Ookami

Re: Ookami - Treningi — Pon Kwi 24, 2023 12:54 am

Ocena treningu

Ookami - 21.04

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 49PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.

ROAD TO HASHIRA

Re: Ookami - Treningi — Pon Lis 20, 2023 9:55 pm

Ocena treningu

OOKAMI 19.11.2023

99 / 300

Twój trening został zaakceptowany i wyceniony na 50 PO. Pamiętaj, aby z tym postem zgłosić się do tematu Zamówienia, w celu odebrania punktów, które mogą być dowolnie wydane w Sklepiku Mistrza Gry.

Re: Ookami - Treningi — Nie Lis 17, 2024 5:49 am

! ! ! URODZINOWY TRENING ! ! !

Był dwudziesty czwarty kwietnia. Świeżo po północy, gdzie księżyc wisiał wysoko na niebie i odbijał się w morskiej toni, a stosunkowo bezchmurne niebo było wysypane gwiazdami. A on? Siedział sobie na maszcie i gapił w niebo. Z tego co kojarzył tego dnia powinien mieć urodziny. Nigdy szczerze ich jakoś nie obchodził. No, może kiedyś kiedyś. Zanim stał się demonem. Niestety nic z tego nie pamięta, a ani jego dzienniki ani opowiastki jakich się nasłuchał będąc w zamknięciu nie wspominały o tym za dużo. Nie więcej jak krótkie wspominki na ten temat. Westchnął ciesząc się chwilą spokoju. Było cicho pomijając szum fal. Żadnych pijanych piosenek, żadnych rozwrzeszczanych psychopatów strzelających w ~~innych~~ niego z kuszy dla czystej rozrywki. Trochę minie zanim przybiją do lądu, ale na szczęście nie był szczególnie głodny. Na pewno nie na tyle by musieć sięgnąć po krew jako zabezpieczenie. Miał już zejść na dół, by jeszcze raz zabrać się za robotę, ale kiedy wstał jeszcze popatrzył na księżyc. Hmm... Ciekawe jak pięciooka smarkula sobie radzi? Miał szczerą nadzieję że jeszcze żyła i ma na koncie całkiem sporą ilość ściętych łbów. Może powinien tymczasowo odłączyć się od załogi i zawędrować do klanu? Podpytać się co i jak? Nie... Przecież jeszcze był na to czas. No i może będzie okazja jeśli zacumują gdzieś stosunkowo blisko i na dłużej.
Zszedł na pokład uważając by po drodze na dół przypadkiem niczego nie zniszczyć swoim masywnym cielskiem i pazurami. Jakby na to nie spojrzeć to słuch miał całkiem dobry, więc piłowanie ryja na pełny regulator wprost do jego ucha uderzało wyjątkowo mocno i było ciężkie do zdzierżenia.
Zaraz potem zbliżył się do luku i wlazł do ładowni. Pochwycił papier, węgielek i... zaczął liczyć. Ilość kul, prochu, ludzkiego pożywienia, beczek wody, alkhoholu... Właściwie to wszystkiego co przewodzili. Jakby na to nie spojrzeć musiał wiedzieć czego i ile należy uzupełnić kiedy ponownie zacumują w jakimś porcie. Upierdliwa robota i wymagała całkiem sporo liczenia. Zaleta była taka że mógł robić to dosłownie cały dzień i okazjonalnie w nocy. Kiedy już spisał ładunek oraz listę zakupów, sporządził ich kopię. Te zaniósł do kapitańskiej kajuty i bez słowa zostawił je na biurku. Zaraz po tym polazł na dziób i zaczął w dalszym ciągu wgapiać w morskie fale. Huh... W sumie gdyby pokonanym zabójcom zabierać broń i wrzucać je na środku morza gdzieś w morskie odmęty, to nie będą mogli ich ponownie wykorzystać. A wiadomo jak to było z rudami. W przeciwieństwie do roślin nie odrastały. Była ich ograniczona ilość. Gdyby to kultywować w nieskończoność może w końcu nadszedłby dzień w którym korpus zostałby pozbawiony najważniejszej broni przeciwko demonom?
Tak więc wyglądały jego urodziny. Niczym nie różniące się od kolejnej, zwykłej nocy jakich było wiele. Praca i rozmyślania nad praktycznie wszystkim co się dało. Może za rok zaszaleje nieco bardziej? O ile w ogóle dożyje następnego roku.