Event

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pon Sie 12, 2024 10:24 pm

Plan z przetrzymaniem demona do świtu nie miał najmniejszego sensu. Głównie z tego powodu, że nie nastała jeszcze noc. Zbawienna dla zabójców byłaby zmiana pogody, jednak nie zapowiadało się na to. Ani chmury nie planowały oczyścić nieba, uwalniając zabójcze dla demonów promienie słoneczne, ani w kolanach nikogo nie pobolewało na jej zmianę. Jedyne co pozostało to mieć nadzieję i dać z siebie tyle ile się dało. Nagła potrzeba ucieczki sprawiła, że Jin poczuł się jeszcze bardziej przytłoczony całą sytuacją. Chwilę temu rozmawiał z Hashirą, która była przepotężna i pewnie takiego demona załatwiłaby z łatwością, a teraz co? Teraz walczył o życie: swoje, towarzysza jak i niewinnych ludzi, którzy nieszczęśliwie znaleźli się na ostatnim wozie. Szczęście w nieszczęściu, mizunoto płomieni wylądował w miarę dobrze nie odnosząc poważnych ran.

Po krótkiej chwili obserwacji udało się znaleźć miejsce, które wyglądało na słabsze i możliwe do zranienia. Nie czekając długo, zamierzał podzielić się tą wiedzą z Ryoseneem. Los jednak miał inne plany i zamiast dzielić się wiedzą, Jin skupił się na ucieczce przed pyskiem demona. Natychmiast się zebrał i ruszył na niższe „poziomy” aby uniknąć wroga. Gdy mu się tu udało, ruszył biegiem w kierunku, z którego bestia nie spodziewała się ataku. Próbując ocenić względem cielska gdzie jest martwy punkt jego wzroku, Tokage ruszył na jego lewą część, zgodnie z sugestią drugiego zabójcy. Będąc już tam, wyczekał na właściwy moment. Następnie wspiął się szybko po drzewach i korzystając z oddechu płomieni wykonał technikę, celując w jak „najgłębiej” wysuniętą część ze słabszą obroną. Chciał jak najbardziej skrócić mordę tej ogromnej kreatury, mając nadzieję, że to wystarczy aby go przynajmniej wystraszyć i zmusić do ucieczki. W momencie, w którym dało się słyszeć ogłuszający ryk, Tokage na chwilę stracił pojęcie co się dzieje. Spróbował jednak jak najszybciej się pozbierać, a następnie zaatakować w osłabiony punkt. Z Ryosenem albo i bez.

Akcje:
1. Ucieczka na dół i przyjęcie pozycji do ataku
2. Ogarnięcie się po ogłuszeniu
3. Atak

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Sie 13, 2024 12:07 am

Kurde, nie było dobrze, nie tylko straciła trop, bo skupiła się za bardzo na poszukiwaniu małych demonów, a na domiar złego zgubiła trop gdzie podążać. Jej skupienie zdecydowanie bardziej poszło na tem mały demony, które starał się zabić, ale teraz to chyba stała się mało istotną rzeczą. Musiała zadbać o siebie i to jak najszybciej, bo rana się rozprzestrzeniał dość szybko, a ona zaczęła tracić krew o czym zapomniała jak na ironie sama będąc medykiem.
Musiała wrócić do chłopaków, albo przynajmniej do jakichś obrzeży, ale zanim tam dojdzie to postanowiła po pierwsze nasłuchiwać czy nie ma w pobliżu żadnych demonów, a jeżeli było czysto postanowiła usiąść na ziemi pod drzewem i jedną ręką wyciągnęła bandaż i maść, które schowała do swojej torby wiedząc, że przyda się innym, ale o sobie w ten sposób nie pomyślała.
Na dobry początek użyła maści na ranę tyle ile sięgnęła, a następnie zabandażowała ją na tyle ile się dało, a nawet jeśli bolało to zaciskała zęby, musiała wytrzymać, po pierwsze zatrzymać krwawienie i minimalnie postarać się sę żeby krew przestała płynąć z jej ciała strumieniami.

Akcje:
1. Nasłuchiwanie demonów
2. Jeżeli nie słyszała demonów to zatamowała krwawienia maścią i bandażami.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Czw Sie 15, 2024 9:39 pm

Po tym jak udało mu się wykonać swój manewr i rozciąć oko demona, brunet od razu odskoczył z miejsca w którym aktualnie był by nie narażać się na jeszcze większe niebezpieczeństwo niż wcześniej. Zraniona bestia była o wiele bardziej niebezpieczna dlatego też wiedział iż oddalenie się i przemyślenie kolejnego kroku było podstawą. Szczególnie że w tym momencie był na celowniku demona. Nie udało mu się jednak obronić przed ogłuszającym rykiem wydobywającym się z gęby potwora. Najwyraźniej odczuł to o wiele bardziej niż początkowo zielonooki mógł się spodziewać. Uśmiechnął się zawadiacko pod nosem trzymając się za uszy. Był zadowolony ze swojej roboty. Widząc jak Tokage szarżuje na przeciwnika nie był w stanie dotrzymać mu kroku. Jako osoba której wyczulonym zmysłem był słuch, jego organizm o wiele mocniej poczuł falę uderzeniową która niemalże sparaliżowała jego ciało. Mimo że atak z dwóch stron był jego pomysłem, to nie był w stanie teraz się na to zdobyć. Przez ciągłe dzwonienie w uszach nie mógł skoncentrować się na porządniejszym chwycie miecza, a co dopiero na tym aby wykonać jakąkolwiek formę oddechu wiatru. W tym stanie z bardzo dużym prawdopodobieństwem straciłby jedno ze swoich ostrzy, a odnalezienie teraz kowala który wykona mu tak samo idealnie wyważone ostrze pewnie nie byłoby niewykonalne, co po prostu męczące. Wystarczy, że będzie musiał znów oddać je do ostrzenia bo na bank uderzeniach w tak twardą skórę demona ostrość oręża dużo straci.
- Tokage, stój. Nie atakuj go w tym momencie ponieważ gdy jest zdenerwowany jego ruchy stają się cięższe do przewidzenia. Może nie działać logicznie - Krzyknął do towarzysza.
Pewnie jego słowa nie dotrą do mizunoto płomienia jednak postanowił chociaż spróbować jakoś go ostrzec. Po tych słowach postanowił wziąć się w garść. Stanął twardo na nogach, chwycił swoje ostrza z całej siły i spojrzał na przeciwnika. Zjadł kilka trupów więc pewnie będzie miał energię na regenerację oka. To znaczyło, że jeśli chcą użyć tego że go wcześniej oślepił z jednej strony jako atutu muszą działać szybko. Wyczekując momentu aż przeciwnik lekko się uspokoi bądź też wypatrzeniu schematu jego ruchów Ryosen ruszył do akcji. Widząc z której strony do ataku zbiera się Tokage, Yuzuka postanowił zaatakować w ten sam punkt z drugiej strony. Używając do tego kolejny już raz siódmej formy oddechu wiatru. Starał się przy tym nie zrobić krzywdy swojemu towarzyszowi.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Sie 16, 2024 9:55 am

Po pewnym czasie Yoshimatsu udało się w końcu pozbyć małego cholerstwa z wozu, jednak szokująca prawda co do aktualnego stanu karawany i braku wsparcia pozostałych osób z jej obroną, nie napawała Yoshimatsu optymizmem, z i tak małego czteroosobowego oddziału łowców, na karawanie został już tylko on, a czując to co się dzieje ze wszystkimi wagonami, jego bezsilność tylko rosła, może to on był problemem jako dowódca, że tak wszystko się potoczyło... To że ludzie, jak i cała karawana są teraz bezbronni... Na jego twarzy pojawił się grymas, ale nie na długo, uniósł swoje dłonie i uderzył się w policzki, zwrócił nóż kobiecie i powiedział.
- Idę oczyścić drogę. Po czym wyskoczył z karawany, od razu rozpoczynając bieg obok niej.
Będąc już na drodze używa swojego zmysłu aby określić lokalizację demonów i wytyczyć najlepszą trasę aby pozbyć się jak największej ich liczy w prostej linii, w pewnym momencie biegu zaprał się prawą stopą w ziemi i tylko wyszeptał.
- Pierwsza forma...: Nieznany płomień. Z użyciem pierwszej formy oddechu płomieni, Yoshimatsu wystrzelił przed siebie, aby dzięki pędowi z pierwszej formy, móc ścinać kolejne demony na swojej trasie, od razu po tym, szybko przeszedł na drugą stronę karawany, aby ją oczyścić w ten sam sposób, chcąc tak znacząco zredukować ilość demonów, będących przy karawanie i choć trochę ułatwić pracę woźnicom.

Akcje:
1. Wyskoczenie z karawany i bieg obok niej przy czym używa zmysłu aby wykryć położenie demonów.
2. Użycie pierwszej formy oddechu płomieni aby przy użyciu pędu wyczyścić jedną stronę karawany z demonów.
3. Będąc na jej przodzie, przejście na drugą stronę i zrobienie tego samego z ponownym użyciem pierwszej formy.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Sie 20, 2024 7:22 pm

Event

Eskorta Rannych - 12

Gęsty las z dala od karawany - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Przeciągłe wycie - dokładnie to, które słyszeli na początku podróży w oddali - niosło się echem po okolicy jeszcze przez dłuższy czas. Ich urażony chwilowo słuch mógł tego nie wychwycić, ale to co nastąpiło później było już trudne do zignorowania. W lesie zarobiło się od drobniejszych szelestów; z okolicy zbiegały się hordy drobnych przeciwników, które wcześniej nękały ich na wozach.
Przestrzeń ponad koronami była domeną wielkiej bestii, a niebawem nawet podłoże miało stać się niebezpieczne. Tokage wykorzystał ostatni moment, aby zebrać się do ataku i nie zostać pogryzionym po kostkach, ale moment później tuż za nim rzuciła się fala zębów i pazurów. Ucieczka w drzewa, a tam taktyczne skoki w nabiegu do ataku były jednak wystarczające, aby mógł dopiąć swego: wraz z odgłosami płomieni wyprowadził atak na przeciwnika i być może gdyby zdecydował się na konkretną z technik oddechu, efekty jego szarży były by znacznie silniejsze. Samo cięcie nichirin zdołało tylko nieco mocniej zarysować paszczę potwora, pozostawiając krwawe szarpnięcie ciągnące się od policzka aż do nosa zwierzęcego pyska, a Jin kończąc swój atak wylądował po przeciwnej stronie traktu, lądując na jednej z gałęzi drzew.

Znajdujący się na pysku demona Yuzuka krzyknął do swojego towarzysze, lecz ten ruszył już do ataku. Zabójca musiał przede wszystkim skupić się na utrzymaniu równowagi, gdyż dźgnięty w oko potwór rzucał głową próbując strącić zagrożenie, nie będąc w stanie dosięgnąć go ani paszczą, ani łapami. Wił się na boki, podrzucał ciałem demolując przy tym najbliższe otoczenie drzew. Gałęzie szarpały ciałem mężczyzny, pod ubiorem korpusu jego ciało poddawało się silnym uderzeniom, skóra pękała darta o korę. Obraz zamazywał się, lecz w szamotaninie zauważył to, że demon nie regeneruje rozdartego oka, a jego towarzysz cięciem w pysk bestii przebił się przez cielsko, pozostawiając po sobie krwawe zranienie.
To był idealny - a może i jedyny - moment na wyprowadzenie ataku po przeciwnej stronie, za sprawą którego Ryosen wybił się ku górze i posłał w kierunku szalejącej, krwawiącej głowy wir cięć wiatru, szatkując miękkie tkanki w zawierusze krwi i odłamków naruszonej łuskowatej zbroi. Pozostało mu jeszcze wylądować, lecz teraz, z góry, widział doskonale, że wcześniejszy zew potwora wezwał pod ich stopy rzekę drobnych demonów tylko czekających na to, aż jeden z nich dotknie gruntu.
Miał jeszcze chwilę czasu na pokierowanie torem swojego opadania, ale czy w tej sytuacji jakiekolwiek miejsce było bezpieczne?

Rozszalała z gniewu, oślepiona własną krwią bestia rzucała głowę, taranując drzewa na których zatrzymał się Tokage Jin.

Tokage Jin - obrażenia:
brak

Yuzuka Rysoen - obrażenia:
Poziom 2 - liczne otarcia i rozcięcia na skórze od bycia targanym przez gałęzie drzew;

Środkowy wóz - Ishida Yoshimatsu

Kobieta kiwnęła ku niemu głową.
- Powodzenia - dało się słyszeć, gdy Ishida ruszył do walki z zagrożeniem.
Szybki bieg wzdłuż wozów w trakcie którego jego ostrze cięgło na prawo i lewo zaczynało przynosić rezultaty. Małe bestie padały jedna za drugą, nie stawiały oporu, jakby były tu tylko po to, aby zająć im czas. Czasami czepiały się wozów, lub koni, płosząc je i podgryzając, inne same skakały na Yoshimatsu, trafiając na ostrą krawędź jego no-dachi. Zmęczenie zaczynało być wymierne, ale każdy kolejny krok dawał mu też uczucie satysfakcji - wreszcie sam widział rezultaty.
Ludzie wykrzykiwali podziękowania, kierowali go ku kolejnym zagrożeniom aż w końcu Ishida znów znalazł się przy swoim wozie, bliżej końca ciągu wozów. Zmęczony, obryzgany krwią, która parowała z jego ubrań gdy znikały ciała pokonanych. Z każdą chwilą było ich mniej i mniej, aż wreszcie i on dostrzegł, że wiele demonów samoistnie odsunęła się od karawany i teraz zmierzała w przeciwnym kierunku.
Były szybkie i łatwo kryły się w zaroślach. Zmierzały tam, gdzie najprawdopodobniej byli pozostali trzech jego towarzysze.

Las na boku traktu - Hanako

Nasłuchując poszlak położenia demona, Hanako wychwyciła nieco inne odgłosy: tumult walki dziejącej się w przeciwnym kierunku, niż ten, gdzie dotychczas zmierzali. Mogła z tego miejsca zdecydować, czy chce wrócić na wozy (lecz musiałaby wtedy przyśpieszyć i biegiem powrócić na swoje stanowisko), czy ruszyć na pomoc dwóch zabójcom, którzy pozostali w tyle, aby poradzić sobie z problemem bestii.

Zajęła się bandażowaniem swoich ran, które dawały jej się we znaki osłabieniem. Tym razem, gdy nie była atakowana przyszło jej to bez problemu. W kilku sprawnych ruchach pozbyła się krwotoku, a ramię wsparte na bandażu wydawało się nieco lepiej poruszać, niż jeszcze przed chwilą. Ta chwila na zebranie się dała jej także szanse odkrycia jeszcze jednej zadziwiającej rzeczy: demony, które wcześniej atakowały ich wóz teraz kierowały się masowo przez las, w przeciwnym kierunku. Dokąd zmierzały?

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia. Obecnie opatrzone; krwawienie ustało.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Hanako - opuszczona 1 kolejka

Po raz kolejny przypominam o AKCJACH (RYOSEN!), jeżeli nawet pisanie na PW nie pomaga, zignoruje następnym razem wszystkie niepodkreślone akcje D:<.

Pisząc o użyciu techniki wskażcie proszę o KTÓRĄ technikę chodzi, w innym wypadku użycie oddechu nie dochodzi do skutku, a atak jest znacznie słabszy.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Sie 20, 2024 9:28 pm

Mówi się, że milczenie to złotem. Jin jednak chyba źle wykorzystał to przysłowie w bieżącej sytuacji. Zbyt wiele informacji o rzeczach, które nie miało znaczenia a za mało o tym, co było naprawdę istotne wpłynęło na efekt czegoś, co w tym momencie było najważniejsze – siły ataku na demona. Tokage syknął delikatnie widząc, że był blisko zrobienia tego, co planował. Niestety zabrakło sił i musiał spróbować ponownie. Zdawał sobie sprawę, że jest w stanie użyć więcej siły i uderzyć mocniej więc cały czas miał motywację i nadzieję na zwycięstwo. Małe stworki, które się zbliżyły niemalże błyskawicznie były sporym problemem. Pozbycie się ich z jednej strony było łatwe, bo w większości przypadków wystarczyło pojedyncze cięcie. Sytuacja jednak była trudniejsza, bo po primo, duży cały czas się kręcił i nie wyglądało na to, aby szybko miało się to zmienić, a po drugie primo, ilość maluszków potrafiła przytłoczyć i pomimo tego jakie były słabe, to w takim stadzie były w stanie zabić.

Będąc na drzewach, Tokage nie zamierzał z nich schodzić na dół. Podjął decyzję, że priorytetem jest pozbycie się olbrzyma, a być może wtedy maluszki uciekną lub nawet znikną – kto wie, może to chowańce? Cóż, finalnie to teraz nie miało dużego znaczenia. Mizunoto płomieni zdecydował się teraz skupić na walce zamiast na rozmyślaniu. Widząc, że drzewo, na którym się znajduje zaraz runie, natychmiast zaczął poszukiwać innego. Przeskakując między drzewami szukał takich, które były raczej dość pewne, a ich gałęzie na tyle grube i stabilne, aby nie urwały się pod jego ciężarem. Podczas przeskakiwania starał się także utrzymać wysokość na tyle odpowiednią, aby te cholerne stworki z dołu go nie sięgnęły. Wędrując tak między gałęziami, Jin wyszukał odpowiedniego momentu aby zaatakować ponownie potwora w osłabione wcześniej przez niego lub Ryosena miejsce. Gdy taka możliwość się pojawiła, zaatakował, korzystając ze swojej katany, wcześniej upewniając się, że po ataku uda się mu wylądować na jakimś drzewie lub w miejscu, gdzie uniknie minionków. Gdyby przypadkiem wylądował na ziemi, natychmiast ucieknie na wyższe miejsca aby nie zostać pogryzionym.

Akcje:
1. Skakanie po drzewach, aby uniknąć ataków dużego i nie zejść na dół do małych.
2. Atak dużego w dogodnej sytuacji za pomocą ostrza nichirin.
3. Dalsze unikanie niebezpieczeństw z użyciem drzew.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Sie 23, 2024 2:26 pm

Obandażowanie swojego ramienia okazało się bardzo dobrym pomysłem zwłaszcza, że nie słyszała żadnych pomniejszych demonów, które jeszcze przed chwilą latały pod nogami, a były całkiem zwinne więc nie było aż tak łatwo je zabić. Dzięki temu miała chwile wytchnienia i rozluźnienia, choć nie będzie to długa chwila. Gdy tylko udało jej się zabandażować rękę poczuła ulgę, poruszała ramieniem, bolał, lecz mniej, no i przestało krwawić, a maść pewnie zacznie działać za jakiś czas więc jej stan jest stabilny. Odetchnęła z ulgą. Spakowała rzeczy do torby i przewiesiła ją sobie przed ramię.

Zauważyła dziwny fakt, że demony, które latały jak oszalałe po wozach, aktualnie ruszyły masowo przez las w przeciwnym kierunku, nie do końca wiedziała, co to mogło oznaczać, ale w tej chwili za bardzo nie miała czasu aby się nad tym zastanowić. Ruszyła na pomoc dwójki zabójcy, kierowała się głównie słuchem, ale i też wzrokiem aby ich wypatrzeć albo usłyszeć odgłosy walki, które mogłyby ją nakierować na miejsce walki z demonami.

Akcja:
powrót do dwóch zabójców demonów, Hanako używa słuchu i wzroku aby ich wypatrzeć.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Sie 23, 2024 7:32 pm

Po dość długim czasie, w którym nie mógł nic zrobić, wyjście na zewnątrz i przedzieranie się przez hordę demonów atakujących karawanę od zewnątrz, dawało Yoshimatsu dużo możliwości, szczęścia jak i także podbudowywało na duchu, tylko przez to że w końcu jego działania przynoszą rezultat. Jednak nie było na to czasu, pomimo zabicia dużej liczby demonów i tak było ich sporo, ale to że się wycofują mogło mieć duże znaczenie dla powodzenia tej misji, zwłaszcza że idą w kierunku w którym została pozostała dwójka mężczyzny, a ślad po Hanako też zaginął...
- Cholera.... Przeszło przez jego głowę, wiedząc w jakiej sytuacji się znajduje i to bez wsparcia... Wskoczył na jeden z wozów, po czym od razu wezwał swojego kruka i przekazał mu proste polecenie.
- Udaj się wzdłuż trasy którą tu przybyliśmy, przekaż moim towarzyszą tą wiadomość: "Jeśli jeszcze żyjecie mam dla was trzy rozkazy! Pierwszy, Tokage, jeśli jest taka możliwość i jest to efektywne, użyj swojego oddechu płomieni aby przeciąć jego ścięgna na tyle jego kostek i go powalić lub chociaż spowolnić. Drugi, nie zależnie czy rozkaz pierwszy się udał wycofajcie się do karawany, naszym głównym celem jest jej obrona. TRZECI! NIE WAŻCIE MI SIĘ UMIERAĆ!" Po czym wróć i zdaj mi raport z sytuacji. Następnie wypuściłem kruka z tą wiadomością do zaniesienia, dalej używając swojego wzroku jak i zmysłu aby lokalizować demony które mogłyby się nie wycofać i od razu do nich doskakiwać i je eksterminować używając swojego nodachi.

Akcje:
1. Wysyłam wiadomość
2. Rozglądam się i używam zmysłu do lokalizowania demonów
3. Atakuje demona jeśli zostanie wykryty.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Sie 23, 2024 11:59 pm

Wszystko co do tej pory udało im się zrobić zwiastowało pokonanie potwora jednak na ten moment jedyne co Yuzuka mógł zrobić to trzymać się mocno na nogach podczas szarży demona po drzewach. Obijanie się ciałem po wierzchniej części drzew skutkowało dość liczną kolekcją coraz to nowych siniaków oraz zadrapań jednak brunet nie miał wcale zamiaru się puszczać, a przynajmniej do momentu kiedy nie będzie mógł wyprowadzić swojego ataku. Po tym gdy już mu się udało nieco zranić potwora jedną ze swoich form oddechu wiatru zaczął spadać z cielska potwora. Było to dla niego bardzo niekorzystne, szczególnie że pod jego nogami już znajdowało się całe morze zębów które tylko czekały na to aż samuraj dotknie ziemi i będą mogły pogryźć go przynajmniej po kostkach. Co prawda ich wytrzymałość na cięcia była znikoma, jednak biorąc pod uwagę ich liczebność zaczął zakładać jedną z najgorszych możliwych opcji którą był fakt, że cała karawana którą do tej pory tak zaciekle bronili już dawno padła ich łupem. Nie słyszał żadnych głosów, a wiele by za to dał. Chciałby usłyszeć chociażby głos tej irytującej ciężarnej kobiety która drażniła go podczas podróży. Wiedząc jednak że obecna sytuacja jest najzwyklejszym "być albo nie być" musiał wziąć sprawy w swoje ręce, a dokładniej mówiąc miecze. Przez rany na swoim ciele nie byłby w stanie pewnie wbić żadnego ostrza w cielsko potwora w celu zatrzymania spadania, a nawet jeśli by mu się to udało byłby wtedy bardzo łatwym celem zarówno dla demonów zgromadzonych na dole jak i dla tego kolosa na którym by zawisł. W obecnym stanie jego jedynym ratunkiem mogłoby być spadnięcie na koronę drzew jednego z drzew których jeszcze nie udało się złamać potworowi. Uśmiechnął się sam do siebie pod nosem. Użył całej swojej siły aby wbić dwie swoje katany w cielsko demona i móc na nim zawisnąć. Próba rozstrzygnięcia tej potyczki w bezpieczny sposób pewnie byłaby dla niego o wiele rozsądniejszym wyjściem jednak w tej chwili jedyne na czym mu zależało to ubicie tego plugawego pomiota. Wykorzystując swoje miecze niczym raki podczas wspinaczki starał się w miarę płynny sposób wspiąć się znów na łeb swojego przeciwnika by móc po raz kolejny zaatakować w to samo miejsce co wcześniej. Wiedząc że upór i determinacja są podstawą w zawodzie zabójcy demonów jedyne o co się martwił to ewentualna utrata przytomności związana z jakimś wstrząsem mózgu po współcześniejszej szarży jednak póki to nie nastąpi nie miał zamiaru odpuszczać. Co innego jednak jeśli nie uda mu się wbić ostrzy w cielsko tego potwora. Wtedy tak jak pierwotnie planował ląduje na najbliższym drzewie bądź innym w miarę bezpiecznym obszarze broniąc pozycji i próbuje przegrupować się z Tokage

1. Próbuje zatrzymać spadanie wbijając ostrza w cielsko potwora
2. Wspina się używając katan jak przyrządów do wspinaczki
3. Jeśli powyższe akcje się nie powiodą ląduje w bezpiecznym miejscu i próbuje się przegrupować z Tokage

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Wrz 03, 2024 7:10 pm

Event

Eskorta Rannych - 13

Gęsty las z dala od karawany - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Lamenty ciężarnej kobiety nie były wcale aż tak odległe. Dotychczas, w ogniu walki raczej nie miały znaczenia dla jej przebiegu, dlatego łatwo było je zignorować, ale to właśnie jej wóz, ostatni z dziesięciu, utknął na drodze, odgrodzony od reszty przez potwora. Woźnica, a tym bardziej koń nie byli głupi i już dawno usunęli się spod bezpośredniego zagrożenia, ale Ryosen, jeżeli tylko o tym marzył, mógł skupić się na swoim zmyśle, aby przypomnieć sobie piskliwy głos przerażonej wieśniaczki.
Ciągle tam była, żyła i dokazywała.

Ale nie to było dla nich teraz najważniejsze.
Ostrza zabójcy wiatru zaryły w cielsku. Ciężar jego własnego ciała zadziałał z siłą na desperackie cięcie, które spowolniło opadanie, aż do całkowitego zatrzymania. Ramiona bolały, lewe nichirin zaryło w twarde łuski, więc ledwo je zarysowało, zmuszając Yuzuke do utrzymania się niemalże w całości na prawej broni. Chociaż nie planował tym razem atakować bezpośrednio, nawet w tej sytuacji udało mu się zarysować trochę szyję przeciwnika. Miało to jednak nie mieć większego znaczenia w sytuacji, gdy on i Tokage Jin atakowali na przemian, niejako przeszkadzając sobie w asekuracji.
Demon reagował miotaniem ciała, gdy tylko jedno z ostrzy kaleczyło jego ciało, więc gdy tym razem to zabójca ognia wymierzył cios w wyraźne nacięcie na policzku szkarady, Ryosen odczuł, że jego katana wyślizguje się z rany, w której ugrzęzła, a on zaczyna spadać. Tym razem nie sam. Podobny los spotkał w końcu Jina, gdy tylko dociągnął swój atak do końca. Pysk stworzenia zamachnął się, trącił mężczyznę w jego próbie bezpiecznego lądowania i płomień zorientował się, że także spada na ziemię, tuż obok swojego towarzysza.
Na ich obu czekały już skowyczące, wygłodniałe paszcze i ostre pazury chowańców.

Na niebie pojawił się też w końcu kruk, niosący ze sobą wieści od Yoshimatsu.

Tokage Jin - obrażenia:
brak

Yuzuka Rysoen - obrażenia:
Poziom 2 - liczne otarcia i rozcięcia na skórze od bycia targanym przez gałęzie drzew;

Las na boku traktu - Ishida Yoshimatsu, Hanako

Chociaż Hanako nie wiedziała dlaczego demony wędrują w przeciwnym kierunku, postanowiła udać się dokładnie tam, gdzie wędrowały - do pozostałych dwóch zabójców. Być może nieświadomie podejmowała poprawne decyzje, nie korzystając przy tym ze swojego pomyślunku, a instynktu. Nie musiała szczególnie wysilać zmysłów, skoro deptała im po piętach. Skoro dla wozów las był przejezdny, to drobna kobieta, taka jak ona, także była w stanie przedrzeć się przez zarośla.

Nim jednak wydostała się z największego gąszczu, natrafiła na Ishidę, który przeganiając ostatnie demony z okolicy karawany także znalazł się na środku traktu. Zabójca już wcześniej zabił lub przegonił najmniejsze z wygłodniałych bestii, więc teraz pozostało mu szukać zwady, goniąc za niedobitkami. Tylko Hanako wiedziała, że chodziło o całą falę, a nie kilka kłapiących zębami sztuk. Mieli chwilę wytchnienia i czasu, aby zdecydować, w którym kierunku się udać: za wozami, aby w dalszym ciągu prewencyjnie je ubezpieczać, czy może za armią przeciwników, która zmierzała do ich dwóch, pozostawionych daleko za plecami, walczących o bezpieczeństwo towarzyszy?

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia. Obecnie opatrzone; krwawienie ustało.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Hanako - opuszczona 1 kolejka

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Wrz 03, 2024 8:10 pm

Pomimo usilnych prób nic się nie zmieniło. Każdy ruch, który wykonał zarówno Jin jak i Ryosen niby coś zmieniał, ale nie do końca. Walka się przedłużała i pomimo zadanych ran nie zanosiło się na szybki finisz. Mimo to obaj Mizunoto nie dawali za wygraną – w końcu stawką było życie ich oraz kobiety, o której w sumie zapomnieli, a także woźnicy. Całe szczęście zarówno większy demon jak i małe stworki skupili się na nich, w ten sposób zapewniając postronnym ludziom swego rodzaju bezpieczeństwo. Spadając tak w dół, Tokage zastanawiał się co począć. Techniki z arsenału oddechu płomieni skupiały się raczej na szybkim eliminowaniu przeciwnika przy użyciu jednego cięcia i w sytuacji, gdy w grę wchodziła aż taka ilość przeciwników to nie były zbyt przydatne. Nie zamierzając korzystać zatem z oddechu, Jin złapał katanę do prawej ręki, lewą sięgając do tanto. Używając dwóch ostrzy zamierzał przebić się przez zgraję potworów i jak najszybciej – ponownie – uzyskać wyższa pozycję, która pozwoli mu się dostać do dużego. Miał nadzieję, że zabicie giganta sprawi, że małe znikną lub uciekną.

Będąc już niemalże na ziemi i trzymając dwa ostrza, Jin próbował wylądować w miejscu, w którym nie zostanie od razu ugryziony. Korzystając zarówno z katany jak i z tanto, przecinał zbliżające się stwory, jednocześnie biegnąc w kierunku najbliższego drzewa, na które mógł wskoczyć. Jeśli się to udało, to natychmiast wskoczył jak najwyżej, następnie przesuwając się w pobliże głównego bossa. Na sam koniec, korzystając z drugiej lub trzeciej formy oddechu płomieni, zamierzał zbliżyć się do ranionego już wcześniej miejsca, aby za pomocą ostrza nichirin i wspomnianej techniki ranić po raz kolejny potwora, z nadzieją, że zadane obrażenia będą jeszcze bardziej dotkliwe. Wybór techniki był zależny od pozycji, w której był. Jeśli pod demonem, to użył drugiej, jeśli nad, to trzeciej.

Akcje:
1. Sięgnięcie tanto i wylądowanie na podłodze, przy okazji ciachając pobliskie stworki, które się zbliżają.
2. Ucieczka na drzewo
3. Atak na demona z użyciem drugiej lub trzeciej formy.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Wrz 06, 2024 1:56 pm

Przejście przez te krzaki nie należały do najłatwiejszych, ale jakoś w końcu się udało, na co zareagowała oddechem ulgi. Rozejrzała się dookoła z nadzieją, że idzie dobrze albo chociaż będzie mogla nasłuchiwać jakiejś walki za którą będzie mogła podążyć, nim jednak to nastąpiło dostrzegła znajomą postać, którą znała nim oddaliła sie od wozów. To nieco poprawiło jej humor. - Oi Yoshimatsu-san, jak dobrze Cię widzieć! Chyba się zgubiłam goniąc demony i trochę się zraniłam - odrzekła w miarę szybko chcąc przekazać najważniejsze informacje.
- Jakiś kawałek wcześniej widziałam stado małych demonów które zamierzały w przeciwnym kierunku jednak nie wiem, dokąd, nie miałam odwagi za nimi podążyć. - dodała pospiesznie zerkając za siebie, jakby miała wrażenie, że zaraz jakiś demon stamtąd wyjdzie, ale raczej tak się nie stanie, oby. Wolała z nimi nie zadzierać.
- Powinniśmy wracać do reszty, pewnie walczą z jakimś demonem - dodała zmartwionym tonem. Co prawda za wiele nie słyszała, ale małe demony wskazywały na to, że gdzieś tam jest ich więcej, a to nie był dla nich taki dobry znak.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Wrz 06, 2024 10:54 pm

Będąc dalej w trakcie czyszczenia okolicy karawany z już resztek demonów, Ishida tylko zauważył zielonowłosą kobietę z jego drużyny wychodzącą z lasu, lekko odetchnął z ulgą widząc że jej rana została załatana, bynajmniej na tyle aby już nie krwawiła.
- Ciebie też dobrze widzieć Hanako-san. Widzę że zajęłaś się swoją raną. To dobrze.
Widząc że Hanako jest już bardziej sprawna miał nadzieję, że będą mogli podzielić pracę przy obronie karawany, zwłaszcza teraz kiedy pozostała dwójka nadal nie wróciła z walki z dużym demonem...
- To pewnie niedobitki które atakowały karawanę i te które jeszcze mogły nie dotrzeć do karawany. Ale jeśli kierowały się wzdłuż drogi, to oznacza że idą w kierunku tamtej dwójki... CHOLERA! Powiedział głośniej będąc podirytowanym zaistniałą sytuacją, nie dość że było beznadziejnie to jeszcze, występuje możliwość straty dwójki łowców... Yoshimatsu wykorzystując wszystkie szare komórki myślał o najlepszym wyjściu z zaistniałej sytuacji.
- Hanako-san, na ten moment wracajmy do karawany, wysłałem im wcześniej wiadomość krukiem, a wierzę że Tokage umie sobie poradzić.
Następnie się odwrócił i ruszył w kierunku karawany, mają na celu jej dalsze ubezpieczanie, zaś jeśli to będzie wymagane po przybyciu atakuje demony, które mogły się pojawić pod jego chwilową nieobecność.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Wrz 06, 2024 11:16 pm

Mimo iż udało mu się na chwilę zawisnąć na jednym ze swoich mieczy czuł, że ten moment wytchnienia nie potrwa zbyt długo. Postanowił wykorzystać zdobyty czas na oczyszczenie swojego umysłu oraz zastanowienie się nad kolejnym ruchem. Jakby mogli spojrzeć z boku na wykonywane przez siebie do tej pory akcje, to wyglądałoby to tak jakby natrętne komary cały czas atakowały demona który na różne sposoby próbował się od nich odpędzić. Udało im się nawet nieco poważniej go zranić, jednak co z tego skoro do tej pory nie ścięli głowy przeciwnika. Yuzuka powoli tracił nadzieję, że w ogóle uda im się to we dwóch zrobić jednak nie widząc żadnej nadciągającej pomocy ze strony karawany westchnął pod nosem. Być może będzie to o wiele rozsądniejsze rozwiązanie, na wypadek gdyby ich dwójka jednak tutaj poległa. Gdy po ataku wykonanym przez Tokage miecz wbity w cielsko potwora się z niego wysunął i obydwaj mizunoto zaczęli spadać, Ryosen wpadł na pewien pomysł jednak jego wykonanie mogłoby się okazać zbyt ryzykowne więc zaniechał go. Widząc jak towarzysz wyciąga drugie ostrze i zamierza pozbyć się przeszkadzającej fali małych pokrak pokrywającej podłoże pod nimi uśmiechnął się lekko. Widząc zapał użytkownika oddechu płomienia zdał sobie sprawę że chyba tak naprawdę jego towarzysz ma nieco nierówno pod sufitem. Mimo wszystko było to jednak motywujące. Starając się wylądować w miejscu z którego będzie mógł przyjąć odpowiednią pozę do ataku, Ryosen powierzył swoje plecy Jinowi wierząc w to że będzie mógł skupić się na przeciwnikach przed sobą.
- Skoordynowany atak z pełną mocą. To nasza ostatnia szansa aby ściąć tego potwora. Czuję, że niedługo wypluję płuca - Zwrócił się do kompana nim obaj oddali się w pełni dalszemu siepaniu potworów.
Następnie ruszył przed siebie trzymając w rękach swoje dwie katany. Wiedząc jak papierowe były te demony wcześniej, nie opuszczał gardy jednak gardy. Z tyłu głowy cały czas miał fakt, że są przytłoczeni przez ich ilość oraz to, że cały czas są w zasięgu olbrzyma. Podczas całego tego przedzierania starał się znaleźć miejsce z którego będzie mógł wykonać cięcie z drugiej strony szyi demona, od tej w którą mierzył Tokage. Gdyby mu się to udało zamierzał użyć szóstej formy, uważając przy tym aby nie ściąć tym samym atakiem towarzysza.

1. Lądowanie i rozmowa z Tokage
2. Przedzieranie przez mini demony
3. Jeśli się uda to atak 6 formą

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Wrz 10, 2024 7:23 pm

Event

Eskorta Rannych - 14

Gęsty las z dala od karawany - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Wylądowali na ziemi tnąc przy okazji słabsze demony, które plątały się im pod nogami. Nie stanowiły dla nich zagrożenia. Mogły tylko przeszkadzać.

Zabójcy walczyli dzielnie. Demon jednak nie pozostawał im dłużny. Ogrom jego cielska utrudniał ataki. Chociaż udawało im się go trafić zawsze brakowało tego czegoś. Odrobiny więcej mocy. Odroobiny więcej wsparcia.

I właśnie ten niewielki szczegół wyłapał Ryosen. Zaproponował koordynację, współpracę i wspólny atak. Czy mogło się udać?

Obydwaj Zabójcy ruszyli do ponownego ataku. Tym razem wspólnie. Jin skupił się na swoim płoniemy oddechu i z pełną prędkością zbliżył się do przeciwnika. Ciął miejsce, które wcześniej już obrał sobie za cel ponownie raniąc demona. Tym razem jednak nie działał sam. Ryosen zsynchronizował się z towarzyszem atakując szyję demona z dokładnie przeciwnej strony.

Potwór zawył wymachując wielkim łbem. Obydwa ostrza Nichirn parły do przodu tnąc szyję potwora kawałek po kawałku. W porównaniu z poprzednimi atakami ten dał im sporą przewagę. Stwór strzepnął ich ostatkiem furii i energii. Zabójcy ponownie wylądowali na koronach drzew, jednak bez problemu mogli zobaczyć, że atak zadziałał, a szyja potwora składała się zaledwie z kilku ścięgien i mięśni. Musieli dokończyć sprawę.

Demon jednak nie czekał i zamachnął się wielkimi łapami w ich stronę.
Czy byli gotowi to zakończyć?

Tokage Jin - obrażenia:
brak

Yuzuka Rysoen - obrażenia:
Poziom 2 - liczne otarcia i rozcięcia na skórze od bycia targanym przez gałęzie drzew;

Las na boku traktu - Ishida Yoshimatsu, Hanako

Spotkanie, chociaż radosne, nie trwało długo. Decydując o swoim następnym posunięciu mogli usłyszeć kroki. Ktoś biegł w ich stronę. W następnym momencie chłopak w stroju zabójców demonów, którego mogli już wcześniej spotkać, gdy wspólnie planowali wozów z rannymi, sprintował w ich stronę.

- Kończy nam się czas! - Krzyknął zwracając na siebie uwagę. - Jeden ocalały jest krytycznie ranny. Nie wiem jak długo jeszcze wytrzyma reszta - kontynuował patrząc na Hanako i Ishidę. Wyglądał na spanikowanego. Mówił poważnie. Stracili zbyt dużo czasu. Wszystko trwało zbyt długo. Musieli się pospieszyć, bo wschód słońca wciąż pozostawał poza ich zasięgiem. Demonów nie ubywało. Czy walczący towarzysze dawali sobie rady? Kto opiekował się rannymi? Za dużo pytań, za mało odpowiedzi. Przyszedł czas, aby każde z nich wykazało się swoim wieloletnim szkoleniem i wzięło sprawy w swoje ręce.

- Musimy jak najszybciej pokonać tego demona albo ty, Hanako-san, może spróbujesz uratować ranych? TO JAK BĘDZIE?!

Przyszedł czas na ostateczną decyzję.
Hanako? Ishida?

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia. Obecnie opatrzone; krwawienie ustało.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:
- Halo! Dostaliście mnie jako mg, więc lets go! W razie pytań zapraszam.
- Hanako i Ishida w następnym poście piszcie już tak jak zdecydowała wasza postać. Możecie iść wspólnie, albo się rozdzielić.

W razie pytań skierujcie się do: Kitsune (PW) lub nanusia_(Discord)

Hanako - opuszczona 1 kolejka

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Wrz 10, 2024 9:28 pm

Relacja Ryosena i Jina była dość specyficzna. Poznali się dość niedawno temu, gdy Yuzuka był ranny. Ich znajomość nie można było określić jakąś ogromną przyjaźnią, jednak się tolerowali. Mieli różne poglądy na świat i nie do końca z tego powodu się dogadywali, jednak żaden nie życzył drugiemu z tego powodu źle – wręcz przeciwnie. Tokage chciał sprawdzić, aby użytkownik oddechu wiatru był bardziej pozytywnie nastawiony do świata. W drugą stronę natomiast, mizunoto płomieni miał poznać trudy życia i zrozumieć, że nie wszystko jest takie kolorowe i proste. Pomimo tak odwrotnych spojrzeń na otaczającą rzeczywistość, w ogniu walki byli niesamowicie zsynchronizowani. Do tej pory każdy z nich próbował na własną rękę pozbawić potwora głowy, jakby mieli zakład. Gdy jednak sytuacja w końcu zaczęła tego wymagać, udało się im idealnie zrównać i sprawić, że zwycięstwo było o krok od nich. Czyżby to było #NakamaPower?

Po zadaniu tego jakże druzgoczącego dla sił zła ciosu, Tokage wylądował ponownie na koronach drzew. Widząc jak blisko końca są, Jin wiedział, że nie ma na co czekać. Demon mógł w każdej chwili się zregenerować co było raczej niemile widziane.
- Nieźle! Jeszcze raz! Zakończmy to! – Krzyknął w kierunku drugiego zabójcy demonów, motywując go do zebrania ostatków sił. Samemu natomiast także starał się przygotować jak najbardziej mógł. Co prawda nie oberwało mu się jeszcze jakoś szczególnie, ale walczyli już długo z potężnym przeciwnikiem i również on był lekko zmęczony. Widząc zmierzającą w jego kierunku łapę, czekał na odpowiedni moment, aby ją ominąć. Jego przewagą był mały rozmiar, szybkość i zręczność. Gdy cios był już blisko, mizunoto płomieni wykonał przeskok na inną gałąź/koronę aby nie oberwać. Następnie ponownie wyskoczył, tym razem w kierunku osłabionego fragmentu ciała potwora. Zebrał jak najwięcej sił mógł i wykonał jak najpotężniejszy zamach, ponownie atakując ostrzem nichirin z nadzieją, na zakończenie tego w tym podejściu. Wiedział, że nie jest w stanie wykonać kolejnej techniki oddechu, zatem wykonał jedynie ruch, podobny do tego z poprzedniego ataku czyli albo drugą, albo trzecią formę – w zależności od tego z którego miejsca zaatakuje.

1. Okrzyk motywacyjny
2. Unik
3. Atak ruchem symulującym drugą lub trzecią formę w osłabiony fragment ciała demona.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Czw Wrz 12, 2024 7:21 pm

Widząc nadciągającego łowcę i słysząc przekazane przez niego informację tym bardziej utwierdziły Yoshimatsu w przekonaniu ze powinni wracać, zwłaszcza przez to że jak już stwierdził Tokage powinien sobie poradzi.
- Jak już powiedziałem, ja wracam do karawany. Ktoś musi ją chronić, a dodatkowa para rąk do pomocy rannym by się przydała Hanako-san! Próbował ją zachęcić aby udała się z nim do karawany, zwłaszcza patrząc na jej stan, w którym jeśli rana by się otworzyła mocniej, mogło by się to dla niej nie za dobrze skończyć.
Niezależnie od wyboru kobiety ruszył w kierunku karawany mając na celu dalszą jej obronę przed demonami, jeśli jakieś jeszcze zostały... Ale pomimo dużej ilości małych demonów, które uciekły i dużego demona na plecach karawany, wciąż zostawała możliwość że jakiś inny silny demon będzie chciał ucztować na karawanie podczas ich nieobecności, więc nadrobienie drogi do karawany i jej dalsza ochrona, stawały się aktualnym priorytetem łowcy. Po dotarciu do karawany tylko sprawdzam teren i go oczyszczam jeśli jakieś demony pojawiły się w okolicy.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Wrz 13, 2024 9:59 am

Widząc jak dobrze poszedł im wcześniejszy atak wylądował na koronie drzew i spojrzał na towarzysza. Kiedy Tokage zaczął głosić swoje podniosłe przemowy Ryosen westchnął tylko i pokiwał głową. Wiedział doskonale co w tym przypadku należy zrobić i to właśnie z jego inicjatywy wyszedł ten wcześniejszy skoordynowany atak. Tak właściwie to brunet sam z siebie dostosował się do mizunoto płomienia wiedząc, że bez współpracy nie będą w stanie przebić się przez tak twarde cielsko demona. Nie było jednak czasu na zbyt długą przerwę. Po pierwsze potwory z którymi przyszło im się mierzyć miały wstrętną zdolność regeneracji, która mogłaby całkowicie odwrócić losy walki gdyby do tego doszło. Druga sprawa to nadciągający atak przednimi łapami które z każdą chwilą były coraz bliżej obydwu zabójców. Yuzuka wyskoczył w powietrze chcąc wskoczyć na ramię demona i stamtąd ruszyć już prostą drogą do szyi w którą skierować miał swoje ostrza. Jeśli mu się to udało chciał tak jak wcześniej zaatakować z przeciwnej strony do której aktualnie zbliżał się Tokage. Wiedząc jak wiele trudu kosztowało ich dotarcie do tego momentu gdzie teraz są, wiedział że musiał spiąć wszystkie swoje mięśnie do ostatecznego ataku. Ułożył swoje ciało do użycia drugiej formy oddechu wiatru i właśnie tym chciał ściąć ostatecznie głowę wroga uważając przy tym jak zawsze na to aby nie zranić przypadkiem znajdującego się z drugiej strony Jina. Jeśli by im się to teraz udało to mogliby teraz chwilę odsapnąć by gdy tylko będą w stanie ustać na własnych nogach poszliby do ostatniego wozu który został odcięty od reszty przez wielkiego demona. Musieliby wtedy też zastanowić się w jaki sposób dociągnąć go do reszty skoro koń który wcześniej zajmował się jego ciągnięciem gdzieś się spłoszył. Może podpięcie Tokage do niego byłoby dobrym pomysłem? Kto wie. Yuzuka rozejrzał się również za ciężarną kobietą i woźnicą aby sprawdzić czy aby te mniejsze stworki się do nich nie dobrały.

1. Wskoczenie na demona i ruszenie do jego szyi
2. Atak drugą formą
3. Sprawdzenie czy woźnica i ciężarna żyją

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Wrz 13, 2024 12:09 pm

Ktoś biegł w ich stronę, usłyszała tego osobnika dopiero gdy był blisko i zaczął wykrzykiwać w ich kierunku więc wtedy momentalnie obróciła się w jego kierunku. Wyglądało na to, że bitwa z demonem jeszcze się nie skończyła, ona bez oddechu pewnie im na niewiele się przyda. Dlatego też skinęła głowa na słowa Yoshimatsu, o wiele pewniej czuła się wśród pacjentów gdy im pomaga dlatego też sama zdecydowała się udać do rannych.
- W porządku, gdzie są ranni, niedaleko karawany? Odkąd się oddaliłam straciłam ich z oczu, wiesz coś na ich temat? - zaczęła sie dopytywać zadając najważniejsze pytania , które zdawały sie jej mieć aktualnie największy priorytet i znaczenie. Pozatym nie wiedziała, co się działo niedaleko karawanu pozatym, że dwójka ludzi z ich oddziału zaczęła walczyć z tym demonem, jeżeli stanie im się krzywda, będzie mogła ich później opatrzyć jak tylko zajmie się rannymi tymi bardziej priorytetowymi. Także jeśli będzie miała to z głowy, będzie mogła zająć się resztą oddziału.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Wrz 17, 2024 8:41 pm

Event

Eskorta Rannych - 15

Gęsty las z dala od karawany - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Pomysł Ryosena, chociaż zwyczajnie prosty, przeważył o losach walki. W innym razie pewnie walczyliby aż do samego rana. Aż do wschodu słońca. Nie mieli jednak tyle czasu. Ranni, których powinni eskortować, nie mogli czekać. Każda minuta była tutaj na wagę złota.
Chociaż wspólna walka nie przychodziła im naturalnie, z odrobiną chęci wszystko było możliwe. Jin zagrzewając swojego sojusznika ruszył do walki.

Było blisko.
I właśnie dlatego demon zaczął zachowywać się coraz agresywniej. Trzepał głową próbując pozbyć się Zabójców niczym natrętnych much. Strach i desperacja unosiła się w powietrzu. Ciężka, dusząca atmosfera.

Tokage zaatakował z całych sił próbując zakończyć walkę ostatnim atakiem.
Yuzuka nie pozostawał dłużny. Bez problemu wskoczył na ramię demona, które trzęsło się ze złości. Wibracje utrudniały mu ruchy, jednak on również uparcie parł do przodu ponownie synchronizując atak wspólnie ze swoim towarzyszem. Działał przemyślanie. Wiedział co robił.

Zaatakowali wspólnie.

Demon ryknął po raz ostatni, a jego głowa odskoczyła w górę pod wpływem impetu. Ostatnie ścięgna szyi zostały przerwane dymiąc się czarnym płomieniem. Wygrali.

Wtedy też Yuzuka zerknął w dół na dwójkę ludzi akurat, gdy bezwładne ciało demona runęło w ich stronę.

Tokage Jin - obrażenia:

brak

Yuzuka Rysoen - obrażenia:
Poziom 2 - liczne otarcia i rozcięcia na skórze od bycia targanym przez gałęzie drzew;

Las na boku traktu - Ishida Yoshimatsu, Hanako

Chłopak skinął głową, gdy obydwoje zdecydowali się ruszyć w stronę wozów. Obydwoje mogli zobaczyć ulgę w jego oczach.

- No w końcu na szczęście - rzucił odwracając się na pięcie i ruszając w stronę rannych. Zabójcy musieli się pospieszyć, żeby zrównać z nim krok. - Jest źle. Co najmniej jeden ranny już nie dotrzymał - przerwał na chwilę zatrzymując się i patrząc na Hanako. Był od niej niewiele młodszy. Bojowy błysk w oku, zaciśnięte pięści. - Może gdybyś się jednak nie oddaliła to by do tego nie doszło - rzucił w jej stronę, chociaż w jego głosie nie było wyrzutu. Każdy członek Korpusu sam decydował o swoich wyborach. Czasami musiał poświęcić czyjeś zdrowie, żeby pomóc innym.

Czy Hanako dobrze robiła? Sama musiała przed sobą odpowiedzieć.
Może jednak miała teraz szansę się wykazać.
Jeśli tylko tego chciała.

- Kilkoro jest w krytycznym stanie. Zwłaszcza ten, który w walce stracił najwięcej krwi.

Ruszył prędko w stronę powozów. Już po krótkim czasie mogli zobaczyć pochodnie i wozy. Wszystko otaczały krzyki reszty Korpusu, która próbowała odgonić od wozu nadchodzące demony, z którymi przyszło się im zmierzyć w ostatnim czasie. Odganiali je ogniem, jednak potwory wciąż nacierały chcąc zeżreć resztę ocalałych.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia. Obecnie opatrzone; krwawienie ustało.

Podsumowanie

Termin: 72h

Kolejność: obojętna

Dodatkowe informacje:

Wszyscy piszecie 3 akcje w spoilerze w następnej kolejce

W razie pytań skierujcie się do: Kitsune (PW) lub nanusia_(Discord)

Hanako - opuszczona 1 kolejka

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Wrz 18, 2024 11:29 am

Cóż, wszystko ma swój koniec – również ta bitwa. Chociaż zwycięstwo tym razem było po stronie zabójców, to Jin czuł pewien niedosyt i zawód. Jego ambicje były ogromne, a ta walka jasno pokazała, że przeceniał swoje zdolności i umiejętności. Gdyby nie towarzyszący mu mizunoto wiatru, to zapewne zginąłby w tej walce lub ratował się ucieczką, kosztem niewinnych ludzi. Dodatkowo fakt, że przemawiająca przez niego pycha blokowała pomysł współpracy, odczuwał jeszcze większe zniesmaczenie sobą samym. Nie był zły na Ryosena, a bardziej na siebie. Nie było jednak teraz czasu na dogłębne rozmyślanie nad tym i należało się skupić na misji. Czas na refleksje nadejdzie potem.
Podczas spadania w dół, rozejrzał się na czym wyląduje. Nie miał pewności czy małe stworki nadal będą ich atakować czy też może wyparują. Całe szczęście te przeklęte pluskwy zniknęły równie szybko co zginął olbrzym, toteż niebezpieczeństwo zostało chwili zażegnane. Przynajmniej potencjalnie, bo nie wiadomo czy teraz mniejsze demony nie wezmą ich na celownik. Po wylądowaniu na ziemi w jak najbardziej bezpieczny sposób, Jin natychmiast się rozejrzał dookoła określając sytuację. Użył także swojego zmysłu, aby wyłapać potencjalne zagrożenia, które mogły na nich nadal czyhać. W przypadku zagrożenia ze strony nowych nocnych stworzeń, Tokage natychmiast poinformował towarzysza o niebezpieczeństwie. Jeśli nic takiego nie miało miejsca, to samuraj spróbował poszukać sposobu aby ponownie ruszyć powóz z żyjącą kobietą i woźnicą. Próba dogonienia reszty karawany pieszo była raczej syzyfową pracą, bo o ile zabójcy poradziliby sobie, to staruszek i ciężarna niekoniecznie. W tym celu płomyk skupił się w pierwszej kolejności na próbie odnalezienia konia, który może pociągnąć wóz. Być może zwierzę nie uciekło tak daleko lub wracało gdy minęło zagrożenie. Jeśli takie coś miało miejsce, to młodzieniec podszedł powoli do rumaka, wyciągając delikatnie w jego kierunku dłoń. Na sam początek chciał zyskać jego zaufanie, aby następnie podciągnąć go do karawany i ponownie przymocować do jedynego pojazdu, który pozostał w ich grupie. Kolejnym etapem było usunięcie rzeczy, które mogły przeszkadzać im w przedostaniu się szlakiem. Jeśli zniszczony przez ogromnego demona wóz stał na drodze, czarnowłosy zaczął szukać sposobu na pozbycie się ich z traktu. W tym celu poprosił Yuzukę o pomoc, aby ten razem z nim zrzucił cięższe elementy na pobocze aby mogli ruszyć. Finalnie, o ile to możliwe, wsiadł na wóz i razem z ekipą ruszył w dal. Gdyby jednak się to nie udało… Cóż, wtedy będzie się martwić.

Akcje:

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Wrz 18, 2024 1:08 pm

Tak jak mówiła tak też zrobiła, podążyła za nowo poznanym zabójcą. - Jeden nie dotrzymał? Co masz na myśli? - zaczęła zadawać pytanie w stronę zabójcy, tak żeby dopytać go bardziej, co miał na myśli. - Zgubiłam się, bo byłam ranna - odrzekła ze zmarszczonymi brwiami. A prze tę ranę nie mogła za bardzo myśleć, przez co straciła swoją trasę z oczu no i koniec końców wyszło jak wyszło. Ale jakoś udało jej się odnaleźć drogę powrotną no i przy okazji znalazła Yoshimatsu także były nawet plusy tej niefajnej sytuacji, w której się znalazła.
- W takim razie trzeba opatrzyć tych ludzi co są w krytycznym stanie i zobaczymy, czy jestem w stanie im pomóc - a miała na dzieję, że jest wystarczająco doświadczona by móc im pomóc i uratować im życie. Trzymała za siebie kciuki, choć czy to jej pomoże nie miała pojęcia.
Kiedy byli już niedaleko wozów, widziała i słyszała resztki korpusu, którzy walczyli z demonami, które atakowały wozy, odganianie je ogniem chyba niewiele dawało, ale przynajmniej je spowolniały. Hanako zaś rozglądała się po otoczeniu chcąc rozeznać się w terenie i chcąc wypatrzeć rannych ludzi.

akcje:

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Wrz 18, 2024 5:22 pm

Kontynuując bieg do karawany, i słysząc słowa członka korpusu obwiniające Hanako, Yoshimatsu nie odpowiedział na nie, choć chłopak miał trochę racji, to i tak cel pozbycia się demona przez Hanako był równie ważny. Następnie odpowiedział na pytanie kobiety.
- To znaczy że umarł. Odpowiedział dość naturalnie, jakby to nie była pierwsza taka sytuacja z którą się spotkał, ważniejsze było jak kobieta poradzi sobie z tą wiadomością. Dla niektórych może być to szok i strata moralna, na którą nie możemy sobie na ten moment pozwolić.
- Nie mamy czasu na gadanie czyja to wina. Dodał do członka korpusu, mając nadzieje że ten się uspokoi na jakiś czas.
Będąc już w okolicy wozów i widząc daną sytuację w której resztki korpusu nieskutecznie próbują przegonić demony ogniem od razu zmarszczył brwi.
- Hanako-san! Zajmij się rannymi! Ja oczyszczę drogę! Po tych słowach, od razu przyspieszył, chcąc wyprzedzić pozostałą dwójkę, gdy on się oddalał, Hanako i chłopak mogli usłyszeć, jak Yoshimatsu bierze głęboki wdech, coraz to bardziej przyspieszając. Będąc już blisko demonów, używają swojej pierwszej formy aby po raz kolejny dzięki pędowi wyczyścić ich zastępy, a jeśli teren pasuje to używa jeszcze piątej formy aby pozbyć się ich w większej ilości, oczywiście tylko jeśli w jego zasięgu nie ma nikogo, ani niczego czego by nie chciał spalić.

Akcje:

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Wrz 20, 2024 9:46 am

W końcu ta nierówna walka się skończyła. Wiedząc doskonale jak wytrzymałe potrafią być demony, jak i również dodając do tego ich zdolności regeneracyjne Ryosen bardzo się cieszył iż ich ostatni zsynchronizowany atak okazał się tym ostatnim. Mimo zwycięstwa czuł jednak coś w rodzaju porażki. Nie chodziło tutaj o to w jaki sposób dotarli do tego miejsca jednak ile czasu im to zajęło. Ludzie od samego początku pojawienia się tego konfliktu byli słabsi dlatego też ich jedyną opcją była współpraca o której młodzi adepci sztuki zabijania demonów całkowicie zapomnieli. Czy gdyby od razu skoordynowali swoje ruchy to przeżyliby też Ci ludzie jadący w roztrzaskanym wozie? Ta myśl zaprzątała Ryosena do czasu aż nie wylądował spokojnie na ziemi. Widząc że nie ma wokół nich większego zagrożenia zdał sobie sprawę że może teraz lekko się wyluzować. Sam fakt, że zeszła z niego zebrana podczas całej ten potyczki adrenalina skutkował natychmiastowym sporym bólem który momentalnie dotarł do jego głowy. Że też był w stanie w tym stanie się w ogóle ruszać i używać jakiś form oddechu. Poobcierane od kory drzew ciało które było okryte cały czas materiałem ubrań szczypało przy każdym mniejszym lub większym ruchu. Zielonooki zdecydował, że najlepszą metodą aby pozbyć się tych niedogodności będzie chwilowe zdjęcie górnej części swojej garderoby. Mimo nieprzychylnej pogody nie obawiał się tego że się przeziębi. Długie lata treningów zahartowały jego ciało. Nie miał przy sobie żadnych większych zapasów medykamentów, użył maści znajdującej się na końcu rękojeści jednego z jego mieczy aby pokryć bardziej problematyczne rany. Gdy już był gotów do tego by zająć się resztą problemów spojrzał z lekkim zażenowaniem na Tokage który to uganiał się po lesie za koniem. Wiedząc jak bardzo był to głupi i męczący pomysł, Yuzuka skierował swoje kroki do woźnicy.
- Pewnie masz sposób na przywołanie spłoszonego konia. Zajmij się tym zanim tamten nieporadny człowiek ściągnie nam na głowę kolejne zagrożenie - Zwrócił się do mężczyzny który wcześniej zajmował się prowadzeniem wozu.
Zostawiając sprawę sprowadzenia wierzchowca woźnicy oraz Jinowi. Ryosen spojrzał na nieprzejezdną na tę chwilę drogę. Nie miał pomysłu jak mógłby ją w łatwy sposób utorować. Pewnie gdyby nie obecne zmęczenie spróbowałby to "zamieść" jedną z form oddechu wiatru jednak wolał nie nadwyrężać swojego ciała. Tak więc nie marnując więcej swojego jakże cennego czasu zaczął odgruzowywać szlak by gdy tylko zaklinacze koni do nich wrócą, mogli ruszyć w dalszą trasę. Warto też wspomnieć że przez cały ten czas unikał rozmowy z ciężarną kobietą. Wiedział jak wielki stres przeżyła i jak ostatecznie może się to skończyć dla dziecka. Nie wiedział od czego w ogóle powinien zacząć w tej chwili rozmowę z nią.

1. Ogarnięcie swoich ran
2. Zagadanie z woźnicą
3. Oczyszczanie drogi

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Paź 01, 2024 11:34 pm

Event

Eskorta Rannych - 16

Gęsty las z dala od karawany - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Walka dobiegła końca.
Przynajmniej tak na pozór mogło się wydawać.
Współpraca zainicjowana przez Ryozenw opłaciła się wszystkim. Bez niej nie daliby rady pokonać przeciwnika. Może nie był najsilniejszy, ale jego wytrzymałość znacznie przekraczała słabsze demony. Ciało potwora zaczęło się powoli wypalać. Głowa upadła gdzieś nieopodal niszcząc przy tym pobliskie drzewa. Potwór wciąż ryczał, jednak były to jedynie ostatnie jego chwile. Reszta wielkiego cielska opadała z dużą prędkością w stronę woźnicy. Zabójcy wylądowali bez problemu na ziemi, bez żadnych poważnych obrażeń. I chociaż oni wyszli z walki cało, niestety bezradni ludzie nie mieli już tyle szczęścia. Dwie sekundy krzyku wyprzedziły głuchy odgłos uderzającego o ziemię ciała demona. Powoli znikało, jednak nie wystarczająco szybko.

Ciało uderzyło o ziemię.
Krzyki paniki i rozpaczy ucichły.
Wóz i reszta została przygnieciona.
Czy mogli ich wcześniej uratować?

Dwójka Zabójców została sama. Walka dobiegła końca. Co zamierzali zrobić dalej? Jin rozejrzał się dookoła i mógł dostrzec konia chowającego się w krzakach. Ten zawołany powoli, strachliwie przyszedł do nich. Jazda we dwójkę nie była komfortowa, ale nie mieli więcej czasu do stracenia. Koń na szczęście znał drogę, nie musieli go prowadzić. Zgrabnie manewrował między drzewami i krzewami aż ich oczom ukazała się karawana wiwatujących Zabójców.
- Dobra robota!
- Bohaterzy!
- Jesteśmy uratowani!

Jak jednak smakowało zwycięstwo, gdy stracili ludzi przygniecionych przez cielsko demona?

Tokage Jin - obrażenia:

brak

Yuzuka Rysoen - obrażenia:
Poziom 2 - liczne otarcia i rozcięcia na skórze od bycia targanym przez gałęzie drzew;

Las na boku traktu - Ishida Yoshimatsu, Hanako

Młody Zabójca skinął głową Ishidzie, który wytłumaczył jego słowa koleżance. Nic nie dodawał, odpowiedź wydawała się mu oczywista. Resztę drogi szli w milczeniu.

W końcu; gdy dotarli na miejsce musieli zmierzyć się z resztą zagrożenia. Zabójca wyciągnął swój miecz w niebieskim kolorze u ruszył za Ishidą pomóc reszcie walczących.

- Są w wozach - rzucił do Hanako wskazując na okupowane przez rannych wozy. Dziewczyna mogła zobaczyć trzy pełne wozy. Każdy z ich przewoził rannych ludzi. Z pierwszego dosłyszała głośne krzyki. Z drugiego wypadła młoda dziewczyna cała ubrudzona krwią. W trzecim było cicho.

Ishidq dołączył do walki.
Jego atak bez problemu rozczłonkował potwora na pół. Walka nie trwała długo. Po kilkunastu sekundach demony zaczęły znikać.
Były tylko formą demonicznej magii.
Wszyscy usłyszeli donośny krzyk potwora roznoszący się po lasach. Potem poczuli jak ziemia się zatrzęsła. Wszystkie demony zniknęły, bo ich towarzysze pokonali głównego. Wokół obozu rozniosły się wiwaty zwycięstwa.

- Dobra robota Yoshimatsu-san! - podszedł do niego młody Zabójca wody.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia. Obecnie opatrzone; krwawienie ustało.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

Wszyscy piszecie 3 akcje w spoilerze w następnej kolejce

W razie pytań skierujcie się do: Kitsune (PW) lub nanusia_(Discord)

Hanako - opuszczona 1 kolejka

Hanako: wybierz jeden z 3 wozów z rannymi, którym się będziesz zajmować