspinać, jednak absolutnie nie było to dla nich nic specjalnego.
Chatka była niewielka. Z zewnątrz wyglądała, jakby posiadała tylko jedną izbę. Wokół niej unosił się w powietrzu zapach ziół, który unosił się od paru grubych wiechci roślin, zawieszonych przy jednej ze ścian budynku.
Na zewnątrz panowała już dość ciemna szarówka i od całkowitego zaciemnienia dzieliło ich najpewniej paręnaście minut. W środku chaty jednak, nie paliło się światło. Satoshi i Ryo mogli usłyszeć coś, co przypominało im płytki, stłumiony oddech, dobiegający gdzieś z wnętrza stojącej przed nimi chaty. Orochi natomiast mógł wyczuć delikatne drżenia podłoża, które rozchodziły się od zachodniej strony leśnej gęstwiny.

Kolejność: Dowolna
Czas na odpis: 48h
Dodatkowe informacje:

ROAD TO HASHIRA

Re: Wioska w górach — Pią Mar 18, 2022 3:48 pm

INGERENCJA MG

Drżenie, które do tej pory słyszał Orochi, zdawało się powoli nasilać. Początkowo jego zmysły pozwalały mu zidentyfikować je, jako bardzo odległe kroki. W miarę jednak, jak te zbliżały się grupki zabójców, białowłosy mógł sprecyzować, że należały one do ludzi, a dokładniej - do niewielkiej ich grupy.
Reszta usłyszała trzepot skrzydeł, a zaraz zza koron drzew wyleciał kruk, który zatoczył wolte nad zabójcami przy domku, krzycząc donośnie 'tropiciele'. Parę uderzeń serca po tym, leśna gęstwina zaszeleściła i wyszła z niej czwórka osób. Mężczyzna, który szedł na przedzie, był potężnie zbudowany i górował nad swoimi towarzyszami. Dało się też zauważyć, że nosi dodatkową sakwę, którą zwykle trzymali przy sobie medycy. Zaraz za nim kroczyła niska dziewczyna, z włosami splecionymi w długi, opadający na ramię warkocz. Podobnie jak kolejny z pochodu, miała przy sobie dwa krótkie tanto, przymocowane do paska. Czwarty z nich, szczupły, chuderlawy chłopak, spojrzał na zabójców jakby sennym spojrzeniem.
- W chatce ktoś jest - powiedziała dziewczyna, patrząc ponad zabójcami i przyglądając się budynkowi.
- Ranny - dodał chłopak z tanto. Potężnie zbudowany mężczyzna ruszył, kierując swoje kroki w kierunku chaty i wchodząc do niej bez słowa.
- Znalazł nas wasz kruk - odezwał się chłopak, który ostatni wyłonił z gęstwiny. Dopiero teraz zobaczyliście, że był ranny i miał zabandażowaną prawą rękę i bok. Był też wyraźnie blady. - Mówił coś o wiosce, więc jak tylko zajmiemy się tą tutaj, ruszymy w jej kierunku - wyjaśnił pokrótce.

Nie mieliście już wiele więcej do zrobienia. Tropiciele zajęli się znajdującą w chatce kobietą, którą okazała się zielarka. Ledwo żywa, po ataku zwierzęcia, które okazało się terroryzować okolicę, musiała zostać zabrana razem z tropicielami. Samo zwierzę okazało się zostać zabite przez tropicieli i to ono raniło chudego chłopaka. Usunęli resztę ciał, które znajdowały się przy rzece, a kiedy dotarli do wioski, zostawili jej mieszkańcom wspomagające powrót do zdrowia zioła.

Misja zakończona

ROAD TO HASHIRA