Sue została obudzona przez ojca, gdy tylko zaczęło świtać. Co prawda młoda Fujiwara była do tego przyczajona, jednak i tak nie omieszkała się wyrazić swojego niezadowolenia z porannej pobudki. Zwykle, gdy to ojciec ją budził, wróżyło to niezbyt dobrze.
- Czego ode mnie oczekujesz, ojcze? - zapytała, z wyraźnie wyczuwalną irytacją w głosie.
- Pora, byś w końcu wyszła za mąż. - Mężczyzna powiedział wprost, patrząc na córkę spod oka, z założonymi na piersiach rękoma.
- Rozmawialiśmy o tym. - Dziewczyna wstała z futonu. - Małżeństwo nie jest mi do niczego potrzebne. Nie przyniesie ono żadnych korzyści.
- Ruszamy zaraz po posiłku - przyciął ostro mężczyzna.
Po tych słowach aktualna głowa rodu Fujiwara, pozostawiła córkę na moment samą. Ta westchnęła cicho, a potem podeszła do mebla, gdzie trzymała swoje ubrania. Zgadywała, że dalsza opozycja względem zdania ojca nic nie zmieni, a decyzja została podjęta, więc wybrała najbardziej strojne z kimon, które były w jej posiadaniu.
Strój ten opiewał w czerwień i czarno-biało-złote zdobienia. Po założeniu swojego odzienia, oraz upięcia włosów przy pomocy jednej z ozdobionych złotem pałeczek, wyszła z pomieszczenia i skierowała się w stronę jadalni. Posiłek został już podany, jednak nie interesował on Sue. Mimo wszystko jednak zasiadła do stołu. Kątem oka wyłapała, że służba kieruje się w stronę jej pokoju. Bez słowa reakcji na to, przeniosła spojrzenie na matkę, która aktualnie pociągała łyka z czarki.
- Matko. - Sue spojrzała na kobietę chłodno.
- Córko... - Równie chłodno odpowiedziała jej kobieta. - Doskonale wyglądasz. - Kapłanka rzuciła beznamiętny komentarz.
- Dziękuję. Muszę zrobić pierwsze dobre wrażenie, prawda? - Młoda Fujiwara posłała jej nieszczery uśmiech.
Po dłuższej chwili ostatnich przygotowań, Sue wsiadła wraz z ojcem do powozu. Przez cała, wielogodzinną podróż, nie zamienili ze sobą ani słowa. Kilkukrotnie zatrzymywali się na postoje, gdy konie zaczęły domagać się odpoczynku.
Ze względu na to, że godzina była już późna, a konie były stanowczo zbyt zmęczone, by kontynuować jazdę, zatrzymali się w ryokanie, który znajdował się mniej więcej trzecią część drogi od celu.
Do czasu porannego wyjazdu w dalszą podróż, dziewczyna po prostu zamknęła się w wynajętym sobie pokoju, gdzie zaczęła polerować swoje ostrza nichirin. Mimo nowej drogi życia, nie zamierzała zrezygnować z roli zabójcy demonów, więc miecze miała cały czas blisko. Raz, na wypadek zagrożenia. Dwa, po prostu lubiła je mieć blisko, dla samego posiadania broni. Nie wiadomo, kiedy się ona przyda.
Gdzieś koło południa, powóz wiozący Sue i jej ojca, zatrzymał się pod rezydencją.
Dziewczyna, nie wychodząc jeszcze z powozu, rozejrzała się po okolicy. Nie była w żadne sposób estetką, ale nie mogła uznać widoku za zły. Szybko oceniła standard tej posiadłości, a widząc, że najpewniej był on odrobinę niższy, niż zwykła, westchnęła cicho pod nosem.
Po krótkiej chwili analizy nowego otoczenia i, najwyraźniej, jej nowego domu, wysiadła w końcu z powozu i skierowała się w stronę drzwi wejściowych do domostwa.
Przez służbę została poprowadzona do jednego z pomieszczeń, gdzie ponownie przebrała się w strojne kimono, bazujące na czerni i czerwieni ze złotymi akcentami, oraz poprawiła sobie fryzurę. Gdy była gotowa, została poprowadzona do kolejnego z pomieszczeń, gdzie czekało już trzech mężczyzn:
Jej ojciec.
Jej przyszły teść.
I jej przyszły mąż...

Mikage po całej rozmowie z ojcem na temat nowego małżeństwa niestety nie spodobało mu się to, ale nie chciał robić z tego powodu kłopotów. Wiedział doskonale, że z powodu zabójcą demonów, nie ma zamiaru rezygnować dla przyszłej żony gdyby dowiedziała się przypadkiem czym on się zajmuje. Przygotowania w rezydencji cały czas odbywały się, zastanawiając po co to wszystko bo nie miał zamiaru okazywać ciepłych przywitań czy tym podobne. Jedynie co musi robić to szanować nowego członka rodziny i wypełniać bez zarzutów obowiązki małżeńskie. Tak naprawdę nie wiedział jak wygląda jego przyszła małżonka, więc nie spytał się ojca o urodę tej dziewczyny, która ma przybyć z przyszłym teściem. Zamyślony mężczyzna poszedł do swojego pokoju, aby przebrać się oficjalnie, bo wiedział że niedługo powóz z dwójką może być lada chwila. Gdy skończył się przebierać usłyszał poruszenie rodziców, którzy zaczęli witać dwójkę w bramie posiadłości. Na te chwilę nie wychodził poza swój azyl aby móc z góry zaobserwować z kim ma się zmierzyć w przyszłości, wtedy usłyszał zapukanie służki, która dała paniczowi znać aby powoli mógł schodzić. Gestem ręki dał znać, że rozumie co powiedziała i poprawił nieco swój oficjalny strój, wtedy usłyszał kolejne pukanie do drzwi słysząc głos swojego ojca chcąc na chwilę z nim porozmawiać podczas schodzenia na dół do salonu gdzie czeka właśnie jego teść. Po chwili przywitał się z czarującym uśmiechem chcąc zrobić dobre wrażenie na nim, wtedy zaczęli rozmawiać i wtedy usłyszał kroki służby jakby prowadzili jego przyszłą małżonkę. Wiedział doskonale, że wolności takowej już mieć nie będzie, jednakże ze swoich spraw i jak tajemnic zwierzać się nikomu nie będzie, no może jedynie swojej młodszej siostrze o ile wysłucha co ma do powiedzenia. Zaległa cisza wtedy usłyszał jedynie pukanie do tego pokoju gdzie właśnie czekał na nią.