Dobrze że na drzewie to była tylko wiewiórka, a nie kolejny demon. Jednak pojawiła się grubsza ryba "On ją tak urządził?" to była pierwsza myśl Katsumitsu. W oczach dalej było widać tylko chęć mordu. "Kto był na tyle głupi albo hojny żeby zostawić tak smaczny posiłek nietknięty pośrodku lasu?" Jednak szybko na myśli Katsumitsu demon odpowiedział, ale czy to ma znaczenie i tak musi umrzeć z jego ręki. Nie ma litość dla tych bestii. Jednak zanim wykonał kolejny ruch, Demon tupnął w ziemie i za pomocą jakieś sztuczki(prawdopodobnie kontroli ziemi z sztuki krwi) miał Suki w rękach, gdy ta się nagle obudziła spowolniła w ten sposób jego decyzje o akcji. " n.. nie.. p.. puść.." Stał jak wryty gdy demon ją trzymał. "  mi.. Mitsu!" Nie dziwne że się obudziła cokolwiek spowodowało ten lot musiało ją mocno uderzyć.   " Zostawcie go..! " Powiedział cicho. -Suki- Było mu źle przez to że pozwolił się podejść, ale musiał działać gdy pomiot muzana cieszył się tymczasowym zwycięstwem. Gdy ohydna bestia ją polizała nie wytrzymał, nie mógł tracić więcej czasu na stanie w miejscu, ani na jego typowy dla demonów monolog. Wołania Suki tylko bardziej zwiększały jego wściekłość wobec stwora, nie mógł sobie pozwolić na stratę jej, czy na własną śmierć bo nie dokona zemsty na istocie która zraniła Suki. Wykonał pierwszą formę oddechu wiatru aby zrobić sobie drogę przez trzy nadbiegające w jego kierunku demony, starając się w swojej furii rozcinać je. " zjem twoje kończyny i zanim umrzesz przemienimy Cię w jednego z nas? Co na to powiesz kwiatuszku?" Pewnie gdyby nie stan Suki ścięła by go na miejscu. " Puść mnie.. puść.. nie chcę.." O ile demony były tak samo słabe jak poprzednie pachołki, wykonał by kolejną formę w stronę demona, ale miał zakładnika nie mógł go zaatakować frontalnie bo ją skrzywdzi. Nie miał też precyzyjnego ataku pchnięciem jak technika której używał Heisuke. Niestety sytuacji nie ułatwiało to że zabójczyni się szamotała przez to nawet pchnięcie mogło by się nie udać. Więc wyminął demona korzystając z nabytego pędu z biegu i formy, aby zaatakować go cięciem w lewę ramię od boku. Jedną ręką będzie mu ciężej trzymać zabójczynie, może ją puści jak się uda. Ułatwiło by to sprawę, walka z osobą mającą zakładnika to nie walka. Zdolność kontroli ziemi może być upierdliwa bez lepszego zmysłu dotyku, nie ważne czy z czy bez zakładniczki. A zranienie demona pozwoli mu zweryfikować jak się szybko leczy, o ile go zrani dotkliwej niż zadrapanie.

Demon celowo lub nie dalej próbował go  "to nie jest dla ciebie tylko koleżanka z korpusu, co?" Demon niestety wyciągnął właściwe wnioski, bowiem Suki znaczyła o wiele więcej dla czarnowłosego zabójcy. Nie czuł potrzeby na odpowiadanie na to pytanie, nie obchodziło go w ogóle co demon myśli. "Tym bardziej chcę ją dla siebie." te słowa wprowadzały Katsumitsu tylko w większą furie, a nawet chęć zemsty stopniowo przekierowywała się na niego, był w końcu pierwszą przeszkodą do pokonania prawdziwego celu do właściwej zemsty. A do tego jak śmiał ją sobie przywłaszczyć i jeszcze ją polizał. "Idiota. " Te słowa nie przerwały przepełnionego furią natarcia, w przeciwieństwie do tych kolców które nagle wyłoniły się z ziemi. Emocje przykrywały jego świadomość do tego stopnia nie że nie wyczuł w czas zagrożenia nadciągającego ze strony ziemi. Dostał, nie był w stanie utrzymać jednego miecza w ręce, i dostał w biodro. Podnosząc się usłyszał jak białowłosa znowu zostaje okaleczana, miał zamiar znów szarżować na cel, ale nagle demon nią w niego rzucił "Ups, omsknęło mi się"  Katsumitsu jedynie zdążył wstać, a w jego kierunku już leciała Suki. Postanowił ją złapać, stając stabilnie na ziemie. Miał tylko jedną wolną rękę więc upuścił miecz z drugiej aby ją złapać obiema rękami. Leciała szybko nie miał innej opcji, po co miałby ryzykować że się jakoś okaleczy ją swoim mieczem podczas lądowania. A jak by ją zranił nie mógłby sobie tego wybaczyć. Jedną ręką miał zamiar złapać ją za ramie a drugą za talie z drugiej strony. Potwór oddał zakładnika w jego ręce, pewnie tylko po to aby go spowolnić.  Gdy ja złapał zapytał cicho. -Trzymasz się? - Martwił się jej stanem. Gdy demon zaczynał znowu swój monolog katsumitsu, puścił zabójczynie. Chyba mogła stać na swoich nogach. "W piekle powiedz że Naoya Cię przysłał." Szybko podniósł swój miecz który przed chwilą upuścił, drugi był za daleko aby to szybko zrobić. Dobrze że go nie potrzebował, a kamienna ściana stała blisko nich, więc podniesienie drugiego miecza mogło być pułapką, tak samo nie zmienienie pozycji. -Zajmę się nim- Powiedział do Suki następnie wyminął ją i ruszył w kierunku demona mocno ściskając miecz który podniósł, czas się zemścić za to co zrobił jej i wszystkim innym jego ofiarą. Wykonuje zryw w kierunku demona i posyła w jego stronę 8 forme, aby zlazł z drzewa. A kiedy demon zeskoczy z drzewa, Katsumitsu będzie czekać na ziemi przy miejscu w którym demon może wylądować aby wykonać 9 forme w jego stronę, wykorzystując to że w powietrzu nie miał jak uniknąć jego ataku. Podczas 9 formy doskoczy do celu aby jego cięcie go trafił nie zostawiając tego zadania jego mizernej manifestacji oddechu.

Na tyle siły na ile w sobie miała w tym osłabionym stanie, starała się jakoś sama uwolnić. Rany które zadała jej Kitsune wcześniej, dołożyły jedynie problemów, na szczęście nie takich że była całkowicie bezbronna. Pojawienie się Katsumitsu po wybudzeniu zadziałało motywująco na zabójczynię. Im bardziej przytomna była, tym bardziej się spinała w objęciach demona. Nie chciała być przez niego dotykana. Kiedy Naoya mocniej ją do siebie przycisnął, syknęła z bólu i niezadowolenia. Ale po chwili i obrzydzenie doszło, gdy poczuła na skórze szyi wilgotny od śliny język demona. Skrzywiła się z obrzydzenia, odchylając twarz w bok najbardziej jak tylko potrafiła. Łzy jej się zebrały w kącikach oczu, gdy bezczelnie językiem sunął w górę po policzku, dochodząc aż do jej zaciśniętego oka, zgarniając słone łzy z jednego kącika. To musiało być jedno z najgorszych rzeczy jaka jej się do tej pory przytrafiła. Praktycznie na równi z byciem pogryzioną przez Kitsune. Choć w tej chwili gdy Katsumitsu na to patrzył, chciała się zapaść z zażenowania pod ziemię. Nie chciała żeby kiedykolwiek widział ją w takim stanie, zwłaszcza że go zapewniała tyle razy że potrafi sobie dać radę.
"Proszę proszę, to nie jest dla ciebie tylko koleżanka z korpusu, co?"
Uchyliła lekko powieki, słysząc zaczepkę demona. Jej jasne błękitne, lekko zmrużone oczy wpatrywały się w zabójcę wiatru. On też nie był dla niej zwykłym kolegą od dłuższego czasu. Spędzali razem tyle czasu odkąd go poznała, że nie mogła się do niego nie przywiązać. Nie mogła nie poczuć do niego czegoś głębszego, stał się dla niej całym światem.. zanim zdołała zdać sobie z tego sprawę.
"Tym bardziej chcę ją dla siebie."
Te słowa sprawiły że zamarła na chwilę. - Nigdy.. nigdy nie będę.. twoja.. nigdy.. - szepnęła wbijając nieco mocniej palce w przedramię demona dla podkreślenia protestu. Widziała jak czarnowłosy zaszarżował w ich stronę z dzikim, wręcz zwierzęcym błyskiem w oczach, jakiego jeszcze nie widziała u niego. Jako że była trzymana przez demona tak że nawet nie dotykała stopami podłoża, to nie wiele potrafiła zrobić żeby pomóc zabójcy w natarciu. Kiedy był już blisko i chciał od boku zaatakować żeby jej nie narażać, dostrzegając jak z ziemi wyrastają kamienne kolce aż krzyknęła wystraszona. - Mitsu! - w głosie dało się wyczuć troskę wymieszaną z żalem. Demon pozbawił go jednego miecza, ale to nie był problem dla czarnowłosego, jedna kata wystarczyła żeby ściąć mu łeb. Pisnęła cicho, bardziej zaskoczona gwałtownym szarpnięciem i wyskokiem w górę niż czymkolwiek innym.
Szarpnęła się złapana nagle za kark od tyłu. Kiedy złapał ją za lewą dłoń i szarpnął gwałtownie, jęknęła głośniej z bólu, łapiąc się drugą dłonią za piersi, żeby je zakryć przed zabójcą. Nie zdołała nic więcej zrobić, bo została nagle ciśnięta w dół ze sporą siła. Ciągnąc w odruchu podbródek do klatki piersiowej żeby nie uderzyć głową o zbitą ziemię. W końcu nie wiedziała gdzie ją Demon rzuci, skupiona na nowo zadanym bólu nadgarstka.
Lądowanie miała miększe niż się spodziewała. Poleciała wprost w ramiona zabójcy. Syk bólu, gdy uderzyła poranionymi plecami o twardy tors Katsumitsu, sam się wyrwał spomiędzy jej ust.
"Trzymasz się?"
Jego cichy szept przy jej uchu sprawił że oczy napłynęły łzami. Ta krótka chwila w jego ramionach była jedyną dobrą rzeczą tej nocy do tego momentu przynajmniej. Skinęła głową powoli, w odpowiedzi na jego pytanie. Kiedy odstawił ją na ziemię, przetarła lewym przedramieniem oczy. Najbardziej oberwała po wyżej pasa, jedynie siniaki nad kostkach od żelaznego chwytu ciemności Kitsune zdobiły jej skórę.
"Zajmę się nim"
- Błagam uważaj na siebie! Nie wiem czy jest silniejszy od tamtej demonicy.. ale nie jest słaby.. - powiedziała rozglądając się za swoimi mieczami. Dostrzegając białe, zakrwawione haori, które nie było przecież jej, postanowiła po nie ruszyć, żeby się nim zakryć. Nie zamierzała jednak lekceważyć zagrożenia demona, skupiła się więc na swoim zmyśle, żeby ewentualnie uskoczyć przed niespodziewanym atakiem. Łapiąc z sykiem bólu za haoti, ubrała je na siebie, rozwiązując pasek z bioder i używając go do związania sobie nowego odzienia szczelnie.
Jej miecze były za blisko demona, więc ruszyła po leżący na ziemi miecz Katsumitsu. Łapiąc ostrożnie w lewą dłoń, zacisnęła mocniej szczękę. Rwący ból zwichniętego nadgarstka był mniejszym złem od złamanego prawego przedramienia. Kucała z mieczem czarnowłosego w dłoni, obserwując uważnie szarżującego na demona Katsumitsu i jego silnego przeciwnika. Skupiając się w miarę możliwości na wibracjach. Była gotowa użyć formy oddechy na demona w zasięgu aż 6 metrów, chcąc wspomóc Katsumitsu w jakikolwiek sposób. Oszczędzając siły i skupiając się na swoim oddechu żeby go ustabilizować. Z nadzieją że jak Demon wyskoczy w górę to Suki będzie mogła pociąć go swoim atakiem. "W powietrzu nie zrobi uniku, a jeśli odwrócę jego uwagę wystarczająco skutecznie to Mitsu będzie miał większą szansę na trafienie.." pomyślała skupiając się na walce, próbując nie myśleć o bólu jakiego doświadczyła do tej pory. Była zabójczynią! Musiała stawić czoła zagrożeniu, tak jak robił to teraz czarnowłosy. Chciała być u jego boku! Nie ważne na okoliczności i konsekwencje swojego stanu. Wyczekiwała więc momentu żeby użyć Drugiej formy oddechu wiatru, gdy demon będzie w powietrzu.

"Błagam uważaj na siebie! Nie wiem czy jest silniejszy od tamtej demonicy.. ale nie jest słaby." -Dam rade.- Odpowiedział Suki pewny siebie, pierwsza technika której użył przyniosła skutek, nawet się pojawiła manifestacja. Demon niestety deklasował go w prędkości i mimo dobrego planu których mógłby wypalić jak by był szybszy, niestety wszystko zostało zablokowane przez gruz unoszący się w powietrzu to że zabójca nie był w stanie dorównać prędkością przeciwnikowi. Wylądował na ziemi wywrócony od siły zdolności oponenta a demon stał sobie na jakiejś kamiennej platformie w powietrzu. Chłopak nie spodziewał się że demon swoją mocą będzie stanie lewitować w powietrzu, myślał że pokraka musi mieć jakąś styczność z kontrolowanym elementem. Nie do końca rozumiał o co chodziło z samookaleczaniem przez demona. "Żryj piach brudasie, bo t..." Nie spodziewał się że zostanie uratowany przez ranną towarzyszkę. "Ty wiesz z KIM zadzierasz?" Gdy ziemia która go wywróciła nagle się podniosłą poderwał się na nogi przecierając oczy aby pozbyć się z nich piasku. "Jeszcze was dorwę! A zwłaszcza ciebie! Będziesz moja czy tego chcesz czy nie! " -Po moim trupie! Nie pozwolę ci już jej nigdy tknąć!- Krzyknął w stronę z której słyszał demona, gdy ten odlatywał na platformie z kamienia jak Aladyn na latającym dywanie. Dopiero po chwili trafiło do niego że demon ruszył w kierunku wioski, ale miał związane ręce bo Suki była w złym stanie jeszcze pewnie zmuszała się do walki. Do świtu już niedługo osoby w wiosce nie wytrzymają tyle czasu, gdzie medyk. Może powinien wezwać wtedy wsparcie? W każdym bądź razie był za późno na myśleniem nad przeszłością. Ważne aby Suki przeżyła i żeby nikt nie umarł w wiosce. Musieli iść, ale czy to by cokolwiek zmieniło? W tym stanie nie byli zagrozić demonowi. Nawet jakby dalej działał jako wabik nie mógł liczyć na to że białowłosa zetnie demona w tym opłakanym stanie. Odwrócił się w kierunku dziewczyny. -Dzięki, za pomoc.- Powiedział lekko przygnębiony znając sytuacje w jakiej się znaleźli. Ta bezradność go dobijała, nie chciał tego mówić, ale nie pozostawała mu inna opcja niż być szczerym. -Musimy zaczekać na medyka aby cię opatrzył. Nie damy rady temu demonowi w naszym stanie, a jak zmienimy lokalizacje to kruk będzie mieć problem ze znalezieniem nas.- W jego głosie było czuć że nie może się pogodzić z faktem że ktoś umrze. Podszedł do zabójczyni i lekko się uśmiechnął, chciał szukać pozytywów w tej sytuacji. Lekko ją objął nie chciał aby się jej rany otwarły. Nawet jak były płytkie to utrata więcej krwi nie wchodziła w grę. Powiedział jej cicho przy uchu. -Przepraszam że przybyłem za późno.- Przetarł jej delikatnie policzek w miejscu w którym polizała ją ta pokraka. Musiał się powstrzymywać aby nie uronić łzy. "Nie mogę pozwolić na to żeby znowu skończyła w takim stanie kiedykolwiek, ten demon zapłaci." pomyślał znowu pałając chęcią zemsty w stronę Naoyi i istoty która pozostawiła tutaj Suki w takim stanie. "Muszą zapłacić." Przycisnął ją mocniej do siebie w odruchu.

Nie mogła zbyt wiele zrobić w obecnej sytuacji, nawet jeśli chciała się tam wbić między nich i chronić czarnowłosego to była trochę uszkodzona już. Zrobiła więc tylko to co mogła, przyjmując rolę wsparcia dla swojego towarzysza w walce. Kucając z mieczem w lewej dłoni, skupiając się na oddechu, obserwowała całe starcie, wyczekując momentu do użycia oddechu. Jej spojrzenie rejestrowało wszystko co się działo, nawet krwawienie demona, który nie został przez żadne z nich wcześniej zraniony i to gdzie jego krew leciała. - Mitsu.. - szepnęła ledwo słyszalnym głosem widząc jak Demoniczna Sztuka Krwi białowłosego jest sporą przeszkodą w walce, ale nie tylko to. Prędkość demona i zabójcy dzieliła spora wyrwa, bolało ją że mógłby zostać ciężko ranny. Dostrzegając idealny moment do ataki, wciągnęła powietrze i podnosząc się z kucaka, zaatakowała swoją formą oddechy i faktycznie upierdzieliła demonowi rękę.
"TO BOLAŁO TY SZMATO! Ty wiesz z KIM zadzierasz?"
- ..z Nikim.. - odpowiedziała ze spokojem w głosie, pokazując mu to ile jego egzystencja dla tego świata tak na prawdę znaczyła w jej oczach. Śmiał ją dotykać i lizać jakby była jego własnością. Wzdrygnęła się na te momenty sprzed dłuższej chwili. Jej błękitne oczy wpatrywały się w skróconą kończynę z nadzieją że ta się za szybko nie odbuduje i.. nie widziała jakiegoś oszałamiającego postępu. Problem był taki że teraz wznosił się o wiele wyżej niż wcześniej i jej ataki by już go nie sięgnęły a patrząc po zasięgu ataku Katsumitsu, jego oddech potrzebował szlifowania jeszcze. Czy mieli z nim jakieś szanse?
"Jeszcze was dorwę! A zwłaszcza ciebie! Będziesz moja czy tego chcesz czy nie!"
Spięła się słysząc groźbę Naoyi, od razu przypominając sobie jego lepki od śliny język, którym zdołał ją polizać wcześniej. Nie chciała tego nigdy więcej czuć z jego strony. Odwróciła twarz od demona słysząc zirytowany okrzyk czarnowłosego zabójcy w stronę ich przeciwnika.
"Po moim trupie! Nie pozwolę ci już jej nigdy tknąć!"
Aż cieplej jej się na sercu zrobiło gdy to usłyszała. Spoglądając w stronę Katsumitsu nieco zaszklonymi łzami oczami. Powstrzymywała się żeby nie płakać więcej, nie chciała żeby ją w takim stanie widział.. ranną i zapłakaną. Nie chciała być jego zmartwieniem.
"Dzięki, za pomoc."
- Nie mogłam stać z boku i patrzeć.. wybacz że tak mało zrobiłam.. - odpowiedziała nieco ciszej, zawstydzona faktem że musiał ją ratować z tak paskudnej sytuacji.
"Musimy zaczekać na medyka aby cię opatrzył."
Spuściła głowę w dół. "To wszystko jej wina.. Kitsune.. gdyby nie ona.. do tego by nie doszło.." zamyśliła się, ale nie chciała teraz o tym mówić chłopakowi. O tym co się stało, o tym jak jego życie było zagrożone jeśli nie przekaże wiadomości Kagamiemu. Z zamyślenia wyrwał ją czuły gest w którym Mitsu objął Suki i przyciągnął nieco bliżej.
"Przepraszam że przybyłem za późno."
Szept przy uchu sprawił że łzy napłynęły do oczu. Delikatny dotyk jego dłoni na policzku, na który lekko naparła twarzą, w geście czułego otarcia się o wewnętrzną stronę jego dłoni. - Nie mów tak.. bałam się że cię nigdy więcej nie zobaczę.. tak się cieszę.. że jesteś.. że to Ty.. nikt inny, tylko Ty Mitsu.. - szeptała zaciskając dłonie na jego czarnej yukacie. Oparła się czołem o jego bark. - On poleciał w stronę tej małej wioski.. żeby się posilić Mitsu.. tymi biednymi ludźmi.. biegnij.. będę tu na ciebie czekać.. - szeptała. Gdy docisnął ją mocniej do swojego ciała, oderwała czoło od jego barku, dotykając palcami jego policzka. Wpatrując się w jego obsydianowej barwy oczy. Opuszki zsunęły się z jego policka na kącik ust chłopaka, powoli przesunęła nimi po jego dolnej wardze. I zmniejszyła dystans między ich twarzami, nieśmiało składając czuły pocałunek na jego ustach. Czerwień oblała jej policzki z zawstydzenia sytuacją, ale chciała to zrobić. Chciała go pocałować, pokazując mu jak bardzo jej na nim zależy. Gdy oderwała swoje usta od jego, oparła się czołem o jego własne. - Bądź ostrożny.. wróć do mnie.. Katsumitsu.. - szepnęła mu, nie chcąc zmuszać go do takiego wyboru. Ona albo bezbronni ludzie z wioski. Nie chociaż przeszkodzi Demonowi w jakiś sposób, żeby nie miał wyrzutów sumienia. Podała mu jego drugi miecz. - Nic mi nie będzie.. obiecuje..- dodała obdarowując go ciepłym, pokrzepiającym uśmiechem.

"Nie mogłam stać z boku i patrzeć.. wybacz że tak mało zrobiłam." -Zrobiłaś i tak więcej ode mnie- Powiedział pocieszając zabójczynie, która go uratowała. Zrobiła kawał dobrej roboty, demon został zmuszony do ucieczki szkoda że wiedział o pobliskiej wiosce."Nie mów tak.. bałam się że cię nigdy więcej nie zobaczę.. tak się cieszę.. że jesteś.. że to Ty.. nikt inny, tylko Ty Mitsu." -Też się cieszę, bałem się że ciebie stracę.- Szeptał tak jak Suki, jakby nie chcieli aby nikt ich usłyszał, prawdopodobnie i tak pokonali dużą część demonów z okolicy które zostały tu zwabione przez krew białowłosej."żeby się posilić Mitsu.. tymi biednymi ludźmi.. biegnij.. będę tu na ciebie czekać.." -Wiem, ale nie dogonię jego widziałaś jak szybko poleciał.- W głosie było czuć bezradność, łza mu pociekła po lewym policzku. Nagle zabójczyni go pocałowała, stał jak wryty. Nie spodziewał się że ona będzie tą która ośmieli się zrobić to jako pierwsza."Bądź ostrożny.. wróć do mnie.. Katsumitsu." -Nie mogę pozwolić aby coś ci się stało..- Odpowiedział natychmiast, tym bardziej nie mógł sobie pozwolić na ryzyko utraty jej po tym co się stało. "Nic mi nie będzie.. obiecuje." -Nie zostawię ciebie samej, z myślą że mogłoby ci się coś stać.. nie mogę.- Powiedział dalej ją przytulając, chyba to był ten moment. -Suki, gdy wyzdrowiejesz co powiesz aby razem wyruszyć nad to jezioro gdzie się poznaliśmy?- Zapytał, mimo to że po ostatnim geście był pewien co odpowie, chciał po prostu wyjść z nią na randkę a gdzie było by lepiej jak nie właśnie tam.  
Nagle z dłuższego momentu spędzonego z suki wybiło go wsparcie. "Widzę ich!" Nie odczuł upływu czasu, w przeciwieństwie do Suki która słabła. Spojrzał w ich kierunku zmęczonym wzrokiem. W końcu przybyli, a on zawiódł samego siebie i osoby w pobliskiej wiosce. Gdy medyczka sprawdzała Suki on czekał na swoją kolej w końcu był ledwo ranny. Suki nie miała tego szczęścia ale najważniejsze że przeżyła. "Będziecie musieli znieść podróż, kurwa, wozem. Początkowo mieliśmy zając się wami w pobliskiej wsi, jednak kiedy dotarliśmy ta była zrównana z ziemią. Naprawdę, pierdolę tę robotę."  -Damy.. rade- Powiedział, patrząc martwym wzrokiem w ziemie. Tyle dobrego że Suki przeżyła, ale zawiódł się sam na sobie. "trójki bachorów, która przeżyła jatkę w wiosce" Nie wiedział czy czuć ulgę czy większy smutek, dobrze że przetrwały szkoda że nie był w stanie im pomóc, aby mogły prowadzić dalej dotychczasowe życie. Co z nimi zrobi korpus? Wytrenuje na zabójców? Znajdzie rodzinne zastępczą? Nie ważne co zrobią ich życie nie będzie dłużej takie same, bo to niemożliwe. -To... nie problem- Odparł brązowowłosej z obojętnością.
Gdy dotarli do powozu zatrzymał się na chwile przed wejściem, gdy dostrzegł dzieci i zabójcę który starał się je uspokoić. Nie czuł się na siłach aby tam wejść, ale się zmusił usiadł najdalej jak było to możliwe od dzieci i zabójcy. Jego wzrok był skierowany w podłogę wozu, myślał co może zrobić aby stać się silniejszy. Musiał się zemścić nad demonem.. demonami za wszystko co się stało. Nie mógł wyrzucić z głowy obrazu rannej Suki, przerażało go że coś takiego mogłoby się wydarzyć jeszcze raz w jego życiu. Wziął głęboki wdech i wydech, dla pobliskich osób mogło by się wydawać że był z frustracji, jednak jedyne uczucie które go przepełniało to była chęć stania się silniejszym, aby wymierzyć sprawiedliwość Naoyi i demonowi który doprowadził Suki do tego stanu, nad niczym innym nie myślał podczas tej podróży niż nad zemstą.

"Też się cieszę, bałem się że ciebie stracę."
- Nie zostawiłabym Cię.. - szepnęła, dotykając dłonią delikatnie jego polika. Widziała jak bardzo był przybity tą sytuacją, jak bardzo źle musiał się czuć że demon był od niego silniejszy. Tak samo jak Kitsune była większą przeszkodą dla niej, obecność Katsumitsu nic by nie zmieniła wtedy, jedynie bardziej by cierpiał. Na samą myśl że Lisica mogła go zmusić do patrzenia jak torturowała białowłosą, była nie do pomyślenia. I cieszyła się że nie musiał tego widzieć.. że tylko tyle zobaczył, choć i to zdawało się być zbyt wielkim ciężarem dla niego. Serce jej pękało gdy widziała ten czający się smutek w jego obsydianowych oczach.
Czy to ta bezsilność w jego głosie, czy łza sunąca po jego lewym policzku, czy najzwyczajniejsze w świecie pragnienie, popchnęły ją do ośmielenia się aby go pocałować. Może towarzyszący temu wszystkiemu strach. A co jeśli z jego strony to tylko sympatia.. co jeśli za dużo sobie znowu wyobrażała, tak jak z Tachibaną. Co jeśli to znowu będzie tylko jednostronne uczucie? Nie dowie się, jeśli nie sprawdzi, prawda? Fakt że jej nie odepchnął, było już pocieszające ale czuła jak się spiął, gdy ich usta się połączyły ze sobą. Czy to był dobry moment? Nie chciała teraz o tym myśleć, tylko poczuć jego ciepło.
"Nie zostawię ciebie samej, z myślą że mogłoby ci się coś stać.. nie mogę."
- Mitsu.. - szepnęła czule opierając swoje czoło o jego. Mogła tak z nim zostać po wsze czasy, w jego objęciach. Właśnie w ten sposób. Jej dłoń sięgnęła na tył jego głowy i pociągnęła go tak żeby się wtulił w nią bardziej. "Pomogę ci nieść to brzemię.." pomyślała, doskonale wiedząc jakie wyrzuty sumienia go czekają przez Naoye. Zwłaszcza że zdecydował się zostać przy niej zamiast ruszać za demonem. - Wszystko będzie dobrze.. wszystko się ułoży..- szeptała ciepłym tonem głosu.
"Suki, gdy wyzdrowiejesz co powiesz aby razem wyruszyć nad to jezioro gdzie się poznaliśmy?"
- Oczywiście.. nie mogę się doczekać.. - szepnęła nieśmiało przy jego uchu, jak go tak do siebie dalej tuliła.
"Widzę ich!"
Okrzyk kobiety wyrwał ją z zamyślenia, gdy odwróciła twarz w kierunku zabójczyni spieszącej z pomocą. Odsunęła się od Katsumitsu dopiero gdy ta zaczęła wstępne oględziny. Syknęła z bólu, gdy została złapana za prawe przedramię.
"Złamana ręka, kilka ran płytkich i... Japierdoletwojeplecy."
Wzdrygnęła się, gdy zakrwawione haori zostało odchylone od poranionej skóry na plecach. Złapała za nadgarstek medyczkę. - Na plecach demon wyrył mi wiadomość dla jednego z zabójców.. proszę dopilnować żeby byłą czytelna.. to ważne.. to sprawa życia i śmierci.. - oczy jej się zaszkliły na przypomnienie słów Kitsune, że jeśli nie dostarczy tej wiadomości Kagamiemu to Lisica obierze sobie za cel Katsumitsu. A na to Hayamiri nie mogła pozwolić.
Pozwoliła się wstępnie opatrzyć medyczce, przypominając sobie nagle o najważniejszej rzeczy. - Moje pudełeczko! - poderwała się nagle ale pochwycona przez medyczne została skutecznie unieruchomiona. Dłonią sięgnęła w kierunku gdzie Kitsune ją trzymała. - Mitsu.. prezent od ciebie.. musi być tam.. - sama by po niego poszła, ale po pierwsze nie miała siły, a po drugie medycy zabronili jej się ruszać. - I moje miecze.. - dodała. Nichirin rozrzucona po placu i czarne nietknięte pudełeczko z paroma kroplami krwi ale nadal nie naruszoną czerwoną wstążeczką. Tak jak obiecała, nie otwierała go.
"Będziecie musieli znieść podróż, kurwa, wozem. Początkowo mieliśmy zając się wami w pobliskiej wsi, jednak kiedy dotarliśmy ta była zrównana z ziemią. Naprawdę, pierdolę tę robotę. "
Oczy zaszły łzami na wzmiankę o tym co spotkało pobliską wioskę z rąk demona. Poczucie winy uderzyło ją zapewne równie mocno co Katsumitsu. - To moja wina.. powinnam była z nim iść.. wtedy nikt więcej by nie zginął.. - szepnęła z goryczą w głosie i docisnęła zapłakaną twarz do noszy na której leżała na brzuchu, przez poranione plecy. Gdy jej oczom ukazała się trójka sierot. - Przepraszam.. - szepnęła w ich stronę, zaciskając mocniej powieki.

"Nie zostawiłabym Cię" -Wiem- Odparł natychmiast, ufał jej najbardziej ze wszystkich osób które poznał w korpusie. Nie spędził z nikim tyle czasu co z nią, a z Sekomurą no nie mieli dobrej relacji. " Wszystko będzie dobrze.. wszystko się ułoży.." -Mam nadzieje..- Powiedział ciszej, licząc że nic już złego się dziś nie wydarzy bo nie da rady. "Oczywiście.. nie mogę się doczekać." -To postanowione- lekko się uśmiechnął, była to miła odmiana dla całej zaistniałej sytuacji. Mogło przynajmniej na chwile załagodzić jego frustracje.
"Na plecach demon wyrył mi wiadomość dla jednego z zabójców" -Wiadomość?- Lekko się zdziwił, ale w sumie za bardzo się nie przyglądał jej plecom, głównie przez to że nie chciał jej otworzyć ran w żaden sposób choć to przytulanie mogło niektóre otworzyć, ale nie mogli się powstrzymać w końcu jakby coś poszło nie tak to jedno z nich by umarło tej nocy. Chcieli znowu móc poczuć swoje ciepło nawzajem. "Moje pudełeczko!" Katsumitsu spojrzał się żywszym wzrokiem w kierunku białowłosej. Zdziwił się "Miała je ze sobą? myślałem że zostawi w pokoju aby było bezpieczne". "I moje miecze" -Nie martw się pozbieram je.- Powiedział z troska w głosie, po czym poszedł po miecze i pudełko. Chciał przetrzeć krew z pudełeczka ale już zaschła i bez wody ani rusz. Położył jej ostrza w sayach obok miejsca na którym ją położyli. Pudełko zachował na chwile dla siebie musiał je przeczyścić jak wrócą do siedziby, nie mogło być takie brudne w momencie gdy je otworzy. "To moja wina.. powinnam była z nim iść.. wtedy nikt więcej by nie zginął" -Był poza naszym zasięgiem..- Powiedział z bólem cicho, no przynajmniej jego zasięgiem. Jakby zabójczyni była w lepszym stanie pewnie by go pokonała lub by to zrobili we dwoje, kto wie czy by jej nie przeszkadzał w walce.

Ta chwila w jego ramionach była zadość uczynieniem wszystkich krzywd zaznanych tego wieczoru. Westchnęła z poczuciem ulgi, czując ciepło jego ciała, czuły dotyk, którym ją obejmował pomimo tych nieprzyjemnych nacięć na plecach. Póki to był On, mogła przetrwać każdą niewygodę. Wiedząc że Mitsu weźmie jej miecze i pudełeczko, mogła w spokoju się odprężyć w rękach medyków.
"Albo mogę go po prostu przepisać na papier, a plecy normalnie Ci zaleczyć. Ale to już jak będziemy w domu medycznym."
- Dziękuję.. i przepraszam za bycie takim problemem.. - powiedziała z żalem w głosie. Leżąc już na noszy, uśmiechnęła się delikatnie do zabójcy wiatru, gdy położył obok niej jej nichiriny. Po czym widząc jego wyraz twarzy, sięgnęła dłonią w kierunku Katsumitsu. Złapała za jego dłoń, wplatając palce w czułym geście z jego i uśmiechnęła się do niego pokrzepiająco. Chciała go tak trzymać przez całą podróż, żeby nie czuł się w tym tak samotnie. W końcu chciała być przy nim, zwłaszcza w tych ciężkich chwilach, chcąc zdjąć z niego chociaż połowę tego bólu.
Uczucie wibracji wyczuwalne od spodu sprawiło że zacisnęła delikatnie swoją dłoń na jego na ułamek sekundy przed tym jak wóz zrobił fikołka, poderwany z ziemi, wywracając się. A wraz z całym wozem, zawartość w postaci przewożonych ludzi się przemieszała i Suki wylądowała na czarnowłosym a na niej jakieś dziecko.
"A wam kto pozwolił kurwa odejść?"
Słysząc głos Naoyi, wzdrygnęła się spoglądając w kierunku demona bez ręki.
"Psy powinny czekać, aż pan wróci."
Łapiąc dziecko w pasie, zsunęła się z chłopaka. Złapała nagle za ramię czarnowłosego. - Uważaj na siebie.. - szepnęła mu przy twarzy widząc w jego oczach narastającą furię. Obsydian jego tęczówek jeszcze nigdy nie był taki ciemny jak teraz, niemalże zlewając się z barwą źrenic. - Dasz radę.. wiem to.. jesteś silny.. - doszeptała puszczając jego ramię, odsuwając się, robiąc miejsce czarnowłosemu. Potrzebowała chwili aby się pozbierać. Przyciągnęła dziecko bliżej siebie i złapała za swoją białą katanę, wyjmując ostrożnie ciemno jadeitowej barwy nichirin. - Nie możemy zostać w wozie.. - powiedziała biorąc jedno z dzieci za rękę. - Weźcie się za ręce i nie puszczajcie się.. obronię was.. - powiedziała wyprowadzając dzieci z wozu i ustawiając się tak aby widzieć wszystko. Przełamie swoje limity aby ocalić tych których musiała, klęknęła więc przed dziećmi, plecami do nich, obserwując całe pole walki tak jak wcześniej. Zbierając siły do ewentualnej pomocy. Dostrzegając zabójczynię stającą przy niej, mającej być dodatkową ochroną. Ale jeśli nadarzy się okazja albo będzie zmuszona, to użyje formy oddechu aby walczyć.

"Będziemy przejeżdżać przy zniszczonej wiosce. Kawałek dalej powinna być kolejna w której będziemy mogli się zatrzymać."  -Uważaj demon dalej może tam być, jedyne co wiemy to że nie musi dotykać ziemi, aby ją kontrolować. Wywija rękami podczas używania swojej mocy, i uważajcie jak rozleje krew na ziemie wtedy może.. nie jestem pewien chyba sprawić że ziemia może się unosić sam z siebie.- Powiedział niemal że bez emocji w głosie do zabójcy który prowadził wóz, najważniejsze było przekazanie informacji o mocy maszkary. Dzisiejsze wydarzenia dały mu się we znaki, a jeszcze myśl że mogą przejść przez to samo jednocześnie go dobijała i budziła większą chęć zabicia demona, nawet jak wydawał się silniejszy to Katsumitsu tym razem miałby wsparcie większej ilości zabójców razem mogli coś zdziałać. Jedynie czego pragnął to móc zadać ostatni cios Naoyi, aby zszedł z tego świata z jego ręki za wszystko co zrobił Hayamiri.
W drodze Katsumitsu z zamyślenia wybił tylko głos białowłosej, do której lekko się uśmiechnął. "Dziękuję.. i przepraszam za bycie takim problemem." -Ważne że żyjesz.- Odpowiedział do niej szczerze to co myślał. Ciepły dotyk zabójczyni był czymś czego mu brakowało, aby poczuć się trochę lepiej. Nagle uczucie wibracji przeraziło Katsumitsu, jego wróg jednak dalej był w tej wiosce i to nie jest jeszcze koniec kłopotów. Gdy wóz się wywrócił, skończył jako podstawa piramidy złożonej z niego, zabójczyni i jakiegoś losowego dzieciak. Dobrze że szybko zeszli, dzięki temu Katsumitsu mógł wstać. " A wam kto pozwolił kurwa odejść?" Na to Katsumitsu pomyślał "Brakowało tu jeszcze jego, oby się nie zregenerował. Muszę wykorzystać tą okazje i go zabić" we wzroku chłopaka było widać czystą chęć mordu skierowaną w kierunku demona. " Psy powinny czekać, aż pan wróci." A demon tylko coraz bardziej rozpalał tą chęć,
"Uważaj na siebie."  -Dam rade.- Odparł wzburzony, kładąc prawą rękę na sayi swojego miecza, mocno ją zaciskając. "Dasz radę.. wiem to.. jesteś silny.." Skinął głową tylko twierdząco i szybko wyszedł z wozu gotowy do walki dobył dwie katany. "Nie możemy zostać w wozie.." Z zewnątrz słyszał głos Suki, był jej wdzięczny za to że zajmie się dziećmi kiedy on i reszta zabójców podejmie walkę z demonem. Niech chociaż one przeżyją tą tragiczną noc spośród wszystkich ludzi z wioski. "Odciągnijcie uwagę kurwiszona." Medyczka zdawała się mieć dobry plan, problemem był ten wielki shuriken który pewnie zostanie zaraz wystrzelony, w pojedynkę żadne z nich tego nie zablokuje, czy zablokuje go wraz z zabójcą którego miał u boku, możliwe. Katsumitsu krzyknął tak aby wszyscy go usłyszeli.-Musimy razem zablokować ten shuriken!- Liczył że zabójca obok niego mu pomoże, więc był gotowy użyć drugiej formy gdy tylko shuriken zacznie lecieć wykona drugą formę oddechu. Tym razem wziął korektę na przytłaczającą szybkość demona. Wiedział że jeżeli nie przetrwa tego ataku, to nie dokona zemsty. Dlatego z całych sił się powstrzymał przed natychmiastowym rzuceniem się na demona, jak go tylko zobaczył, a nie należało to do prostych rzeczy. Chęć zemsty tylko w nim wzrastała aby w pewnym momencie się uwolnić, ale jeszcze to nie nastąpiło.

"Cholera" obrona przed shurikenem nie poszła po myśli katsumitsu, demon zranił kolejną osobę. A on nie mógł nic z tym zrobić, demon znowu użył mocy której wcześniej nie używał. Nie mógł się nad tym zastanawiać,  a czas leciał szybko w ogniu walki, musiałby się zatrzymać aby miał czas się zastanowić co się stało. Czarna manifestacja nie była typową manifestacją dla oddechu wiatru, coś się stało, ale co? Gdy ziemia zaczęła drżeć ten zaczął biec w kierunku Naoyi i krzyknął tylko do płomienia obok. -Szybko za mną!- Dał szanse zabójcy który stał obok niego na uniknięcie ataku który by trafił na 100% jakby się nie ruszyli z miejsca, teraz była chociaż jakaś szansa. Na szpikulce użył formy pierwszej, aby wręcz się przez nie przebić, musiał zmniejszyć dzielącą ich odległość jak najszybciej. Teraz to demon był jego głównym celem, nie obronna tylko zabicie tej pokraki, dzięki temu nikt tu obecny nie będzie musiał więcej cierpieć tego poranka. Więc gdy wyszedł z pułapki, zaczął pędzić w kierunku potwora z całych sił(nie używa hd). Jedyne na co był gotowy, to na to że coś zaraz wyskoczy przed nim zbyt szybko aby zareagować, ale biegł podejmie najwyżej próbę uniku. Przelał całą chęć zemsty na swoje ostrza które za zadanie miały przeciąć szyje demona. Musiał go zabić dla zemsty, nie myślał o tym że jak się mu nie uda to może odwrócić uwagę od medyczki która strzeli w demona trucizną. Nie żeby to się dla niego w tym momencie liczyło. W jego oczach było widać czystą obsydianową ciemność, a na twarzy malowała się wściekłość. Demon który stoi za dotkliwym zranieniem Suki, zabił całą wioskę oraz za to że zranił zabójcę którego imienia nie znał, musi tu umrzeć.

Po udanej obronie przed atakiem, który o dziwo wiele nie wniósł do walki poza drobnym spowolnieniem. Czyżby demon panikował? Te klatki były za wolne, aby ich zranić. "Przygotuj się" Skinął głowo aby przytaknąć. Gdy zabójca biegł na flankę, Katsumitsu biegł na demona z drugiej strony. Pędził z całych sił, aby dopaść Naoyie. Płomień odwrócił uwagę w dobry sposób, forma oddechu była widowiskowa. Było to na rękę czarnowłosemu jak i medyczce która wykorzystała dobry moment aby trafić demona zatrutym bełtem. Wzniesiony piasek nie wiele dał demonowi oprócz tego że zablokował jeden z dwóch ataków, a już nadciągał trzeci. Ten który miał wykorzystać stworzoną okazje na zadanie ostatniego ciosu na szyje demona. Katsumitsu wzmocnił chwyt z całych sił na swoich mieczach i wykonał drugą formę oddechu wycelowaną w szyje demona, standardowo nie krzyczał ostentacyjnie nazwy formy bo nie było to w jego stylu. Skupił się aby przelać całą złość i chęć zemsty na ostrza swoich mieczy. Nastąpił czas zapłaty dla demona, za wszystkie swoje podłe czyny, już nikogo więcej nie skrzywdzi. Chłopak wkłada w ten atak całą swoją siłę, nawet jak przez to by się zranił. Rany które się zagoją nie liczyły się dla niego w tym momencie. W końcu zabije demona który skrzywdził jego dziewczynę. Po zakończeniu nędznego żywota Naoyi, będzie tylko musiał jeszcze wytropić demona przez którego białowłosa została zostawiona na rozerwanie przez inne demony, aby jego zemsta się dokonała. Nie miał pojęcia co krzyczy medyczka, za bardzo był skupiony na celu który stał przed nim, ważne że udało jej się go trafić i wykonał swoje zadanie w tym ataku.

_______

Używam hd do zwiększenia siły o poziom.

Kucając z mieczem w dłoni zbierała swoje siły, próbując zachować przytomność, skupić się na oddechu. "Mogę wyprowadzić jeszcze jedną.. jedną formę.. jeszcze tyle mogę zrobić.." pomyślała przygotowana na najgorsze. Kamienny shuriken który pomknął w stronę Katsumitsu sprawił że zacisnęła dłoń nieco mocniej na rękojeści swojego miecza. Wirujący z zawrotną prędkością shuriken jednak zmienił trajektorię lotu i pomknął w ostatniej chwili w jej stronę. Próbowała unieść miecz, ale klinga jak nigdy była ciężka a ona jeszcze nie uzbierała wystarczająco many siły żeby wyprowadzić atak. Musiała przeskoczyć własny limit! Dla tych dzieci, dla pozostałych zabójców.. dla Niego! Wciągnęła więc powietrze ale Piorun był szybszy wskakując przed nią i zasłaniając białowłosą własnym ciałem. - Nie! - wyrwało jej się z ust gdy nichirin pękł raniąc dotkliwie zabójcę. Upuściła swój miecz, łapiąc rannego zabójcę i amortyzując jego upadek. Dłoń przycisnęła do krwawiącej rany. - Medyk! - krzyknęła w tej samej chwili co pojawił się Ne odciągający pioruna za wóz żeby się nim zająć.
Pochyliła się po swój miecz, łapiąc go za rękojeść, dłoń jej drżała. Ile osób będzie jeszcze rannych z jej winy tego wieczoru?! Wzrok padł w obawie na Katsumitsu, widziała jak uskoczył przed kolcami, jednym cięciem je niszcząc. Płomień wyskoczył w bok używając jednej z bardziej spektakularnych form jakie miał w swoim arsenale i ruszył sam na demona. Odwracając kompletnie uwagę Naoyi i dając jej ukochanemu szansę na atak z zaskoczenia. Przyłożyła prawą dłoń do piersi w obawie o zdrowie Mitsu. Łzy jej stanęły w oczach, tak bardzo nie chciała go przecież stracić! I wtedy coś się zmieniło. Jakby czas zwolnił i dla niej. Widziała jak miecze zabójcy wiatru pokryły się czymś mrocznym. Wcześniej jego wiatr miał ciemniejszą barwę, ale teraz nie było zawirowania powietrza wokół jego mieczy, a coś co pokrywało całe nichirin. Rozchyliła usta wpatrując się w całą scenę ataku jakby oglądała wszystko w zwolnionym tempie.  Jeden sprawny atak i demona już nie było.
Powoli się podniosła, z trudem jakby grawitacja wkoło przytłaczała jej ciało i ciągnęła w dół. Zmęczenie nie odpuszczało ewidentnie. Krok za krokiem, upuściła swój miecz bo zdawał się ją spowalniać. Kolejne kilka kroków i dopadła ciała czarnowłosego, wtulając się w niego. Zdrową ręką objęła go na karku, czuł jak drżała nie tylko ta dłoń, ale jak całym ciałem Suki targały drobne dreszcze. Twarz przycisnęła do jego torsu, powstrzymując łzy. - ... - chciała coś powiedzieć, ale nie wiedziała co. Ciągnąc chłopaka w dół na kolana ze swojego zmęczenia, nie mogąc się już dłużej utrzymać na nogach gdy cała adrenalina zaczęła i z niej schodzić. Serce biło jej tak mocno ze strachu o niego i jednocześnie radości że udało im się przeżyć ten koszmar.

Chłopak mógł się cieszyć wypełnieniem kawałka swojej zemsty, gdy Katsumitsu ściął głowę demona tylko powiedział. -Nazywam.. się.. Katsumitsu.. to twój koniec.- Powiedział ciężko dysząc, a jego ręce drżały tak bardzo że upuścił miecze na ziemie. Przekroczył limit swojego ciała, klęknął na jedno kolano zmęczony krótką lecz intensywną walką. Najpierw namęczył się dla białowłosej aby przeżyła, a teraz udało mu się obronić tylu ilu zdołał. Przerwa miedzy tymi wydarzeniami była zbyt krótka aby odsapnąć. "Dobra robota. Zawsze to jeden kurwiszon mniej." -Prawda.- Odparł dalej próbując złapać dech, gdy zdołał na chwile wstać i się obrócić Suki go skutecznie z powrotem sprowadziła na kolana. -Już po wszystkim.. udało się nam.- To powiedziawszy uśmiechnął się lekko. Doceniał czuły gest zabójczyni ale ból płuc był chyba najgorszy z jego wszystkich ran. Rękami mógł nie ruszać aby zminimalizować ból ale to uczucie ściskające go w klatce piersiowej, nie był pewien czy to tylko ból fizyczny, czy też ból że jakby coś poszło nie tak to wszyscy tu obecni by zginęli, przez to że nie dał rady wcześniej zabić tego demona. Gdyby nie jego słabość cała wioska mogła by przeżyć, pociekła mu łezka po policzku. Ciepło białowłosej uśmierzało trochę jego ból. -Tylko nie ściśnij.. mnie za mocno.. bo dodasz roboty medyką. - Powiedział w żarcie aby trochę polepszyć jej humor, widać że bardzo się martwiła. Chłopak nie miał za najlepszego poczucia humoru. -Też bym cię uściskał gdyby mi ręce nie odmawiały posłuszeństwa.- Lekko się uśmiechnął, powoli położył dłoń na jej plecach, lekko syknął z bólu. Dawno nikt go tak nie urządził, nawet nie był wstanie jej objąć, musiał czekać na okazje aby ją pocałować skoro nie może jej objąć. Nie chciał już nigdy znowu poczuć że może ją stracić, a tym bardziej żeby ona poczuła że może stracić jego. Chciał ją uchronić od ponownego cierpienia, treningi których się podejmował nie wystarczały musiał zdobyć jeszcze więcej sił. Nie miał w tym momencie głowy aby zrozumieć co się stało z jego manifestacją oddechu, w końcu miał całą podróż, aby to dobrze przemyśleć. A teraz we dwoje musieli czekać, aż któryś z medyków im pomorze dostać się do wozu. Nie był pewien czy chciałby ich pośpieszać.

"Już po wszystkim.. udało się nam."
Czuł jak jej oddech był znacznie głębszy niż normalnie, próbowała się ewidentnie uspokoić, ale nie było to zbyt łatwe w obecnej chwili. Naprawdę myślała ze go tu straci a ta myśl była chyba najgorsza z możliwych. Nie wyobrażała sobie straty Katsumitsu, jej serce by chyba po prostu pękło. "Yuichiro miał rację.." pomyślała czując jak łzy jej ciekną po policzkach, gdy się w niego wtulała. Po złamanym sercu poznała kogoś kto nie tylko je poskładał w całość ale przy okazji je ukradł zanim zdołała zdać sobie z tego tak na prawdę sprawę.
"Tylko nie ściśnij.. mnie za mocno.. bo dodasz roboty medyką."
- .. wybacz.. nie chciałam.. - wyszeptała prosto w jego już i tak mokrą od łez yukatę. Chwyt na jego karku delikatnie zelżał i gdy tylko usłyszała syk bólu podczas poruszenia ręką przez zabójcę, instynktownie się od niego odsunęła żeby nie sprawiać mu więcej bólu. Przetarła rękawem jego haori w które była ubrana swoją twarz i uśmiechnęła się do niego ciepło. Pokręciła delikatnie głową na jego ostatnie słowa z czułym uśmiechem. - Poczekam.. aż wyzdrowiejesz.. - dodała widząc jak medycy pomagając Katsumitsu z dojściem na wóz. Ona w tym czasie przykucnęła i wzięła w dłoń jego nichirin. Przez chwilę się przyglądała ostrzu z uwagą. Przypominając sobie to co widziała. Mrok spowijający jego ostrze podczas używania formy oddechu. Znała tą formę od podszewki, jak z resztą wszystkie z ich arsenału. Zacisnęła mocniej dłoń na jego Haruka mirai i zerknęła przez ramię na pakowanego do wozu zabójcę wiatru. Pozbierała oba miecze czarnowłosego i z pomocą innego medyczki doszła do wozu, wcześniej zabierając jeszcze swoje miecze. Położyła katany razem obok siebie i usiadła obok niego. Chciała się przysunąć ale wtedy oparłaby się o jego rękę a wiedziała że to sprawiłoby mu ból więc z ciężkim sercem ale trzymała od niego dystans z nadzieją że szybko oboje wrócą do zdrowia.

Współczuł jej bardzo, przeszła tej nocy przez tyle złych rzeczy. Na szczęście to był koniec tego koszmaru. ".. wybacz.. nie chciałam.. " -Nie ma za co, najważniejsze że żyjesz.- Uśmiechnął się lekko i wykorzystał okazje że na chwile odkleiła się od jego Yukaty, na to aby szybkim ruchem ją pocałować w usta. Jednak było to dłuższy pocałunek bo stracił na chwile równowagę i teraz to on się opierał o dziewczynę. Lekko się zarumienił gdy odsunął twarz to był jego drugi taki pocałunek w życiu. Czy to już oznaczało że są parą? Chłopak nie był pewien, ale był szczęśliwy że ma ją u boku.
"Poczekam.. aż wyzdrowiejesz.. "  -Jasne.- Odparł, starając się dotrzeć do wozu przy lekkiej pomocy medyka. W końcu chodzić mógł dalej, ale jego ręce definitywnie potrzebowały leczenia. Medyk wciągnął go na wóz bo Czarnowłosy nie mógł się podciągnąć o własnych siłach, gdy wszyscy usiedli wóz ruszył. Uśmiechnął się do białowłosej. -Mam nadzieje że Yuichiro nie będzie zły że z mojego braku sił, jesteś w gorszym stanie niż byłaś kiedy cię znalazłem.- Westchnął lekko zaniepokojony i spojrzał w dół. Nie do końca wiedział jaka łączy te dwójkę relacja. Jedyne czego był pewien, to to że nie ma to nic wspólnego z romantycznym uczuciem do Suki. Zabójczyni była adoptowana przez samurajów może ich rodzinny się znały. Zresztą uratował jej życie może będzie wyrozumiały, nie znał go dobrze ledwo dwa razy w życiu go spotkał i zawdzięcza mu życie.

z/t wszyscy