Kinami ruszyła pierwsza by oczyścić przejście swoim towarzyszom, próbowała użyć trzeciej formy oddechu wody lecz jej płuca odmówiła jej posłuszeństwa i nie pozwoliły na to. Jedyne co wywołała to lekki ból klatki piersiowej będący ostrzeżeniem by tego nie powtarzać. Nie przeszkodził on jednak w niczym zabójczyni. Wojowniczka oddechu wody ruszyła do przodu omijając korzenie chcące ją przebić, a nawet niektóre ścinając by otworzyć sobie przejście do gałęzi, które to już w pełni uformowały się w ręce. Drzewo zamachnęło się wtedy na zabójczynie i o ile jedną rękę udało się ominąć tak druga musnęłą dziewczynę i  odrzuciła Kinami dziesięć metrów w tył. Zabójczyni udało się zamortyzować upadek na tyle jednak by nie odniosła znacznych szkód.
Yukiharu opracował na szybko plan po czym przystąpił do jego realizacji, zaraz po tym jak Kinami przystąpiła do ataku by potem zaliczyć krótki lot. Piorun zaatakował, chciał skorzystać po raz kolejny z pierwszej formy lecz podobnie jak Kinami nie było mu to dane, jego płuca potrzebowały chwili na odpoczynek nim będą w stanie uderzyć ponownie. Młodzieniec miał szczęście, Kinami przyjęła na siebie uderzenie drzewa w wyniku czego mógł dostać się do serca drzewa by znów zniszczyć osłonę drzewa. Następnie mężczyzna skupił się na obronie swoich towarzyszy co było dobrym wyjściem, jedna z drewnianych rąk chciała zgnieść wojownika lecz ten swym mieczem odbił atak po czym mógł skupić się na wycinaniu korzeni.
Towarzysze Sekomury otworzyli mu przejście do serca drzewa co też rudowłosy miał zamiar wykorzystać, przyjął pozycję podobną do mistrzów Iado i wyczekał na odpowiedni moment. W momencie gdy Yukiharu zniszczył regenerującą się korę, Sekomura wystrzelił do przodu by niczym błyskawica uderzyć w demoniczne serce. Żółte ostrze pokryte błyskawicami uderzyło w osłabiony pień by przeciąć, a następnie zniszczyć pulsujące drzewo. Do uszu zabójców, a zwłaszcza Sekomury dotarł okropny pisk który towarzyszył nagłemu uschnięciu drzewa i jego powolnemu rozpadowi w pył. Jedno z trzech demonicznych drzew zostało zniszczone, pozostało im teraz wybrać dokąd ruszą dalej. Czy ocalą zabójcę? Ruszą po jego psa? Czy też udadzą się na samotne poszukiwania porwanej dziewczyny.

Podsumowanie:

---

Podsumowanie

Termin:  48H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)


• Jeśli chcecie posłuchać ze mną muzyki to zapraszam

Zabójcy podjęli decyzje by podjąć próbę uratowania ich towarzysza z korpusu, trzech wojowników ruszyło na północ skąd to Sekomura usłyszał psi gwizdek. Po piętnastu minutach już nawet bez wyczulonego zmysłu słuchu słyszeli gwizdanie, zaś na nieboskłonie ujrzeli kłęby dymu świadczące iż coś zostało podpalone. Miejsce skąd dobiegał dym było być może kilometr od nich i mogli śmiało założyć, że to właśnie tam znajdywał się tropiciel. Być może walczył właśnie o życie i potrzebował nagłej pomocy, lecz nie tylko On był zagrożony.
Zabójcy wyczuli czy też w przypadku Sekomury usłyszeli zagrożenie z pod ziemi. Tak jak w walce pod pierwszym z upiornych drzew spod ziemi wystrzeliły korzenie. Spaczone demoniczną krwią przyjęły kształt włóczni, nie trafiły one żadnego z zabójców zatrzymując się tuż przed nimi by zaraz to cofnąć się i ukryć pod ziemią. Rudowłosy zabójca dostrzeże wtedy gałkę oczną na jednym z drzew, ta otworzyła się gdy Ci tylko minęli drzewo. Po czym na jego oczach właśnie się zamknęła.
To jednak nie była jedyna niespodzianka, która miała ich powstrzymać przed udzieleniem pomocy zabójców, usłyszeli bowiem dobiegający zewsząd dziewczęcy głos.
— Pomóżcie mi, pomóżcie mi — Błagał głos po czym do uszu zabójców dobiegł szloch — Trzyma mnie na południu, zabiła biednego psa — Powiedziała dziewczyna.
— N-nie, jestem na zachodzie — Powiedział dokładnie ten sam głos choć z innego kierunku, jeśli któryś z zabójców spojrzał w tamtą stronę to mogli przysiąc iż w oddali w lesie mignęło im białe kimono.
Nim jednak wojownicy zdecydowali co dalej z drzewa przed nimi wyrosła górna część korpusu demona, stwór trzymał w swych szponach ludzką czaszkę którą rzucił w stronę członków korpusu.
— Zniszczyliście jedno z mych drzew, dlaczego stoicie naprzeciw siłom natury? — Zapytała Demonica gdy to z tego samego drzewa wyszedł drewniany jeleń — Myślicie, że dacie radę ocalić dziewczynę i tego wstrętnego podpalacza? Nie pozwolę wam ocalić obydwu, dlatego daje wam wybór. Możecie ocalić córkę Daimyo lub swego towarzysza, podejmijcie decyzję szybko. Gdy tylko poroże dotknie dziewczyny to ta umrzę — Oznajmiła demonica znikając na powrót w drzewie, wtedy to jeleń ruszył galopem na zachód.

Podsumowanie:

---

Podsumowanie

Termin: 72H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)

Yukiharu zdecydował się przeciąć część ludzkiej czaszki by dokonać jej wstępnej identyfikacji. Dzięki temu młody wojownik dostrzegł iż czaszka ta należała do starszego człowieka, a nie do dziecka. Mógł śmiało więc założyć, że demon nie zdecydował się jeszcze zabić dziewczyny. Tori była więc na razie względnie bezpieczna choć jeleń, który ruszył w drogę mógł to zmienić. Dlatego też zabójca oddechu pioruna udał się za nim w pogoń, uprzednio odbierając od Kinami bombę dymną. Wojownik o żółtym ostrzu oddzielił się od swych towarzyszy i pognał za przeciwnikiem na zachód.
Jeleń był niemal tak szybki jak sam zabójca, to też i dogonienie go stanowiło początkowo problem dla Yukiharu. Między nim, a drewnianą kreaturą było może z piętnaście metrów dystansu, Yukiharu udawało się jednak sukcesywnie z każdą chwilą pogoni skracać dystans lecz wtedy stwór zrzucał część swej kory by przyśpieszyć. Wreszcie jednak po dwudziestu minutach nieustanego biegu stwór zatrzymał się nagle i odwrócił w stronę wojownika. Tupnął kilka razy racicą, po czym opuścił głowę w dół i zaczął szykować się do szarży na jasnowłosego wojownika.


W czasie gdy ich towarzysz ruszył śladem jelenia, dwójka zabójców kontynuowała swą wędrówkę na północ gdzie to po dwudziestu minutach sprawnego marszu dotarli do celu. Weszli na obszar będący miejscem wycinki, ostało się tam tylko jedno mroczne, płonące drzewo z którym to walczył za pomocą pochodni tropiciel. Nim zdołali jednak przyjrzeć się dokładniej mężczyźnie ten został pochwycony przez korzenie drzewa za ręce. Z pnia wyszła zaś demonica nawiedzająca te lasy, prawa część jej twarzy płonęła lecz ta nie wydawała się tym przejmować. Zamiast tego dotknęła swymi szponami twarzy mężczyzny.
— Dzielnie walczyłeś, ale już mi się znudziłeś — Powiedziała demonica — Dlatego nim pobawię z twymi kompanami zdradzę ci me miano. Chihiro mnie nazwano — Odparła Demonica wracając do drzewa, które to swymi korzeniami rozerwało tropiciela w pół.
— Tylko dwójka? Czyżby wasz towarzysz postanowił uciec? Mądra decyzja — Usłyszeli głos demona dobiegający z drzewa, zaraz to też korzenie wróciły pod ziemie zaś gałęzie płonącej rośliny zaczęły formować się w dwie długie drewniane macki — Wasza krew użyźni te ziemie i z moją pomocą uzdrowię ten las — Zapowiedział Demon gdy to drzewo wyrwało się z ziemi, jego korzenie uformowały się coś na kształt odnóży kraba za których pomocą ruszył teraz w stronę zabójczyni wody i czerwonowłosego zabójcy pioruna.

Rany:

---

Podsumowanie

Termin: 72H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)

Yukiharu stanął do walki z drewnianym jeleniem, zdecydował się zakończyć to tu i teraz. Człowiek przeciwko szarżującej na niego bestii, gdyby był tu jakikolwiek świadek tego starcia to może i ułożyłby o tym jakąś balladę. Samotny wojownik stawiający czoła siłom natury, Yukiharu był jednak sam i zdecydował się na ryzykowną strategie. Postawił bardzo wiele na ten jeden skok, wymagało to wychwycenia tej odpowiedniej chwili. Za nim przeciwnik go zmiażdży lub zatrzyma się. Manewr ryzykowny ale Zabójcy Pioruna udało się go wykonać, jasnowłosy szermierz wyskoczył w górę unikając o włos poroża jelenia i wylądował na cielsku potwora.
Narukami opuściło prędko czarną sayę i żółte ostrze przecięło gładko powietrze zmierzając w stronę karku bestii. Kto wie, być może to ciecie wystarczyłoby do pokonania stwora, tak jednak nie stało się gdy to zahamował gwałtownie poprzez uderzenie swym łbem w drzewo. W wyniku tego uderzenia wojownik spadł z potwora nim zdołał zadać swój cios, nie stała mu się żadna krzywda ale leżał teraz z dwa metry od potwora, który to kręcił teraz łbem by otrząsnąć się po tym uderzeniu.


Sekomura jako pierwszy wystrzelił do przodu by uwolnić swój gniew na demonie, który to przed chwilą zabił ich kompana z korpusu i jak to twierdził zmusił Yukiharu do okrycia się hańbą. Używając pierwszej formy, zbliżył się błyskawicznie do drzewa unikając ataków ognistych biczów, które zostawiły głębokie bruzdy na ziemi za nim. Był szybszy niż to drzewo i dzięki temu nim demonica ukryła się w swym drewnianym monstrum jego ostrze dosięgło dolnej części jej szczęki ucinając ją. Drzewo wydało z siebie przeraźliwy ryk, po czym próbowało opleść swymi mackowatymi ramionami Sekomurę.
To mogłoby się udać gdyby nie obecność Kinami, zabójczyni oddechu wody dobiegła w tym momencie do drzewa i za pomocą ósmej formy oddechu wody uderzyła w jedną mackę, powstrzymując ją przed uderzeniem. Nie odcięła jej jednak, a jej ostrze utknęło w drewnianym macko-biczu. Potworne drzewo podniosło natomiast tą mackę wysoko w górę, unosząc przy tym Kinami w górę i szykując się do jej zmiażdzenia poprzez uderzenie w ziemie.

Rany:

---

Podsumowanie

Termin: 72H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Od tej pory przypadają wam 3 akcje na turę, prosiłbym o zaznaczenie ich w poście podkreśleniem lub wypisaniem ich w spoilerze


• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)

Drewniana macka kierowała się już w dół gdy to rudowłosy zabójca przystąpił do ataku, błyskawicznie doskoczył do macki i za pomocą ostrza błyskawicznie wyciągniętego z sayi uderzył w demoniczny bat. Żółta stal pokryta błyskawicami przecięła gładko drewno uwalniając Kinami. Zabójczyni oddechu wody wyciągnęła jeszcze swą broń  i spadła na ziemie zgrabnie na niej lądując za sprawą treningu jaki przeszła. Kiedy to Kinami wycofała się w tył to Sekomura nie ustępował w natarciu, korzystając wciąż z drugiej formy próbował urżnąć łeb demonicy. Niestety nie mógł go znaleźć, dlatego też jego miecz naruszył mocno pień drzewa. Rudowłosy odkrył tym samym iż w środku płonącego drzewa skryte było ciało w kształcie demona, ta otworzyła swe oczy gdy tylko straciła bezpieczną kryjówkę. W tym momencie Sekomura próbował wycofać się ale nie był na to wystarczająco szybki, macka demona uderzyła z boku gdy to cofał się w tył i końcówka płonącego bicza uderzyła klatkę piersiową Sekomury. Cios ten ciął ciało Sekomury i przypalił lekko jego ranę.
Demon wyskoczył wtedy z płonącego drzewa, które wtedy to zakorzeniło się z powrotem tracąc na mobilności. Wciąż jednak mogło machać swoimi złączonymi w formę dwóch biczów gałęziami. Chihiro wystawiła wtedy otwartą dłoń w ich stronę. W jej śródręczu pojawił się otwór z którego to wystrzelił drewniany szpikulec. Jeden w stronę Sekomury i dwa zaraz po nim wymierzone w Kinami.


Yukiharu prędko podniósł się z ziemi i wrócił do dalszej walki z drewnianym jeleniem. Jego pierwszy atak bez użycia oddechu uderzył w gardziej potwora odrąbując  jej kawałek i powodując cofnięcie się stwora. Nim jednak potwór zdołał odzyskać animusz został zaatakowany piątą formą, ostrze Narukami uderzyło od dołu w górę, kończąc żywot stwora. Drewniany łeb poszybował w górę oderwany od reszty ciała. Yukiharu mógł być pewien iż wykonał swoją robotę sprawnie, bowiem to cielsko zaczęło szybko rozpadać się w pył.
Nie tracąc czasu zabójca ruszył w kierunku gdzie to spodziewał się znaleźć swych towarzyszy, nie miał z tym problemu ze względu na dym wskazujący mu gdzie to powinien biec. Pojawiła się jednak na jego drodze kolejna przeszkoda. Pies prędko zbliżający się do niego z naprzeciwka i strasznie przy tym ujadający. Zupełnie jakby chciał zwrócić na siebie uwagę wojownika władającego oddechem pioruna.

Rany:

---

Podsumowanie

Termin: 72H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Macie 3 akcje na turę, prosiłbym o zaznaczenie ich w poście podkreśleniem lub wypisaniem ich w spoilerze


• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)

Demon jako istota nieludzka nie potrzebowała odpoczynku więc i nie miała zamiaru dawać go swym oponentom, jeden z kolców uderzył w ramię Sekomury gdy ten łapał oddech. Drewniany szpikulec wbił się głęboko w mięśnie rudowłosego co z pewnością utrudni dalszą walkę, nie na tyle jednak by spisać Sekomure na straty. Zabójca pioruna wziął się w garść i ruszył naprzód pozbywając się zagrożeń dla Kinami, odbił dwa kolce lecące w jej stronę po czym wbił ostrze w jedną z drewnianych macek, zabrakło mu siły by ją odciąć przez uszkodzone ramię ale mógł przytrzymać drewnianą kończynę.
Kinami korzystając z osłony zapewnianej przez towarzyszącego jej pioruna ruszyła naprzód po drodze korzystając z nauk jakie przekazał jej korpus by uformować wodnego smoka, z jego pomocą udało się jej uniknąć zmiażdzenia przez drugą mackę i przedrzeć się do demonicy. Smok uderzył pierwszy przerywając jej kolejne próby wystrzelenia swych drewnianych pocisków, a potem w stronę szyi Leśnego Demona powędrował. błękitny miecz. Nagamaki było już parę centymetrów od szyi demona gdy to przeciwniczka ludzkości zasłoniła się swą łapą w ostatniej chwili, być może tylko to uratowało stwora od śmierci gdyż ostrze Kinami gładko przecięło drewnianą łapę i zostawiło głębokie cięcie w gardzieli stwora.
Stwór ryknął wtedy z bólu i cofnął się w tył padając na ziemie i zwijając się z bólu. Bicze płonącego drzewa opadły na ziemie tracąc na mocy gdy to ogień skonsumował serce ukryte w pniu. Pomiot Muzana leżał teraz przed nimi zaś Kinami po bliższej inspekcji dostrzeże iż ich przeciwniczka zaczęłaby jakby usychać. Wciąż jednak tliły się w niej resztki życia.


Jasnowłosy wojownik podążył za psem, który biegł jak na złamanie karku przez leśne ostępy. Prowadził On zabójcę w zupełnie inny obszar lasu, teraz władający oddechem pioruna młodzieniec miał dym za swoimi plecami. Pies biegł i biegł co jakiś czas odwracając się w stronę Yukiharu by sprawdzić czy ten dalej za nim podążał. Podczas tego zabójca mógł upewnić się iż pies należy do korpusu, bowiem jaki inny zwierz poruszałby się z taką prędkością. Choć dla mężczyzny dogonienie ogara nie było problemem.
W końcu Yukiharu wiedziony przez psa dojdzie pod wzgórze z samotnym drzewem, podobnym do tego gdzie biło demoniczne serce choć te było znacznie większe. Różniło się też zawartością, na gałęziach tego drzewa niczym owoce zwisały kokony z gałęzi przez które to jeszcze niekiedy wystawały ludzkie dłonie czy też stopy. Przed drzewem zaś leżała nieprzytomna dziewczynka o ciemnych włosach w białym podartym kimonie. Po chwili z drzewa wyszła jego przeciwniczka, Demonica władająca tym lasem.
— Ostatni żywy zabójca stojący mi na drodze, spodziewałam się że będziesz miał na tyle oleju w głowie że uciekniesz — Przemówiła Chihiro podchodząc do nieprzytomnej dziewczynki, pies zaczął wtedy szczekać na demona — Znowu ten kundel, powinnam go zabić gdy miałam okazję ale staram się nie krzywdzić zwierząt. Mają większą wartość niż wy ludzie, siewcy zniszczenia — Rzekła demonica nachylając się nad córką Daimyo.

Rany:

---

Podsumowanie

Termin: 72H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Macie 3 akcje na turę, prosiłbym o zaznaczenie ich w poście podkreśleniem lub wypisaniem ich w spoilerze


• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)

Chihiro wyprostowała się i skierowała spojrzeniem swych niebieskich błyszczących jak latarnie oczu na ciemnowłosego mężczyznę, przechyliła głowę na bok jakby rozmyślając nad odpowiedzią dla zabójcy.
— Ponieważ niszczycie mój dom — Odparła Chihiro — Nie wiem kim byłam wcześniej, gdy otworzyłam swe oczy byłam sama w lesie trawionym przez pożar wywołany waszymi rękoma — Kontynuował swą mowę leśny odwracając się nawet tyłem do Yukiharu by spojrzeć na swe drzewo — Wtedy zrozumiałam, że dostąpiłam zaszczytu bycia odrodzoną by być gniewem natury, bronią przeciw tym którzy władają ogniem i toporem — Wyjawiła kobieta rozkładając szeroko ręce gdy to jej drzewo zaczęła poruszać swymi gałęziami, zupełnie jakby było żywą istotą.
W tym czasie Yukiharu dał bombę Kinami do powąchania swemu psiemu kompanowi, psu chwilę to zajęło ale już po chwili węszenia skupił się na lesie za nimi. Złapał trop i wiedział gdzie ma się udać by odnaleźć zabójczynie oddechu wody. Wtedy to Chihiro odwróciła się ponownie w stronę mężczyzny, z czego mógł śmiało założyć iż nie wiedziała co też władający piorunami wojownik kombinuje.
— Moja siła, jest siłą puszczy. Jeśli się wzmocnię to będę w stanie przekształcić te w ziemie w bastion natury — Odparła Chihiro opuszczając wzrok na leżącą przed nią dziewczynę — Nie jesteś jak tamci zabójcy, oni musieli umrzeć. Mam dla Ciebie i dla niej ofertę, dołączcie do mnie — Mówiła kobieta nie zdając sobie dalej sprawy o intencjach Yukiharu — Gdy Tu skończę łaskawy Bóg dostrzeże nasz potencjał i pobłogosławi was tym samym darem co mnie, jedyne co musisz zrobić to odrzucić swój miecz — Rzekła "strażniczka" lasu zapewne mając nadzieje, że przekona Yukiharu do zdrady korpusu.
Nie wiedziała jednakże co było prawdziwym celem samuraja, nie była gotowa na to co miało nastąpić. Bomba dymna uderzyła w ziemie uwalniając masę dymu ograniczającą pole widzenia istot wewnątrz ale i ukryła przed wzrokiem demonicy uciekającego psa i Yukiharu, który dzięki temu manewrowi mógł zbliżyć się do bezbronnej Tori by odciągnąć ją od potencjalnego miejsca walki. Być może to by się udało gdyby nie przewaga fizyczna przeciwniczki zabójcy. Chiharu dostrzegła niemal w ostatniej chwili zbliżającego się wojownika i zareagowała w porę. Zasłoniła swoją zakładniczkę i uderzyła pięścią w brzuch zabójcy powstrzymując jego zapędy, korzenie drzewa wtedy obudziły się i zaczęły przyciągać Tori do pnia.


Sekomura postanowił zostawić Kinami obowiązek albo i przywilej zdekapitowania demona, zamiast tego skupił się na własnych obrażeniach jakie to nabył podczas ochrony dziewczyny. Urwał kawałek swojego ubrania i użył go w formie prowizorycznego bandaża po uprzednim skróceniu drewnianego szpikulca.
Kinami w tym czasie zbliżyła się do swojej ofiary, bezbronnej demonicy albo przynajmniej jej klonowi. Ten pozbawiony źródła swej mocy obumierał, więc w zasadzie śmierć będzie aktem łaski. Młoda dziewczyna uniosła swoje ostrze i opuściła je szybko, jednym sprawnym cięciem kończąc żywot tego plugawego stwora. Pomściła śmierć tropiciela.
Walka tutaj była skończona ale teraz nie mieli zupełnie pojęcia gdzie się znajdywali, dokąd mieli się udać by udzielić wsparciu Yukiharu. Las był spory i bez przewodnika mogliby wogóle nie dotrzeć do swego kompana, na całe szczęście mieli takiego. Kruk wysłany wcześniej w las przez Kinami zjawił się teraz na niebie i swym głośnym krakaniem zwrócił uwagę zabójców.
— Yukiharu znalazł demona, potrzebuje pomocy — Obwieścił im latający posłaniec po czym poleciał w kierunku gdzie to jego zdaniem znajdował się zabójca pioruna. Wystarczyło jedynie za nim podążyć.

Rany:

---

Podsumowanie

Termin: 72H
Kolejność: Dowolna
Dodatkowe informacje:

• Macie 3 akcje na turę, prosiłbym o zaznaczenie ich w poście podkreśleniem lub wypisaniem ich w spoilerze


• Demon


• Pytania proszę kierować na PW lub do Ichitarō (reportem)