Event

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Nie Lip 14, 2024 12:33 am

Event

Eskorta Rannych - 6

Ostatni wóz - Yuzuka Ryosen

Desperackie starania kobiety obeszły się bez odzewu. Groźba umknęła jej percepcji, więc kobieta jedynie skrzyżowała ramiona w oburzeniu i zaciskając usta do białości jeszcze raz wyraziła swoje niezadowolenie towarzyszem podróży. Zamilkła jak trupy jadące na przyczepie, dając zabójcy czas na zajęcie się problemem podążających za wozami pomniejszych demonów. Oznaczało to, że musiał zsunąć swoje cztery litery z siedziska i pozostać na drodze, pozwalając aby konie pojechały dalej.
Ruch był ryzykowny, ale machanie oddechem w obecności ludzi byłoby jeszcze groźniejsze. W rezultacie swoich działać zabójcy udało się pozbyć kilku małych napastników. Niektóre wyglądały nawet jak chowańca czegoś znacznie silniejszego; rozsypywały się w popiół nie stawiając większego oporu przed atakami wiatrem. Minęło zaledwie kilka chwil, wozy widoczne były nadal na końcu prostej drogi, lecz wkrótce miały zniknąć za zakrętem.
Zabójca musiał wybrać, czy ruszyć w las, skąd dochodziło wycie, czy może powrócić do irytującego towarzystwa, aby zapewnić ich niechcianą ochronę.

Środkowy wóz - Hanako & Ishida Yoshimatsu

Hanako pozostała więc na wozie, ignorując zarówno oznaki obecności demona, jak i to, co próbowała uzmysłowić jej starsza i bardziej doświadczona medyczka. Kobieta nie nalegała dłużej na rozmowę uznając, że może zielonowłosa woli skupić się na bezpiecznym dla niej czuwaniu w miejscu, niżeli na pomocy i ochronie rannych. Nie próbowała jej więcej zaczepiać i zamiast tego zgarbiona przemieściła się w stronę nakrytych narzutami ludzi, do Ishidy który w odróżnieniu do Ne zajmował się swoją pracą.
— Zachowują się bezczelnie, ponieważ wśród rannych mamy jednego ze specjalną krwią... — skomentowała, obserwując jak biegnący obok wozu zabójca wymachuje nieproporcjonalnie wielkim ostrzem. Nadzianie na no-dachi demona w dziecięcym ciele przypominało nieco przebijanie żaby zaostrzonym kijem. Medyczka skrzywiła się na ten widok. — Wśród leków mamy resztki zapasu glicynii. Starczyłby pewnie na jedno lub dwa ostrza.
W momencie gdy kruk Yoshimatsu wystrzelił w powietrze w celu zbadania pozostałych wozów, po karku Hanako prześlizgnął się dreszcz. Zimny wiatr poruszył lasem wokół nich, podkreślając sliskie ślady na ciele kobiety, w miejscu gdzie coś prześlizgnęło się pod jej okrycie.

Pierwszy wóz - Tokage Jin

Mnogość i niewielki rozmiar demonów działały na ich korzyść. Dużo łatwiej było im się prześlizgnąć niezauważonym, choć przyłapane na skradaniu padały niemal od razu po otrzymaniu obrażeń. Tak było i w tym przypadku, gdy Tokage Jin jednym cięciem odczepił zczepione z jego krukiem stworzenie i rozciął jego głowę, odrywając ją od reszty ciała. Z odgłosem syczenia bestia rozpadła się, a jego kruk, lekko nastroszony i niezadowolony atakiem samodzielnie powrócił do miejsca na wozie.
Woźnica jeszcze raz zwróciła się do zabójcy:
— Ładnie. Ale najwyraźniej te mają zaledwie odwrócić naszą uwagę, zająć czas. Słyszysz? — Kiwnięciem głowy wskazała na pokryte nocnym mrokiem lasy w dalszej części ich drogi. Mężczyzna już wcześniej słyszał wycie lecz teraz odgłos znów się powtórzył. — Myślisz, że to zasadzka? Wolałabym nie prowadzić wozów tamta drogą, ale zatrzymywanie się byłoby teraz zbyt ryzykowne. Konie w końcu się spłoszą, jeżeli wyczują silnego demona. — Kobieta kiwnięciem wskazała jakieś nieokreślone miejsce w oddali. — Znam okolicę. Możemy wjechać mało uczęszczanym traktem w Czarny Las.
Powolnym rytmem zbliżali się do wspomnianego rozdroża. Ktoś musiał podjąć szybką decyzję. Czy powinni jechać wyznaczoną drogą, ryzykując napaść krążących w mroku demonów, czy zaufać intuicji tajemniczej postaci? A może przed karawaną były jeszcze inne rozwiązania, których zdawała się nie zauważać skryta pod kapturem kobieta?
Mimo tego, że nie odwróciła głowy, Jin mógł poczuć jak pada na niego jej czujne spojrzenie.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pon Lip 15, 2024 9:12 pm

Niemalże natychmiastowa interwencja zabójcy demonów pozwoliła na zabicie stwora, który nie okazał się sporym wyzwaniem. Czas reakcji pozwolił również na szybkie odratowanie kruka, który koniec końców nie został aż tak ranny. Sytuacja jednak stawała się coraz cięższa z minuty na minutę. Nieznany nadal z twarzy i imienia woźnica przypomniał o dość istotnym fakcie, jakim były płochliwe konie. Jin stał teraz przed wieloma wyborami. Nie był liderem grupy i nie powinien decydować o tak ważnych sprawach. Z drugiej strony jednak to on wymyślił cały plan i rozstawienie, toteż poczuwał się do decydowania o pewnych rzeczach, szczególnie w sytuacji, w której zaciągnięcie opinii Ishidy w odpowiednim czasie było dość trudne.

Tokage starał się jak najszybciej przeanalizować wszystkie informacje jakie tylko miał by podjąć odpowiednią decyzję. Po pokonaniu demona wrócił szybko na wóz i usiadł ponownie obok osoby prowadzącej karawanę. Sugestia o podróży przez Czarny Las była z jednej strony dobrym pomysłem bo mogła pozwolić na uniknięcie ucieczkę przed silniejszym demonem. Nazwa trasy, którą potencjalnie mieli obrać nie brzmiała jednak zbyt dobrze i prawdopodobieństwo spotkania tam zagrożenia było niemalże tak pewne jak tutaj. Dodatkową rzeczą, o którą zaczął się objawiać zabójca demonów była potencjalna zdrada. Nie byłby to pierwszy raz gdy człowiek stanął po stronie tych okropnych stworzeń. Powodów było wiele, jednak w większości ograniczało się to do strachu lub chęci stania się jednym z nocnych stworzeń. Nim Jin zdecydował się podjąć jakąkolwiek decyzję, w momencie siadania obok woźnicy szybkim ruchem zdjął jej kaptur z głowy, próbując ujrzeć twarz. Zachowanie jakie prezentowała kobieta było dla samuraja bardzo podejrzliwe i nim podejmie jakąkolwiek decyzję chciał się upewnić z kim ma do czynienia.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Lip 16, 2024 10:25 pm

Skoro Yoshimatsu nie potrzebował pomocy, została na wozie pilnując okolicy, wiedziała, że demony są w pobliżu jednak żadnego w okolicy nie widziała. Choć mogłoby one być po prostu mniejsze i mało dostrzegalne, tak też mogło być jakby nie było. Ale niestety nie miała tak dobrych dobrych zmysłów jak innych więc nie do końca wiedziała, czy czegoś nie przeoczyła.
- Kogoś ze specjalną krwią? - uniosła brwi ku górze, - Naprawdę ktoś taki tu jest, to chyba niedobrze, prawda? - zapytała niepewnym tonem głosu. Czytała coś o Marechi, ale to tylko niewielki kawałek, jeżeli ktoś taki tu jest to mają przesrane.
- Glicynie trzeba oszczędzać, nie wiadomo kiedy się nam przyda - odrzekła na spokojnie patrząc na medyczkę. A potem odwróciła głowę w stronę lasu, po krótkiej chwili poczuła dreszcz na swoim karku. Dziwne uczucie. Po chwili poczuła poczuła wiatr na ciele i coś co prześlizgało jej się pod ubraniem - Co-? - padło pytanie i zaczęła spoglądać na własne ciało w poszukiwaniu czegoś co na nią wlazło, może to wiewiórka?

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Lip 16, 2024 10:58 pm

Ryosenowi udało się oczyścić tyły z demonów przy użyciu swoich umiejętności posługiwania się dwoma mieczami jak również oddechowi wiatru. Starał się oszczędzać swoje płuca jak tylko mógł i nie chciał zbyt lekkomyślnie używać swoich technik jednak bez nich pewnie o wiele trudniej byłoby mu skrócić o głowę niektóre bardziej od niego demony. Kiedy zdał sobie sprawę że wokół niego nie ma już więcej tych paskudnych kreatur stanął przed kolejnym wewnętrznym konfliktem, zapewne nie ostatnim na tej misji. Z jednej strony był bardzo ciekawy tej bestii znajdującej się w lesie która to wydawała te potworne ryki i najprawdopodobniej miała jakąś kontrolę nad pomniejszymi stworkami jednak obawiał się oddalenia od wozu. Co prawda ta irytująca kobieta która wcześniej cały czas biadoliła mu nad uchem pewnie zamęczyłaby każdego najeźdźcę swoim stękaniem jednak nie mógł na to pozwolić szczególnie że była w ciąży. Niekoniecznie przejmował się jej życiem, jednak to nienarodzone jeszcze dziecko wciąż miało potencjał na zostanie wybranym. By dostąpić zaszczytu zostania szermierzem, a następnie może kiedyś spotkają się gdzieś w korpusie zabójców demonów. Było to co prawda tylko pobożne życzenie jednak ubierając sprawy w ten sposób o wiele łatwiej było mu podjąć decyzję. Wiedząc już co zamierza dokładnie zrobić ruszył w stronę ostatniego wozu z którego wcześniej wyskoczył by móc zmierzyć się z demonami. Postanowił jednak nie biec ze swoją pełną szybkością. Fakt że padał deszcz, oraz byli otoczeni przez las wcale im nie sprzyjał. Krople uderzające o liście i inne znajdujące się w okolicy rzeczy mogły ukryć co zdolniejszych skrytobójców. Z tego powodu o wiele bardziej niż chciał, musiał zaufać swojemu wzrokowi. Jako osoba z bardziej wyczulonym słuchem przyzwyczaił się już do tego, że jest to jego główny atut jednak jak doskonale wiadomo czasami może się to zmienić w największą wadę. Próbując nie poślizgnąć na błocie które powstało tu po przejściu ciężkich koni oraz jeszcze cięższych wozów zaczął zastanawiać się jak radzą sobie jego towarzysze. Może w momencie kiedy on walczył z płotkami reszta została już załatwiona przez ryczącego demona? Raczej nie, gdyby tak było kruk któregokolwiek z nich na pewno by go o zaistniałej sytuacji poinformował. Gdy zdołał w końcu dotrzeć do wozu zawezwał swojego skrzydlatego towarzysza i poprosił o szybki zwiad by mieć trochę lepszy rzut na sytuację w której się znajdują. Po chwili sięgnął po torebkę słodyczy którą miał przywiązaną do pasa wziął i wziął z niej jednego cukierka po czym rzucił go w kierunku kobiety. Następnie wyciągnął drugiego i wpakował sobie do ust. Można było powiedzieć, że był to taki drobiazg na pokrzepienie po tym co teraz się wydarzyło. Czekając na kruka obserwował cały czas okolicę nasłuchując ryku demona i starając się oszacować jak daleko od nich się znajduje.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Wto Lip 16, 2024 11:16 pm

Ishida już z nadzianym na miecz małym demonem, cofa swoje ostrze spod powozu, widząc że ten demon nie wymagał nawet ścięcia, tylko pokazywało że są to bardzo słabe demony, które skupiają się bardziej na postępach, pytanie teraz brzmi, czy nie są to te same słabe demony które zaczęły się pojawiać w ciągu ostatniego roku...
— "Zachowują się bezczelnie, ponieważ wśród rannych mamy jednego ze specjalną krwią..." Słysząc słowa kobiety Ishida od razu odwrócił się w jej stronę, aby następnie usłyszeć pytanie od Hanako.
- "Naprawdę ktoś taki tu jest, to chyba niedobrze, prawda?"
- Zależy od sytuacji... Więc mamy na powozie marechi? Zapytał, wiedząc z jakimi problemami może się to wiązać... Od razu wiedział że musi o to zapytać,
- Czy ten marechi jest ranny? W sumie, patrząc na to co się dzieje, to by tłumaczyło dość dużo... Hanako-san, dodatkowy cel, musimy się skupić na ochronie tej osoby, demony które zjedzą marechi, stają się strasznie silne... To tylko utwierdziło Yoshimatsu w tym że musi wytężyć swój zmysł do pełni, tak aby wykryć każdą anomalię w pobliżu i móc na nią zareagować, zanim ta dostanie się do powozów.

"— Wśród leków mamy resztki zapasu glicynii. Starczyłby pewnie na jedno lub dwa ostrza." Słysząc pytanie od kobiety, chwilę nad tym myślał, ale wiedząc że nie najlepszy pomysł, okiwał głową przecząco, dalej przyglądając się drodze.
- Muszę samemu odmówić, używam oddechu płomieni, przez co po jakiejkolwiek formie, od razu by wyparował i się zmarnował, ale jeśli Hanako go chce lub potrzebuje, to niech weźmie moją porcję. Słysząc jednak że Hanako również jej nie potrzebuje, zostawiłem sobie w pamięci o tym że jest taki "zapas", który mógłby się przydać później, w razie nieprzewidzianych okoliczności.

- "Co-" Spojrzał na Hanako.
- Wszystko w porządku Hanako-san? Zapytał ją, chcąc się dowiedzieć czy wszystko z nią w porządku.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Lip 17, 2024 12:08 pm

Event

Eskorta Rannych - 7

Ostatni wóz - Yuzuka Ryosen

Bez wątpliwości co robić dalej, wóz udało mu się dogonić bardzo szybko. Kobieta nadal była obrażona, choć słodycz przyjęła bez zbytnio zapierania. Pewnie rzadko kiedy mogła czegoś takiego skosztować, nawet jako córka z samurajskiego rodu. Przez kilka chwil jechali w sielance i (wreszcie!) spokoju, który pozwolił zabójcy rozeznać się w sytuacji.
— Zmieniamy kierunek — zauważył w tym czasie woźnica, ojciec jęczącej damy. Mówił to w zastanowieniu i z odrobiną niepokoju sugerującą, że nie znał tej części planu na podróż. Jeżeli jednak z przodu mieli kłopoty, to ich odgłosy nie docierały aż na sam tył powozów.
Wraz ze zmianą kierunku zmieniało się też ich położenie względem wyjącej bestii, Yuzuka słyszał, że demon pozostaje w tyle, ale jego kolejny głośny wrzask wzbudził w lesie poruszenie. Mógł sobie wyobrazić jak odgłosy wielu odnóży, które słyszał mimo szumu deszczu zmieniają swój cel. Wyglądało na to, że dopóki ktoś nie pozbędzie się ich przewodnika, jakiekolwiek manewrowanie po lesie nie będzie miało sensu.

Środkowy wóz - Hanako & Ishida Yoshimatsu

Obecność marechi mogło być przekleństwem, lub błogosławieństwem, w zależności od tego, co zamierzali uczynić zabójcy. Ich umysły wpadły jednak w panikę, szczególnie Hanako, która z niechęcią zareagowała na słowa towarzyszącej im medyczki. Ne spojrzał na Ishide wymownie, nieco zaskoczona, że zabójca musi w ogóle pytać o stan rannego ze specjalną krwią. Każdy, kogo taszczyli na wozie był poszkodowany do tego stopnia, że ciągnęła się za nimi chmura smrodu krwi i gnijących ciał.
Ich rozmyślania zostały jednak przerwane w momencie, gdy ręka Hanako została zaatakowana. To, co zielonowłosa beztrosko i nieco naiwnie uznała za wiewiórkę - mimo tego, że zwierzęta nienawidzą demonów a wszędzie kręciły się ich małe formy, i ciężko byłoby nazwać wiewiórkę mokrymi lub śliskimi - wgryzło się teraz w jej kończynę, wyszarpując spory kawałek ciała. Do tego zdążyło już wspiąć się po niej na tyle wysoko, że w następnym momencie rzuciło się na jej szyję. Spod ubrania wystawały jedynie małe łapy obdarzone ostrymi jak orle szpony pazurami.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia.

Pierwszy wóz - Tokage Jin

Podejrzliwość Jina była w tym momencie jak najbardziej uzasadniona. Być może nawet skryta pod kapturem woźnica robiła wszystko, aby choć na moment wzbudzić jego wątpliwości. Lecz gdy ręka mężczyzny szybkim, niespodziewanym ruchem sięgnęła do jej okrycia, pochwycona została w locie jeszcze szybszym gestem i zatrzymana tak szybko, że zabójca zdał sobie sprawę z dzielącej ich siły. Coś jednak osiągnął.
Zbliżyli się ku sobie twarzami na tyle, aby jego oczom ukazał się znajomy kształt. W cieniu kaptura znajdowała się młoda twarz, o czarnych włosach opadających lekko na twarz. Zamiast jednego oka, zobaczył czarną opaskę zakrywającą utracony narząd, drugie jednak spoglądało na niego iskrząc się głęboko skrywanym żarem. Druga dłoń kobiety opadła na jej usta w geście uciszania, a może i próby namówienia Jina do zachowania odkrytego sekretu?
— Ah, dobry wybór, drogi zabójco! — odezwała się wyraźnie zmienionym, chrapliwym głosem, tak, aby ktoś siedzący na dalszych wozach także mógł ją usłyszeć. Następnie szarpnęła za lejce, nakierowując zwierzęta na znacznie dzikszą, zarośniętą trasę w kierunku mrocznego tunelu drzew i krzewów. Czarny Las nie wziął swojej nazwy z niczego, drzewa które mieli przed sobą miały ciemną, niemalże czarną korę przez gąszcz wydawał się jeszcze trudniejszy w nawigacji, nawet o tej porze doby.

Wszystkie wozy zmieniły gwałtownie kierunek, a odpowiedzialność za to miała spaść na Tokage.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Lip 17, 2024 1:40 pm

Wszystko wydarzyło się tak szybko, że młody mizunoto nie wiele był w stanie zdziałać. Pomimo ogromnych chęci zdjęcia kaptura z głowy nieznajomej zadanie zakończyło się fiaskiem. Ogromna różnica sił została niemalże natychmiastowo zaprezentowana, dając Jinowi świadomość, że nie ważne co zrobi to i tak jest w czarnej dupie. Gdy jego oczom ukazała się znajoma kobieta, Tokage zrozumiał, że tak naprawdę wszyscy są tutaj niepotrzebni. Jego nauczycielka była na całkiem innym poziomie i z łatwością mogłaby ochronić całą karawanę. Nie robiła jednak tego, a kryła się pod kapturem i przykrywką. Skoro taka sytuacja miała miejsce jasne było dla zabójcy płomieni, że jego mistrzyni z jakiegoś powodu musi się ukrywać. Została pokonana i ucieka? A może wygrała i jest na tyle osłabiona, że potrzebuje odpoczynku? Czy może jednak zdradziła i teraz prowadzi wszystkich tych ludzi do grobu? Nie miało to dużego znaczenia, bo cokolwiek co ona zdecyduje i tak będzie koniec końców wykonane.

Trasa koniec końców została zmieniona a cała odpowiedzialność zrzucona na Tokage. Czy ta decyzja będzie dobra okaże się dopiero za jakiś czas. Na ten moment trzeba było cierpliwie czekać na rozwój wydarzeń z nadzieją, że wszyscy przeżyją. Jeśli woźnica faktycznie jest zdrajcą to próba buntowania się i tak nic nie da bo jest ona na całkiem innym poziomie i nawet trójka zabójcą i ne nie dadzą rady jej powstrzymać. Zachowując tajemnicę na ten moment dla siebie, Jin zdecydował się na próbę zorientowania się w sytuacji. Siedząc obok zaczął zastanawiać się o co w sumie zapytać.
- Pozwól proszę, że zapytam. Co tu robisz i czemu się ukrywasz? – Powiedział w kierunku mistrzyni, jednocześnie zachowując umiarkowany poziom szacunku. Nie chciał jej obrazić, jednocześnie próbując zachować się tak jak mówiłby do normalnego woźnicy, próbując w ten sposób ukryć z kim tak naprawdę jadą.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Lip 17, 2024 9:51 pm

Miała wrażenie, że to co po nią chodziło był jedynie małą wiewiórką, jednak nie wiedziała jak bardzo mocno się pomyliła w swoich przemyśleniach. Jej ciało momentalnie się wzdrygnęło i krzyknęła zarazem w momencie kiedy coś ja ugryzło i wcale nie tak lekko jakby się mogła spodziewać. Złapała zdrową ręką to coś co ją zaatakowało i złapała w okolicach karku, a następnie rzuciła tym o ziemię, a następnie dobrała się do swojego nichirin i zamachnęła się miechem z zamiarem odrąbniecia jego głowy. Co jak co, ale nie spodziewała się takiego małego demona, który będzie łaził po jej ciele, co za menda, niby wiedziała, że ta krew ich przyciąga, ale nie sądziła, że te demony będą takie małe i denerwujące.
No i trochę miała za swoje, że sądziła, że jedyne co po niej mogło chodzić to wiewiórka, no cóż. Miała przynajmniej nadzieje, że to małe gówno już z ziemi nie wstanie, w razie co miała wycelowaną broń w jego kierunku gdyby zechciało mu się wstawać z ziemi po raz kolejny. Kiedy już sie upora z demonem będzie musiała się prowizorycznie jakoś obandażować, choć jedną ręką to będzie raczej niemożliwe do zrobienia, coś tak czuła to w kościach.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Lip 19, 2024 8:39 pm

Cały czas zastanawiał się czy aby słusznie uczynił. Niby dzięki temu że jest teraz na wozie może bronić cywilów którzy się na nim aktualnie znajdują jednak czy aby to wszystko miało sens skoro w lesie dalej czeka na nich zagrożenie? Słysząc kolejne ryki demona oraz dźwięk jego odnóży uderzających o ziemię coraz poważniej rozważał rzucenie się w dalszą walkę z potworem. Od tego pomysłu odwiódł go jednak znajomy dźwięk. Był to woźnica który do tej pory mało się udzielał przez co jego słowa natychmiast dotarły do zielonookiego. Czyżby z przodu mieli aż tak poważne problemy? Pewnie gdyby tak było ktoś powiadomiłby go o tym. Na tę chwilę musiał się jednak zdać na swoich towarzyszy. Nie specjalnie mu się to podobało, ponieważ poza Tokage nie znał tam nikogo i nie wiedział czy będą oni w stanie przetrwać jakikolwiek bardziej zsynchronizowany atak demonów. Obstawiał że skoro zostali przydzieleni do tego zadania ktoś z korpusu sprawdził czy aby będą w stanie podołać zadaniu. Przecież każdemu zależało na tym aby jak najwięcej osób przeżyło, a przynajmniej takie przekonanie cały czas gdzieś zdawało się krążyć między zabójcami. Kto jednak wie czym tak naprawdę kieruje się ta organizacja. Może ma to wszystko jakieś podwójne dno? Jakby jednak na to się nie zapatrywać nie było to jego zmartwienie. Jego głównym zadaniem było przeżyć i ochronić cywilów. Od samego początku był przygotowany na to, że poniosą straty, nawet jeśli będą to straty w ludziach. Wszystko to co się działo można było uznać za przeogromne pole bitwy na którym tak naprawdę ściera się ich mistrz z osobą odpowiedzialną za powstawanie demonów... Oni byli tylko pionkami które w razie potrzeby można poświęcić i wymienić na lepsze lub gorsze. Yuzuka był tego świadomy od samego początku swojego przystąpienia do korpusu. Dziadek odpowiednio go do tego przygotował. Wziął głębszy wdech po czym głośno wypuścił powietrze z płuc, a następnie wskoczył na dach wozu. Jego celem było rozejrzeć się, a przede wszystkim spojrzeć na przód karawany. Zdawało mu się przez chwilę że słyszał jakiś zachrypnięty głos skierowany do któregoś z zabójców jednak czy aby na pewno nie było to tylko echo słów któregoś z potworów niesione przez wiatr? Jak tylko udało mu się mniej więcej oszacować sytuację zeskoczył na dół i usiadł zastanawiając się co może dalej zrobić aby ich wyprawa ciągle mogła być tak sielankowa i spokojna jak teraz.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sob Lip 20, 2024 3:36 am

Słysząc krzyk Hanako, Yoshimatsu lekko zaskoczony tym, że kolejny demon mógł się dostać do nich tak blisko, a co ważniejsze do powozu, od razu wskoczył do wozu aby sprawdzić co się stało, w razie czego będąc gotowym do pozbycia się możliwego pasażera na gapę, przez cięcie lub też pchnięcie miecza, aby jednak nie zranić w żaden sposób Hanako ani innych ludzi znajdujących się w powozie. Widząc krew cieknącą z rany na plecach Hanako, od razu spojrzał na kobietę która stacjonowała tu dłużej i na pewno ma lepsze wyszkolenie medyczne niż sam Yoshiamtsu.
- Zajmij się nią, proszę. Powiedział do kobiety będącej medykiem w tym tym powozie, samemu się rozglądając, po powozie i też wokół niego czy nie ma kolejnych niespodzianek. Po tym wzywam i przekazuje kolejną wiadomość krukowi.
- Uważajcie na małe demony, są słabe, ale też trudne do zauważenia i wyczucia, więc oczy i zmysły skupione na otoczeniu w pełni. A następnie go wysyłam aby przekazał wiadomość wszystkim wozom.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Lip 24, 2024 8:24 pm

Event

Eskorta Rannych - 8

Ostatni wóz - Yuzuka Ryosen

Chwila tak upragnionego przez zabójcę spokoju trwała jednak bardzo krótko.
Nim zdołał usadowić się w lepszym do obserwacji punkcie, odgłos nadciągających odnóży nasilił się na tyle, że nie dało się go dłużej zignorować. Tuż za śladami swojego wozu dostrzegł gromadę drobnych demonów nadciągających ku niemu w zgranym rytmie. Były na tyle bezkształtne, że trudno było uznać je za pełnokształtne jednostki, przypominały raczej część czegoś większego. To samo dało się wyczytać z ich zachowania. Coś nimi kierowało.

Ale "coś" ujawniło się, zanim Ryosen zdołał skupić myśli na pierwszym problemie.
Tuż za jego plecami, na zadaszenie przedostatniego wozu spadła wielka łapa, a zaraz za nią cielsko bestii, która w bezgłośnym pędzie rozniosła pojazd, wraz z koniem i woźnicą, ciskając je przed sobą z trzaskiem drewna i dudnieniem upadających ofiar.

Środkowy wóz - Hanako & Ishida Yoshimatsu

Choć w naturalnym odruchu Hanako chciała ściągnąć z siebie demona, ten był znacznie sprytniejszy i przede wszystkim chował się poza jej zasięgiem, skryty pod wierzchnią warstwą na plecach. Nie dał się złapać, a tym bardziej dźgnąć nichirin. Nic więc co planowali wykonać zabójcy później, nie poszło tak, jak sobie to wymarzyli.
Ich przeciwnik, w ramach uniku przed cięciem Ishidy, który stojąc na wozie, wśród swoich towarzyszy oraz rannych miał dużo problemy z manewrowaniem ostrzem niemal tak wielkim, jak on sam, wyskoczył w bok i rozdwoił się na mniejsze, identyczne kopie. Następnie uciekł pod szmaty przykrywające rannych. W jednej chwili jęki niewygody i bólu zamieniły się w okrzyki paniki wśród tych, którzy bezbronnie liczyli na ochronę zabójców.
W takich warunkach nie było czasu na zajmowanie się Ne.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia.

Pierwszy wóz - Tokage Jin

Może w oczach Jina odbijała się jego nieufność, a może Tsuya była po prostu ponadprzeciętnie domyślna, ponieważ uśmiechnęła się słabo; szczera radość nie pasowała do atmosfery towarzyszącej eskorcie. Wozy zmieniły kierunek, i niewiele dało się już w tym wypadku zrobić, zabójca postawiony został przed faktem dokonanym, a ciężar konsekwencji zawisł nad jego barkami. Zadane przez niego pytanie pozostało przez dłuższy czas bez odpowiedzi.
Konie stąpały nerwowo po nowej drodze, a las, zgodnie z zapowiedzią, zrobił się jeszcze gęściejszy. Droga zmierzała właściwie w przeciwnym kierunku niż trakt, którym zgodnie z planem mieli się poruszać. Narastające wątpliwości co do słuszności poczynań woźnicy były uzasadnione. Dopiero wtedy, gdy kilka kolejnych wozów znalazło się pod baldachimem liści, Hashira postanowiła odezwać się, głosem nie mocniejszym od szeptu.
— Nie mogę wydawać rozkazów i się zdradzić. Wiem, że proszę o wiele, jednakże musisz mi zaufać i przejąć kontrolę nad dalszą podróżą — mamrotała, korzystając ze stukotu kół na wyboistej drodze. — Jesteś bystry, pewnie możesz się domyśleć, dlaczego podróżujemy w ukryciu. — Kiwnęła delikatnie głową. Pokazywała coś za sobą, czy może wskazywała kierunek? — Jeżeli dojdzie do walki, musicie dać z siebie wszystko. A na pewno do niej dojdzie... od dwóch tygodni zwodzimy jednego z najsilniejszych demonów, na jakiego miałam okazję się natknąć, ale to nie on siedzi nam na ogonie. — Spojrzała na niego wymownie, sądząc, że Tokage pewnie domyśli się reszty historii, która doprowadziła do tego momentu. Zaśmiała się ponuro. — Zadaniem mistrza jest chronić swoich uczniów, ale tym razem rolę się odwróciły.

Wszyscy

W okolicy tyłu karawany rozległ się huk. Niektórzy widzieli to lepiej, inni gorzej ze względu na warunki panujące w lesie. W dziewiąty wóz z wielkim hukiem wbił się demon, który doskonale ukrył się przed waszymi zmysłami. Widzieliście wyłącznie jego cześć, reszta wystawać musiała ponad drzewami.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

Przypominam, że powinniście opisywać swoje zamiary, a nie czyny dokonane - o tym, czy wasz zamiar się udał decyduje MG. Szczególnie zwracam się z tym do Hanako oraz Ishidy, abyście nie opierali obu swoich postów na jednej akcji gracza, uznanej mylnie za pewną. Prosiłabym także, abyście dokładnie i ze zrozumieniem czytali moje posty oraz zwracali uwagę na informacje, które wam w nich przekazuję. Mam wrażenie, że bardzo wiele rzeczy jest przez was pomijane, przez co posty wychodzą niekompletne, lub nawet błędne względem tego, co rzeczywiście ma miejsce.
Od tego momentu, jeżeli podejmiecie się walki, zachowajcie proszę system trzech akcji na post (akcją nie jest małe przemieszczenie się, ale jest nią na przykład wykonanie ataku - z jego opisem, wykonanie uniku, próba pokierowania ludźmi rozkazem, użycie oddechu, użycie zmysłu itp.) - podkreślcie je w dowolny sposób, np. pogrubieniem czy podsumowaniem pod postem.
W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Lip 24, 2024 9:19 pm

Wszystko działo się tak nagle, że chłopakowi chwilę zajęło ogarnięcie całej tej sytuacji. Zniszczony wóz, a także ciała ofiar których miał strzec. Wszystko poszło nie tak jak miało, mimo tego że od początku właśnie tego oczekiwał. Wypuścił głośniej powietrze z płuc i spojrzał na bestię która roztrzaskała pojazd. Był to sporej wielkości demon, a więc pewne było to że nie będzie to przyjemna przeprawa. Nim jednak stanął z nim w szranki starał się ocenić czy jest w stanie kogoś uratować nim rozpocznie tutaj walkę na dobre. Jedno było pewne. W tym momencie będzie mógł kupić swoim kompanom trochę czasu. Przynajmniej w taki sposób zrekompensuje im się za niewykonanie odpowiednio swoich dotychczasowych obowiązków. Wyciągnął katanę i zaczął szybko analizować co w tym momencie będzie opcją która kupi im więcej czasu. Po walce którą wcześniej stoczył z tymi mniejszymi stworkami zdał sobie sprawę że były one "papierowe" i ich główną zaletą jest liczebność jednak tak naprawdę wydają się być tylko częścią całości - niekompletnymi klonami które najprawdopodobniej po pokonaniu głównego ciała stracą całą energię, a nawet jeśli nie i tak będzie mu lub jeśli zginie to jego towarzyszom o wiele łatwiej je odeprzeć. Pewnie gdyby zdał sobie z tego sprawę wcześniej to ta sytuacja nie miałaby miejsca no ale cóż. Każdy czasem popełnia błędy najważniejsze to wyciągać z nich błędy. Nie miał zamiaru krzyczeć o wsparcie, nie było to w jego zwyczaju. Pokręcił lekko barkiem w którym trzymał miecz i uśmiechnął się.
- Nie wiem na ile jesteś rozumną istotą jednak to że nas zaatakowałeś było równoznaczne z tym że to tutaj skończy się Twój żywot - Mówiąc to uśmiechnął się lekko pod nosem.
Nie chciał zabrzmieć w tym momencie arogancko. Bardziej miał na myśli fakt, że jeśli jemu się to nie uda to na pewno kolejna osoba z korpusu na pewno dokończy dzieła. Nie silił się jednak na tłumaczenie tego demonowi. I tak wydawało mu się, że powiedział trochę zbyt wiele. Nauczony swoją wcześniejszą walką, chcąc poprawić sytuację, napędzany frustracją. Wiedząc że to co się stało, to się nie odstanie mógł jedynie redukować straty. Wyskoczył w stronę większego demona i użył dziewiątej formy celując w szyję demona. Priorytetem na ten moment było pozbycie się jego głowy. Było to wszystko co na tę chwilę zajmowało jego głowę. Jeśli uda mu się zabić tego demona będzie starał się jakoś skontaktować z resztą grupy i ustalić dalszy plan działania. W tym jednak momencie całą swoją uwagę poświęcił tej bestii. Jeśli atak ten jednak nie strąci głowy potwora z karku będzie to o wiele bardziej problematyczna sytuacja. Przejście do defensywy w tym wypadku zmusiłaby Ryosena do ucieczki w las. Ściągając bestię między drzewa starałby się ją spowolnić samemu blokując przy tym ataki swoimi mieczami. Nie mógłby pozwolić również na to by straciła nim zainteresowanie jednak biorąc pod uwagę fakt, że wtedy mógłby wbić mu miecze w plecy to kto wie czy byłaby to najgorsza opcja...

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sro Lip 24, 2024 10:22 pm

Miejscówka, w której znaleźli się razem z całą karawaną była okropna. Flora, która ich otaczała skutecznie uniemożliwiała obserwowanie czegokolwiek więcej niż swojego nosa i paru metrów w przód. Oczywiście to wyolbrzymienie, jednak widoczność faktycznie była dość słaba. Nie wiedząc jednak co czeka drużynę, Jin miał gdzieś z tyłu głowy myśl, że z jakiegoś powodu Tsuya poprowadziła ich właśnie tutaj. Być może gęsto posiane drzewa miały na celu zgubienie kogoś lub utrudnienie mu poruszania się? Kolejne odpowiedzi, które otrzymywał młody mizunoto coraz bardziej rozjaśniały mu sytuację i uświadamiały jak w wielkim niebezpieczeństwie są. Słysząc o demonie przed którym ucieka i chowa się hashira dało się łatwo zrozumieć, że nikt nie jest bezpieczny. Skoro to tylko demon a nad nim stoi jeszcze ich twórca, który pewnie jest jeszcze potężniejszy, to jak korpus ma sobie poradzić? Jak mają zabić samego Muzana skoro nie są w stanie zająć się jego sługusami? Pozostawiając wypowiedzi mistrzyni bez jakiegokolwiek komentarza, Jin zaczął zastanawiać się nad dalszymi krokami i tego co może ich czekać.

Nieoczekiwany huk wyrwał zabójcę płomieni z konsternacji i rozmyślań, zmuszając go do skupienia się na aktualnym zagrożeniu zamiast kombinowania co może się wydarzyć. Tokage natychmiast się podniósł i obrócił zerkając na tył karawany. Mając w pamięci słowa przełożonej odnośnie dawania z siebie wszystkiego w nadchodzącej walce, która była nieunikniona, jasno dało się wyczuć, że eliminacja demona jest obligatoryjna. Chłopak próbował połączył kropki i z jego analizy wynikało, że zapewne demony poszukują Tsuyi, a ten wielkolud, który właśnie zaczął działać był jednym z poszukiwaczy. Z nadzieją, że się nie myli, zdecydował się podjąć odpowiednie czynności. Łapa, która z ogromną łatwością zniszczyła jeden z wozów mogła sugerować, że stwór będzie ogromnych rozmiarów lub posiada zdolność manipulacji ciałem. Nie byłoby to nic nowego bo zdolności tych nocnych potworów były często o wiele potężniejsze i kreatywniejsze. Słowa najpotężniejszego płomienia korpusu odnośnie przejmowania kontroli nad dalszą podróżą narzuciło na Jina dodatkowy ciężar odpowiedzialności za porażkę lub sukces misji. Nie był liderem, jednak częściowo się do tego poczuwał. Jego plan, jego polecenia to i jego odpowiedzialność.
- Jedziemy dalej! – Krzyknął najgłośniej jak potrafił. Kolejno zerknął na swojego kruka wydając szybko polecenia. - Obadaj sytuację, sprawdź jak wygląda okolica. Uważaj żeby Cię nie złapali. Raportuj na bieżąco. – Polecił swemu towarzyszowi. Potem zerknął na swego woźnice. Delikatnie się uśmiechnął, wziął głęboki wdech i sięgnął lewą ręką do ostrza, łapiąc za rękojeść. - Do zobaczenia. – Po tych słowach zeskoczył z wozu i ruszył biegiem. Według jego przemyśleń to pomimo całej wiary w znajomego, uważał, że Yuzuka nie da sobie rady samodzielnie i konieczne jest wsparcie. Przebiegając obok Hanako i Yoshimatsu krzyknął do nich - Pomogę z tyłu, pilnujcie karawany i jedźcie dalej! Rozciągnijcie pozycje i zabezpieczcie jak najwięcej! Co było jednak bezpieczniejsze? Sytuacja była na tyle skomplikowana, że nie ważne co zrobią to było nadal za mało. Priorytetem było jednak ocalenie żywych i właśnie przemieszczenie się tamtej dwójki na inne wozy aby mieć szerszy zasięg obserwacji oraz łatwiejszą reakcję i szybsze działania. Gdy już Tokage znalazł się blisko wroga, zerknął w górę próbując ocenić gdzie jest cała reszta ciała i gdzie może znaleźć się szyja. Nim jednak rzucił się na stwora, ocenił sytuację wokół, korzystając ze zmysłu oraz upewniając się, że nagle nie zaatakuje go jakiś mniejszy demon. Jeśli takowe się znajdowały, to w pierwszej kolejności zajął się nimi, ubezpieczając w ten sposób Ryosena oraz ludzi, którzy kręcili się w okolicy. Jeśli jednak była możliwość to zaatakował tego – który według niego – był głównym bossem. W tej sytuacji w pierwszej kolejności ruszył jak najwyżej korzystając z gałęzi aby znaleźć się nad koronami drzew, gdzie prawdopodobnie przebywał ich oponent. Gdy już tam był jak najszybciej ocenił sytuację i jeśli to było możliwe to ruszył prosto na szyję stwora z nadzieją na usunięcie jej przy pomocy techniki oddechu.

Akcje:
1. Polecenie dalszej podróży dla całej karawany oraz instrukcje dla Hanako i Yoshimatsu.
2. Użycie zmysłu do oceny środowiska „pracy” – czyli sytuacji wokół zniszczonego wozu.
3. Pozbycie się drobnych potworów w celu obrony Ryosena lub ruszenie na głównego przeciwnika z techniką oddechu - – tutaj w zależności od wyniku punktu nr. 2

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Czw Lip 25, 2024 12:04 pm

Wyglądało na to, że te małe stworzenia są bardziej irytujące niż przypuszczała na samym początku, a na dodatek nie udało jej się go złapać ani oderżnąć tego głupiego łba. Westchnęła pod nosem cicho, co jak co, ale z takim to powinna sobie poradzić. A mimo to efekt był odwrotny od zamierzonego. Zmrużyła oczy patrząc na to małe dziadostwo, który rozdwoił się i uciekł pod szmaty, w którym leżały ranne osoby.
Na jedną chwilę zapomniała o sobie i własnej ranie i ruszyła w stronę karawany w której byli ranni ludzie z zamiarem pozbycia się tego małego demona. Przystanęła na moment widząc jak jedna z karawany została zmiażdżona na kawałeczki, co znaczyło, że ten demon to jakiś bydlak i to niesamowicie duży. Przełknęła ślinę po czym ruszyła przed siebie do wozu z rannymi i następnie za pomocą słuchu oraz wzroku zlokalizować gdzie znajduje się ten demon a jeżeli mogła go zlokalizować to zaczęła sie przemieszczać w jego kierunku.

Akcje:
Hanako idzie do wozu z rannymi i używa słuchu oraz wzroku by wytropić małego demona.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Sob Lip 27, 2024 5:11 pm

Ishida przez problemy z rozmiarem swojego oręża postanowił, pozbyć się, lub też może wystawić małe demony na atak, spojrzał na kobietę która z nimi była i powiedział do niej wprost.
- Ten olej nam się jednak przyda, tylko trochę inaczej, rozlej go po rannych aby pozbyć się tego szkodnika! Przedstawił swój plan jak najszybciej mógł, w tym samym momencie spróbował jeszcze raz wykryć rozdzielonego demona, nie licząc na zbyt duży sukces, jednak zostałem dość szybko wyrwany z tego skupienia.
Nagle usłyszany huk na tyle karawany, skierował swój wzrok w jego kierunku, zastanawiając się tylko co tam mogło się wydarzyć, że aż tak głośno uderzyło. Spoglądając w tamtym kierunku, Ishida z lekkim przerażeniem na twarzy jasno zauważał, że z tyłu karawany właśnie pojawił się jakiś o ogromny demon, który o wiele przewyższał rozmiarem te które są z nimi w wozie, a co za tym idzie musiał być aktualnie najpotężniejszy demonem podczas tego ataku, pytaniem było tylko czy przydzielony tam łowca da sobie radę w pojedynkę...
Ale teraz nie było na to czasu, wierząc że członek korpusu nie będzie szedł wprost na przeciwnika którego nie zna, postanowił zająć się sprawą demonów w powozie. Będąc na wozie tylko obserwował czy istoty reagują na olej i czy próbują uciekać, od razu próbując je zdeptać z całej siły, w innym wypadku, próbuje je zrzucać z ludzi aby dać okazję dla ataku.

Akcje: Wydanie rozkazu kobiecie, próba wykrycia zmysłem małych demonów, atak na demony deptając je/zrzucenie ich z ofiar.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Czw Sie 01, 2024 7:30 pm

Event

Eskorta Rannych - 9

Ostatni wóz - Yuzuka Ryosen

Miecz, nawet rozpędzony technikami wiatru odbił się od zagrożenia, jakby trafił w ścianę. Nichirin zabrzmiało po zderzeniu i zabójca z trudem utrzymał je w dłoni, czując, jak własna, włożona w uderzenie siła wraca wprost do jego ramion. Mimo to osiągnął przynajmniej jeden ze swoich celów: zwrócił ku sobie uwagę bestii, której łeb ukazał się na moment ponad lasem, celując ku mężczyźnie białymi jak dwa księżyce oczami. Rząd żyletek - białych na tle ciemnego nieba zębów - rozciągnął się na sklepieniu, a jedna z łap, tuż obok której wylądował po swoim ataku Ryosen, złapała za jedno z ciał leżących na ziemi i uniosła ją do ust, w kilku głośniejszych chrupnięciach pochłaniając w całości.

Konie spłoszyły się niespodziewanym atakiem. Wozy znajdujące się wcześniej zbiły się w ciasny ciąg, umykając w zasięgu ataku, lecz szczątki dziewiątego rozwaliły się dookoła, no i pozostał jeszcze ostatni, dziesiąty powóz, odgrodzony od pozostałych. Piski kobiety, z którą wcześniej rozmawiał przypomniały zabójcy, że siedząca tam dwójka ludzi jest teraz na łasce jego pomysłów i umiejętności. Przynajmniej dopóki nikt inny nie stanie wraz z nim do walki.

Wraz z odgłosem łamanych gałęzi do zadania miażdżącego ataku zaczęła szykować się jedna z przednich kończyn wielkiego demona.

Środkowy wóz - Hanako & Ishida Yoshimatsu

— Mówiłam wam, że olejku jest tylko na jedną, może dwie mniejsze bronie... jak chcecie rozlać go na cały wóz? — krzyknęła w tumulcie wydarzeń kobieta, posyłając Ishidzie zszokowane spojrzenie. Mimo to rzuciła w jego kierunku malutką fiolkę, kilka kropel cennego wywaru, zastanawiając się, jak zabójca planuje go użyć.
Sam zabójca też mógł sobie szybko zdać sprawę z tego, że olejek z wisteri, zwykle używany do nasmarowania nim broni raczej nie pokryje zbyt dużego terenu. Jeżeli chciał użyć go zgodnie ze swoim planem, musiał zrobić to sprytnie i z pomyślunkiem - być może nawet wybrać, którą z wielu rannych ofiar ochronić.

Wozy, także ten na którym się znaleźli, pozostawiły w tle demona i odgłosy walki. Spłoszone konie rzuciły się do przodu, a ich towarzysz pozostawał gdzieś w mroku lasu, wraz z wielometrową bestią o niesamowitej aurze. Oni w tym czasie skupili się na poszukiwaniu małego spryciarza, który ugryzł Hanako, a teraz najpewniej uciekł, aby ucztować.
Zielonowłosa skupiła się na zmyśle i mogła dzięki temu nieco szybciej zorientować się w odgłosach: demon umknął pod koce okrywające rannych i kosztował w ich krwi, być może podgryzając też ciała. W tym momencie znajdował się na samym końcu dalszego z wozów z rannymi, z dala od miejsca, gdzie wcześniej słyszeli znajome odgłosy.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia; krwawi intensywnie.

Pierwszy wóz - Tokage Jin

Małe, nękające ich demony umierały pod wpływem nawet lekkiego cięcia, nawet jeżeli ich obecność niszczyła starannie ułożony plan zabójców.
Gdy Jin opuszczał swój powóz, kątem oka mógł zauważyć jeszcze jak Tsuya w błyskawicznej oznace refleksu dźga bezszelestnie jednego z ich małych przeciwników - nie kataną, a zaledwie czubkiem ułamanej broni, którą trzymała kurczowo w okrwawionej dłoni. Zabójca mógł więc skupić się na dalszej części swojej taktyki w wierze, że mimo niezdolności do walki, Filar Płomienia poradzi sobie w dalszym prowadzeniu wozów.

W biegu ukazało mu się zamieszanie, jakie dotychczas miał za plecami: spłoszone konie i mniej przerażeni woźnice z trudem panowali nad szykiem, lecz mimo to uparcie przedzierali się dalej. Każdy z nich wziął sobie do serca swoje zadanie, aby ciała zmarłych dostarczyć do ich rodzin. Dla niektórych mogło się to wydawać niepotrzebnym ryzykiem, lecz uczucia ludzkie były potężnym narzędziem, z którym Korpus nie zamierzał zadzierać. Ostatnimi czasy opinia o słuszności działań zabójców i tak była już mocno zachwiana.
Mimo to wśród reszty panował względy spokój, a dopiero gdy znalazł się już na pustej drodze, ukazała się przed nim wizja stworzenia zbyt wielkiego, aby pomieścił je ciasny trakt. Jego łeb wystawał ponad drzewa, hamując destrukcyjny marsz. Może właśnie dlatego Tsuya zaryzykowała zboczenie z otwartej drogi?

Znalazł się za plecami potwora. Z widoku ponad koronami drzew, który w strugach deszczu i zamieszaniu miał przed sobą tylko przez kilka chwil, wywnioskował, że ścięcie demona nie jest możliwe z pozycji, w której znaleźli się on i Ryosen. Swojego towarzysza zauważył akurat w momencie, gdy ich przeciwnik nieświadomy obecności wsparcia zaczął zamachiwać się na zabójcę wiatru.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

RYOSEN akcje!!!
Od tego momentu, jeżeli podejmiecie się walki, zachowajcie proszę system trzech akcji na post (akcją nie jest małe przemieszczenie się, ale jest nią na przykład wykonanie ataku - z jego opisem, wykonanie uniku, próba pokierowania ludźmi rozkazem, użycie oddechu, użycie zmysłu itp.) - podkreślcie je w dowolny sposób, np. pogrubieniem czy podsumowaniem pod postem.
W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Sie 02, 2024 10:00 am

Pozostawiając hashirę samej sobie Jin żył nadzieją, że poradzi sobie ona samodzielnie przez ten czas. Faktycznie, potworków było sporo, jednak ich wytrzymałość była na tyle mała, że nie trzeba było wiele aby się ich pozbyć. Wyglądało zatem na to, że to po prostu przywołane przez innego demona stworzenia, które miały swoją siłę mieć w liczebności i to właśnie nią przytłoczyć zabójców. Cóż, miało to sens, bo walka z jednym silniejszym przeciwnikiem w tej sytuacji byłaby bardziej przystępna dla członków korpusu, aniżeli męczenie się z takimi małymi stworkami. Z każdą kolejną chwilą, gdy Tokage mijał następne wozy, uświadamiał sobie jak przekichana jest sytuacja. Normalnie obecność mistrzyni płomieni byłaby dla nich zbawcza, jednak niezdolna do walki Tsuya na swój sposób dodawała zagrożenia, aniżeli pomagała. Sytuacja była zbliżona do wycieczki pociągiem w futurystycznej przyszłości, gdzie hashira płomieni wraz z trzema innymi zabójcami broni pasażerów metalowego pojemnika, poruszającego się po torach. W tamtym przypadku jednak hashira mógł walczyć, co (spojler) zakończyło się śmiercią (koniec spojlerka). Oby tym razem tak nie było.

Będąc za plecami potwora, mizunoto płomieni zaczął się zastanawiać co może zrobić, aby ściąć mu głowę. Na ten moment pozostał poza jego zainteresowaniem, toteż mógł się rozejrzeć. Na wstępie Jin określił gdzie dokładnie może być pysk oraz szyja, którą należało uciąć. Następnie poszukał czegoś, co mogło być jego ścieżką na górę. Wywrócone drzewa opierające się o inne, kamienie czy też po prostu plecy lub łapa stwora, po których dałoby się wspiąć. Jeśli udało mu się coś takiego zauważyć, to natychmiast skorzystał z możliwości użycia tych „schodów” by dostać się jak najwyżej i zyskać możliwość odrąbania kluczowej części ciała demona. Jeśli zaistniał taka sytuacja to wykorzystał ją natychmiast, wzmacniając swój cios jak najpotężniejszą techniką oddechu płomienia. Wiedział co prawda, że Ryosen jest w niebezpieczeństwie, jednak miał nadzieję, że poradzi on sobie i przetrwa na tyle długo aby Tokage mógł zbliżyć się do karku potwora i go przeciąć.

Akcje:
1. Zorientowanie się w terenie i poszukiwanie „ścieżki” na górę
2. Wdrapanie/wskoczenie
3. Próba odrąbania potworowi głowy

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Nie Sie 04, 2024 12:22 pm

Yoshimatsu miał jakiś plan z tym olejem, który wydawał się dobry, ale kobieta mówiła coś o tym, że jest tego bardzo mało, także nie sądziłaby ten plan na pewno mógł zadziałać tak w stu procentach. Skupiła się bardziej na tym by usłyszeć te mały demony, które się tu skryły, także jeśli zdążyła je usłyszeć na czas to jeśli tylko jej wzrok dostrzegł je to zaczęła deptać te demony lub miała zamiar złapać j spod koca, w którym się schował i rzucić na ziemię, a dopiero potem uciąć im głowę [ o ile dały się złapać ręcznie]. Kierowała się powoli do przodu nie chcąc zrobić celowo zranić rannych także musiała uważać na nich jednocześnie starając się znaleźć tego małego gnoja, który ją użarł w ramię.
Starała się go wypatrzeć wzrokiem co było dla niej trudniejsze, ale nie takie niemożliwe do zrobienia, jeśli mały demon ucieknie będzie za nim podążała używając do tego swojego słuchu.

Akcja:
- Hanako depta demona jeśli jest w jej zasięgu lub wyciąga demona spod koca i stara się mu uciąć łeb, ale dopiero wtedy kiedy da się złapać ręką.
- jeśli mały demon ucieknie będzie za nim podążała używając do tego swojego słuchu.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Nie Sie 04, 2024 3:43 pm

Czując jak jego ręce drżą po ataku w demona zaczął się nerwowo uśmiechać. Czyżby nawet przy użyciu swoich technik nie był w stanie przebić się przez skórę tego plugawego demona? Nic jednak straconego ponieważ tak jak planował potwór zwrócił na niego uwagę. Teraz przyszła pora na to aby wymyślić dalszą część planu, jednak przez piski kobiety z którą wcześniej rozmawiał raczej nie będzie miał dużo czasu na zastanowienie się nad tym co powinien robić dalej. Słysząc że ktoś się zbliża miał niemal pewność iż był to Tokage. Nie było jednak czasu na to by mogli się przegrupować. Cywile których wcześniej uratował byli znów w tarapatach, a on zupełnie nie miał pomysłu jak się za to zabrać. Czy byłby sposób na to aby w jakikolwiek sposób powalić teraz tego cholernego bydlaka?
- Jebać... - Mruknął sam do siebie.
Nie było czasu na to by szukać innych wyrafinowanych określeń na tą sytuację. Był teraz w potrzasku, a jedyne co się teraz liczyło to ocalenie jak największej ilości żyć. Tych które są na tym świecie, jak i tych które dopiero się pojawią. Zielonooki znów z zawadiackim uśmiechem na twarzy ruszył w stronę przeciwnika. Słysząc jak drzewa łamią się pod jego kończynami wiedział, iż najprawdopodobniej będzie szykował się do ataku. Jego plan na tą chwilę był prosty jednak niewątpliwie bardzo ryzykowny. Wiedząc jednak że nie ma wyboru musiał postawić wszystko na jedną kartę i tak też zrobił. Przyjął odpowiednią pozycję i używając siódmej formy oddechu wiatru starał się odciąć ramię potwora lub przynajmniej zbić je z trajektorii ataku. Co prawda kobieta będąca w wozie irytowała go swoją obecnością jednak nie mógł przez to od tak dać jej umrzeć. Wiedząc jak twardy jednak jest przeciwnik był przygotowany na to że jego pomysł, a raczej samobójcza szarża skończy się w bardzo niefajny sposób.

1. Obmyślanie planu
2. Ruszenie na potwora
3. 7 forma

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Nie Sie 04, 2024 7:22 pm

-CHOLERA! Przeszło mi przez głowę będąc w tej trudnej dla nas sytuacji, nie dość że to cholerstwo było małe, to jeszcze nie miałem miejsca i byli tu cywile których w tym momencie podgryzał... Cała ta sytuacja była dla Yoshimatsu dość irytująca, brak możliwości do zrobienia czegokolwiek z umiejętnościami które tak długo trenował, odebrał od kobiety fiolkę i patrząc na jej wielkość, zrozumiał że nawet to im teraz nie pomoże, chyba że jakoś go rozprowadzi...
Jednak nasz wóz nagle ruszył dość szybko, niemal nie przewracając Yoshimatsu, widać że to co się dzieje z tyłu serio płoszy konie w karawanie, myślał dwa razy nad tym co zrobić, czy zostawić Hanako i iść pomóc z tyłu czy może jednak zostać dla dalszej ochrony cywili i reszty wozów. Po chwili namysłu, jednak wolał się skupić na obronie cywili i obronie wozów.
Od razu po szybkim przemyśleniu, spojrzałem na kobietę i zapytałem ją czy nie ma jakiegoś szpikulca, lub też noża oraz aby mi go dała, zacząłem próbować wygrzebywać te stwory z ubrań rannych i je wyrzucać, lub też dźgać jeśli dostałem ostrze od kobiety.

Akcje:
1. Pytam o broń
2. Próbuje wygrzebać małe demony
3. Wyrzucam je poza wóz lub przebijam jeśli otrzymałem ostrze.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Czw Sie 08, 2024 11:11 pm

Event

Eskorta Rannych - 10

Ostatni wóz - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Wozy odjechały poza zasięg ich wzroku, a przeciwnik pozostał na miejscu - osiągnęli chociażby jeden sukces. Bez głównego zagrożenia dla ich misji mogli, a nawet musieli liczyć na to, że Hanako oraz Ishida poradzą sobie z ochroną pozostałych wozów, kiedy oni ryzykując życiem będą zajmować się wyjącym pod ciemnym niebem zwierzęcym demonem. Aż trudno uwierzyć, że bestia tych rozmiarów była kiedyś człowiekiem, lub że w innych warunkach niż deszczowe, mroczne sklepienie ich przeciwnik mógł maskując się wchodzić między ludzi. Teraz sapiąc i prychając stworzenie oganiało się od nich jak od much, szykując łapę do ataku.

Wskoczenie na drzewa nie było ciężkie, tak samo przeskoczenie z nich na grzbiet bestii, ale co dalej? Zabójca od razu zachwiał się, nie mając zbyt wielu punktów zaczepienia. Demon całkowicie zignorował jego obecność, skupiając się bardziej na usytuowanym poniżej Ryosenie. Dawał mu w ten sposób chwilę, na zorganizowanie ataku, choć w tych warunkach trafienie łba było prawie niemożliwe.
Siódma technika oddechu wiatru śmignęła ku górze, parując nadlatujące uderzenie łapy - nie mogąc rozerwać tkanek, lecz unicestwiając zamiar zgniecenia mężczyzny wraz z podłożem. Ku niebu chlusnęła krew, a siła opadającej w pobliżu kończyny zepchnęła Yuzuke na bok. Dostrzegł też, że jego towarzysz podjął się ataku z góry - z podobny efektem. Uderzenie Tokage opadło na szyję przeciwnika, wybuchając płomieniem i zaledwie kalecząc jego skórę rozpadło się, nie czyniąc przeciwnikowi większej szkody. To jednak wreszcie sprawiło, że demon wierzgnął na tylne łapy, chcąc go z siebie zrzucić.
Jin musiał ratować się przed upadkiem i jeżeli nadal zamierzał ujeżdżać wroga.

Środkowy wóz - Hanako & Ishida Yoshimatsu

Medyczka nie miała do zaoferowania broni, a jedyne co mogła ofiarować ishidzie to niedługi nóż, jedno z jej medycznych narzędzi. Gdyby mogła, sama dołączyłaby się do walki, lecz była zaledwie jedną z kakushi, pozbawiona szkolenia, choć równie ważna dla korpusu jako mistrzyni fachu. Podarowała go zabójcy w nadziei, że ten ma jakiś plan. Sama ledwo oganiała się od zagrożenia, głownie wymachując rękoma.

Pozbywanie się naporu małych demonów było niewdzięcznym zadaniem. W miejscu jednego pojawiały się kolejne, przez co Yoshimatsu musiał poświęcić się temu zadaniu. Wozy były już daleko od pozostałych walczących, przez co ich główny przeciwnik pozostał daleko poza zasięgiem wzroku zabójcy. Jego starania przynosiły pewne skutki, choć musiał się im w całości poświęcić - zrzucał chowańce z wozu, a od czasu do czasu nadziewał je na nóż, na chwilę unieruchamiając.
Odór krwi na wozie stał się silniejszy, chociaż dotychczas nie sięgnęły go żadne rany.

Hanako tym czasem skupiła się przede wszystkim na jej małym oprawcy. Demon buszował wśród rannych, a kiedy odkryła go żującego rękę jednego z ludzi na wozie, zwinął się i uciekł w gąszcz, poza wóz. Dzięki zmysłowi była w stanie go namierzyć, dlatego podążyła jego tropem. Stworzenie było sprytne i znacznie mniejsze od człowieka, poruszało się szybko i umykało jej wzrokowi. Dziewczyna musiała zdecydować, czy chcę go dorwać, pozostawiając wozy na głównym trakcie.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia; krwawi intensywnie, a postać odczuwa z tego powodu zamęt w głowie.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pią Sie 09, 2024 4:59 pm

Nie raz się zdarzyło, że podczas pracy zabójca demonów musiał oddać życie aby ocalić innych. Na ten moment jedyne co, to udało się ocalić ludzi. W sumie Ryosen oraz Jin mogli po prostu teraz uciec i mieć nadzieję, że potwór nie dogoni reszty karawany. Niestety pozostał jeszcze jeden wóz, który nie mógł przedostać się dalej zatem ten plan na swój sposób był niemożliwy.
Początkowa radość Tokage, który z łatwością dostał się na cielsko demona szybko przerodziła się w zaskoczenie oraz strach i obawę, gdy spróbował pozbawić potwora głowy. Ledwie małe draśnięcie powstało w wyniku cięcia, które zazwyczaj potrafiło pozbawić głowy. Świadomość, że mizunoto płomieni nie posiada wystarczającej siły, aby uciąć potworowi pysk sprawiła, że zaczął mieć coraz większe obawy o życie swoje oraz osób w najbliższej okolicy. Mimo to nie zamierzał się poddawać. Zerknął szybko na księżyc, próbując określić aktualną godzinę. W oparciu o to chciał na szybko przeliczyć ile czasu pozostało do świtu. Podczas jednej z misji zdarzyło się tak, że Jin celowo przeciągał walkę do pierwszych promyków słońca. Zawsze to był jakiś sposób, jednak las oferował sporo cienia, które mógł wykorzystać przeciwnik gdyby zmienił formę.

Zastanawiając się co począć dalej, po określeniu godziny, Jin zaczął poszukiwać szybko jakiegoś słabego punktu w ciele wroga. Tak wielkie cielsko musiało mieć jakieś słabe punkty. Może zgięcia ciała lub miejsce, w którym kończyny łączą się z tułowiem? Jakiekolwiek miejsce, gdzie ostrze mogłoby się przebić i zadać znaczącą ranę było teraz na wagę złota. Oczywiście podczas obserwacji, chłopak w głównej mierze skupiał się na swoim bezpieczeństwie. Wrócił na siebie uwagę przeciwnika, więc jego priorytetem było unikanie potencjalnych ciosów. Jeśli wymagała tego sytuacja, przeskoczył na jakieś drzewo, kamień lub cokolwiek innego. Gdyby zdarzyło się, że znajdzie jakiś słaby punkt to zaatakuje tam, po upewnieniu się, że będzie to względnie bezpieczne dla jego życia. Zwycięstwo było bardzo ważne, jednak młodzieniec zamierzał zachować życie.

1. Obserwacja: próba określenia godziny i znalezienia słabych punktów przeciwnika.
2. Ewentualne przemieszczenie w celu ochrony własnego życia.
3. Potencjalny atak w słabe punkty o ile takie znajdzie.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Nie Sie 11, 2024 4:32 pm

- Zdychaj! Powiedział nadziewając kolejnego demona na ostrze noża, przed tym jak go zrzucił z wozu, nie był pewny czy zwykły oręż wystarczy aby zabić nawet te "osłabione" demony, dla tego wyrzucał je też jak najdalej od pędzącego powozu, aby chociaż utrudnić im dotarcie do rannych.
Kontynuując "deratyzację" powozu z małego cholerstwa, Ishida był lekko ucieszony, że jednak może się do czegoś w końcu przydać, a nie tylko stać bezczynnie, bez pomysłu jak chwilę temu. Dopadając kolejne mniejsze fragmenty demona tylko liczył na to że uda mu się to szybko skończyć, a co ważniejsze że dwójka łowców która została z tyłu poradzi sobie i szybko dołączy do karawany... Choć znając choć odrobinę zdolności Tokage w walce aż tak się nie martwił. Pytaniem było czy pozostali łowcy chcieli tylko przetrzymać giganta, czy może się z nim uporać...
Jednak nie chcąc w pełni się tylko oddawać "deratyzacji", Yoshimatsu będzie używał swojego zmysłu aby sprawdzać teren wokół wozu.

Akcje:
1. Dalsze pozbywanie się małych demonów.
2. Używaniu zmysłu aby badać teren.

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Nie Sie 11, 2024 8:28 pm

Obydwaj byli w dość mocno niekorzystnej sytuacji. Zarówno użytkownik oddechu wiatru jak i ognia użyli swoich cięć na tym kolosie, a on bez chociażby grymasu bólu przyjął to wszystko na siebie, a co więcej przygotowywał się do następnych ataków. W tym momencie obydwaj mogli zacząć powoli tracić morale oraz zdawać sobie sprawę jak bardzo przeceniają swoje możliwości próbując go teraz ściąć, jednak nie mieli innego wyjścia. Ostatni z wozów który nie mógł przejechać nie mógł pójść tak po prostu na stracenie, nie w tym momencie... Nie póki Yuzuka nie da z siebie wszystkiego. Czyżby to był ten zapalnik do działania którego ostatnio tak długo poszukiwał? Czyżby chęć ochrony tych którzy będą następcami jego pokolenia było płomieniem który podsycał całą tą maszynerię w nim? Na tę chwilę mógł szczerze tak powiedzieć. Zdawał sobie sprawę że każdy błądzi i każdy powinien mieć do tego prawo. Dlatego też chciał dać taką możliwość również temu dziecku. Spojrzał chwilę na Tokagę po czym westchnął nieco głośniej. Zdał sobie sprawę, że te jego myśli równie dobrze mogłyby rozbrzmieć z ust mizunoto płomieni. Jeszcze trochę i razem zaczną ratować jakieś wioski i robić inne dobre rzeczy których na pewno Ryosen sam by nie robił. Czyżby to był wpływ tego człowieka na otoczenie? Oby nie.
- Skup się. Następnym cios wyprowadzimy we dwóch. Użyj swojego najsilniejszego oddechu z lewej strony jego szyi, a ja zrobię to z prawej. Do tego czasu skup jego uwagę na sobie - Powiedział do towarzysza.
Nie przepadał za wydawaniem rozkazów, czy też próbach synchronizacji ataku jednak w tym momencie była to ich jedyna opcja która mogłaby posunąć ich do zwycięstwa.
- Chyba że teraz zginę - Po tych słowach brunet ruszył przed siebie.
Poszukiwał miejsca z którego będzie mógł dostać się na ramię potwora, a stamtąd zaatakować frontalnie jedno z jego oczu, a jeśli uda mu się je rozciąć to nawet pokusi się o wejście do środka o ile oczodół jest na tyle duży by mógł się przecisnąć.

1. Refleksja nad własną sytuacją i obmyślanie planu
2. Przekazanie instrukcji Tokage
3. Próba wparowania do czaszki demona

Re: [ Zabójcy 4 ] - Eskorta Rannych — Pon Sie 12, 2024 7:07 pm

Event

Eskorta Rannych - 11

Gęsty las z dala od karawany - Yuzuka Ryosen & Tokage Jin

Mimo że ich droga zdawała się już trwać dość długo, wyruszyli w ciągu dnia, podczas deszczu, więc odnalezienie księżyca było niemożliwe - za pokrywą chmur nadal świeciło słońce. Jeżeli zabójca zamierzał walczyć z bestią aż do poprawy pogody, nie mógł wiedzieć ile będzie kosztować go to sił. Czy wydawało się to jednak niemożliwe? Demon był wielki i za sprawą gęstego buszu ciężko było mu manewrować cielskiem między drzewami. Chyba właśnie dlatego Tsuya postanowiła zmienić kierunek, a potwora zatrzymać na gęstym zagajniku. Gdyby nie to, że oboje z Ryosenem mieli pod opieką jeszcze jeden wóz, zostawienie go miałoby sens. Teraz jednak musieli wymyśleć inne rozwiązanie na swój problem.

Jin został zmuszony w pewnym momencie, aby odskoczyć na jedno z drzew. Nie odbyło się to z wielką gracją - bestia szarpnęła się, a mężczyzna łapiąc się korony drzewa ledwo wyhamował ciało przed upadkiem w dół, drąc nim o gałęzie. Nie obił się tylko dzięki wcześniejszemu przygotowaniu, ale czasu na refleksje było niewiele: demon zirytowany jego wcześniejszym atakiem odwrócił psi pysk w stronę jego bezpiecznego drzewa i kłapnął zębami, rozrywając koronę tuż obok zabójcy.
Z sykiem wypluł liście i ruszył do kolejnego ataku, tym razem prąc całym ciałem w przód.

Chociaż to Ryosen szukał możliwości ataku w słabe punkty przeciwnika, to jego towarzysz pierwszy dostrzegł to, co mogło przydać im się do przechylenia szali na swoją stronę - potwór miał silne ciało, skórę pokrytą zrogowaceniami przez które nie dali rade przebić się pierwszymi atakami, lecz pysk pozbawiony był tej osłony, pozwalał demonowi swobodniej obracać paszczą.

Drugie, co mogło rzucić im się w oczy to to, że przeciwnik nigdy nie sięgał głową poniżej linii koron. Nie mógł zapewne z powodu licznych narośli i rogowych wypustek wokół głowy, którymi zaczepiał raz za razem o gałęzie i spowalniał przy atakach. Wymachiwał łapą z irytacją, akurat wtedy, gdy Yuzuka postanowił w kilku skokach po drzewie zasadzić się na jego głowę. W ryzykownym skoku wdarł się na pysk i zaczepił nichirin o oczodół, nie na tyle duży, aby dało się go użyć jako przejścia, lecz wystarczająco pokaźny, by demon zwrócił na niego spojrzenie niemalże ludzkich oczu. Ciepłe, błękitne oko wielkości niemal połowy ludzkiego ciała wybuchło krwią cięte na pół. W następstwie stworzenie zawyło ogłuszająco, grzmiąc nie tylko z bólu, ale także w sposób który sugerował, że wzywa pomoc.

Tokage Jin - obrażenia:
Poziom 1 - chwilowe ogłuszenie (jedna kolejka)

Yuzuka Rysoen - obrażenia:
Poziom 1 - chwilowe ogłuszenie (jedna kolejka)

Środkowy wóz - Ishida Yoshimatsu

W pewnym momencie Ishida został sam. Nie tylko Ryosen i Tokage Jin pozostali daleko w lesie, aby mierzyć się z ich głównym zagrożeniem, ale także Hanako zbiegła z wozu za jednym z małych potworów i jeszcze na niego nie powróciła. Powoli przed jego zmysłem otwierała się niebezpieczna prawda - nie tylko wóz z rannymi był atakowany, a z przodu, jak i z tyłu woźnice mierzyli się z podobnym problemem, tylko częściowo radząc sobie ze spychaniem zagrożenia.
W jednej chwili zabójca stał się odpowiedzialny za siedem pojazdów, ich załogę i ciała pozostawione Korpusowi pod opieką. Deszcz lał, a sytuacja wydawała się beznadziejna. Jeżeli chciał poradzić sobie jakoś z problemem, musiał dobrze zaplanować swoje działania i wykorzystać pełnię wiedzy, jaką otrzymał podczas szkolenia i dalej, na misjach jako zabójca demonów.

Las na boku traktu - Hanako

Hanako przez dłuższą chwilę nie mogła zdecydować się czy ruszyć za przeciwnikiem, czy powrócić na swoje stanowisko. Wozy za jej plecami przejechały ciasnym traktem przez las, a ona zdała sobie nagle sprawę, że przez bezczynność zgubiła trop. Co gorsza rana, która przez dłuższą chwilę nie została odpowiednio zabezpieczona, teraz dawała jej się we znaki. Krawawienie było intensywne i dopadła ją słabość. Musiała jak najszybciej wrócić do bezpieczeństwa, jeżeli nie chciała omdleć w mokrym lesie, z dala od karawany, która podążała dalej umykając demonom.

Hanako - obrażenia:
Rana 3 poziomu - kilkucentymetrowe ugryzienie z wyrwanym fragmentem skóry na tyle prawego ramienia; krwawi intensywnie, a postać odczuwa z tego powodu zamęt w głowie. Osłabienie ciała, jeżeli rana nie zostanie opatrzona, postać zemdleje za 3 kolejki.

Podsumowanie

Termin: 72h
Kolejność: obojętna
Dodatkowe informacje:

W razie pytań skierujcie się do: Suiren (PW) lub Renfei (Discord)

Hanako - opuszczona 1 kolejka