Treningi

Treningi — Sob Wrz 02, 2023 5:16 pm

trening miesięczny - 1004 słowa

trochę +18, trochę disgusting:

Re: Treningi — Pon Wrz 04, 2023 7:24 pm

Ocena treningu

TOKUGAWA MIYOHIME - 02.09
50/300

Twój trening, został zaakceptowany i wyceniony na 50 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry

ROAD TO HASHIRA

Re: Treningi — Sob Paź 14, 2023 5:45 pm

trening miesięczny - 1039 słów

— Tageri! Kurwa… pomóżcie mi!
Nie widziała nic; otaczała ją całkowita ciemność, nie miała czucia w żadnym fragmencie ciała, a w ustach czuła chyba najgorszy smak, jaki poznała w swoim życiu. Słyszała jedynie jak ją nawołują, serię kroków zbliżających się do niej. Niespodziewanie poczuła ucisk w ramionach, szarpnięcie, uderzenie w plecy, aż w końcu ktoś wpakował jej palce do gardła.
Na reakcję nie trzeba było długo czekać. Ułożyli ją na boku, po paru chwilach odzyskała wszystkie zmysły, a także potężny ból gdzieś pod żebrami. Kątem oka dostrzegła fragment munduru Ne - młody chłopak majstrował coś w jej ciele. Ostatnie, co zobaczyła to jak drżącymi rękoma przygotowywał opatrunek.

— Mówią, że znowu przesadziłaś.
Nie sądziła, że ktokolwiek tak szybko zauważy jej przebudzenie. Popatrzyła na chłopaka pytająco. Musiał rozpoznać ten zdezorientowany wyraz twarzy, bo od razu uśmiechnął się bez przekonania.
— Rzuciłaś się na demona bez żadnego planu w zanadrzu i nażarłaś jego mięsa po tym, jak prawie cię zabił — westchnął. — A żeby było zabawniej, to się nim dodatkowo zatrułaś. Masz szczęście, że twój zespół zdążył na czas.
Uniosła jedną brew. Trochę wstyd.
— Mówiono, że dźgnął cię tutaj — ostrożnie położył dłoń na kołdrze; tam, gdzie pod narzutą znajdowały się jej charakterystyczne znamiona — ale nie ma po tym śladu. Za to do wyleczenia tego — wskazał palcem na punkt parę centymetrów pod jej prawą piersią — będziesz musiała skorzystać z ludzkiej regeneracji. Podobno Yoshiro-sama mówił ci, że twoje leczenie demonim ciałem jest jeszcze… na wątpliwym poziomie.
— Niech spierdala — sarknęła.
Chłopak zacisnął szczękę. Już po samym zwrocie odnośnie Filara mogła domyślić się, że darzy go ogromnym szacunkiem.
— Twoi starsi stażem koledzy mają… pewne skojarzenie co do twoich… oczu. Można powiedzieć, że nawet trochę ich zaniepokoiło.
— No?
— Słyszałaś o bracie pierwszego użytkownika Oddechu? Tego od Oddechu Słońca?
— Nie miałam okazji.
— Jakoś mnie to nie dziwi. — Korzystając z tego, że w pomieszczeniu byli sami, chłopak nabił fajkę tytoniem i zapalił. — Raczej nie opowiada się o nim za dużo, bo lepiej by było się od niego odciąć. Ale fakty to fakty. Chłop był Zabójcą, tylko przez zazdrość bratu poszedł się zamienić w demona.
— I co to ma ze mną wspólnego? — wtrąciła się, gdy jej rozmówca zaciągał się używką.
— Podobno dostał dodatkowe dwie pary oczu w podobnym kolorze. Nie wiem, nie widziałem. Ale tak mówili.
— Też miał Oddech Słońca?
— Księżyca.
Zagwizdała cicho z podziwem.
— Na czym polegał? — kontynuowała, próbując ukryć nagły przypływ ekscytacji. Czy mogła wspomnianego mężczyznę uznać za swój “odpowiednik” pośród demonów?
— Cholera wie, nie zagłębiałem się w ten temat. Ale… pewnie Hashirowie będą wiedzieli coś więcej.
Uśmiechnęła się kwaśno. Z całą pewnością wszyscy czekają, by jej o tym opowiedzieć. A szczególnie Yoshiro.

Odkąd dowiedziała się o właścicielu Oddechu Księżyca, nie potrafiła po prostu leżeć i się regenerować. Nosiło ją; chciała jak najszybciej poznać historię wspomnianego demona. Jednak tak długo, jak każdy śmielszy ruch zadawał niewyobrażalny ból, wypierała z siebie tę żądzę. W głowie Tokugawy natomiast tworzył się kolejny śmiały, acz nierozsądny plan.

Po zachodzie słońca tego samego dnia, w którym wypuszczono ją z lecznicy, przyczaiła się pod domem Mistrza. Biorąc pod uwagę, że była wychowywana na szpiega, nie stanęła przed żadnym większym wyzwaniem, przez które zwątpiłaby w swoje umiejętności. Ba, przedostanie się do pomieszczenia, w którym składane (i pakowane do wyprowadzki z Yonezawy) były wszystkie zapiski z ostatnich dziesięcioleci było o wiele łatwiejsze niż znalezienie tego jednego konkretnego zwoju.
Przekopywała się przez nie powoli, chociaż pewnie - wiedziała, że nie ma zbyt wiele czasu, ale starała się nie narobić nadmiernego bałaganu. Miała nadzieję, że w obliczu przenosin do innej kryjówki nikt nie zwróci uwagi na brak jednego jedynego zwiniętego papieru. Ot, uznają, że go zgubili.
Wychodząc oknem ze zwojem w zębach dalej nie mogła uwierzyć, że nikt jej nie przyłapał. W wyobraźni poklepała się po ramieniu - była znakomitym szpiegiem.

W czterech ścianach swojego pokoju mogła wreszcie przyjrzeć się dokładniej temu, co zostało napisane o Tsugikunim Michikatsu. Podczas szybkiego przeglądu w obrabianym domu mignęła jej gdzieś krótka notatka o Oddechu Księżyca, jednak teraz ilość innych informacji utrudniała ponowne jej zlokalizowanie. Zaczęła więc od początku, wskutek czego zaznajomiła się z ogólnie ujętą historią członka świty Muzana.
Odnalazła widziany wcześniej fragment dotyczący oddechu i… rzadko odczuwała taki zawód, jak w tamtym momencie. Oczekiwała co najmniej ośmiu technik, a opisane były trzy. Jednej strony brakowało; być może sam właściciel wyrwał ją jeszcze przed podjęciem decyzji o przyszłej przemianie, a może po prostu była już o czymś zupełnie innym i ten zwój od początku zawierał tylko trzy opisy.
Nie miała innego wyboru niż spróbować je opanować.

Ostrożnie ułożyła zwój na kamieniu i kilkukrotnie przeczytała notatkę odnośnie pierwszej formy. Opis był ujęty bardzo ogólnikowo; trudno było jednoznacznie wywnioskować sposób, w jaki należało przeprowadzać powietrze przez swoje ciało. Były za to wskazówki odnośnie trzymania miecza, poruszania nim oraz postaw, jakie należało przyjąć.
Trenowała przez trzy kolejne dni swojej rekonwalescencji o różnych porach dnia. Wierzyła, że w końcu uda jej się zrobić coś - cokolwiek, co by wskazywało na to, że użyła innego oddechu. Zmieniała różne elementy z myślą, że zapiski były błędne i zwyczajnie jeden detal dzielił ją od użycia którejkolwiek z odnalezionych trzech form. Kilka razy zachłysnęła się, a płuca zaczęły palić, jednak nic nie wskazywało na chociaż najmniejszy sukces w opanowaniu czegokolwiek, co związane z Oddechem Księżyca.
— Naprawdę jesteś niemożliwa.
Wystraszona znajomym tonem wypuściła miecz z ręki podczas zamachu. Ten odleciał kilka metrów i odbił od ziemi.
Yoshiro stał za nią z rękami skrzyżowanymi na klatce piersiowej. Wyraz twarzy mistrza mówił wszystko: on wiedział. Może nawet wiedział o jej infiltracji domu ich lidera, tylko chciał zobaczyć, co z tą wiedzą zrobi.
Spodziewając się najgorszego, zebrała zwój z ziemi i sięgnęła ku mężczyźnie, chcąc mu go oddać.
— Przepisz i zwróć oryginał tam, skąd go wzięłaś — zdecydował zmęczonym tonem. — Oddech Księżyca, którym posługiwał się Michikatsu miał kilkanaście form, te trzy niewiele ci dadzą, szczególnie w tym momencie. Możesz spróbować je opanować i poznać kolejne, jeśli chcesz. Pod jednym warunkiem. — Filar Wiatru od razu zauważył wymalowane na twarzy Miyohime zaskoczenie. — Przestaniesz uganiać się za rozwojem zmysłu dopóki nie wzmocnisz reszty ciała. To cię prawie zabiło o jeden raz za dużo. Nie po to masz miecz i Oddech, żeby wszystko stawiać na tę jedną kartę.
Tokugawa zmarszczyła nos w niezadowoleniu aż w końcu, bardzo powoli, przytaknęła w zgodzie. Oddech Księżyca i historia jego twórcy już zdążyły stać się jej nową obsesją.

Re: Treningi — Wto Paź 31, 2023 12:25 am

Ocena treningu

TOKUGAWA MIYOHIME - 14.10
100/300

Twój trening, został zaakceptowany i wyceniony na 50 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry

ROAD TO HASHIRA

Re: Treningi — Nie Lis 19, 2023 11:14 pm

Re: Treningi — Pon Lis 20, 2023 9:27 pm

Ocena treningu

TOKUGAWA MIYOHIME 19.11.2023

150 / 300

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 50 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.