Daisuke

Daisuke — Sob Sty 29, 2022 5:07 am

NE

DEMON SLAYER

DAISUKE
13/03/1634, TOYAMA, YONEZAWA, RZEMIEŚLNIK
Krótko ścięte włosy, prócz dwóch warkoczyków sięgających aż do połowy klatki piersiowej oraz blizna po oparzeniu rozciągająca się od lewej dłoni do połowy przedramienia.

OPIS POSTACI

- Daisuke, czy mógłbyś przynieść mi wodę? - rzucił tylko ojciec znad kowadła i nawet nie spojrzał w stronę swojego dziecka. Ojciec dziewczyny zawsze chciał mieć syna, a kiedy urodziła się ona, a jej matka prawie zaniemogła, to nie mógł wytrzymać, że nie będzie miał męskiego potomka, więc właściwie od zawsze była traktowana przez niego jako chłopiec. Z drugiej strony matka pragnęła córki i jak do córki się do niej zwracała. Dziewczyna już dawno przestała przywiązywać do tego wagę.
Daisuke nie odpowiedziała ojcu nic, tylko chwyciła wiadro i skierowała się do studni. Był słoneczny dzień, a wiatr niósł z portu zapach morza. Tak, to był przyjemny dzień. Chociaż nie różnił się od pozostałych dni. Do zachodu słońca będzie pomagała ojcu w kuźni a wieczorem, po kolacji, usiądzie z matką przy stole i będzie dzieliła zioła do naparów i maści.
Brzmi nudno i takie było, ale Daisuke nie narzekała, lubiła stałość, a powtarzalne czynności przynosiły jej spokój ducha. Wstać, pomagać w kuźni, dzielić zioła i iść spać.
Tego dnia miało być z grubsza inaczej, a rutyna, którą dziewczyna uwielbiała, miała zostać przerwana, a to wszystko (a jakże) przez demony.
Po nalaniu wody do wiader skierowała się do budynku, a kiedy tylko przekroczyła próg, to na nowo usłyszała głos ojca.
- Ile można nabierać wody do wiader? Zaraz będziesz dorosłym mężczyzną, kto to słyszał, żebyś nalewał wodę do wiader tyle czasu. Jak ja byłem w twoim wieku, to mój ojciec za takie ociąganie kazałby mi trzymać w rękach świecącą na biało stal! -
Ojciec Daisuke trochę przeliczył się z tym byciem mężczyznom, bo dziewczyna ledwo skończyła trzynaście lat, ale zarówno to, jak i groźby ojca zignorowała. Zawsze tylko gadał, a matka mówiła, że poprzestawiało mu się w głowie od ciągłego zaduchu.
Przelała wodę do metalowej misy i zaraz rozgrzany metal w niej zaskwierczał, a w górę wzbiła się para wodna.
- Dołóż do pieca, bo zaraz zgaśnie, ile razy mam ci powtarzać, zanim sam zaczniesz tego pilnować… Jak ja byłem w twoim wieku… - i mniej więcej na tym etapie Daisuke się wyłączyła z dyskusji.
Faktycznie robiła tę czynność już wiele razy, ale tamtego dnia miało być inaczej. Zazwyczaj w kuźni byli tylko ona i ojciec, ale nagle ni stąd, ni zowąd jej matka wpadła do pomieszczenia i krzyknęła. Dziewczyna nawet nie do końca zrozumiała skąd ta afera, ale to nagłe zakłócenie porządku wybiło ją absolutnie z rytmu, a jej ręka omsknęła się i wylądowała prosto na rozgrzanej części pieca. Tym razem ona wrzasnęła, a przed oczami nagle zrobiło jej się ciemno.

***

Ocknęła się ze wspomnienia wpatrzona w swoją lewą dłoń, która była oszpecona przez już kilkuletnią bliznę. Od czasu wypadku jej życie zmieniło się nie do poznania. Teraz mieszkała w Yonezawie i stała się zabójcą demonów, chociaż to w jej mniemaniu nie było adekwatne określenie, skoro nigdy nie zabiła i prawdopodobnie żadnego nie zabije. Mimo wiary, jaką pokładali w niej rodzice (głównie ojciec), okazała się zupełnym beztalenciem, właściwie we wszystkim, co wiązało się z walką. Zamiast tego zaczęła zajmować się tym, czego nauczyła ją matka — napary, maści, wywary, ale cały czas w jej głowie pojawiało się to samo pytanie…
- Co ja tutaj tak właściwie robię? -
Bo nie miała pojęcia, jakim cudem pożarcie ciotki, szwagra babci kuzyna, która mieszkała na przedmieściach Toyamy, rozpoczęło szereg wypadków, które doprowadziły ją do tego etapu w życiu, nie miała jednak zamiaru wracać do zrzędliwego ojca i matki z depresją.
Dzień był całkiem ładny, słońce niedawno wstało, a ona zebrała się w sobie i dźwignęła się z tarasu, gdzie pochłonęły ją przemyślenia. Czas było rozpocząć jej rutynę — zbieranie ziół, przygotowanie ich do suszenia, segregowanie, przygotowanie i tworzenie eliksirów. Gdzieś po drodze miała zamiar wcisnąć przeprosiny dla burakumina , który zgodził się wypróbować jej ostatni wynalazek i skończył, wypluwając duszę pod płotem.

CIEKAWOSTKI- nie potrafi w pełni komunikować się z ludźmi; kontakt wzrokowy to było dla Daisuke zawsze wyzwanie
- używa wobec siebie takich zaimków jakich używa rozmówca
- ma zwyczaj podejmowania decyzji bez wiedzy, albo wbrew czyjeś woli jeżeli uzna, że to będzie najlepsze rozwiązanie
- wybiera sobie ulubionych ludzi i podąża za nimi krok w krok, reszta mogłaby nie istnieć
- nienawidzi ostrego jedzenia...
-... i alkoholu
- w swoich wypowiedziach bardzo dużo przeklina i odgraża się jeśli czuje się przebodźcowana rozmową

Re: Daisuke — Sob Sty 29, 2022 8:23 pm

Witaj, DAISUKE!Twoja Karta Postaci została zaakceptowana, a ty właśnie wstąpiłeś w szeregi Demon Slayerów. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, uzupełnij swój profil, a następnie przystąp do uzupełnienia informatora, do którego wzór znajdziesz tutaj.

Co więcej, na start dostajesz 32 punkty, które wydać możesz na zakupy w Sklepiku Mistrza Gry lub zamienić je na punkty do statystyk. Do zobaczenia na fabule!