Niwa

Niwa — Nie Lis 21, 2021 10:47 pm

NE

DEMON SLAYER

NIWA
13/04/1634, KAWABA, YONEZAWA, CHŁOPI
Poza pięknym uśmiechem nie wyróżnia się szczególnie w tłumie. No może nieco piskliwy głos, jak i zaczerwienione oczy, dodają jej nieco więcej blasku.

OPIS POSTACIKto by pomyślał, że wszystko rozpocznie się te kilkanaście lat temu, gdy do głowy Niwy wpadł przegenialny pomysł na to, ażeby wzbogacić się kosztem biednych mnichów. To znaczy... właściwie to nawet nie byli mnisi. Nie oszukujmy się, ale gdyby dziewczyna była w stanie zaszkodzić kapłanom naszej wspaniałej i jedynej słusznej religii, to nie mielibyśmy nawet o kim tutaj opowiadać. Ci trzymali się wraz ze swoimi bogactwami (choć ponoć ich nie mieli) w swych świątyniach i niezbyt chętnie poruszali się wśród prostej gawiedzi, do której należała Niwa. Ta pochodziła z klasy robotniczej, a dokładniej mówiąc chłopskiej i jak to na kobietę z takiej kasty społecznej przystało, powinna pracować w polu, zajmując się wpierw młodszym rodzeństwem, a następnie wracającymi z robót starszymi mężczyznami, niejako usługując im nie tylko w kwestiach roli. No, ale kwestia rodziny nie jest tutaj najważniejsza. Dziewczyna nigdy nie była z nimi szczególnie zżyta i wolała wyruszyć kiedyś do wielkiego miasta, licząc na to, że ktoś by ją zatrudnił, no a już przynajmniej wziął za żonę. Najbrzydsza nie była, a i powiedzieć coś mądrego potrafiła.

Wracając jednak do tych mnichów! Byli to zwykli kupcy starający się sprzedać zgarnięte skądś amulety. Czy to było w pełni legalne? Nie wiem, ale moje działania również do legalnych nie należały. Ot, byli oni jedynie najniższym poziomem naszego społeczeństwa i przez to, gdyby Niwa zaszła za skórę jednemu z nich, no to może i problemu by nie było. O wiele gorzej się sprawy miały, bo to już nie jeden, nie dwóch, a no... no kilku było takich, co nagle potracili swoje przedmioty w niewyjaśnionych do końca okolicznościach. Wszystko uszłoby na sucho, gdyby nie ostatni z nich, który przyuważył bladą, chudziutką rączkę sięgająca za jego plecami do drewnianej skrzyni. Nic tylko złapać to, co akurat znajdowało się pod palcami i ruszyć jak najszybciej w swoją stronę. Niwa miała tę przewagę, że obecnie w wiosce trwał jeden z wielu festiwali poświęconych bogom sprawujących pieczę nad wodnym dobrobytem. Watatsumi? Chyba tak mu było. Tak czy siak, ludzie zgromadzeni wokół świętowania tej uroczystości, byli nieco opóźnieni jak chodzi o reakcję na krzyki starszego pana zajmującego się wędrowną sprzedażą swego dorobku, przez co Niwa zdążyła zaszyć się w swojej ulubionej leśnej kryjówce, myśląc co by tutaj dalej postanowić. Kara była pewna, lecz właściwie nikt, z wyjątkiem ostatniej ofiary jej nie widział, więc przecież nie ześlą ją na egzekucję. Może po prostu zwrócenie przedmiotów będzie wystarczającą naganą?

Niczym znak od bogów, a może nawet pana Watatsumiego, rozwiązanie problemu spadło wprost z nieba. I to wręcz dosłownie. Tu i ówdzie zdarzało się usłyszeć historie o tym, jak wśród prostych ludzi zalęgło się zło. No, o takim źle to nasi kapłani mówili już od bardzo dawna i mniej religijna część chłopów zbywała te durne farmazony (wciąż jednak praktykując, gdy inni patrzyli), a co bardziej konserwatywni w swej wierze... Właściwie to z nimi nic się nie zmieniło. Teraz jednak obie grupy były w stanie zauważyć to zło na własne oczy. Demon. Tak je chyba nazywają? Ogromne rogi, czarna skóra, krwiożerczy wzrok. Tak sobie Niwa go wyobrażała, choć z tej odległości kilkudziesięciu ponad metrów nie była w stanie zauważyć większych szczegółów. Gdy jednak pierwsza ze zgromadzonych na festiwalu osób skończyła swój żywot, marginalny problem wywołany kilkoma ukradniętymi drobiazgami zszedł na dalszy plan, a wioskowa straż zapomniała o wyczynie Niwy i właściwie całym jej istnieniu. Dziewczyna, nie żywiąc większych sentymentów do nikogo z osady, nie zamierzała czekać, aż i ją demon dopadnie. Uciekła na drugą stronę rzeki do dobrze sobie znanej jaskini.

Na miejsce masakry powróciła dopiero kolejnego dnia, gdy brak umiejętności poradzenia sobie w głuchej dziczy dał o sobie znać, a bolący z głodu brzuch powoli przekonywał do tego, że może jednak warto wybrać się ponownie do swej rodzimej osady. Tam, z wyjątkiem wielu trupów, którym brakowało kończyn, spotkała dwie żywe osoby. Nie byli to jednak znani jej mieszkańcy, z których większość poszła w ślad Niwy, uciekając gdzie tylko się da. Jak się okazało należeli oni do łowców demonów, będących na tropie najpewniej tego gagatka, który postanowił zaatakować nasz festyn. Z tego, co Niwa się dowiedziała, udało im się problem zażegnać, lecz nie obyło się bez strat włącznie z rodziną naszej dziewczyny. Tę dało się łatwo odnaleźć leżącą w okolicach ich pola. Jedynie starszy brat zniknął z jej oczu, jednak, jak się dowiedziała, mogło to być spowodowane tym, że po prostu został całkowicie pożarty. Cóż.

Wykorzystując swój upór, a także wrodzoną odporność na makabryczne widoki, udało się Niwie dołączyć do dwuosobowej brygady łowców, tym samym rozpoczynając swój trzyletni trening. Czemu tylko trzyletni? Czyżby była aż tak genialna? Ależ skąd. W przeciągu swej krótkiej, acz żywej edukacji, nie wykazała żadnych predyspozycji do tego, ażeby oddech kiedykolwiek się w niej przebudził. Wszelkie próby łączenia z bronią, wzmagania swej koncentracji czy ćwiczeń pod okiem mistrza kończyły się porażką. Natomiast nie za bardzo miała się gdzie podziać, a zgromadzone przez nią umiejętności stara się wykorzystać jak tylko może, ażeby pokazać swoją wartość. Bo tylko na tym jej zależy.

CIEKAWOSTKI⌖ Lubi kontakty międzyludzkie. Tylko inni ludzie nieszczególnie lubią ją. Bywa czasami bezpośrednia i dość niemiła, ale to przecież same plusy.
⌖ Sam wątek demonów ją niezbyt obchodzi. Jedynie, na czym jej zależy, to pokazanie innym zabójcom, że ci bez umiejętności oddechu są ~~tak samo ważni~~ ważniejsi.
⌖ Stąd też ogranicza współpracę z innymi zabójcami do minimum. No, chyba że wymaga tego sytuacja, a i wtedy może się okazać, że ze strony Niwy współpraca będzie znikoma.
⌖ Nie przywiązuje się do innych ludzi, jak i do rzeczy. Najważniejsze jest to, że jej jest dobrze.
⌖ Dzień spędzony w mokrej jaskini wywarł na niej ogromne wrażenie, przez to swój trening jako przyszły zabójca poświęciła naukom dotyczącym przetrwania w dziczy.
⌖ Nie lubi robić ponad narzucone jej obowiązki. Jedynym wyjątkiem są sytuacje, gdy stara się o aprobatę i względy drugiej osoby.
⌖ Stara się być, a właściwie to jest w swoim mniemaniu, najmądrzejsza. I chętnie to pokazuje, o ile akurat nie rozmawia z kimś wyższym rangą.

Re: Niwa — Nie Lis 21, 2021 11:49 pm

Witaj, niwa!Twoja Karta Postaci została zaakceptowana, a ty właśnie wstąpiłeś w szeregi Demon Slayerów. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, uzupełnij swój profil, a następnie przystąp do uzupełnienia informatora, do którego wzór znajdziesz tutaj.

Co więcej, na start dostajesz 45 punktów, które wydać możesz na zakupy w Sklepiku Mistrza Gry lub zamienić je na punkty do statystyk. Do zobaczenia na fabule!

PS jako nowemu użytkownikowi przysługuje ci odznaka Gang Świeżaków – nie zapomnij jej odebrać tutaj!