Cichy wiatr na polu treningowym

Cichy wiatr na polu treningowym — Czw Wrz 19, 2024 9:55 pm

Data: 12 stycznia 1654

Było to kilka miesięcy przed ostateczną selekcją Shiroshiego, spędzał kolejny dzień na już od dawna zaśnieżonym polu treningowym, na którym tylko szlifował swoje i tak już dość wysokie, przez lata treningu umiejętności. Biegając po polu treningowym i zostawiając na śniegu swoje ślady, z pojedynczym wakizashi niszczył kolejne kukły, celnie wyprowadzonymi w szyje cięciami, pozbywając się głów kolejnych kukieł. Można było zobaczyć, że pomimo ostrości jego ruchów, jest on bardzo dokładny, a co ważniejsze skuteczny w swojej pracy. W pewnym momencie, stanął pomiędzy czterema lekko oddalonymi kukłami, aby następnie przy wykonaniu kilku cięć wokół siebie, wyszeptać pod nosem.
- Czwarta Forma: Rosnąca burza piaskowa. Aby następnie z powiewem wiatru, śnieg się wzniósł aby wraz z głowami wszystkich czterech kukieł, pospadał w mgnieniu oka, kończąc na ośnieżonym gruncie placu treningowego.
Następnie wziął głęboki wdech i schował ostrze swojego wakizashi do sayi i następnie udał się w kierunku budynku, otworzył drzwi i wszedł do pomieszczenia, w którym przez palące się ognisko było ciepło, następnie podszedł do swoich rzeczy podniósł swoją tykwę i napić się świeżej wody. Po tym wszystkim co dało się zobaczyć na polu treningowym, osoby postronne które się temu przyglądały mogły zobaczyć, że osoba ta jest na wyższym poziomie i już powinna być dość silna, aby móc podjąć się ostatecznej selekcji, której jeszcze na pewno się nie podjęła, z powodu braku stroju członków korpusu, które powinna normalnie nosić, w tym momencie, miał na sobie tylko szare ubrania, ubrudzone od kurzu i potu. Po napiciu się, jedynie usiadł przy ognisku, aby móc się wygrzać w jego cieple.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Sob Wrz 21, 2024 7:43 pm

Zima była znienawidzoną przez Jina porą roku. Pomimo bycia porannym ptaszkiem, w tym okresie młodzieniec nienawidził wychodzić zbyt prędko z ciepłego łoża. Aby zmusić chłopaka do zmiany nawyku i podejścia, jego nauczycielka – hashira płomieni – regularnie kazała mu odwiedzać ją z samego rana aby podjąć się treningu. Przez kilka ostatnich dni było jednak inaczej, a Tsuya z powodów bliżej nieokreślonych dla swojego podopiecznego, przebywała poza siedzibą korpusu – zapewne na misji. Korzystając z tej sytuacji, Tokage korzystał jak tylko mógł z wolnego czasu. Oczywiście nie zamierzał w tym okresie się jakoś wyjątkowo lenić – po prostu swoje treningi wykonywał głównie w budynkach oraz gdy było względnie ciepło. Raz na jakiś czas aby się zahartować trenował również na zewnątrz, jednak nie przepadał za tą atrakcją.

Tego dnia pogoda była dość znośna. Samuraj już przed śniadaniem wykonał swój poranny trening i teraz odpoczywał w jednym z budynków, w którym paliło się ognisko. W ręce trzymał miskę z gorącym posiłkiem, a po jego prawej stronie leżał kubek z gorącą, zieloną herbatą, która rozprowadzała aromatyczny zapach po całym pomieszczeniu. Poza nim w budowli nie znajdował się nikt. Relaks minął jednak szybko. Zimne powietrze wleciało przez otwarte drzwi, ukazując nieznaną Jinowi osobę. Zerknął na niego beznamiętnie, trzymając w dłoni naczynie z posiłkiem. Gdy ich spojrzenia się spotkały, kiwnął głową w geście powitania, po czym z pomocą pałeczek wciągnął troszkę ciepłych klusek.
- Dość ciepło i spokojnie dzisiaj jak na zimę. – Powiedział do nieznajomego. Może i nie miał szczególnej ochoty rozmawiać jednak uważał za niegrzeczne oraz dziwne siedzenie w ciszy. Oczywiście milczenie nie jest niczym złym, jednak w pewien sposób jest ono bardzo niezręczne. Kto wie, może pewnego dnia ta dwójka będzie współpracować na jakiejś misji? Wtedy byłoby miło gdyby się znali i mieli o sobie nawzajem jakąś wiedzę.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Pon Wrz 23, 2024 1:28 pm

Sam Shiroshi nie spodziewał się, że spotka tu kogoś o tej godzinie, zwłaszcza o tej porze roku. Myślał że będzie mieć budynek dla siebie, z dala od innych ludzi, tak aby móc w spokoju medytować, jak widać jednak komfort ogniska, które rozpalił, potrafi ściągnąć innych członków korpusu.
"- Dość ciepło i spokojnie dzisiaj jak na zimę."
Białowłosy tylko na niego spojrzał, po próbie nawiązania kontaktu przez mężczyznę, jakby lekko nie chciał mu odpowiadać, znów popił z bukłaka i odpowiedział prostym.
- Tak.
Przy czym również skinął głową, aby następnie oddalić się i wrócić z czajnikiem, w którym można było usłyszeć wodę, oraz małym zawiniątkiem, sam czajnik od razu dał nad ognisko, aby woda mogła zacząć się gotować, zaś małe zawiniątko odwinął ujawniając kilka dużych, mocno zbitych onigiri. Nie był to może najlepszy posiłek na tą temperaturę ale to nie był problem dla Shiroshiego. Przecież zawsze mogło być gorzej. Powoli zaczął jeść czekając na ugotowanie się wody, jednak czasami spoglądał na mężczyznę, który "zaszczycił" go obecnością.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Pon Wrz 23, 2024 1:48 pm

Totalnie nieznana Jinowi osoba zaszczyciła go swoją obecnością. Obecnością, która emanowała wręcz energią, która mówiła wprost „Odpierdol się”. Tokage słysząc taką odpowiedź był wręcz zażenowany. Rozumiał, że ktoś może być małomówny czy też wstydliwy, jednak takie zachowanie było karygodne. Pomijając już fakt, że wchodzący do pomieszczenia chłopak mógł mieć kontakt z kimś wyższym rangą lub statusem. Nic takiego oczywiście nie miało miejsce, jednak sam fakt powinien zachęcić białowłosego do troszkę innej postawy. Samuraj pozostawił jednak te uwagi dla siebie, nie zamierzając się szczególnie wysilać. Siedział dalej przy ognisku, konsumując swoją zupę. Gdy zobaczył jak nowoprzybyły planuje jest to onigiri, zdecydował się podzielić pewną tajemniczą wiedzą.
- Tam, w tym dużym garnku… - Zaczął mówić, następnie wskazując pałeczką na znajdujący się w lekko przyciemnionym miejscu gar. - … jest ciepły posiłek. Chwilę temu go odgrzewałem. Częstuj się śmiało jeśli masz ochotę. – Zaproponował. Może i dzisiejszy dzień był dość ciepły, jednak mimo to warto było skorzystać z gorącej strawy w zimowy dzień. Tym bardziej, że była po pierwsze: za darmo, a po drugie: smaczna!

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Pon Wrz 23, 2024 7:07 pm

Już jadł swoje pierwsze onigiri, a dokłądniej już je kończył, gdy nagle usłyszał, że mężczyzna znów coś do niego mówi.
"- Tam, w tym dużym garnku… " Słysząc to spojrzał we wskazanym kierunku, jednak nadal będąc czujnym.
"- … jest ciepły posiłek. Chwilę temu go odgrzewałem. Częstuj się śmiało jeśli masz ochotę." –
Spoglądał przez moment na garnek, aby po dłuższej chwili zastanawiania się, odwrócić i odpowiedzieć mężczyźnie już bardziej jak osoba z manierami.
- Dziękuję, chętnie skorzystam z oferty. Przy czym się lekko skłonił, w geście wdzięczności wobec mężczyzny, dokończył swoje onigiri, a następnie sięgnął do swojej torby i wyjął drewnianą miskę, z którą udał się pod wskazany garnek, zdjął jego pokrywkę oraz widząc coś ciepłego, lekko się uśmiechnął wewnętrznie. Nałożył sobie do miski i wrócił, do ogniska. Odłożył przed siebie miskę i zwrócił się do mężczyzny.
- Dziękuję za posiłek. Lekko się skłonił i przystąpił do jedzenia, które w zimnej pogodzie było czystym błogosławieństwem.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Pon Wrz 23, 2024 7:47 pm

Oczy samuraja przybrały kształt pięciozłotówek, a raczej ich japońskiego odpowiednika. Został niesamowicie zaskoczony, gdy mężczyzna okazał się jednak trochę bardziej rozmowny, okazując nawet szacunek i podziękowania. Samuraj nie miał najmniejszego pojęcia czy radość z ciepłego, darmowego posiłku była na tyle silna, budząc jego ludzkie emocje czy też jakoś telepatycznie przeczytał myśli Jina i zdał sobie sprawę, że w jego oczach jest gburem. To wrażenie zostało jednak rozmyte, gdy Fuma pokazał ludzką twarz.
- Nie jest co prawda to najlepszy posiłek, jednak lepsze to niż nic. No i ciepłe i za darmo, także grzech nie skorzystać. – Podsumował sytuację, zerkając na jedzącego z ogromną radością chłopaka, siedzącego naprzeciw.
- Tokage Jin. Trenuje mnie Tsuya. – Przedstawił się, mając nadzieję, że towarzysz odwzajemni ten gest. Siedzieli w końcu w jednym pomieszczeniu, zimą, ogrzewając się przy ognisku. Brakowało tylko alkoholu, który wzmocniłby te braterską wieź. Oczywiście nasz samuraj nie wypiłby tego trunku bo omijał alkohol od zawsze. Może zatem zamiast sake do tworzenia więzi można wykorzystać aromatyczną herbatę, którą się raczyli?

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Wto Wrz 24, 2024 1:14 pm

Jedząc dalej ciepły posiłek, Shiroshi skupiał się na czajniku, który miał już niedługo zagwizdać. Gdy znowu usłyszał głos mężczyzny.
"- Nie jest co prawda to najlepszy posiłek, jednak lepsze to niż nic. No i ciepłe i za darmo, także grzech nie skorzystać." Pokiwał na nie, aby mężczyzna się nie martwił.
- To nie problem. Samo to że posiłek jest ciepły mi wystarcza. Zabrzmiało to trochę tak, jakby był już przyzwyczajony do prostych posiłków.
"- Tokage Jin. Trenuje mnie Tsuya."
- Shrisohi. Trenuje sam. Lekko schylił głowę w geście powitania, z odpowiednią dozą szacunku, jednak tak jak jego poprzednie odpowiedzi, ta również była prosta i lekko chłodna.
Gdy tak dalej jedli nagle czajnik zaczął dawać znać, że to już pora go zdjąć z ognia, co też Shiroshi uczynił metalowym prętem aby nie poparzyć się w dłonie i odłożył czajnik obok.
- Chcesz może dolewkę herbaty? Zapytał mężczyznę, wyciągając już z wspomnianej wcześniej torby kubek, oraz jakiś podłużny, okrągły pojemnik, z którego wysypał trochę zielonego pyłu do kubka i zalał go wrzątkiem, aby wydobył się z niego przyjemny zapach zielonej herbaty.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Wto Wrz 24, 2024 8:01 pm

Świeżo poznany mężczyzna nie był zbyt wybredny. Nie było mu się w sumie co dziwić, w końcu sporo zabójców demonów jadło co popadnie. To także było dość normalne, zważywszy na to jaki prowadzili żywot. Często zdarzało się, że członkowie korpusu musieli nocować pod gołym niebem z ograniczonymi zasobami, a jedynym posiłkiem były albo suszone dania albo to, co udało się znaleźć podczas przeczesywania flory i fauny. Taka zupa, nawet jeśli nie wybitnie dobra, była swego rodzaju rarytasem, na który często mogli sobie pozwolić tylko Ci, którzy odwiedzili garnizon lub jakąś przydrożną gospodę.
Słysząc o tym, że chłopak trenuje sam, Tokage lekko się zdziwił. Z tego co mu było wiadomo, większość zabójców trenowała pod okiem hashiry danego oddechu, aby jak najszybciej i jak najlepiej poznać technikę, którą mieli w najbliższym czasie operować. Shiroshi mógł być jednak niekoniecznie zabójcą, a ne lub kakushi. Co do tego drugiego to raczej średnio pasował i samuraj bardziej zakładał wrzucenie go do grupy ne lub zabójców. Aby dać upust swojej ciekawości, nie zamierzał czekać długo tylko niemalże od razu zapytał.
- Jesteś ne czy zabójcą? Czy może dopiero się uczysz? – Zagadał, mając nadzieję na uzyskanie odpowiedzi, które zaspokoją jego wścibskość. - Osobiście póki co uczę się na zabójcę i władam płomieniem, ale z tego co mówiła mi mistrzyni lada moment ma być gotowa moja selekcja. Podzielił się informacją, mając nadzieję na odwzajemnienie tego gestu. Czekał niecierpliwie na chwilę, w której zadanie będzie gotowe i będzie mógł wreszcie stać się pełnoprawnym zabójcą. Jeszcze nie wiedział jak dużo krwi się poleje podczas jego egzaminu i jak wielu straci życie. Wziął łyk herbaty, zdając sobie sprawę, że dużo już nie zostało. Słysząc propozycję dolewki, nie zamierzał odmówić. Podsunął niemalże pusty kubek w kierunku Shiroshiego - Z wielką chęcią. Poproszę. – Powiedział, uśmiechając się delikatnie. Może i dolewanie wody do zaparzonego już napoju nie było dobrą praktyką, jednak ten zielony napar był na tyle intensywny, że można było go z łatwością rozcieńczyć, a mimo to nadal posiadał niesamowity smak i aromat, który mógł poczuć przyszły zabójca wiatru, gdy naczynie znalazło się blisko niego.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Czw Wrz 26, 2024 1:56 am

Już dokończył swój aktualny posiłek i odłożył miskę obok aby móc ją wymyć później. Teraz zamknął oczy i tylko skupiał się na otoczeniu, próbując się wyciszyć.
"- Jesteś ne czy zabójcą? Czy może dopiero się uczysz?" Wręcz nie zmieniając swojej spokojnej ekspresji, odpowiedział mu.
- Trudno powiedzieć. Mój mistrz mówi że moje umiejętności są dość wysokie i mógłbym już się podjąć zadania, jednak wciąż nie czuje się gotowym. Znowu chłodna wykalkulowana odpowiedź, sam Shiroshi, nie chciał się podejmować misji z dwóch powodów, pierwszym było to że skoro ma czas na trening, to chce go w pełni wykorzystać, a drugim było to aby się zbytnio nie wyróżniać, co było częścią jego treningu shinobi, którego się podejmował od młodości.
"- Osobiście póki co uczę się na zabójcę i władam płomieniem, ale z tego co mówiła mi mistrzyni lada moment ma być gotowa moja selekcja."
- W tym wypadku życzę powodzenia, Tokage-san. Zmrużył oczy i lekko się skłonił aby poprzeć swoje słowa.
Gdy jego herbata była już zrobiona, wziął czajnik jeszcze raz i zalał napar Tokage, a następnie przesunął w jego stronę, po czym znów odłożył czajnik i mógł już zacząć, delektować się smaczną herbatą.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Czw Wrz 26, 2024 11:03 am

Prędkość Shiroshiego była niesamowita jeśli chodzi o spożywanie posiłku. Młody samuraj jeszcze przez dłuższą chwilę planował jeść posiłek, nie śpiesząc się. Chciał maksymalnie wykorzystać wolny czas, a delektowanie się – co prawda średniej jakości posiłkiem – było dość dobrym sposobem na wypełnienie tego czasu. Słysząc słowa chłopaka o ostatecznej selekcji, Tokage odłożył na chwilę miskę z jedzeniem. Podrapał się po głowie i zapytał. Miał pewne wątpliwości co do pomieszanych zeznań towarzysza rozmowy.
- Czyli jednak masz jakiegoś mistrza? Skoro tak, to chyba nie trenujesz sam, prawda? – Dopytał, mając nadzieję na otrzymanie sprostowania. W końcu wiedza odnośnie nauczyciela mogła pozwolić Tokage na poznanie – przynajmniej teoretycznie – umiejętności chłopaka. Jak na ten moment samuraj miał wrażenie, że odpowiedzi na jego pytania są wymijane dookoła, tak jakby ktoś miał tu coś do ukrycia.
Na życzenie powodzenia, skinął głową w geście podziękowania.
- I nawzajem. – Odwzajemnił gest, delikatnie się uśmiechając. Odebrał herbatkę po czym podsunął ją pod nos, następnie delikatnie zaciągając się przyjemnym aromatem napoju. Wziął delikatny łyk, odkładając jednak po chwili naczynie. Zamiast tego wziął miseczkę z resztą posiłku, kończąc go. Gdy to zrobił, również odłożył miseczkę. Cały czas był ciekaw kim tak naprawdę jest Shiroshi, mając wrażenie, że coś ukrywa.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Nie Wrz 29, 2024 11:35 pm

Zmierzył go wzrokiem, po tym jak mu wypomniał że jednak ma mistrza, choć w oczach Shrisohiego, który trenuje teraz sam od kilku miesięcy, nie liczyło się to w tym wypadku. Pomimo że mogło być to lekko dziecinne w oczach innych. Następnie odpowiedział na pytanie mężczyzny jeszcze raz.
- Tak. Ale nie widuje się z nim zbyt często. Czasami tu tylko przychodzi, aby tylko zobaczyć moje postępy i donieść mi zapasów. Była to jego pierwsza odpowiedź, w której można było wyczuć jakieś lekkie emocje, może irytacja, choć i to było trudne do określenia. Kontynuował picie ciepłej herbaty ze swojego kubka aż ta się skończyła, aby następnie znów ją uzupełnić wodą z czajnika i po chwili osuszyć kolejny kubek. Spojrzał na mężczyznę, wciąż lekko uznawał, że ma lekki dług przez otrzymane przez niego jedzenie. Sięgnął i położył opakowanie z zielonym proszkiem, będącym dobrze zmieloną zieloną herbatą, obok siebie.
- Jeśli jeszcze chcesz herbaty, to możesz się częstować. Ja wracam do treningu. Następnie wstał, otrzepał się i ruszył w kierunku podwórza, dobywając swojego wakizashi, które zamiast przełożyć przez pas, jak typowy samuraj, po prostu niósł w dłoni trzymając za saye. Przez same drzwi można było zobaczyć jak mężczyzna rozkłada różnie kukły treningowe, raz bliżej, raz dalej, aby dystanse między nimi były różne.

Re: Cichy wiatr na polu treningowym — Wto Paź 01, 2024 3:47 pm

Jin totalnie nie czuł klimatu i nie potrafił naleźć nici porozumienia ze Shiroshim. Nawet jeśli chciał w jakiś sposób nawiązać przyjaźń, to miał wrażenie, że z drugiej strony taka chęć nie występuje. Od samego początku wypowiedzi mężczyzny były krótkie, zdradzając jak najmniej informacji.
- Powodzenia. – Powiedział, gdy towarzysz rozmowy zdecydował się na powrót do treningu. Samemu również stwierdził, że najwyższa pora na to. Wypił swój napój do końca, delektując się każdym łykiem naparu. Gdy to zrobił, opłukał swoje naczynia i odłożył na należyte miejsce. Następnie zwinął herbatę, którą zostawił drugi zabójca i odłożył ją w widoczne miejsce tak, aby Shiroshi mógł ją potem wziąć. Po tych czynnościach udał się w kierunku swojego pokoju. Stamtąd wziął trochę cieplejsze ubrania aby nie zmarznąć po czym udał się jedno z pól treningowych, gdzie zazwyczaj trenował. Po drodze zahaczył magazyn, aby wziąć drewniane bokuto, które mógł użyć do treningu.

z/t x2