Harionago
Demony40+430cm2,5 tony
Data urodzenia 31/05/1594
Miejsce pochodzenia rubieże Ezo
Miejsce zamieszkania brak
Klasa społeczna kupiecka
Zawód handel talizmanami
- Harionago jest potworem, któremu nie sposób przypisać płeć, więc opisując je poprawne są formy męskie, żeńskie i nijakie.
- Nie posiada oczu, ale "widzi" otoczenie pozostałymi zmysłami, jak ślepe zwierzę.
- Celem Harionago jest stać się bardziej ludzkie poprzez zjadanie swych ofiar.
- Nie jest agresywne, chyba że poczuje się zagrożone.
- O potworze krążą w już przeróżne ploty i legendy. Także określenie Harionago tyczy się yokai, które wyglądem i zachowaniem przypomina.
Harionago nie pamięta swojego poprzedniego życia. Obudziło się jako demon, przepełnione wyłącznie negatywnymi emocjami, co również powoli przepadły wraz z całą pamięcią. Żyje przepełnione pustką, niezdolne do mowy i głębszych myśli poza tymi, co mówią aby żywić się na truchłach wrogów, lecz jedynie po nastaniu zmroku. Nie wychodzi na zewnątrz gdy słońce znajduje się wysoko, skulone w ciemnej, mokrej jamie, gdzie trwa w bezruchu, w ciszy, w totalnym zezwierzęceniu.
Czasami odwiedza je elegancki mężczyzna, tak bardzo różny od Harionago! Inteligentny, wygadany, ludzki i bardzo dobry w stosunku do bestii, której śpiewa i opowiada o tym, co widzi w swych podróżach po świecie. Wplata swe palce w brudne strąki skołtunionej sierści, nie brzydzi się tego, co stworzył i traktuje niczym kochane dziecko, co zawsze budzi w Harionago tęsknotę za czymś, czego do końca nie potrafi schwytać w swe pazury, ani objąć myślą. To sprawia, że poczwara chce stać się bardziej ludzka, nawet jeżeli nie rozumie, co to właściwie oznacza. Czy jeżeli będzie mniej owłosione, bardziej wyprostowane i nauczy się używać głosu to stanie się człowiekiem?
Harionago drze futro ze swej piersi i wygina kręgosłup ku niebu, wyje wprawiając w drżenie skalne półki i płosząc małe ptaszki ze swych kryjówek wśród drzew. Nawet o tym nie wie, ale krążą o bestii najróżniejsze opowieści, podsycane także tym, że demon zjada niekiedy ciekawskich ludzi, którzy zjawiają się pod gniazdem poszukując prawdy ukrytej za plotkami. Niestety znajdują wyłącznie śmierć, rozdzierani w szponach i szarpani przez ostre zęby, a Harionago czuje, że z każdym kolejnym posiłkiem staje się bardziej rozumne.
Zagubione.
Raz na jakiś czas do Harionago przybywają podobne mu demony. Jeżeli nie chcą czynić krzywdy, zostają obdarzeni talizmanami, które rzeźbione są z ludzką precyzją z pomocą ostrych pazurów; wydzierane z sosnowej kory i obrysowane symbolami tylko powierzchownie przypominającymi powszechne pismo. Talizmany nie mają znaczenia dla innych, lecz posiadają je dla Harionago, które dostrzega w nich łącznik swojego zepchniętego w ciemności umysłu ze światem - być może szarpane są w ten sposób delikatne struny poszarpanej na strzępy pamięci?
Może pojawi się w końcu taki dzień, kiedy Harionago odezwie się znów głosem podobnym ludzkiemu.
Twoja Karta została zaakceptowana, a ty tym samym wstąpiłeś w szeregi Demonów.
Co więcej, na start dostajesz 46 punktów, które możesz przeznaczyć na rozwój postaci. Do zobaczenia na fabule!
Nie możesz odpowiadać w tematach