Mieszkała i wychowywała się w Yonezawie całe swoje życie i mieszkańców wioski, a także wizytujących tam zabójców, traktuje jak członków rodziny. W większości szanuje ich i jest gotowa dla nich do poświęceń, jednak z drugiej strony paru z zabójców zdążyło pokazać jej, że niektórzy z nich uważają się za lepszych od zwykłych ludzi, którzy wciąż z Korpusem współpracują, a nie posiadają oddechu. Niesmak pozostał.
Zakorzeniono w niej przekonanie, że demony to spragnione krwi bestie, których nawet nie powinno nazywać się zwierzętami. Darzy je mieszanką nienawiści i strachu, bo wie że w starciu z nimi pewnie nie miałaby większych szans, a z drugiej strony krew gotuje się w niej na myśl o tym jak bardzo te potwory nie szanują ludzkiego życia, trwoniąc je lekką ręką. Skoro one nie traktują jej z należytym szacunkiem, to czemu ona powinna w jakikolwiek sposób respektować je?
współpracujących z korpusem:
To jej ojciec i matka. To jej brat. To twarze mijane w Yonezawie, z której pewnie każdą mogłaby nazwać odpowiednim imieniem. Jest oddana ludziom, z którymi spędziła całe życie tak samo jak i tym, którzy dzielą z nimi swoje idee i chęć walki z demonami. Za większość z nich oddałaby życie; za część dlatego, że myśli o nich jak o prawdziwej rodzinie, a za resztę dlatego, że zdaje sobie sprawę jak wielkie pokłady odwagi trzeba posiadać, by bez Oddechu opowiedzieć się po stronie demonów.
współpracujących z demonami:
Współczuje im, a jednocześnie gardzi mini. Żal jej, że postanowili wybrać łatwą ścieżkę strachu lub uwielbienia dla demonów, jednak wie, że byłaby w stanie pomóc któremuś z nich, gdyby ten okazał jakąkolwiek skruchę.
• Atsuko wciąż całym sercem wierzy, że kiedyś uda jej się opanować oddech płomienia, którego naukę niegdyś porzuciła, nie chcąc bardziej zadręczać swojej nauczycielki. Wtedy poddała się, jednak po dziś dzień nie może przestać myśleć o tym jak bardzo mogłaby przysłużyć się innym, mogąc samej posługiwać się oddechem. Część niej chce wierzyć, że jej porażka uzasadniona była nieodpowiednim orężem, bo przecież katana tak ciężko i nieporęcznie leżała w jej dłoniach, podczas kiedy łuk osadza się w nich tak lekko i naturalnie.
• Chce zostać najlepszym tropicielem demonów w Tsurugi.
TEKST
She might not make it home tonight.
Nie możesz odpowiadać w tematach