Ryō [Budowa]

Ryō [Budowa] — Wto Cze 20, 2023 4:27 pm

demon

DEMON

Ryō Strażnik
17/06/1617, Kioto, Oguni, Klasa Samurajska niskiego szczeblu
Duża opaska na jedno oko zasłaniająca również czoło, niespotykany żółty kolor oczu, który swym blaskiem zwraca uwagę, gdy słońce już dawno ustąpi miejsca księżycu. Lecz opaska jest tylko na pozór, ma służyć jako przykrywka dla niewygodnej rany budzącej obrzydzenie wśród zwykłych śmiertelników. W rzeczywistości jest zupełnie inaczej. W sytuacjach, gdy materiał ten bardziej przeszkadza niż pomaga, charakterystycznym znakiem są włosy uczesane do tyłu, z wiszącym z przodu niewielkim kosmykiem, wijącym się po całej długości twarzy.

OPIS POSTACITREŚĆ OPISU POSTACI

CIEKAWOSTKI

Ryō jest mocno przywiązany do swojej broni - katany - jest to spowodowane tym, że bardziej woli ubrudzić kawał zimnej stali niżeli własne dłonie
Unika polowania na dzieci i nieletnich, jest to marnowanie sił, a zysk jest niewielki i satysfakcja żadna
Nienawidzi pająków, gdyby tylko mógł, to w pierwszej kolejności zająłby się ich eksterminacją
Spokojne dźwięki muzyki granej na Biwie działają kojąco na Ryō, pozwalając mu na chwilę odciąć się od otaczającego go świata, wyciszyć się i skupić na nowo. Pozostałe instrumenty nie mają takiego efektu
Nigdy nie wychodzi przed szereg w sytuacji, gdy są inne jednostki, bardziej nadające się do tej roli, unika niepotrzebnego nakładu pracy i obowiązków, wykonując tyle ile powinien
Ryō wierzy w równowagę, a każdy uczynek, nawet ten najmniej znaczący usprawiedliwia tym, że po drugiej stronie Japonii, ktoś zupełnie obcy, zrobił dokładną odwrotność tego samego czynu
Stara trzymać się na uboczu przy kontaktach z innymi demonami, stawia tezę, że słabsze demony nie mają nic do zaoferowania i jedynie zabierają czas. I również w drugą stronę, gdzie przedstawiciele wyższych rankingów wydają się mieć ciekawsze zajęcia do realizacji, niż plotki z innymi
Po wygraniu z uzbrojonym przeciwnikiem, na znak szacunku, że człek był w stanie mierzyć się z istotą wyższą, przejmuje broń przegranego, a swoją zostawia wbitą ostrzem w ziemię, w miejscu swego zwycięstwa. Jest to pewnego rodzaju znak rozpoznawczy
Lubi koty, prawdopodobnie wynika to jego życia przed przemianą w demona, ale nie odważy się zgarnąć choćby jednego