Pokój wspólny

Re: Pokój wspólny — Nie Wrz 22, 2024 10:03 pm

Drugi atak Katsumitsu dosięgnął cel. Na pewno to zabolało jego rywala, ale widać że to zabójca, a nie byle samuraj. Nie przejmował się jakimś trafieniem po którym co najwyżej będzie siniak. Jin od razu przeszedł do ofensywy po wyhamowaniu natarcia, jednak Katsumitsu już miał inną strategie niż w poprzedniej wymianie uderzeń. Gdy bokuto czarnowłosego zmierzało w jego kierunku Katsumitsu nie zablokował jego miecza klasycznym blokiem. Szybko obrócił się do niego przodem, jednocześnie zaatakował jego broń poprzez wykonanie ruchu odwrotnego do okrężnego ruchu zegara, a gdy miecze się dotknęły odepchnął go na bok, przy pomocy tempa które zebrał poprzez okrężny ruch. W momencie zderzenia broni wykonał krok w prawo, dla zmniejszenia pola trafienia. W taki o to sposób zmienił trajektorie drewnianego miecza na sprzyjającą mu i uniknął siniaka. Teraz miał idealne pole do wykonania poziomego cięcia z krokiem w przód, przez to gdzie znajdowało się ostrze broni Tokage. Tak więc wdrożył to w życie od razu. Wykonał poziome cięcie od lewej do prawej wycelowane na wysokości łokcia przeciwnika, robiąc w tym samym momencie krok w przód na jego lewą stronę. Szybko po tym przeszedł za jego plecy aby znaleźć się na korzystnym miejscu, z którego ciężko będzie zaatakować jego oponentowi.

Wytrzymałość 7
obrona (17+4)=21 atak (5+4)=9

Re: Pokój wspólny — Nie Wrz 22, 2024 10:30 pm

Pomimo ogromnych nadziei, ofensywna Jina nie zdołała dosięgnąć przeciwnika, który po raz kolejny pokazał kto tutaj jest szybszy. Pogodzony z porażką na tej przestrzeni samuraj nie zamierzał się jednak poddawać, a wręcz przeciwnie. Zamierzał dać z siebie jeszcze więcej aby mieć jak największe szanse na zwycięstwo. Z każdą chwilą pewna cząstka chłopaka próbowała go uświadomić, że nie ma na to najmniejszych szans. Statystyki również jasno do podpowiadały. Mimo to mizunoto trwał uparcie w swoim postanowieniu, robiąc co tylko może, aby osiągnąć upragnioną victorię. Katsumitsu po raz kolejny popisał się zmysłem i strategią, po raz kolejny wyprowadzając niebezpieczny cios. Gdyby Tokage był demonem, zapewne przyjąłby cios na siebie, próbując unieruchomić ostrze zabójcy. Tak jednak nie było, a otrzymanie ciosa w prawy łokieć byłoby tragiczne w skutkach – przynajmniej dla większości. Płomyk był jednak biegły w użyciu obu dłoni, zatem nie robiło mu sporej różnicy czy broń będzie trzymał w prawej czy lewej. Co prawda korzystanie z obu dłoni byłoby najlepsze, jednak czasem trzeba coś poświęcić, aby coś zyskać. Widząc cios zmierzający w łokieć, Jin puścił przestał trzymać bokuto prawą ręką, pozostawiając je jedynie w lewej. Następnie, aby uniknąć nieprzyjemnego bólu, który spowodowany byłby na sto procent trafieniem w łokieć, młodzieniec przysunął rękę do ciała, pięścią do góry, łokciem w dół. Następnie opuścił ją na tyle nisko, aby cios przyjąć na przedramię. Zabieg ten nie uchronił go przed oberwaniem z ogromną siłą. Sprawił jednak, że nie wyłapał ciosu w łokieć z czego bardzo się cieszył. Mimo to prędkość oraz napór ze strony Katsumitsu sprawił, że Jin lekko się wykręcił w bok. Po oberwaniu, ręka zaczęła mocno boleć. Aby zamortyzować przynajmniej delikatnie cios, samuraj wykonał ruch zgodny z ciosem, próbując w ten sposób jak najbardziej ograniczyć siłę, z którą musiał walczyć. Następnie widząc uciekającego za jego plecy kanoto, wykonał obrót, trzymając bokuto poziomo na wysokości tułowia, próbując przy obrocie trafić przeciwnika.

Wytrzymałość: 6
Obrona: 2, Atak: 12

Re: Pokój wspólny — Nie Wrz 22, 2024 11:17 pm

Wychodziło na to że Katsumitsu wreszcie się obudził ze swojego słabego startu i wszedł w jako taki stan skupienia na walce, wszystko zaczęło iść po jego myśli. Kontrował ataki Jina bez problemu, nie dawał się trafiać jak podczas walki z Sosetsu, który był na podobnym poziomie początkującego zabójcy co jego obecny oponent. Jednak to było imponujące że samuraj nie poddawał się mimo oklepu który dostawał, tylko dalej próbował. Uniknięcie obrażeń łokcia i przyjęcie tego na ramie było chyba najlepszym co mógł zrobić w tym momencie. Jego następny atak, który nadciągał z lewej strony. Katsumitsu zablokował przy pomocy bokuto skierowanego końcem ostrza do ziemi robiąc szybki ruch ręką na wysokość klatki piersiowej ze strony ataku, widząc że przeciwnik nie będzie chciał go raczej przepychać atakiem, tak przynajmniej spekulował bo widział że trzyma miecz jedną ręką. Wiedział że teraz będzie musiał użyć rękojeści do ataku, bo jest najbliżej przeciwnika. Tak więc, szybkim ruchem zmniejszył dystans do takiego gdzie ostrze było za długie aby mu zagrozić, miał zamiar uderzyć przeciwnika w pod bródek przy pomocy końca rękojeści. Jeżeli będzie blisko trafienia to zmniejszy siłę, aby mózg przeciwnika nie zmienił się w piłeczkę pinpongową. Nie chciał go znokautować, ani zranić w końcu to był trening, a nie walka na serio. Po trafieniu planował zejść na bok, bo taka odległość nie była zbyt dobra dla nikogo walczącego mieczem.

Wytrzymałość 7
obrona (9+4)=13 atak (15+4)=19

Re: Pokój wspólny — Pon Wrz 23, 2024 2:11 pm

Walka totalnie nie szła po myśli samuraja. Początkowy cios zdawał się być szczęśliwym trafem, zaledwie losem na loterii, który trafił się w ramach nagrody pocieszenia. Czym walka się przedłużała, tym coraz większa przepaść zdawała się rozdzielać obu mężczyzn, jasno pokazując kto jest Kenobim a kto Anakinem z Zemsty Sithów. Mimo braku „High Ground”, Jin uparcie parł na przód z nadzieją na osiągnięcie jak najlepszego rezultatu. Niestety jego cios wyprowadzony jedną ręką był zbyt słaby, dodatkowo odsłaniając chłopaka. Nie trzeba było czekać długo, aby Katsumitsu po raz kolejny wykorzystał lukę w obronie Tokage, tym razem trafiając go w podbródek z użyciem rękojeści. Płomyk nienawidził takich ciosów. Oberwał już tak raz od Yoshimatsu i teraz ponownie się to przydarzyło. Uważał taki cios za niehonorowy i niezgodny z kodeksem bushido. Mimo to nie oponował ani nie przedstawiał swojej postawy z dwóch powodów. Po pierwsze: walka nadal trwała. Po drugie: demony nigdy nie przestrzegają zasad i w walce na śmierć i życie nie można oczekiwać, że każdy przeciwnik postąpi uczciwie. Czy cios był „poza regulaminowym” atakiem każdy powinien odpowiedzieć sobie sam, jednak warto pamiętać o takim manewrze. Po oberwaniu w podbródek, samuraja lekko cofnęło do tyłu. Cios był mocny i gdyby nie to, że użytkownik wiatru w ostatniej chwili wyhamował, to Tokage pewnie leżałby już na podłodze. Całe szczęście coś takiego nie miało miejsca. Jin wykonał jeszcze jeden krok do przodu, przechylił głowę na lewo, a następnie na prawo, aby ją rozciągnąć oraz złapał bokuto oburącz. Wziął głęboki oddech po czym szybkim zrywem ruszył w kierunku oponenta. Czuł, że szczęście mu zaczęło sprzyjać i tym razem będzie lepiej. Wyprowadził zatem cios z prawego dolnego narożnika, celując w okolice pasa Katsumitsu. Ku jego zaskoczeniu, jakaś magiczna siła zebrała się w ciele mizunoto i jego atak był na tyle szybki i silny, że z łatwością trafił sparing partnera, pozwalając mu na użycie jeszcze jednego manewru. Korzystając z lekkiego wytrącenia, jakie mógł spowodować ostatni atak, czarnowłosy wykonał obrót o 360 stopni, wyprowadzając w przeciwnym niż jego atak kierunku. Jego celem było uderzenie z drugiej strony. Po obrocie wykonał ponownie atak z dołu po skosie w górę, tym razem z lewej strony. Lot bokuto zaczął się jednak na wysokości pasa, zatem finalny cios zmierzał ponownie bark.

Wytrzymałość: 5
Trafienie przeciwnika przełamaniem: ½
Obrona: 4, Atak: 20
Drugi atak: 2

Re: Pokój wspólny — Pon Wrz 23, 2024 3:40 pm

Kolejny atak dosięgnął Jina, był to kolejny niestandardowy ruch z arsenału rzemieślnika. Jak dobrze że Katsumitsu nie był osobą która bała się walczyć nie czysto w rozumowaniu samurajów. Nie wiązało go bushido, bo nie był jednym z nich. Dał się pozbierać rywalowi, w końcu to trening nie było sensu go pośpieszać, zwłaszcza że dostał niezbyt przyjemny cios. Może to był jednak błąd, bo następny ruch samuraja był jak poprowadzony przez niewidzialną rękę boga. Tak szybki że rzemieślnik tylko odruchowo ruszył mieczem, ale nie zdołał się obronić przed mocnym ciosem w pas, który zachwiał jego balans do stopnia że kontra w tym momencie była nie możliwa. Jedyne co mu pozostało to się uchylić przed następnym ciosem i dopiero wtedy zaatakować, tak więc wykonał przerzut w tył, tak zwanego fiflaka, starał się wykonać ten manewr jak najszybciej korzystając z szybkiego i zarazem silnego wybicia się z nóg. Broń przeciwnika dotknęła tylko końcówek jego włosów podczas manewru. Gdy był na dłoniach, wybił się do tyłu, aby wylądować na nogach. Po czym od razu wykorzystał dystans który sobie stworzył do rozpędzenia. Doskoczył w kierunku przeciwnika i zaatakował oburącz znad głowy, celując w ramię prawej ręki. Na pewno było trudniej trafić niż w to odsłonięte, ale podjął ryzyko.

Wytrzymałość 6
obrona (13+4)=17 atak (5+4)=9

Re: Pokój wspólny — Pon Wrz 23, 2024 6:17 pm

Czasem los jest nade łaskawy i pozwala wykonać takie kombinacje, że to głowa mała. Niestety przedłużenie serii ciosów nie udało się Jinowi i Katsumitsu z łatwością go uniknął. Przyznać jednak trzeba było, że sposób, w jaki rzemieślnik wykonał ruch obronny był bardzo widowiskowy i imponujący. Samuraj zrobił wielkie oczy widząc to. Kręcący się w okolicy zabójcy również na chwilę wstrzymali swoje treningi, nawet co to niektórzy wydając dźwięki zaskoczenia, gwizdnięcia lub podobne gesty, ukazujące szok i uznanie. Nie wiadomo czy z powodu zaskoczenia, zmęczenia, bólu od otrzymanych obrażeń czy z powodu po prostu przewagi Katsumitsu, Tokage nie dał rady zablokować błyskawicznego ciosu, obrywając w prawe ramię. Siła z jaką otrzymał cios była ogromna, na tyle, że prawe kolano lekko się ugięło, sprawiając, że samuraj lekko się pochylił. Wypuścił z prawej ręki bokuto, trzymając je jednak cały czas w lewej. Syknął z bólu, zdając sobie sprawę jak to coraz bardziej mu się obrywa. Mimo to nadal zamierzał twardo się trzymać i walczyć do samego końca, po raz kolejny wyróżniając się wytrzymałością. W normalnej sytuacji, gdyby otrzymał taki cios zwykłym mieczem to pewnie byłoby już dawno po nim. Gdyby jednak patrzeć na to ze strony walki prawdziwą bronią, to w sumie Jin wygrałby, w końcu zadał pierwszy cios, a w walkach samurajskich często to wystarczył do zakończenia walki. Wracając jednak do szczegółów walki, mizunoto pomimo utraty stabilnej pozycji wyprowadził używając lewej ręki cios, a dokładniej pchnięcie w brzuch oponenta z nadzieją na trafienie i zmuszenie sparing partnera do wycofania się chociażby na chwilę, co by być w stanie z powrotem stanąć w pozycji bojowej i walczyć.

Wytrzymałość: 4
Trafienie przeciwnika przełamaniem: ½

Obrona: 1, Atak: 17

Re: Pokój wspólny — Pon Wrz 23, 2024 7:04 pm

Z zewnątrz wydawało się jakby Katsumitsu był tak skupiony na walce, że nie zwrócił uwagi na tłum, który podziwiał jego manewr akrobatyczny. Jednak w środku nie wiedział czy się cieszyć, czy nie. Nie był dumny ze spuszczania srogiego lania, na pewno był pod wrażeniem ducha walki samuraja. Ten mimo przeciwności losu dalej stał na nogach, szukał nieustannie sposobu na wygraną z silniejszym przeciwnikiem standardowymi sposobami. Następny atak Tokage powstrzymał, zbijając jego pchnięcie na bok silnym i szybkim ruchem. Ten manewr obronny miał za zadanie wywalić broń przeciwnika z jego dłoni, jeżeli jego chwyt nie był wystarczająco pewny w tym momencie. Raczej spodziewał się utrzymania miecza patrząc na to jak bardzo Jin się stara go pokonać, a że nie było widać grama zwątpienia w jego ruchach to było niemal pewne że go utrzyma mimo bólu. Natomiast czarnowłosy dalej czuł ból w miejscu jednego z jego trafień, które otrzymał z ręki Tokage. Wiedział że jego przeciwnik nadal jest w stanie z nim wygrać, jeżeli znowu poczuje przypływ sił od Kamiego. Tak więc, trzeba to było skończyć jak najszybciej. Wykonał kolejne cięcie spadające niczym lawina na lewe ramię rywala. Wiedział że jeżeli on upuści miecz, to będzie bardzo bliski do zwycięstwa w sparingu.

Wytrzymałość 6
obrona (20+4)=24 atak (11+4)=15

Re: Pokój wspólny — Pon Wrz 23, 2024 7:21 pm

Ku zaskoczeniu Jina, Katsumitsu z łatwością sparował pchnięcie, które miało pozwolić młodemu samurajowi ogarnąć jego sytuację i pomóc w powrocie do stabilnego stania na dwóch nogach. Cóż, nie był to pierwszy raz, gdy rzemieślnik z łatwością się obronił, przy okazji trafiając mocno mizunoto. Widząc spadający z ogromną prędkością i siłą miecz treningowy oponenta, Tokage wiedział, że jego koniec zbliża się wielkimi krokami. Chwilę temu otrzymał cios, który sprawił, że musiał upuścić broń z jednej ręki, a tu nagle leciał drugi, taki sam, w dodatku wyglądający na silniejszy. Mając świadomość, że nie ma najmniejszych szans na obronę, zdecydował się przyjąć cios w sposób jak najmniej szkodliwy. Gdy bokuto było już blisko jego ciała, ugiął lewe kolano i zaparł się najmocniej jak mógł. Prawą nogę przesunął do tyłu i wyprostował, aby przyjąć pozycję, która miała przypominać taką, która pozwalała na zryw do przodu. Jej zaletą było to, że była stabilna i w miarę bezpieczna. Miał wrażenie, że jeśli tego nie zrobi, to wyląduje na kolanach przez sparing partnerem, a tego nie chciał. W ostatniej chwili, gdy bokuto już niemalże dotknęło jego ramię, Jin upuścił swoją dłoń, jednocześnie prawą ręką szybko łapiąc je. Zaczął wykonywać zamach, celując w prawą stronę ciała Katsumitsu. Zbicie pchnięcia na bok, które wykorzystał jako obronę oponent było w tej chwili pomocą, pozwalając na nabranie większego rozpędu. Cios był wymierzony na wysokości pasa kanoto z nadzieją na trafienie i odepchnięcie rywala.
Wytrzymałość: 3
Trafienie przeciwnika przełamaniem: ½

Obroan: 10, Atak: 18

Re: Pokój wspólny — Pon Wrz 23, 2024 7:47 pm

Kolejny atak dosięgnął celu, a samuraj dalej stawiał opór mimo bycia bardzo bliskim do klęknięcia, od natarcia które przychodziło mu powstrzymywać. Walka zbliżała się powoli do końca, a zwycięzca nie był nadal ogłoszony. Na pewno szanse rzemieślnika był odrobine wyższe w tym momencie, niż samuraja, ale los lubi płatać figle. Nigdy nie można było być pewnym zwycięstwa, przynajmniej do momentu w którym nie można było jasno stwierdzić kto wygrał. Nawet mocny atak w bok, którego nie udało mu się zablokować na moment powstrzymał go od wyprowadzenia następnego ataku, lekko się wycofał i przeszedł na prawy bok swojego przeciwnika, najpewniej pozwalając mu się przygotować na kolejny atak. Chłopak nie myślał długo nad kolejnym ruchem, postanowił teraz użyć nieco innej zmyłki niż na początku walki. Chciał wykorzystać to że Jin będzie się starał obronić swoich rąk za wszelką cenę, aby nie upuścić miecza. Tak więc zamarkował cios, który miał nadejść z góry w kierunku prawego barku, aby trochę z paniki przygotował się na obronne góry. W pewnym momencie skręcił ciałem i rękami w taki sposób, że zmieni kąt uderzenia na takie które szybko i precyzyjnie opadnie na bliższe udo przeciwnika.

Wytrzymałość 5
obrona (5+4)=9 atak (15+4)=19

Re: Pokój wspólny — Wto Wrz 24, 2024 10:35 am

Cios, który chwilę temu wyprowadził samuraj był miłą odskocznią, która pozwoliła mu na ponowne zebranie w sobie chęci do walki. Od samego początku otrzymywał srogie lanie i był coraz bardziej obity i osłabiony. Pomimo tego, że korzystali z drewnianych broni, to zadane nimi ciosy mimo wszystko były bardzo mocne i na sto procent pozostawią po sobie siniaki. Ślady walki nie były jednak wystarczająco demotywujące i Jin nadal zamierzał zwyciężyć pomimo tego jak słabo mu szło. Z każdą kolejna chwilą różnica z umiejętnościach była bardzo widoczna i następny cios wyprowadzony przez Katsumitsu jeszcze bardziej to potwierdził. Tokage dał się nabrać na sztuczkę oponenta i faktycznie zasłonił górną część ciała. Jego ruchy (Jina) były wolniejsze przez co w momencie, gdy sparing partner zmienił miejsce, w które celował, samuraj nie był w stanie go dogonić i przesunąć swojego bokuto wystarczająco szybko. Ostrze trafiło mizunoto, sprawiając, że jego noga ponownie lekko się ugięła, znów niemalże zbijając go na kolana. Podczas „lecenia” w dół, Tokage wykonał cięcie poziome na wysokości głowy. Z powodu opadania i zmęczenia, cios jednak był bardzo słabej jakości i żeby trafił, to Katsumitsu musiałby chyba podskoczyć i wypuścić bokuto z rąk.

Wytrzymałość: 2
Przełamania: ½

Obrona: 11, Atak: 1

Re: Pokój wspólny — Sro Wrz 25, 2024 11:58 pm

Tym razem samuraj dał się zmylić, jego zmęczony umysł nie pracował tak dobrze jak na początku walki. Różnica w umiejętnościach była spora i faktycznie się powiększała wraz z trwaniem walki przez to że zmęczenie dawało o sobie bardziej znać Jinowi, niż Katsumitsu. Atak czarnowłosego przyniósł większy efekt niż oczekiwał, bo atak który miał być kontrą był bardzo prosty do zablokowanie po przez zrobienie kroku w tył i wystawienie bloku lekko przed sobą od strony uderzenia. Chłopak nie wyprowadził natychmiastowej kontry, nie miał zamiaru bić prawie leżącego. Zwiększył lekko dystans robiąc kilka kroków w tył.-Wytrzymasz jeszcze chwile?- Rzucił trochę zaniepokojony stanem sparing partnera, czekał na to aż Tokage przyjmie postawę bojową, odpowie mu i będzie mógł kontynuować walkę. Oczywiście jeżeli odpowiedź jego rywala będzie pozytywna.
Kiedy samuraj był gotowy, rzemieślnik ruszył w jego stronę szybkim krokiem, gdy znalazł się już na odpowiednim dystansie wyprowadził zwykłe poziome cięcie od lewej do prawej, miał zamiar to skończyć przez to że walka sparingowa traciła sens jeżeli jedna osoba już nie mogła nadążyć za drugą, a jedyne co trzymało samuraja na nogach to prawdopodobnie wola walki. Nie miał zamiaru go lać, w końcu nic złego nie zrobił, dlatego jego ataki teraz stały się nieco słabsze.

Wytrzymałość 5
obrona (8+4)=12 atak (9+4)=13

Re: Pokój wspólny — Czw Wrz 26, 2024 10:44 am

Młodociany samuraj obrywał regularnie od oponenta, będąc coraz bardziej obitym. Takie rany były jednak dla niego nieistotne. Jako przedstawiciel swojej kasty już od najmłodszych lat obrywało mu się podczas treningów więc można powiedzieć, że był w tym doświadczony. Oczywiście to jak lali go nauczyciele było niczym, w porównaniu z tym, co zorganizował mu Katsumitsu. Tokage walczył sam ze sobą, próbując jak najdłużej utrzymać się w walce. Nie był zwykłym zabójcom demonów jakich wiele. Jego pochodzenie świadczyło o nim sporo, a postawa Jina miała wpływ na dobre imię rodziny. Słysząc słowa sparing partnera, mizunoto zdenerwował się, odczuwając urazę. Takie słowa dla wojownika były niczym szpila wbita w honor. Spojrzał na przeciwnika ze złością, jasno dając mu znać, że te słowa były obraźliwe.
- Nie jestem tylko zabójcą demonów. Jestem samurajem. Walcz tak jakby zależało od tego Twoje życie. Nie używaj półśrodków! – Krzyknął do stojącego nieopodal mężczyzny. Przyjął pozycję obronną, czekając na to co nadejdzie. Wiedział, że lada moment zapewne skończy na podłodze nieprzytomny, jednak mimo to zamierzał twardo walczyć do końca. Atak, który został wyprowadzony w jego kierunku był o wiele słabszy niż wszystkie inne do tej pory. Jin z łatwością go sparował, odpychając bokuto przeciwnika na bok. Zrobił krok do tyłu, ponownie stając w pozycji obronnej.
- Nie uznaję tego za cios. Spróbuj ponownie tak jak wcześniej. Nie lekceważ mnie, choćbym musiał trzymać miecz w zębach! – Przyknął po raz olejny w kierunku Katsumitsu, mając nadzieję, że rzemieślnik zda sobie sprawę z tego jak bardzo uraził samurajski honor.
Wytrzymałość: 2
Przełamnia: ½

Obrona: 17, Atak: 1

Re: Pokój wspólny — Czw Wrz 26, 2024 7:25 pm

Rzemieślnik nie spodziewał się takiego obrotu sprawy, chciał być po prostu być wyrozumiały dla słabszego w tym momencie towarzysza. Jednak samurajowie nigdy się nie zmienią i w geście dobroci zobaczą powód do wściekłości. Tak więc wykonał to co uważał za słuszne, według siebie w końcu nie miał zamiaru go zabić. To był tylko trening, dla własnego zdrowia i zdrowia towarzysza z którym się trenowało trzeba było się momentami powstrzymywać. Kolejne słowa samuraja do niego trafiły, choć dalej nie był zadowolony z tego że lał bidnego prawdopodobnie świeżaka. -Ech, skoro nalegasz.- Odparł z lekką bezradnością w głosie, wiedział że dawanie argumentów teraz będzie jak rzucanie grochem o ścianę. Najwyżej potem mu wypomni że są zdrowe granice miedzy treningiem, a bezcelowym zamęczaniem się. W jego wypadku zmierzało to ku drugiej kategorii, wnioskując po jego stanie. Trochę przypominał mu Yoshimatsu, pewnie się znali bo to też płomień.
Katsumitsu teraz musiał atakować tam gdzie jeszcze go nie uszkodził w żaden sposób, aby to się tylko na siniakach skończyło. Chłopak zdecydował się że znowu nagle skróci dystans zrywem w kierunku prawej strony samuraja, a w trakcie tego zrywu zaatakuje górę prawego uda Jin. O ile trafi. Po czym odskoczy i znów przyjmie postawę obronną.

Wytrzymałość 5
obrona (11+4)=15 atak (18+4)=22

Re: Pokój wspólny — Czw Wrz 26, 2024 9:51 pm

W pewnym sensie Jin żałował swoich słów. Wszystko zaczynało go boleć i miał wrażenie, że przez pewien czas będzie musiał odleżeć swoje rany. W obozie jednak było sporo medyków, toteż dostępność lekarstw i maści, które mogą mu pomóc z bólem oraz obiciami była na tyle ogromna, że nie obawiał się za nadto. Oczywiście lada moment miał wyruszyć na misję, o której niewiele jeszcze wiedział, więc faktycznie, nadmierne uszkodzenie ciała było niezbyt rozsądne. Mimo wszystko mleko już się rozlało i nie było co nad nim płakać, a raczej próbować uratować tyle, ile się da. Kto wie, może jeszcze mu się uda? Nic nie zostało przesądzone. Długo nie pozostał jednak w takim przekonaniu. Katsumitsu po raz kolejny pokazał jaka jest między nimi różnica, błyskawicznie doskakując do Tokage i wyprowadzając kolejny cios. Samuraj nie był w stanie się obronić i po raz n-ty oberwał w udo. Mając świadomość, że skontrowanie lub obronienie się przed ciosem będzie niemożliwe, zdecydował się na wymianę ciosów. Gdy jego oponent wykonywał cios, wykonał ogromny zamach, również celując w prawe udo oponenta. Płomyk oberwał pierwszy i poczuł jak po raz kolejny nogi mu się uginają, jednak mimo to nie zatrzymał się i nadal wykonywał zamach z nadzieją trafienia przeciwnika.

Wytrzymałość: 1
Przełamanie: ½

Obrona: 7, Atak: 15

Re: Pokój wspólny — Pią Wrz 27, 2024 9:18 pm

Znowu go trafił, w dość bolesny sposób aż dziwne że dalej stał i walczył. Aż tu nagle Katsumitsu ledwo zdążył sparować cios ze strony samuraja, prawdopodobnie tylko przez to że rywal zdecydował się wziąć trochę za duży rozmach. Momentami jego ataki były naprawdę dobrze wykonane, może to szczęście początkującego zmieszane z duchem walki Jina dawały taki efekt. Wracając, rzemieślnik nie spodziewał się że Jin, zamiast próbować bronić miejsca poprzedniego trafienia, postanowił zrobić wymianę trafień, która prawie mu wyszła. Dumny samuraj trzymał się swoich słów o traktowaniu tej walki jak na śmierć i życie. W normalnej walce samurajów, to znaczy na metalowe miecze, robiąc taki manewr uzyskał by wymianę jeden za jednego. Samuraj beznogi to prawie jak martwy żołnierz. Skontrowanie tym razem zajęło mu więcej czasu, przez to że się lekko zamyślił na temat jakich samurajów przyszło mu poznać. Zbił jego drewniane ostrze swoim bokuto na bok, zrobił to z odczuwalnie większym opóźnieniem niż zazwyczaj i wyprowadził skośny atak od prawej do lewej. Miał na celu trafić go w lewy bok, nieco pod pachą.

Wytrzymałość 5
obrona (12+4)=16 atak (3+4)=7

Re: Pokój wspólny — Nie Wrz 29, 2024 10:38 am

Wymiana ciosów, na którą poszedł Jin nie do końca się udała. W sumie gdyby dobrze się nad tym zastanowić, to nie udała się ona wcale. Młody samuraj oberwał tak jak planował Katsumitsu, natomiast kontra, która miała w jakikolwiek sposób uratować sytuację nie dotarła do ciała oponenta. Cios został zbity i natychmiast została wyprowadzona kontra z rąk rzemieślnika. Tokage ponownie poczuł boską interwencję, wykonując długi odskok do tyłu. Wiedział, że po przepchnięciu bokuto nie ma szans wrócić ostrzem na miejsce, aby się nim ochronić, zatem zdecydował się na unik. W międzyczasie wycofał swoje ostrze treningowe do tyłu. Gdy tylko wylądował na ziemi i miał pewność, że nie oberwie aktualnym ciosem, wykonał zryw na tyle szybki ile mógł, wyprowadzając pchnięcie w brzuch oponenta za pomocą drewnianego narzędzia. Miał nadzieję, że uda mu się wreszcie trafić rzemieślnika, zmuszając go do wycofania się. Dzięki temu mógłby wyprowadzić kilka ciosów, które byłyby w stanie odwrócić sytuację i zapewnić mu wyrównany pojedynek albo i nawet zwycięstwo, co było jego celem od samego początku. Ogromna ambicja samuraja była na ten moment bardzo podupadła, a emocje kłębiące się w jego głowie zaczęły delikatnie wpływać na osąd i decyzje, które podejmował. Czy pchnięcie, które wyprowadził było dobre i miało sens? To wkrótce się okaże. Oby tym razem bokuto sięgnęło ciała przeciwnika.
Wytrzymałość: 1
Przełamania: ½

Obrona: 14, Atak: 12

Re: Pokój wspólny — Sro Paź 02, 2024 5:26 pm

Samurajowi uniknął jego ataku tym razem bez problemu. Z pozycji Katsumitsu wydawało się jakby Samuraj zebrał ostatek sił na zdesperowany atak frontalny, wyminął jego pchnięcie niczym toreador szarże wściekłego byka, czyli wykonał lekki krok w lewy bok z wygięciem ciała. Nie miał z tym problemu przez to że walczył z już zmęczonym przeciwnikiem. Wykorzystując że ma przeciwnika z boku kopnął go w tył bliższej nogi za nim ten się obrócił. Liczył że Jin nie będzie się tego spodziewać w walce na miecze treningowe, choć jego nowy rywal trochę już z nim walczył, więc mógł mieć z tyłu głowy myśl że rzemieślnik nie walczy jak honorowy samuraj, który przestrzega bushido. W końcu Katsumitsu nie obowiązywał zbiór zasad dla samurajów, miał wolną rękę. Nie myślał podczas walki czy to honorowe, czy też nie, lecz czy to w danym momencie zadziała. W końcu z doświadczenia w walce z demonami wiedział że trzeba rozstrzygać walkę jak najszybciej, nie ważne w jaki sposób.

Wytrzymałość 5
obrona (19+4)=23 atak (5+4)=9

Re: Pokój wspólny — Sro Paź 02, 2024 5:47 pm

Czym samuraj dłużej był w korpusie tym bardziej dostrzegał jak zdeprawowany i nieuczciwy jest świat. Oczywiście nie stosowanie się do kodeksu bushido podczas sparingu niebyło rzeczą wołającą o pomstę do nieba i nie wymagającym egzekucji „przestępcy” jednak to uświadamiało Jina, że może warto rozważyć w pewnych sytuacjach porzucenie tradycji? Czy honor ma swoją wartość gdy samuraj walczy w osłabionej pozycji? Czy ranny wojownik, walczący z grupą wrogów powinien nadal walczyć uczciwie jeśli może to kosztować go życie? Czy w sytuacji, w której dana grupa przestępców po zabiciu samuraja wymorduje wioskę warto kierować się bushido i honorem? Jeśli nie to co wtedy odróżnia człowieka wielkiego, z rodu, od zwykłego wieśniaka z bronią i kolegami? Na te wszelkie pytania nie było jasne odpowiedzi i Tokage to wiedział. Wracając jednak do treningu. Nie zaprzyjaźniony z kodeksem rzemieślnik po raz kolejny wykonał cios, który nie do końca miał sens w walce na miecze – przynajmniej podczas walki z honorem samurajskim. Kopniak, który zebrał Jin był jednak na tyle silny, że zakończył walkę. Tokage niczym wściekły byk przeleciał do przodu. Jego noga ugięła się w kolanie mocniej niż powinna od kopnięcia przez co młodzieniec stracił równowagę. Czuł, że musi się ratować, żeby nie zrobić sobie poważnej krzywdy. Natychmiast wypuścił ostrze z rąk, próbując za pomocą dłoni jak najbardziej zamortyzować upadek. Niestety, wylądował płasko niczym deska na ziemi nie trzymając już w dłoni broni. Sytuacja była jasna, przegrał. Zacisnął pięść w prawej dłoni i przygryzł dolną wargę. Zamknął oczy i głośno westchnął. Wziął kilka głębokich oddechów po czym zaczął się powoli podnosić.
- Dobry jesteś. Zwycięstwo jest Twoje. – Powiedział do Katsumitsu. Wstał, otrzepał się po czym delikatnie ukłonił okazując mu w ten sposób szacunek. - Jak się spotkamy następnym razem to nie pójdzie Ci tak łatwo. – Dodał po chwili, delikatnie uśmiechając się oraz mówiąc to w przyjacielskim tonie. Kucnął, podnosząc z ziemi bokuto. - Sporo się nauczyłem podczas sparingu. Dziękuję. – Dorzucił na sam koniec gdy już się wyprostował z bronią. Wziął kilka głębokich oddechów zdając sobie sprawę, że taka walka jest o wiele bardziej wykańczająca niż zwykły, samodzielny trening.
Wytrzymałość: 0
Zwycięstwo Katsumitsu

Obrona: 1, Atak: 3

Re: Pokój wspólny — Sob Paź 12, 2024 3:00 pm

Katsumitsu nie spodziewał się że kopniak zakończy walkę, los bywa czasem anty-klimatyczny. Wzruszył ramionami, podszedł do leżącego Jina i wyciągnął do niego dłoń, aby pomóc mu wstać. Miał tylko nadzieje że nie urazi to jego dumy samuraja, w końcu nie znał go na tyle dobrze, aby stwierdzić jak bardzo samurajskim jest samurajem, stąd się wzięły między innymi jego wcześniejsze słowa podczas sparingu.
-Dzięki, też jesteś silny.- Odparł starając się pocieszyć przegranego miłymi słowami, w końcu było widać że samuraj włożył wszystko w ten trening.
-Nie wątpię, pokazałeś ducha walki nie poddając się i mnie raz zaskoczyłeś. Może nawet i wygrasz następnym razem.- Przyznał lekko się uśmiechając, miał wrażenie że trafił na kogoś kto może go w dość szybkim tempie dogonić. Kolejny rywal, w staniu się bardziej efektywnym zabójcą demonów tylko bardziej go motywował.
-Nie ma sprawy, a i jedna rada. Nie przesadzaj na treningach, jak się poważnie zranisz to się cofniesz zamiast przeć dalej.- Próbował poradzić coś młodszemu stażem zabójcy, zdawało mu się że to trochę jego zadanie patrząc na to ile czasu przetrwał w walce z demonami.-A i wybacz że nie przestrzegałem kodeksu, nie jestem samurajem, a demon w walce tez nie będzie przestrzegać Bushido.- Powiedział z bardzo ciężką do wykrycia skruchą, ujawnił że trochę wie o samurajach w końcu kiedyś chciał jednym z nich zostać, ale obecnie wahał się czy to ma sens. To marzenie wydawało mu się już trochę dziecinne po co miał się z własnej woli zakuwać w łańcuchy tego tytułu, jakby jakimś cudem nim został. W końcu to nie było proste, a miał inny ważniejszy cel.

Koniec treningu:

Re: Pokój wspólny — Pon Paź 14, 2024 7:21 pm

Porażka oczywiście była druzgocąca a uczucia temu towarzyszące nie należały do najmilszych. Mimo to młodzieniec nie zamierzał odrzucić pomocnej ręki sparing partnera. Jin podał rękę Katsumitsu, korzystając z jego oferty pomocy przy podniesieniu tyłka z ziemi. Słysząc uwagę odnośnie jego siły, uśmiechnął się delikatnie i skinął w geście podziękowania. Mimo to uważał troszkę inaczej. Może i nie poszło mu tak źle jednak mimo wszystko brakło dość sporo do zwycięstwa. Cóż, pewne było, że gdy Tokage stanie się silniejszy i okoliczności na to pozwolą, znów wyzwie na pojedynek rzemieślnika z celem rewanżu oraz pokazania mu, że teraz to on będzie silniejszy. Do tego czasu jednak trochę jeszcze minie.
Uwaga na temat przesadzania na treningach była słuszna. Upartość i wytrwałość to w takich sytuacjach dobra cecha, jednak faktycznie, gdyby coś poszło nie tak, to w takich sparingach Jin mógłby doznać ran, które tylko zatrzymałyby jego rozwój zamiast pchać go do przodu.
- Tak, masz rację. – Przyznał Katsumitsu. - Cóż, na swoją obronę powiem, że zawsze taki byłem. Ale to faktycznie złe podejście. Popracuje nad tym. – Dodał po krótkiej chwili. Jego ojciec również zwracał mu na to niejednokrotnie uwagę.
Gdy temat zszedł na kodeks Bushido, Tokage delikatnie westchnął.
- Ta, Kagami Yuichiro też mi o tym wspominał zanim jeszcze zostałem oficjalnie zabójcą. – Powiedział, drapiąc się lewą ręką po głowie. - Niby wiem, że demony nie będą uczciwe ale to nie znaczy, że ja nie powinienem. Chociaż faktycznie, jeśli w walce z nimi będę przestrzegać kodeksu to pewnie skończy się to moją śmiercią. – Ponownie zgodził się z rozmówcą, jednocześnie zastanawiając się jak powinien postępować. Czy walka z nieuczciwym przeciwnikiem jest przyzwoleniem na łamanie zasad, które są fundamentem samurajskiej warstwy społecznej? Czy robiąc to nie za bardzo upodabnia się do tych, których ma ścigać i powstrzymywać? Tyle pytań a tak mało odpowiedzi.

Re: Pokój wspólny — Pon Paź 21, 2024 9:45 pm

Dopingował towarzysza z lekką ekscytacją.-Trzymam kciuki, im więcej silnych zabójców tym lepiej.- Chciał jak najlepiej dla swoich towarzyszy w końcu nigdy nie wiadomo kiedy któryś odejdzie z tego z świata w chwalebnej lub nieuczciwej walce. Demony były okrutne, a życie trudne, wszędzie były przeszkody które trzeba pokonać i nie wolno zatrzymać się na długo.
Wzruszył ramionami. -To dobrze że o tym ci powiedział, źle że go nie posłuchałeś. Zresztą nie jestem tu, aby kogokolwiek oceniać. Ja mogę poradzić czy to wykorzystasz to w pełni twoja sprawa.- Nie mówił tego w lekceważącym tonem tylko raczej przyjacielskim. Niech sam opracuje swój styl może bushido w jego wypadku jest warte przestrzegania, nie znał go na tyle dobrze, aby to ocenić. Może honorowa śmierć była czymś czego chciał, poznał dziwnych ludzi po drodze wiec może był jednym z tego typu.
-Ludzie i tak będą cię oceniać po efektach, ale ważne jest aby mieć jakieś swoje zasady. Nie jestem specjalistą od bushido.- Powiedział, nie do końca dając mu odpowiedź na jego pytanie. Wie że jest bystry i że coś sam wymyśli, w końcu nie ma uniwersalnego rozwiązania na ten problem.

Re: Pokój wspólny — Sro Paź 23, 2024 9:02 am

Wszystko co mówił Katsumitsu miało jak najbardziej sens i było zgodne z prawdą. Niestety w przypadku grup społecznych istniały różne wersje prawdy. Dla takiego rzemieślnika bushido nie znaczyło nic, a przestrzeganie go było tylko przeszkodą w życiu i nie dawało nic. Inaczej sprawa wyglądała u samuraja, który łamiąc kodeks w pewien sposób niszczył spuściznę, którą od pokoleń pielęgnowali jego przodkowie. Od jakiegoś czasu Tokage zbierał przemyślenia i wnioski na temat tego palącego problemu. Z jednej strony rozumiał, że kodeks jest ważny i należy go przestrzegać, z drugiej natomiast, bushido mogło doprowadzić do jego śmierci podczas starcia z demonem, który takowymi regułami się nie przejmował. Co zatem miał począć biedny Jin? Czy kiedy sytuacja pozwalała miał być samurajem, a gdy tylko robiło się gorąco miał nagle zapominać o wieloletniej tradycji i działać niczym przestępca? Na ten moment mizunoto płomienia nie miał jeszcze o tym pojęcia, a podjęcie decyzji było hen daleko.
Po wysłuchaniu wszystkiego co mówił zwycięzca pojedynku, Płomyk kiwnął głową twierdząco, zgadzając się z rozmówcą.
- Z jednej strony to prawda. Bushido może mnie zaprowadzić do grobu. Gdyby tylko mnie to pół biedy, ale w sytuacji, w której zginie ktoś jeszcze to będzie dramat. Jeśli jednak porzucę swoją drogę to wyprę się wszystkich idei, które do tej pory kierowały mną. To grubszy problem niż się może wydawać. – Podsumował na głos swoje przemyślenia, dzieląc się nimi z Katsumitsu. - Dziękuję jeszcze raz za trening. – Zmienił błyskawicznie temat. Ukłonił się w geście wdzięczności po czym dorzucił jeszcze. - Muszę przemyśleć to wszystko w spokoju i odnaleźć właściwą ścieżkę. Pozwolisz, że się oddalę. – Po tych słowach delikatnie się uśmiechnął. Gdy otrzymał odpowiedź, ruszył po swoje rzeczy. Następnie założył zdjęte wcześniej haori, przypiął broń do pasa po czym ruszył w bliżej nieokreślonym kierunku, rozmyślając nad swoim żywotem.
z/t

Re: Pokój wspólny — Pią Lis 08, 2024 12:07 pm

Yoshimatsu, przybył do pokoju wspólnego z towarzyszącą mu Hanako, gdyż jego nos miał problemy z zapachem ziół w ogrodzie. Będąc w centralnej części garnizonu, można było zobaczyć wielu jego członków korpusu, tak nowych jak i starych, jednak na ten moment, to nie miało dla nich zbytnio znaczenia. Po dotarciu do pokoju wspólnego, który był dzisiaj dość zatłoczony przez nowych łowców, Yoshimatsu rozejrzał się po pomieszczeniu i zauważył już ostatnie, wystawione tacek z jedzeniem, a następnie na spojrzał Hanako, która wciąż odzyskiwała siły.
- Zjemy coś? Po czym udał się do tacek i wziął jedną dla siebie, po czym ruszył do jednego z wolnych stolików przy ścianie, odłożył tackę i wyczekiwał Hanako aż ta usiądzie.
- Smacznego Hanako-san. Zaczął swój posiłek z tacki, na który składał się ryż, zupa miso, grillowana makrela oraz zimna soba z sosem sojowym.
- Mmm~! Tutejsi kucharze zawsze umieją mnie zadowolić smacznym, a zarazem sycącym jedzeniem. Kontynuował swój posiłek z uśmiechem, pochłaniając jego kolejne części.

Re: Pokój wspólny — Pią Lis 08, 2024 12:33 pm

Odetchnęła z ulgą kiedy weszła do środka a od razu do jej nozdrza naleciał nowy zapach, zapach jedzenia. Aż jej ślinianki zaczęły pracować z wrażenia, nie wiedziała, że była aż tak głodna do momentu w którym tutaj nie przyszła. Kiedy się rozejrzała dostrzegła kilka starych jak i nowych twarzy, choć w tej chwili najważniejszą rzeczą było jedzenie na które tutaj przyszli! "Zjemy coś?" - Tak! Nie wiedziała, że jestem taka głodna - Hanako wzięła tacę i ruszyła przed siebie nakładając na nią zupę miso, marynowane warzywa oraz kilka onigiri.
- Smacznego Ishida-san - a następnie zaczęła z apetytem jeść to co sobie nałożyła na tace, widocznie nie tylko regeneracja jej się przydała, ale i dobry posiłek to podstawa aby mogła wrócić do pełni sił. - Zdecydowanie gotują lepiej ode mnie, myślę, że powinnam się od nich uczyć - zaśmiała się pod nosem na tyle energicznie, że zupa miso wyszła jej nosem z wrażenia. Przez co momentalnie żałowała takiej decyzji i zaczęła wycierać swój nos swoją ręką aby pozbyć się nadmiaru zupy miso nie tylko z nosa, ale i ze swojej twarzy.

Re: Pokój wspólny — Pią Lis 08, 2024 1:08 pm

Katsumitsu zastanawiał się jak to jest całe życie musieć przestrzegać jakiś kodeks, trochę jak bycie zakutym kajdany tradycji poprzedników. Z drugiej strony bycie samurajem wiązało się z różnymi plusami. -Co mam ci powiedzieć, to twój wybór. Nie mam zamiaru cię przekonywać co jest lepsze, bo dla każdego może być to co innego.- Katsumitsu odpowiedział, na podsumowanie samuraja wymijająco, nie chciał aby ktoś łamał swoje zasady. Nawet jak czasami trzeba było to zrobić, dla większego dobra. Każdy ma wolny wybór. -Ja, również. Myślę że ten trening był owocny dla nas obu- Uśmiechnął się lekko, z grzeczności też się ukłonił. Kolejny ciekawy i zarazem nie zabójczy dzień w korpusie. -Jasne, bez pośpiechu. Przemyśl sobie to na spokojnie i uważaj na siebie. Kiepsko było by stracić towarzysza.- Skinął głową w geście pożegnania i ruszył odłożyć miecz treningowy na miejsce, jednak zanim to zrobił to wytarł pod z rękojeści, aby komuś miecz się nie wyśliznął z dłoni podczas sparingu. No i ze względu na higienę, kto by chciał się brudzić czyimś potem. Potem ruszył przed siebie w kierunku Onsenu, przydałoby się trochę odpocząć po treninigu.

z/t