Loża emocji

Loża emocji — Pon Sty 15, 2024 6:58 pm

4 miejsca

Sztuka z tej kolorowej loży wydaje się być bardziej prawdziwsza. Emocje w niej zdają się do was przemawiać bardziej, pomimo iż demon wydarty jest niemal większości z nich. Podczas sztuki pojawią się specjalne fragmentu tekstu, widoczne jedynie z tej loży, rozbudowujące głębie postaci w dramacie, jak i zastępujące niektóre sceny. Czasami wręcz wydaje się, że myśli postaci przemawiają wręcz przez ściany tejże loży. Miejsca do loży zdają się być przypisane poszczególnym postaciom z dramatu, dlatego zajmując miejsce, proszę o podkreślenie, czyje miejsce zostało zajęte (Kyoya Rin, Rintarou, Shinjitsu i Tokumeia). Doniesione miejsca mogą mieć dowolne z tych czterech imion.

Re: Loża emocji — Sob Sty 20, 2024 10:25 am

Pierwsze akty sztuki rozbrzmiewały, spóźnialscy tacy jak on śpieszyli do zajęcia miejsc, lecz w odróżnieniu od nich Król Demonów mógł zająć wygodne miejsce w pustej loży. Doskonale, nikt nie będzie przeszkadzał gdy zacznie delektować się kunsztem aktorów, a jeżeli zaproszenie nie było przekłamane czy podkoloryzowane, to czeka go wiele ciekawych chwil. Na chybił trafił wybrał jedno z miejsc przypisane chyba do postaci zwącej się Tokumei. Jeżeli trafi się tak, że przez kolejne akty zostanie jedynym gościem tej ekskluzywnej strefy, to będzie co jakiś czas zmieniał miejsca, testując lepszy widok i towarzyszące temu odczucia.

Swym wzrokiem starałam się przede wszystkim odszukać aktorów odgrywających żeńskie role. Nie od wczoraj wiadomo, że dobierano na nich zawsze najbardziej urodziwych, a chociaż Akujina nie interesowała męska cześć świata, gdyż miał już swoją Kyoran, tak nie zamierzał sobie odmawiać wizualnych przyjemności. Wszakże choć szanował kobietę, z którą wszedł w specjalny układ, z wiadomych powodów nie zjawiła się tutaj wraz z nim. A czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.

- Zobaczymy demoniczny artysto, co tam dla nas, wspaniałych demonów przygotowałeś. Oby twoja sztuka warta była zebrania nas tutaj w tak gęstej gromadzie - wymówił do siebie, rozłożony wygodnie w półsiadzie, z nogą podciągniętą na skraj siedziska. Uniósł do ust kielich z krwią sącząc ją powolutku, chłonąc radość płynącą z otaczania się kulturą.

Re: Loża emocji — Nie Sty 21, 2024 7:09 pm

Sztuka w ruch wprawiona została. Goście ochoczo i tłumnie przyjść się zdawali. Co napadało artystę trwogą i radością zarazem. Wiele tej nocy źle pójść mogło, lecz na każde zło scenariusz zwycięski miał gotowy. Czemu więc się denerwował?
Być może dlatego, iż owoc swej wieloletniej pracy na osąd wystawiony został. Swe dzieło, co nieśmiertelność nieprzemijalną zdobyć mu pozwoli. Przed widownią trudną i demoniom, która ocenić to różnie może. Do dziś pewny nie był pewny upodobań prymitywniejszych braci i sióstr niego. Stąd pomysł na loże, istniejące jedynie dzięki błogosławieństwu Siódmego, co miały przekaz dla nich podkolorować. Jakie są upodobania wiecznych istot? W spokoju przeglądał drobny raport miejsc ich zajmowania, analizując wiedzę zdobytą.
Nie zdziwił go jednak ani trochę wynik uzyskany. Demony pragnęły władzy, nawet tej trywialnej. Dlategóż loże zajęły, co władzę miały ją uniemożliwiać, według zasad jego. Inne pragnęły jedynie rozkoszy, dlatego zasiadły w loży intymnej. Gdzie otrzymają najbardziej intymne kabuki w historii Edo! Zaskoczony był dość mocno, iż demony niektóre na zwykłych miejscach zasiedli. Być może nie wszyscy ignorantami byli i sztukę normalną docenić potrafią?
Taishiro poinstruował sługi, by informowali go na bieżąco o wszystkim, co się dzieje w pewnej przepełnionej loży oraz o pojawieniu się potencjalnym Najwyższego któregoś. W nastroju weselszym, chaosu dotychczas kontrolowanego przekroczył próg loży, spostrzegając ku swojemu lekkiemu zdziwieniu demona, co słowa do niego kierował:
- Mam nadzieję, że nie przeszkadzam wysokości waszej?
Zapytał z uśmiechem lekkim artysta, zajmując miejsce Rintarou:
- Na tą scenę miejsce dobrane zostało wspaniałe. Na kolejną zaś, Kioya Rina myślami przyjrzeć polecam.
Pijąc krwisty poncz, zyskał wewnętrzny spokój. Dostrzegając, iż na rękach swych dalej ma symbole z wytatuowaną wręcz Ósemką. Mając wsparcie najsprytniejszego z Kizukich wszystko zgodnie z planem pójść musiało...

Re: Loża emocji — Pią Lut 02, 2024 10:21 am

Przez dłuższy czas nie zabierał głosu, czy to ze względu na samotność w wybranej loży, czy nawet później, gdy zjawił się już, o kizuki!, sam twórca sztuki, Oniki chciał przede wszystkim przyjrzeć się wykonowi i dopiero wtedy wyciągać jakieś uwagi, bądź pochwały. Do Taishiro skinął głową, uśmiechając się półgębkiem na rzucony (czy z kpiną?) tytuł waszej wysokości. Wszakże nikim takim nie był, a jedynie dodawał sobie tytulatury, aby nie być jednym z tych demonów, co czują się i zachowują na równo z robactwem. Taki udawany tytuł miał z resztą swoje zalety, a mianowicie nikt go z resztą nie próbował z ów wyimaginowane tronu zrzucić.

- Przeszkadzać? Nie. Jestem zaszczycony mogą poznać twórcę stojącego za dzisiejszą sztuką we własnej osobie! - kiwnął głową lekko, nie przymuszając się do zwyczajowych, niskich pokłonów. Zgodnie z podpowiedzią zwrócił się ku scenie, aby skupić na kolejnych kwestiach płynących z niej w stronę widowni. Tak czas upłynął mu na kilku kolejnych fragmentach. Nie miał wiele do powiedzenia i nie uważał, że należy komentować każdą jedną rzecz. Na wyrazu uznania przyjdzie jeszcze czas, a Taishiro na pewno sam chciał zobaczyć, jak prezentuje się jego dzieło, gdy oglądają je setki demonicznych i ludzkich oczu.

Ciekawiło go za to, czy artysta przygotował się jakoś na pojawienie się zabójców. Byłoby głupie założyć, że żaden z nich nie zapragnąłby wykorzystać nieuwagi demonów, aby zaatakować ich tak liczną grupę. Z drugiej strony ze swej loży Akujin widział, że towarzystwo jest nad wymiar spokojne, nikt nie wszczynał bójek i nie próbował wykorzystać sytuacji, aby zjeść swojego sąsiada. To nawet napawało go nadzieją.

Re: Loża emocji — Sob Lut 03, 2024 6:37 pm

Siedząc na krześle Rintarou, artysta chłonął sztukę, zastanawiając się nad tragizmem postaci jaką stworzył. Zdawała się być największym odzwierciedleniem tego demona. A raczej persony, jaką chciał być. Sprytny przebiegły, lecz nie na tyle sprytny i przebiegły, by nikt tego nie zauważył. Nawet nie wielka ilość inteligencji wystarczy, by przebić się przez tą najgłupszą maskę na świecie. Mimo to lista istot prymitywnych, która je wpadła zdawała się być przeogromna, co o świecie tym dobrze nie świadczy. Czy ta sztuka dla nich przestrogą miała być? Może, lecz szczerze nawet nie myślał o tym. Myślał o tragiźmie, a go utworzyć mógł jedynie, poprzez kontrast ogromny Rintarou i Tokumeia. O ile pierwszego nie przerysował, drugi zaś stał się za bardzo ludzki. Pragnący cierpień i wierzący w innych. Wręcz proszący się o upadek...
Wiedząc doskonale, iż Rintarou znajdował się w loży życzeń, zdecydował się wysłać mu przyjacielski list. Nasłuchując jednocześnie wspaniałej sceny trzeciej, gdzie krew miała zaraz się polać. Postać Kyoya Rina była kluczem i demoni artysta cieszył się, iż nikt go dobrego nie próbował zrobić. Miał być człowiekiem bewzględnym, malutkim i pełnym ambicji. Takim jaki był w Edo. Gdyż, gdy połączy się go z wiedzą pewną obraz, który Korpus nie wypierze się utworzy. Do tego zdawało się być blisko, a zarazem daleko. Był pewny jednak, że te słowa na scenie padną.
List do Rintarou był zwyczajną zabawą. Postać Rintarou była jedynie tłem, lecz dla niego mogła być wszystkim. Jak chce, by była inna, musiał uświadomić go, że może to zrobić. Byłoby arcyciekawe, jak ta niewielka zmiana, na sztukę całą minęła.
- Jak wielu z nas, co wieczność posiada, pragnie bliskości zwykłej. Nawet wśród rąk niegodnych.
Odrzekł z uśmiechem niewielkim do Akujina, po czym wezwał do siebie sługę i list mu wręczając:
- Panie. Najwyżsi Lożę Krwi zaszczycili.
Taishiro uśmiechnął się ogromnie, szczególnie, gdy numery ich podane zostały:
- Upewnijcie się, iż wszystko co potrzebują mają.
Sam był gotów ich przywitać, lecz przebiegu sztuki pilnować musiał. A do tego wbrew pozorom loża emocji służyła. Gdy wyczułby emocje postaci dziwne, mógłby czym prędzej na kulisy pobiec i ją naprostować. Nic jednak na to nie wskazywało. Rintarou odrzucił propozycję na postać wpłynięcie, co smutne było. Jeszcze smutniejsza okazała się wieść, która przed chwilą przyszła, iż Loża Życzeń się rozeszła. Co oznaczało, iż sztuka jego bezpieczna się stała.
Najchętniej do Loży Krwi by zawędrował, lecz ta pełna była, zaś Kizuki wyraźnie przepełnienia nie lubili. Z tegóż powodu, zdecydował się wezwać sługę krzycząc:
- Przygotuj mi miejsce w Loży Muzycznej.
Podnosząc się z miejsca powoli, artysta wstał rzecząc:
- Przykro mi opuszczać waszmość, lecz jako gospodarz w miejscu jednym wyraźnie się zasiedziałem. Liczę, że sztuka ci się podobać będzie i "wysokie" pragnienia twe spełni.
Taishiro ton szyderczy się nie zdawał. Każdy demon miał prawo grać rolę jaką chciał. Demon zaś to respektował, tak długo jak miał na to ochotę. On zaś miał ochotę dowiedzieć się czegoś więcej, o tej zamówionej fletowej melodii.

zt -> Loża Muzyczna (jeśli mechanika dokładania miejsc przejdzie)

Re: Loża emocji — Nie Cze 02, 2024 9:51 pm

PRZERWA!

W związku z wydłużającą się nieobecnością jednego z graczy i brakiem odpisów, wątek zostaje zakończony, a lokacja oddana do użytku reszty użytkowników.

Sesja wciąż może być kontynuowana w dziale z retrospekcjami, który znaleźć można tutaj.