Brzeg rzeki Arakawa

Re: Brzeg rzeki Arakawa — Pią Cze 28, 2024 8:45 am

"Cóż... Nawet? Jest nie najgorzej" Po tych słowach obrócił głowę lekko na bok, sam nie wiedział dokąd zmierza, ale to raczej nie będzie zbyt dobry kierunek ani dla niego ani dla nowo poznanego ookamiego. Odsunął się by po chwili dać nura do wody. Potrzebował małego restartu a chłodna woda była do tego idealna. Wypłynął jakiś metr od niego, a potem zaczął do niego podchodzić kręcąc głową na boki. Tak by strzepnąć mokrą wodę z jego włosów.
Stanął jakieś pół metra przed nim nieco bardziej uspokojony. - "Więc... Często myjesz się nocami po krzakach?" - Właściwie... To nie. Ale woda pomaga mi oczyścić umysł dlatego tu przyszedłem - wzruszył lekko ramionami. Woda pomagała wracać na lepsze tory. Teraz nie było inaczej. - A ty? Często podglądasz jak się ktoś kąpie w rzece? - rzekł rozbawionym tonem.
"Gdyby inny demon tu żerował, to pewnie skusiłby się na twoje cielsko." - To pewnie prawda, ale taki jeden przede mną stoi i nie wyglądasz jakbyś mi chciał coś odgryźć - A sam swoją broń zostawił na brzegu więc nie miał jak jej użyć. Teraz stojąc w takiej odległości przynajmniej jako tako widział jego twarz choć potrzebował do tego podnosić głowę wysoko do góry, do czego był nieprzyzwyczajony.

Re: Brzeg rzeki Arakawa — Sro Lip 17, 2024 11:45 pm

Cóż... Tego że Zabójca nagle się cofnie i da nura pod wodę w tym momencie całkowicie się nie spodziewał. Znaczy spodziewał się że może się to wydarzyć, ale że teraz? Tak nagle? Zupełnie jakby nagle zdał sobie sprawę z tego co się działo i z zawstydzenia dał nura. Niby to nie Wilkowi było to oceniać, ale z drugiej strony jak nie jemu to komu? A, no tak. Żaba i Kruk którzy walczyli ze sobą dziarsko. Szczerze chciałby żeby najlepiej nawzajem się wykończyli. Tak byłoby dla niego dogodniej. -Hm? Nie, zazwyczaj nie podglądam nikogo. Muszę rzec że to co dziś zaszło, było wyjątkowym odbiciem od rutyny. - No bo taka prawda. Rzadko kiedy miał przypadkiem natrafić na całkiem nie aż taki brzydki towar zażywający kąpieli w rzece. Uśmiechnął się na moment, kiedy Kazuma odpowiedział na jego delikatne ostrzeżenie. - Prawda... Odgryźć nie. - A co mu przeszło po głowie już zachował dla siebie. Zwłaszcza że niezbyt śpieszno mu było do robienia czegokolwiek będąc szpiegowanym przez dwa zwierzęta. - Już będę się zbierał, jeśli nie masz nic przeciwko. W przeciwieństwie do ciebie mam ograniczone godziny bytowania podczas doby. - Nachylił się jednak do jego ucha. - Jednak liczę że w przyszłości znowu na siebie wpadniemy. - Po tym wyprostował się i ruszył z powrotem do brzegu, gdzie zostawił swoje rzeczy. Otrzepał się z wody i przyodział swoje ciuchy. Tak samo broń. Nie poprzestał jednak na tym. Bezwstydnie pochwycił kapelusz Kazumy. - Biorę to na pamiątkę. - Pokazałby mu język, ale i tak nie byłoby go widać spod wilczej czapy. Nie szczędząc jednak czasu, dał w długą. Musiał zdążyć na statek zanim będzie zmuszony gonić go płynąc wpław. A kapelusz... Kiedyś mu odda. O ile się spotkają znowu. Może w nieco prywatniejszych okolicznościach.

Re: Brzeg rzeki Arakawa — Czw Lip 18, 2024 1:31 pm

"Hm? Nie, zazwyczaj nie podglądam nikogo. Muszę rzec że to co dziś zaszło, było wyjątkowym odbiciem od rutyny" - A to ciekawe w takim razie - uśmiechnął się łobuzersko do niego, brzmiało jak coś bardzo pozytywnego w jego mniemaniu. I w sumie tak właśnie to odebrał.
"Prawda... Odgryźć nie" Uniósł jedną brew ku górze na słowa, ale w sumie nie powiedział nic więcej więc nie wiedział co chodzi mu po głowie, ale brzmiało dość tajemniczo w jego słowach. - Hmm - mruknął pod nosem.
" Już będę się zbierał, jeśli nie masz nic przeciwko. W przeciwieństwie do ciebie mam ograniczone godziny bytowania podczas doby." - No tak - uśmiechnął się lekko . "Jednak liczę że w przyszłości znowu na siebie wpadniemy" - Też mam taką nadzieję i to bez towarzystwa - Spojrzał na kruka i żabę, które wskakiwali sobie do gardeł, zmarszczył brwi na ich widok, a nasepnie gdy wilk zaczął wychodzić z wody podążył za nim nieco wolniej, bo przez krótki moment nogi mu zdrętwiały, ale gdy doszedł już do brzegu, jego nogi wróciły do normalności.
"Biorę to na pamiątkę" Zrobił zdziwioną minę, a potem cicho się zaśmiał - Będzie ci pasował - rzucił wesoło i zaczął się ubierać z lekkim rozbawieniem, zrobienie sobie takiego kolejnego kapelutka to nie problem, choć wymagało to od niego jedynie czasu i cierpliwości. Kiedy się już ubrał przeczesał palcami włosy patrząc czy wszystko zabrał, a następnie wezwał do siebie kruka i oboje ruszyli przed siebie.

z/t dla Kazumy i Ookamiego