Dziennik pokładowy

Dziennik pokładowy — Czw Lut 15, 2024 11:49 am

Dziennik pokładowy - Dzień 363
Wiatr zmienny, pogoda dobra; wczesnym wieczorem lekka burza, która szybko ustała; woda spokojna.
Okolice wyspy Oitoma; planowana godzina przybicia do brzegu: 2:20

Na wyspie oczekujemy na handlarzy pochodzenia chińskiego. Spóźniają się. Ich statek, lekka dżonka z szarymi masztami - Mokeden, pojawia się godzinę po umówionym terminie przez co udaje nam się wynegocjować lepszą cenę. Dodatkowe dwie beczki towaru i jeszcze jedna, z solonymi rybami na użytek własny lub sprzedaż poza oficjalnymi portami. Tłumaczą się patrolem na granicy morskiej i potrzebą nadłożenia drogi, która uchroniła ich od konfliktu i możliwej potrzeby zatopienia ładunku. Są podenerwowani. Pierwszy raz dokonują wymiany z załogą składającą się częściowo z demonów.
Towar kończymy ładować przed godziną 5:00, na chwilę przed świtem. Od godziny towarzyszyła nam już łuna, chmury zwiastują mozolną drogę powrotną, wiatr jest słaby, ale południowo-wschodni, sam będzie pchał Kasasagi do brzegu. O 5:30 planowana zmiana pokładu, ludzka załoga korzysta ze zdobytego prowiantu, kucharz przygotowuje ryż z nori, rybą i gotowaną rzepą. Jak zwykle nic dla demonów. Nieważne, już do tego przywykłem.

Dziennik pokładowy - Dzień 364
Wiatr południowo-wschodni; na niebie brak chmur, księżyc oświetla wodę.
Pięć mil morskich od portu na półwyspie Kameshima; planowana godzina przybicia do brzegu: 1:00

Na horyzoncie pierwsza pojawiła się latarnia Wakizaki. Zgodnie z umową jej światła gasną na około dziesięć minut, podczas których następuje oczyszczenie misy ogniowej. Brak światła nie przeszkadza demonicznej części załogi, aby nakierować Kasasagi we właściwym kierunku. Dzięki temu udaje nam się ominąć pierwszy strzeżony port bez wzbudzania podejrzeń. Dodatkowy towar przyda się, aby opłacić rodzinę latarnika przy kolejnej podróży morskiej na punkt handlowy Oitoma. Powiadomić kwatermistrza.
Kolejny przystanek: tymczasowy port handlowy pomiędzy wyspami Ine i Ao. Odbiorcami towaru są oczywiście oficjele cesarscy, jednakże sam odbiór ma się odbyć na zasadzie utajonego przekazu. Zostawiamy beczki z opium we wskazanym miejscu, a następnie kierujemy statek na drugą z wysp, gdzie wojsko zostawiło swoją opłatę. Czasami zastanawia mnie po co im tak duże ilości odurzającego narkotyku, a potem przypominam sobie dlaczego młode chłopaki z czoła armii zawsze wyglądają na nieobecnych...
Czy mnie też spotkało kiedyś coś podobnego?

Dziennik pokładowy - Dzień 365
Brak wiatru; woda stojąca; wąski księżyc i niewielkie oświetlenie.
Punk orientacyjny na Ama no Hoshidate; statek zacumowany pół kilometra od mostu Kaisen. Aktualna godzina: 00:30.

Wspięcie się na szczyt zajmuje około pół godziny. Moim tempem - piętnaście minut. Okrągły rok na morzu wybił mi na pokładzie Kasasagi, jednak chwilę później zapragnąłem wybrać się na brzeg. Z tego miejsca widać doskonale morze wewnętrzne Asoumi; na prawo od Amanohoshidate zaczyna się już morze japońskie. Stacjonujemy na tym drugim. Wpłynięcie na Asoumi stało się niemożliwe dla Kasasagi od kiedy wybudowano niski most łączący półwysep z drogą lądową do Miyazu. Czekamy na kolejne wieści z centrum, chwilowo stacjonujemy i uzupełniały zapasy. Jesteśmy zbyt daleko od przypisanej trasy rzecznej, aby zgłosić rozpoczęcie patrolu. W ciągu pół roku musimy opłynąć od zachodu Honsiu, aby znów znaleźć się w okolicy zatoki Wakayama.
Wartość ostatnio sprzedanej towaru spokojnie finansuje tak długą nieobecność w Osace i Nagoi. Na Kiso znajduje się drugi z naszych statków - Kaimon, który przesyła wieści drogą powietrzną - z pomocą demona kontrolującego na duże odległości prądy powietrzne - dzięki czemu możemy cały czas informować Date o raportach z legalnych i nielegalnych przepraw. Tylko nieco ponad połowa łodzi jest tak w zasadzie przechwytywana, pozostałe płacą niemałe sumy, a i tak jest to dla nich opłacalne.
To wydaje się właściwe, skoro sami ubijamy pod osłoną nocy najróżniejsze interesy.
Rok na morzu... Nie, właściwie rok od kiedy w moje ręce trafiła Kasasagi. Dużą część tego czasu nadal spędziłem na lądzie, jednak zawsze w zasięgu kilku tygodni drogi pieszej od aktualnego miejsca postoju statku. Czas ten mijał zaskakująco wolno, szczególnie podczas długich nocy spędzonych po środku pustego, spokojnego morza. Otoczony nie rodziną, ale ludźmi nawet bliższymi niż niegdyś byli dla mnie przedstawiciele własnej krwi. Zaskakujące.

Dziennik pokładowy - Dzień 430
Brak wiatru; woda lekko falująca - sądząc po bujaniu; godzina: 13:00.
Przeprawa morska na Kitakyūshū, a następnie na Shimonoseki. Planowana godzina opuszczenia kontroli: 22:00.

Kasasagi utknęła w kolejce statków próbujących skrócić sobie drogę pomiędzy Honsiu a Kiusiu. Opłynięcie tej drugiej wyspy to dodatkowe kilka miesięcy drogi, a na to nie możemy sobie pozwolić. Od niedawna nastąpiła zmiana celników, przez to okoliczne porty zapchane są statkami, które nie otrzymały odprawy - z różnych powodów. Nowy celnik - Izu Yokosuka - nie znajduje się jeszcze w naszej kieszeni. Sądząc po wieściach wysyłanych z Kaimon, nie będzie łatwo go przekupić. Użycie siły to ostateczność, stąd wielodniowy już postój w ciągu statków czekających na kontrolę.
Wczorajszego wieczora z zamku Aoba przybył posłaniec z wszelkimi potrzebnymi listami, pozwoleniami i dodatkowymi dokumentami, dlatego po południu wreszcie wpuszczono nas na przeprawę. Część ze zwojów przejrzałem i, jak zwykle, traktują o powiązaniach wielkiego rodu Date z pomniejszym rodem Izu, oraz obiecują powiększenie majątków na drugim końcu kraju, jeżeli Kasasagi dostanie pozwolenie na przepływanie Shimonoseki bez zbędnych postojów.
Nie wieziemy żadnego towaru, ale wszystkim zależy na posiadaniu w swoim majątku statku, który może wyprzedzić wszystkie inne, gdyby doszło do potrzeby przemieszczenia armii, przekazania towaru i tak dalej. W kajucie kapitana, za moimi plecami, znajduje się kilkadziesiąt takich pozwoleń. Kopie dokumentacji złożono w każdym możliwym porcie i na przeprawach. Nasz statek jest jednym z niewielu w tym kraju, które pływają właściwie bez postojów, jeżeli przyjdzie taka potrzeba.
Date nie szczędzą środków na utrzymanie tej załogi.

Dziennik pokładowy - Dzień 500
Wiatr północny; woda wzburzona. Godzina 4:00
Postój na Shodo, w okolicy brzegu pod świątynią Koyasu Kannonji.

Do świtu pozostało półtorej godziny. Zmiana załogi nastąpi dzisiaj z opóźnieniem z racji tego, że oczekujemy na przybycie Kaimon. Po wymianie informacji wyruszamy na Kiso, a tymczasem druga z naszych łodzi przeniesie się w rejon Osaki i rzeki Yodo. Pomimo opóźnień na skrócie morskim udało nam się trafić na kilka tygodni bardzo sprzyjających wiatrów północnych, przez to Kasasagi przybyła na miejsce w dniu sto czterdziestym szóstym od dnia wyruszenia z Amanohoshidate. Dodatkowe dni wykorzystamy na odpoczynek w porcie. Przyda się także uzupełnienie załogi, która często zawęża się z przyczyn naturalnych na tak dużej jednostce - chorób, wypadków.
Demony nie zjadają załogi.
Dwie dodatkowe beczki tamtego opium pozwolą nam na dobranie sobie kilku dodatkowych marynarzy, a może nawet na podkupienie doświadczonej konkurencji. Wzmocnimy w ten sposób Kasasagi, odbierając rywalom wyszkolonych członków. Za cenę jednego, doświadczonego pirata można by zakupić niewielką wioskę, ale cena jest warta gry. Taki człowiek zapracuje na siebie w kilka miesięcy, a niekiedy pozostaje na pokładzie do końca swojego życia.
Niemalże półtora roku na statku. Przyjdzie mi oglądać jak część z tych ludzi starzeje się i umiera, jak dorastają ich dzieci, a potem także one siwieją i trafiają do morza... do tego też z czasem się przywyknie. Prawda?