demon
DEMON
Tetsuo
13/08/1600, Kioto, Osaka, Samurajska
Zasłonięte lewe oko; po lewej stronie głowy posiada róg; czerwone oczy oraz śnieżnobiałe włosy
OPIS POSTACIWraz z bratem został wychowany przez ojca samuraja wyższego szczebla. Nic dziwnego, iż staruszek szkolił ich, aby również służyli swojemu Panu i kraju, w którym wówczas żyli, i mieszkali. Ich dzieciństwo nie było usłane różami. Wychowani przez ojca, który posiadał wysokie ambicje, skłoniło ich do nauki wielu dziedzin - w tym również medycynę, którą głównie zajmowała się matka, gdy jeszcze żyła. Bracia Watanabe od zawsze byli wszędzie razem, więc nikogo nie zdziwił fakt, iż oboje podjęli się służby u tego samego Pana. Yoshinobu był zaledwie starszy od swojego brata o 5 minut i to dało mu miano nazywania się najstarszym synem Watanabe, na co jego młodszy brat wybuchał złością, ale ostatecznie pogodził się z faktem bycia młodszym. Nim uzyskali pełnoletność, służyli na dworze klanu swojego Pana, broniąc go i lecząc rannych sojuszników. Po osiągnięciu pełnoletności pozwolono im walczyć za Kioto, chociaż już wówczas słyszeli pogłoski o żerujących demonach nocą, jednakże Yoshinobu i Yoshimatsu, z racji pochodzenia samurajskiego, byli przygotowani nawet na śmierć. Dzielnie dzierżyli swoje miecze, walcząc za słuszne ideę ustaloną przez wyższą sferę. Żyli w zgodzie, sami ze sobą przez kilka lat, aż do pewnej pamiętnej bitwy. Oboje, wraz z niewielką armią samurajów, udali się pod Kioto. Nie spodziewali się jednak, iż trafią na prawdziwe demony. Walka była zażarta, na skutek, której starszy Watanabe został zraniony w lewe oko. Gdyby skończyło się tylko tym, byłoby dobrze. Niestety. Walcząc ramię w ramię, spotkali na swoje drodze człowieka, który okazał sie być demonem. W tym dniu, bracia stracili swoje człowieczeństwo, budząc się obok siebie na martwym polu bitwy i nie pamiętając zupełnie niczego. Watanabe Yoshinobu, który umarł tego dnia, odrodził się, jako demon zwany Tetsuo. Z racji tego, iż nie miał zielonego pojęcia, kim był demon znajdujący się obok niego tamtego dnia, do dnia dzisiejszego trzyma się z nim. Łączy ich dość nietypowa więź. Wiele miesięcy zajęło im dowiedzenie się, czegokolwiek o swoich przebłyskach, w których występowało dwóch braci, ojciec i wielokrotne bitwy, które braci wygrywali walcząc ramię w ramię. Aby dowiedzieć się całkowitej prawdy, oba demony udały się do Kioto, gdzie odkryli dom ze swoich wspomnień oraz osobę, która w nich występowała. Był to staruszek, który opłakiwał dwa nagrobki, oraz palił codziennie kadzidła w swojej chatce na ołtarzyku, na którym stały dwie fotografie przedstawiające braci. Idąc drogą dedukcji, odkryli swoje częściowe pochodzenie oraz wspólną krew, która dawała im miano nazywania się braćmi czystej krwi. Po odkryciu tego postanowili nigdy już nie pojawić się w tym miejscu, zabili staruszka i zaakceptowali siebie, i to, kim się stali. Osiedli się w Osace.
CIEKAWOSTKI
• zna bardzo dobrze budowę ciała ludzkiego oraz jest biegły w medycynie. Za życia pobierał nauki u swej matki, która się w tym specjalizowała;
• gdy jeszcze był człowiekiem, stracił lewe oko i nosił na nim opaskę. Mimo to, iż po odrodzeniu się, jako demon i regeneracji swojego ciała oraz odzyskaniu lewego oka, mężczyzna nadal często nosi na nim opaskę, uznając ją za coś osobistego, gdy znalazł ją przy sobie po swojej ludzkiej śmierci;
• za życia kochał brata ponad życie i nie rozstawał się z nim na krok - po zostaniu demonem niewiele się to zmieniło – zna prawdę, iż są braćmi i chociaż nie czuję do niego żadnych emocji to nadal uważa go „kogoś wyjątkowego swemu sercu”;
• za życia uwielbiał smak świeżej zaparzonej herbaty;
• gdy był jeszcze samurajem, bardzo dobrze posługiwał się mieczem, tak samo było w kwestii medycyny;
• oczytany - umie pisać i czytać;
• przy ludziach maskuje swój wygląd;
• nie ma oporów przed zabiciem człowieka, ale stara się to robić, gdy jest głodny, aczkolwiek dla zabawy również lubi to robić;
• w ostatnim czasie polubił drzemać na drzewach;
• w przeciwieństwie do swojego bliźniaka jest bardziej opanowany i odpowiedzialny, oraz konsekwentniejszy;