Oho nie nie chciała zdradzić mi tego sekretu czy może po prostu się droczyła? Ciężko było powiedzieć, co było prawdą, a co nie, w końcu już nie warczała, tylko kontynuowała droczenie się, ale to dobrze. Przynajmniej zabawa nie skończy się tak szybko, chociaż gdy ktoś tu wejdzie, to na pewno nie zrozumiem, że to tylko zabawa.
- Ciekawski ze mnie gość... to fakt. - Zmrużyłem oczy i uśmiechnąłem się niewinnie, chociaż ciężko było u mnie jej szukać, nie wiem, czy kiedykolwiek ją miałem no, chyba że w kołysce jako niemowlak. Zawsze byłem pewny siebie, zdeterminowany i nie wstydziłem się mówić prawdy, później po prostu zrobiłem się bardziej przebiegły i nauczyłem się grać w tę grę, a to wszystko dzięki Yoshiwarze. W blondynka odbija piłeczkę, faktycznie nigdy nie przyszedłem do niej w nocy, ale nie dlatego, że się wstydziłem. Po prostu gdybym to zrobił znowu plotki zaczęły by krążyć po dormitorium i razem z jej bratem znowu musielibyśmy przemówić do rozumu kilku głupkom. Dla Hayasse rodzina była bardzo ważna, a ja nie chciałem dokładać mu dodatkowych zmartwień i przeszkadzać w dążeniu do celu. Ale tutaj gdzie nikt nas nie kojarzy, mogłem się z nią droczyć do woli.
- A skąd wiesz, że nie byłem? Może zakradałem się, by popatrzeć na twoją słodką twarz gdy smacznie drzemałaś w najlepsze, swoją drogą masz twardy sen.... Wiesz, że często mamrotałaś moje imię przez sen? - Mówiłem powoli i stanowczo, ten blef był idealny. Na pewno nie będzie w stanie stwierdzić czy tak było, czy nie, w końcu spała. - Mmmm, chcesz mnie wymasować, ale może lepiej, jak będziemy w onsenie? Tam będzie mniej ubrań. - Puściłem jej oczko i mruknąłem przeciągle gdy zaczęła prowadzić dłoń po moim torsie. Sam zacząłem stukać palcami o jej biodra, tak jakbym na coś czekał, gdy zaczęła drażnić moje wargi swoim oddechem, a uszy szeptem nie pozostałem jej dłuży, otarłem delikatnie jej nos swoim. - Nie... z pożądaniem Ci do twarzy.- Odpowiedziałem jej krótko i spoglądałem głęboko w oczy. Nie wiedziałem, czy białowłosa się przełamie, czy nie, ale nie zamierałem robić tego kroku. Chciałem się z nią droczyć, do granic jej wytrzymałości. Złapała mnie mała myśl. Ciekawe czy Saiyuri czuła się podobnie, gdy patrzyłem w jej oczy z taką intensywnością, czemu o tym pomyślałem właśnie teraz? Mimowolnie umysł znowu do niej powrócił, ale szybko się otrząsnąłem. Głupku, skup się. Mam wiele pytań i tajemnic do zgłębienia, ale to nie był czas, żeby znowu roztrząsnąć to wszystko.
- To dobrze, że siedzimy w tej samej szufladce. - Szepnąłem do niej gdy była bardzo blisko moich ust, tylko się droczyliśmy, ale zaczynało robić się coraz cieplej i to wcale nie przez pogodę. Nie wiem, czy można było to uznać za pocałunek, ale koniec końców poczułem smak jej ust. - Czyli to tak smakujesz.... słodko.- Oblizałem wargi lubieżnie i spojrzałem na nią bezczelnie, uważnie słuchałem i obserwowałem gdy wspomniała o dwóch absztyfikantach.
- Nie słyszałem o nim.... Wiem, że mój układ kolorów bardziej Ci się podoba, ale nie jest on zbyt powszechny.- Odpowiedziałem na jej zaczepkę, szybkim i celnym atakiem. Jednak gdy mówiła o kowalu, jej zachowanie zmieniło się diametralnie. Nie raz już widziałem u kobiet te zalotne pełne pożądania przygryzanie wargi. - A dla mnie tak wargi nie przygryzasz.... wszystko jasne...- zrobiłem pauzę i poudawałem chwile, że nad czymś myślę.
- Zakochałaś się w tym Hanshine, widać to na pierwszy rzut oka, pewnie sama też czujesz ciepło gdy o nim myślisz. Całkiem mocno wpadłaś.... Nie wiem, czy czujesz cokolwiek do tego zabójcy kamienia, ale na pewno nie poczujesz nic do niego, dopóki nie wyjaśnisz sobie pewnych spraw z kowalem. - Uczucia nigdy nie były proste, zawsze się komplikowały i odbijały na samopoczuciu, zwłaszcza jak były niespełnione czy nieodwzajemnione. Teraz przyszła moja kolej na opowiedzeniu o swoich rozterkach.
- Uważaj, jak go obudzisz, będziesz musiała wziąć za to odpowiedzialność. - Uśmiechnąłem się delikatnie. - Więc jest taka jedna blondynka, którą poznałem w gospodzie... Saiyuri. Chyba nieświadomie wpadłem w sidła własnej gry, dopiero ostatnio zdałem sobie sprawę, że podoba mi się i to nie tylko fizycznie. Uwielbiam patrzeć w jej gwieździste oczy, czuje wtedy, że coś mnie wciąga i oglądać jak się rumieni od komplementów. Ma dwie blizny na twarzy, ale jej uroda przyćmiewa je... Tylko nie wiem, co ona czuje, a nie miałem okazji jej spotkać przez ponad trzy miesiące, chyba mnie unika albo zapomniała... Do tego koszmary i dlatego wyglądam, jak wyglądam, muszę z siebie wyrzucić ten stres i pesymizm. - Gdy opowiadałem jej o swoich rozterkach miłosnych, bawiłem się jej obi, które bardzo powoli rozsupływałem.

- Nie mogłem tak po prostu ograbić cię z nocnych fantazji, nie miałabyś, o czym więcej śnić. - Szeptem odpowiedziałem jej bez cienia wątpliwości, chociaż nie miałem żadnej pewności, że właśnie tak było, ale skoro ona w to brnęła to i ja musiałem kontynuować temat, który rozpocząłem. - To dobrze... Byłem młody, zresztą to był mój pierwszy raz z kobietą w łaźni.... No i byłem trochę rozchwianym emocjonalnie - Powiedziałem z przekąsem, faktycznie lekko się zaczerwieniłem wtedy, ale był to mój pierwszy raz w łaźni z kobietą i nie czułem się w pełni swobodnie. Tylko jak porównać to z moim pierwszym razem, to było nic. Największego buraka spaliłem, jak pierwszy raz zaznałem ciepła kobiety, ale ciężko powiedzieć czy ze wstydu z powodu samego zbliżenia, czy może z tego, że nie popisałem się zbytnio.
- Stąd, że nie ma go tutaj, a ty na samą myśl przygryzasz wargę. Pożądać można wielu rzeczy i raczej nie przejmujesz się tym, gdy chcesz zjeść sobie makaron zamiast ryżu albo co sobie pomyśli ryż, gdy weźmiesz makaron i odwrotnie.. - Tłumaczyłem jej, chociaż sam nie miałem stuprocentowej pewności czy faktycznie moje słowa miały pokrycie w rzeczywistości. - Jesteś między młotem a kowadłem, ale wygląda na to, że możesz sobie wybrać, masz dużą szansę, że na koniec zostanie Ci chociaż jeden. - Skoro Kiryuu wyznał jej swoje uczucia, to nawet gdy kowal odrzuci jej zaloty, zostanie jej jeszcze wróbel w garści. Trochę jej zazdrościłem tego, ja nie miałem takiego luksusu, nikt mi nie wyznał swoich uczuć i nawet nie wiedziałem, czy Saiyuri nie była zajęta. Czy zniechęcało mnie to? Nie bardzo, ale na pewno komplikowało i wydłużało drogę, aby jej posmakować i zabrać dla siebie.
- Nigdy nie ma się pewności czy jest to prawdziwa miłość, czy tylko zauroczenie.... Czasami przelotnie pojawiają się w mojej głowie myśli, nawet gdy tego nie chce i staram się skupić na czymś innym.... To nie jest takie proste, czuje coś do niej... Ahhh... Ciężko to wytłumaczyć, ale przez to całe droczenie się i zabawy, narasta we mnie coraz większe pożądanie wobec Ciebie..... Wiem, że nie.... - Nie zdążyłem, dokończyć i poczułem, jak namiętnie zaczęła mnie całować. Uderzenie ciepła było błyskawiczne, było mi zdecydowanie cieplej niż chwile temu, skupiłem się na fizycznej przyjemności, której mi brakowało. Upłynęło sporo czasu od mojego ostatniego razu, można powiedzieć, że wiodłem przez pięć lat pustelniczy żywot. Gdy tylko skończyła mnie całować, chwyciłem ją za nadgarstki i przetoczyłem w bok, aby znaleźć się nad nią. Dłonie przycisnąłem stanowczo do ziemi nad jej głową i pochyliłem się przy niej tak, jak to ona zrobiła chwile wcześniej, usta umiejscowiłem przy uchu i zacząłem przeciągle szeptać.
- Myślałem o tym.... jak mi dobrze i chce więcej.... To między nami, to właśnie pożądanie... To jest ta różnica między tymi dwoma uczuciami.- Dmuchnąłem ciepłym powietrzem na ucho i złożyłem jej kilka pocałunków na szyi.  Gdy mnie pocałowała, poczułem przyjemną ulgę, ta jakby ktoś mi zdjął wielkie brzemię. Kompletnie nie myślałem o niczym innym niż tylko przyjemności, to nie tak, że moje uczucie do Saiyuri zniknęło, po prostu dałem upust swojej frustracji i pożądaniu. Duszenie w sobie tak wielu emocji  i wątpliwości nie mogło się dobrze skończyć. Nie czułem się winny, w końcu nie byliśmy w związku i niczego nie deklarowaliśmy, nawet nie wiedziałem, czy ona jeszcze chce mnie zobaczyć, pomimo tego, że chciałem, aby sobie tego życzyła.

Nie odpowiedziałem jej na to pytanie, w końcu wiedziałem, że ona tylko chciała z tego skorzystać, a ja nie zamierzałem dawać jej dodatkowych argumentów w tej batalii. No i w dodatku chwile temu powiedziałem jej, jak to dokładnie wyglądało, więc Sayaka chciała tylko się tym chełpić, faktem i jeszcze wywlekała przeszłość.
- Może gdybyś mnie tego dnia tak mocno nie uderzyła kilka razy w nos, to nie byłby tak wrażliwy. No, chyba że wolisz te wersje, że tak bardzo Twoje nagie ciało mnie pociągało czy strofowało. - Odpowiedziałem jej z zadziornym przekąsem, skoro tak bardzo podobała jej się ta wizja, to grzech nie byłoby z niej skorzystać. Wszystko działo się tak szybko i gwałtownie, praktycznie jakby działo się to odruchowo i bez chwili zastanowienia się, jeszcze przez krótką chwilę składałem pocałunki na szyi. Oderwałem się i spojrzałem w jej oczy i nieco przechylając głowę w bok, na moich ustach pojawił się niewinny uśmieszek.
- Głuptas... widzisz, do czego musieliśmy się posunąć, żebyś zrozumiała, co do niego czujesz i do kogo czujesz coś głębszego..... Wygląda, że niestety z Hanshinem będziemy na drugim miejscu zawsze. - Puściłem chwyt i wzruszyłem nonszalancko ramionami. Może trochę mnie poniosło, ale i tak bym to przerwał, nim doszłoby do czegoś poważnego, a przynajmniej za wszelką cenę bym spróbował to zatrzymać, ze względu na naszą długą przyjaźń i z powodu jej brata Hayasse. Wiem, jak ważna dla niego jest rodzina, a ja nie chciałbym, aby zaczął mnie postrzegać jako problem albo tego, który wykorzystał jego siostrę. Sayaka miała racje, to wszystko mogłoby mocno skomplikować nasze dalsze życie, dobrze, że to ona pierwsza wywiesiła białą flagę i nie brnęliśmy dalej w las.
- Mówiłem Ci już, moja sytuacja jest trochę inna... Ja nie wiem, czy Saiyuri cokolwiek do mnie czuje, więc nie czułem się, że jakbym ją zdradzam.... Chociaż chciałbym, żeby coś czuła... chciałbym ją dotykać i poczuć  ciepło, jakie od niej bije. Może to głupie... dziecinne.... albo niepoprawne, ale pewnie gdybym to z Tobą zrobił, myślałbym momentami o niej i nic bym na to nie poradził. - Mówiłem spokojnym głosem, który nie był w żaden sposób smutny czy wesoły.
- Więc dobrze, że dotarło to do Ciebie, nim posunęlibyśmy się o krok za daleko, niby trzymałem rękę na pulsie, ale kto wie, mógłbym się nie powstrzymać.- Puściłem jej bezczelnie oczko, rozmowa z nią rzuciła mi sporo światła na to wszystko, teraz już wiedziałem, co będę musiał zrobić.  Za dużo się przejmowałem tym, co nieznane. Bezsensowny strach przed czymś, na co w tym momencie nie miałem wpływu, nie taki byłem i nie powinienem się bać tego, w końcu wystarczy, że znajdę drogę albo sam sobie ją stworze i zabiorę ją dla siebie. - No to nie pozostało mi nic innego tylko,  sprawić, aby i ona poczuła coś do mnie, jeżeli jeszcze tego nie robiła. - Uśmiechnąłem się szeroko, podniosłem do góry i przerzuciłem kobietę przez bark, drugą ręką zebrałem swoje ubranie oraz miecz i wyszedłem z dojo. - No to skoro już ustaliliśmy, pewne rzeczy to teraz idzie zrobić coś szalonego... spokojnie nie chodzi mi, o dzielenie łożą czy coś takiego... Bo go tam nie będzie. -   Ruszyłem w kierunku góry, energicznie przy tym biegnąc.

Z/T Yui&Sayaka